Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 12)

Alle patiënten die heimelijk waren veroordeeld tot de gaskamers werden aan hun verblijfplaatsen met speciale bussen opgehaald. Passanten getuigen hoe zij soms tegenspartelden en geweld moest worden gebruikt. Om de bestemming geheim te houden werden tussenstations ingelast en de families van de patiënten werden per brief leugens op de mouw gespeld. De brieven aan de families luidden als volgt: "Wij informeren u hierbij dat overeenkomstig de ministeriële richtlijnen X overgeplaatst werd en veilig aangekomen is op de bestemming. Om veiligheidsoverwegingen is bezoek verboden alsook telefonisch contact. Door de oorlog kampen wij met personeelstekort, neem dus zelf geen contact op: bij eventuele wijzigingen wordt u onmiddellijk op de hoogte gebracht." T4 klaagde erover dat sommige van de eveneens onwetende medewerkers patiënten inschreven als “goede werkers” om aldus hun levens te redden, daar zij het onheil vermoedden. Later werd aan de families medegedeeld dat hun in een gaskamer omgebrachte geliefde overleed ingevolge bijvoorbeeld een longinfectie. (1)

Opnieuw zal de lezer van deze historische documenten in het volstrekte onvermogen verkeren om te ontkennen dat ook deze paragraaf onwillekeurig doet denken aan de reglementeringen rond corona en aan de gelijkenissen welke spontaan opduiken waar sprake is van de opheffing van het bezoekrecht aan de verpleegden en aan het absolute contactverbod. Andermaal opvallend gelijkend zijn de verklaringen ter verantwoording van die ongewone reglementeringen want zowel ten tijde van de nazi- moorden als in de huidige pandemie werd door de autoriteiten medegedeeld dat deze maatregelen genomen werden in het teken van de algemene veiligheid.

Stanley Milgram kon maar moeilijk geloven dat de nazi-wreedheden zich hadden voltrokken maar zijn gehoorzaamheidsexperiment bewees in 1963, aan dezelfde Universiteit waar het hier besproken document werd uitgegeven, dat jan met de pet daartoe inderdaad in staat is en wel in vaak meer dan de helft van de gevallen. Of de mensen van deze tijd beschikken over een hoger moreel bewustzijn dan deze van pakweg tachtig jaar geleden valt heel sterk te betwijfelen als men dezer dagen in de krant moet lezen dat het welgeteld negen uur duurde vooraleer een vierentachtigjarige fotograaf die in het centrum van Parijs op straat neerviel, door een van de vele duizenden voorbijgangers geseind werd - toen de hulpdiensten arriveerden was de ongelukkige helaas al overleden.

Dat de nazi's in staat waren om te liegen alsof het gedrukt stond, zoals blijkt uit de hoger geciteerde en nog andere brieven die zij aan de families van de vermoorde geesteszieken stuurden, is een bijzonder schokkend gegeven maar wie de actualiteit omtrent corona een heel klein beetje heeft gevolgd, weet dat de huidige Nederlandse minister-president tijdens een ondervraging door een oppositielid in zijn parlement op grove leugens werd betrapt waarna hij zich gedroeg zoals psychopaten dat doen, dat wil zeggen: alsof er geen vuiltje aan de lucht was en eveneens zonder schroom toonde zich in dezelfde periode de Britse premier nadat die was betrapt op het overtreden van de door hem zelf verordende wetten door zijn herhaalde aanwezigheid op allerlei coronafuiven.

Wie vandaag de vrees koesteren dat de genomen veiligheidsmaatregelen die zogezegd in het teken staan van de bestrijding van de pandemie, in feite dienen om praktijken toe te dekken die het daglicht schuwen, worden er derhalve helemaal onterecht van verdacht complotdenkers te zijn.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 1 februari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 24-26. Het citaat (in onze eigen vertaling) staat op de pagina 25.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 11)

In 1135 werd in het koninkrijk Napels Gioacchino da Fiore geboren, mysticus en symbolist die een groot stuk van zijn leven besteedde aan het ontcijferen van de Apocalyps van Joannes en die tot de slotsom kwam dat zich in de geschiedenis drie stadia voordoen (die elk duizend jaar duren), namelijk dat van de Vader (Oude Testament), dat van de Zoon (Nieuwe Testament) en het huidige, dat van de Heilige Geest, gekenmerkt door de onbemiddelde kennis in elk individu van de Waarheid (van Gods Woord) – uiteindelijk uitlopend op het armageddon en het Laatste Oordeel. 'Onbemiddeld' wil hier zeggen zonder tussenkomst van kerk en clerus, wat aldus aanleiding gaf tot het ontstaan van sekten van 'vrijgeesten' en 'verlichte geesten' (o.m. Luciferianen, anabaptisten en homines intelligentiae) en tot vervolging door de inquisitie.

Een der bekendste vrijgeesten of libertijnen is de atheïst Markies de Sade (1740-1814) voor wie de natuurlijke instincten alles domineren, wars van goed en kwaad. Sade verwerpt het christendom en de naastenliefde en erkent alleen de natuurwetten en het maximaliseren van de eigen lusten. Naar hem noemde de psychiater Richard Krafft-Ebing het aversief subklinisch persoonlijkheidskenmerk 'sadisme', dat de zogenaamde 'duistere driehoek' van machiavellisme, narcisme en psychopathie aanvult (1) en dat zich laat omschrijven als het ervaren van genot bij andermans leed, dat daarom gezocht wordt middels wreedheid, agressie, manipulatie en geweld, m.a.w.: het domineren en vernietigen van anderen.

Het gaat hier niet om het sadomasochistisch spel dat beoefend wordt door mensen die zich vervelen bij 'gewone' seks maar wel om de perverse vernietigingsdrang eigen aan de lustmaximalisatie. Lieden die blasé zijn, wat wil zeggen: door overmatig genieten ongevoelig geworden voor verder genot, vervelen zich stierlijk en kunnen alleen nog soelaas vinden in de boost welke voelbaar wordt van zodra zij anderen doen lijden, bijvoorbeeld door hen het leven zuur te maken, door hen te overheersen, door zich met hun leven te gaan bemoeien, door hun vrijheid te beknotten, door hen angst aan te jagen, door zich tegenover hen paternalistisch op te stellen, door hen te betuttelen, door hen te verplichten handelingen te stellen die zij niet willen stellen of door hen te verhinderen om te doen wat zij willen doen, met andere woorden: door de neurotische aanleg van hun slachtoffers tot de gruwelijkste kwellingen op te stoken.

Mensen die niet meer weten van welk hout pijlen te maken, niet omdat zij aan de grond zouden zitten maar, integendeel, omdat zij alles hebben en zijn wat een mens zich maar kan wensen, zouden zich letterlijk dood vervelen indien zij niet die zo bevrijdende uitlaatklep hadden welke erin bestaat anderen te koeioneren door hen van hun vrijheid te beroven. Onder allerlei voorwendsels doen ze dit met dieren (zij houden hen als proefkonijnen maar ook als wetenschappelijk te observeren studie-objecten en zelfs als te beschermen soorten - denk maar aan de dierentuinen) maar als ook dat geen bevrediging meer biedt, beginnen ze aan hun soortgenoten - de zwaksten eerst. De (gewetenloze/blasé) psychopaat (verzot op macht) maakt van zijn 'ondergeschikte' een neuroticus door hem te martelen en te pesten met als kers op de taart de psychische, zo niet de fysieke dood van het slachtoffer.

Door de eeuwen heen of, om preciezer te zijn, tweeduizend jaar lang, heeft de kerk het haar roeping geacht om alle mensen aldus levenslang te kwellen, te beginnen met het opdringen van een kannibalistisch wereldbeeld dat kant noch wal raakt, het opleggen van absurd, neurotisch makend gedrag en het propageren van de zelfkastijding bij het volk, want pas eerst als het volk ertoe komt zichzelf te straffen, triomferen de elites. Macht over derden manifesteert zich immers waar men mensen kan doen liegen of doen strijden tot de dood en waar men hen kan beladen met een schuld die niet de hunne is.

Maar de theologie wordt stilaan stokoud en sadisten kunnen derhalve pas aan hun trekken blijven komen als zij de achterhaalde theologie nu snel vervangen door de moderne technologie: voortaan kan het mensdom worden gekweld middels allerlei methoden en technieken ingebouwd in apparaten die men de getroffene zelf doet begeren en doet kopen voor handenvol geld waarvoor hij dan levenslang slavenarbeid verricht.

Als het geweten ontstaat door de interiorisering van wetten - wat immers blijkt waar cultuurrelativisten laten zien hoe andere (met sancties bekrachtigde) wetten telkens een ander geweten produceren en wat zelfs wordt beleden in het Paulinische christendom dat de grondslag van het katholicisme vormt (met name waar Paulus belijdt dat pas de wet hem het onderscheidingsvermogen tussen goed en kwaad heeft bijgebracht) - dan zal systematische beloning en bestraffing volgens een vastgesteld programma feilloos het gewenste gedrag voortbrengen en garanderen.

Als bovendien met het martelende programma gespeeld wordt door om de haverklap de regels te veranderen, dan maakt de sadist zijn slachtoffer dermate murw dat zijn ziel zelf zal worden vernietigd, zoals dat gebeurde middels de gesofisticeerde folteringsmethoden in de concentratiekampen van de nazi's, waar mensen er bijvoorbeeld toe verplicht werden om te kiezen welke van hun kinderen zij zouden ombrengen. De verplichting om te handelen gekoppeld aan de onmogelijkheid om goed te doen, ontstaat immers niet alleen daar waar men tot het kwaad veroordeeld wordt maar evenzeer daar waar men van zijn ethisch kompas beroofd wordt ingevolge het sadistische spel van de onophoudelijke verandering van de regels dat, geruggensteund door harde sancties, tenslotte het menselijk aanpassingsvermogen volledig uitput, wat resulteert in de complete willoosheid eigen aan robots en computers. Want waar lastdieren nog koppig verzet kunnen bieden aan de wil van hun meesters, drijven sadisten hun spel zo ver door dat hun slachtoffers ook die laatste weerstand opgeven. Op dat punt werden mensen dan ook werkelijk herleid tot dingen.

Medelijden kennen de sadisten niet, in hun hoogheidswaanzin eigenen zij zich de bezwerende verzen toe welke ontspringen aan de duivelse wijsheid van de profeet Zarathustra die scandeert: "Wer auf den höchsten Bergen steigt, der lacht über alle Trauer-Spiele un Trauer-Ernst." (2)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 31 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) D.L. Paulus en K.M. Williams (2014), Toward a Taxonomy of Dark Personalities, in Current Directions in Psychological Science, vol. 23, issue 6, p. 421-426. (Cf. Wikipedia: 'sadisme').

(2) Citaat bij het begin van het derde deel van F.W. Nietzsche, Also sprach Zarathustra. Ein Buch für Alle und Keinen, met een verwijzing naar de tekst Von Lesen und Schreiben. (Eigen) vertaling: "Wie opgeklommen is tot de hoogste bergtoppen, moet lachen om alle treur-spel en treur-ernst."

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 10)

In het onderhavige historisch document "Nazi Mass Murder", in de paragraaf, getiteld: "Procedures van kennisgeving en registratie", in het derde hoofdstuk over euthanasie van de hand van officier van justitie Willi Dressen, worden vooreerst de categorieën van geïnterneerden opgesomd die in aanmerking komen voor 'euthanasie': de geestes- en zenuwzieken, zij die reeds langdurig geïnterneerd waren en de misdadigers. De werkonbekwamen werden overgeplaatst en 'stierven'. Na verloop van tijd begonnen familieleden van de geïnterneerden na te gaan wat er in de instellingen gebeurde en zij kwamen er achter dat de overgeplaatsten systematisch ter dood werden gebracht. Om dat te voorkomen, verklaarden sommige artsen mensen onterecht 'werkbekwaam' om hen van een gewisse dood te redden en zij adviseerden hun families op discrete wijze om hun zieken zo spoedig mogelijk naar huis mee te nemen. (1)

Toen bij het uitbreken van de pandemie in januari 2021 het bezoekrecht aan ouderlingen in zorginstellingen werd opgeschort, zogezegd om besmettingen te voorkomen en de ouderlingen te beschermen, moest men met lede ogen vaststellen dat aan de families niet alleen niet werd toegestaan om bij hun oudjes aanwezig te zijn in het stervensuur, maar ook werd het de familieleden strikt verboden om het stoffelijk overschot van de aan corona bezweken patiënten nog te zien of te groeten: over hen werd door daartoe bevoegd personeel zonder meer gerapporteerd dat zij ingevolge een besmetting met het virus gestorven waren en vervolgens verast. Jammer genoeg moet zelfs de verslaggever van deze feiten zich ervan onthouden namen en data vrij te geven van Belgische artsen die heden in een gelijkaardige situatie moesten opereren als hun Duitse collegae van tweeëntachtig jaar geleden: ooit zullen zij ervan getuigen hoe gewetensnood en beroepsethiek hen ertoe bracht om hun patiënten nog snel uit de zorginstellingen weg te halen teneinde hen het lot te besparen van anderen die daar in de grootste verlatenheid in grote getale omkwamen omdat zij, al dan niet door het virus besmet, de zorg die zij verdienden moesten ontberen en zij in hun bedden werden achtergelaten, hetzij vanwege verbod, besmettingsangst of nog andere redenen.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 27 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). pp. 20-21. Ik citeer (p. 21): "Later, as more and more of the “euthanasia victims' families made inquiries of the institutions, it gradually became apparent that all the patients who had been transferred had been systematically put to death. From then on, a number of the asylums' physicians neglected to fill out the questionnaires, or they classified as "fit to work" as many patients as was plausible. In many cases patients' families were discreetly advised to take them home as quickly as possible."

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 9)

De euthanasiemoorden van de nazi's voltrokken zich op zes plekken. Het slot Grafeneck in Münsingen dat dienst deed als instelling voor gehandicapten voor de Samaritaanse Stichting werd in 1939 ingepalmd door T4 en heette 'Faciliteit A', het werd ontoegankelijk gemaakt met barricades en de waarschuwing “besmettingsgevaar”. Er werd samengewerkt met het Italië van Mussolini dat er geesteszieken van Duitse origine verblijvend in Italië heen bracht om ze te vergassen. Andere plaatsen voor massamoord waren de 'zorginstellingen' Brandenburg-Havel ('Faciliteit B'), Bernburg-an-der-Saale, waar net zoals in Hadamar kinderen werden vergast, het slot van Hartheim ('Faciliteit C'), de instelling onder professor Nitsche in Sonnenstein-bei- Pirna ('Faciliteit D') waarover ene verpleeghulp Hermann Felfe schrijft dat gedurende diens verblijf van drie weken in juli 1940 zowat duizend mensen werden vergast onder wie heel wat vijftien- en zestienjarigen en het gesticht in Hadamar ('Faciliteit E'). Van het leidinggevend personeel van deze instellingen werd geen psychiatrische of neurologische bevoegdheid gevraagd. (1)

Wat betreft het ondergekwalificeerd personeel waar auteur Willi Dressen naar verwijst, blijkt bereidheid tot medewerking of dus betrouwbaarheid belangrijker dan deskundigheid, ongetwijfeld wegens het geheim karakter van de hele operatie. Opvallend genoeg gelden ook vandaag gelijkaardige preferenties bij de bemanning van hedendaagse zorginstellingen in het kader van de pandemie: paramedisch geschoolden die de vaccinatie niet vertrouwen, verliezen hun job en worden vervangen door ongeschoolde voorstanders van de vaccinatie. Medici die zich uit verantwoordelijkheidszin voor de gezondheid van hun patiënten of omwille van de volksgezondheid vragen stellen bij de aanpak van de huidige crisis, worden in de media als 'ondeskundig' afgeschilderd, als al niet wordt gepoogd hen bij het grote publiek belachelijk te maken, of zij krijgen beroepsverbod als waren zij een gevaar voor de volksgezondheid en het debat wordt uit de weg gegaan terwijl op de koop toe en niet alleen in weerwil van de vrijheid van mening maar tevens strijdig met het beginsel van het open debat waarop de geldigheid van de wetenschappelijke besluitvorming berust, filosofieprofessoren gaan pleiten voor een feitelijk spreekverbod voor critici van de coronapolitiek.

De vaccinatieverplichting wordt niet opgelegd vanwege de verzekeringsrisico's aan de kant van de staat (in de USA oordelen rechters dat sterfgevallen te wijten aan coronavaccinatie niet vergoed kunnen worden omdat ze ingevolge de vrijheid om zich al dan niet te laten vaccineren, gelden als zelfmoord) maar ministers en presidenten, onder wie de Franse president Macron, verkondigen schaamteloos op Tv dat wie van deze vrijheid gebruik maken door het vaccin te weigeren, zo hard als maar kan moeten gepest worden.

Het doet allemaal weer denken aan Hannah Arendts werk over de totalitaire staat die eveneens gedijt dankzij de beruchte dubbele agenda die naast de wet ook inzet op een in feite strafbare vorm van sociale druk gelijk aan psychosociale dwang.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 26 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). pp. 18-19.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 8)

Om de aan de gang zijnde eliminatie van ongewenste bevolkingsgroepen verborgen te houden, gebruikten de nazi's zoals hoger vermeld codenamen zoals 'euthanasie' (stervensbegeleiding) dat de betekenis kreeg van het ombrengen van geesteszieken en andere 'levensonwaardigen', 'Sonderbehandlung' ('Speciale behandeling', in de correspondentie vaak afgekort als 'SB') betekende onder meer executie, en 'Endlösung der Jugendfrage' ('de uiteindelijke oplossing voor het jodenprobleem'), wat wilde zeggen: massale elimimatie van de joden door bijvoorbeeld vergassing.

Andere bijzonder misleidende schuilnamen waren de 'Reichsarbeitsgemeinschaft Heil- und Pflegeanstalten' of 'RAG' ('Rijks Werkgroep van Sanatoria en Zorginstellingen') en de 'Gemeinnützige Stiftung für Anstaltspflege' ('Liefdadigheidsinstelling voor Institutionele Zorg') wat in feite afdelingen waren van de beruchte 'Aktion T4' voor de uitvoering van massamoorden. Er waren ook nog het 'Gemeinnützige Krankentransport GmbH' of: 'Gekrat' ('Liefdadigheidsinstelling voor ziekentransport') waarmee in feite mensen naar hun plek van executie werden gebracht en de 'Zentralverrechnungsstelle Heil- und Pflegeanstalten' ('Centraal Compensatiebureau voor Sanatoria en Zorginstellingen'), allemaal in feite behorend tot 'Aktion T4'. Er werd gesteld dat alles geschiedde in het belang van de landsverdediging en dat het daarom geheim moest worden gehouden. (1)

Codes en schuilnamen, dubbele agenda's, façades, maskers, camouflage, mimicry: ook vandaag kennen wij de dubbele staat, de organisatie met de buiten- en de binnenkant, de in- en de outsiders, de wel en niet ingewijden, de mooie verpakkingen, de verkooptechnieken en de bonte leugens. Immers: wat stellen onze hedendaagse zorginstellingen in vele gevallen anders voor dan transitplekken voor het overhevelen van enorme kapitalen van de ziekenkassen naar de pharmacie en naar de rest van de grootverdienende medische sector?

Een niet kapitaalkrachtige en bovendien onverzekerde ouderling kan zich in noodgevallen alleen nog wenden tot liefdadigheidsinstellingen maar hij wordt tenminste met rust gelaten en zo is hij misschien nog veel beter af dan zijn eveneens arme maar goed verzekerde buur die officieel zorg ontvangt maar in wezen dienst doet als immer paraat doorsluisluik voor ziekteverzekeringsgelden. Zelfs perfect gezonde ouderlingen worden met preventieve peperdure en vaak risicovolle onderzoeken overstelpt zonder de reële mogelijkheid om zich hiertegen te verzetten, zeker in het geval zij 'dement' werden verklaard. De etalage en het etiket is 'zorg' maar de praktijk houdt dikwijls niets anders in dan gemene beroving van gemeenschapsgelden middels de 'vrijwillige' medewerking van weerloze ouderlingen, gehandicapten en zieken, zeker in het geval die vereenzaamd zijn en derhalve niet meer moeten rekenen op verwanten of vrienden die een oogje in het zeil houden. Hoe dan ook tonen de cijfers dat in onze bijzonder georganiseerde samenleving de overconsumptie van geneesmiddelen en medische diensten een nimmer tegen te spreken feit is. Weliswaar leven wij niet onder een nazi-regime maar misschien komt dat alleen hierdoor dat dit etiket het vandaag allang niet meer doet...

(Wordt vervolgd)

(J.B., 25 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). pp. 17-18. Eigen vertalingen.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 7)

Om de joden af te schilderen gebruikte Hitler de terminologie uit de parasitologie naar het voorbeeld van de conservatieve raciale orientalist, darwinist en nazi-ideoloog Paul de Lagarde die in 1887 schreef: “Men onderhandelt niet met draadwormen en bacillen, men voedt ook geen draadwormen en bacillen op, men roeit ze alleen maar uit, zo snel en zo radikaal als maar mogelijk is.” (1)

Reeds in 1921 had Hitler zijn partijprogramma opgesteld waarin stond dat alleen Germanen Duitse burgers konden zijn, de joden waren ervan uitgesloten en moesten dus verdreven worden. In 1933 werden de joden geboycot, alleen een oorlog zou het mogelijk maken om nog verder te gaan.

“Als de joden weer een oorlog gaan financieren”, zo schreef Hitler in 1939, “dan zullen niet de Duitsers maar de joden uitgeroeid worden.” (2) Zeven maanden later begon de oorlog. De plannen om de zogenaamd 'levensonwaardigen' uit te roeien middels vergassing waren toen al klaar. In 1940 werden vele dorpen in de Sovjet Unie platgebrand en hun bewoners uitgemoord. Omdat de beulen fysieke en psychologische problemen kregen, werd overgeschakeld op vergassing, eerst met koolstofmonoxide uit de uitlaat van vrachtauto's, later met gaskamers in uitroeiingskampen.

Hitler volgde deze activiteiten op de voet en bij de uitroeiing van de joden werden ook de kinderen niet gespaard omdat, zo luidde zijn argumentatie, hij wilde vermijden dat zij hun ouders of grootouders zouden wreken door Duitsers om te brengen. Zelfs toen hij zijn testament dicteerde op 2 april 1945, hamerde Hitler het de Duitsers in dat zij de rassenleer moesten blijven volgen en dat ze dan uiteindelijk zouden overwinnen: “Het volk zal mij dankbaar zijn dat ik Duitsland en Europa gezuiverd heb van de joden.” Reeds in Mein Kampf klonk het aldus: “Daarom geloof ik nu dat ik handel zoals de Almachtige Schepper als ik de joden afstraf, ik ijver voor de zaak van de Heer.” (3)

Twee elementen maakten de gruwel mogelijk, aldus besluit Eugen Kogon: de eerste is het nationaalsocialistische wereldbeeld en de tweede is de gehoorzaamheid aan bevelen. Hitlers beulen vormden slechts een kleine minderheid; de grote massa bleef onverschillig en dat volstond opdat zij de andere kant zouden opkijken bij de uitvoering van de wreedheden. Ook die mensen die het eigenlijk oneens waren met wat gebeurde, ondernamen niets omdat zij verlamd werden door de angst om beschouwd te worden als jood-vriendelijk. (4)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 24 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). p. 213.

Eigen vertaling.

(2) Ib., p. 216.

Eigen vertaling.

(3) Ib., p. 216.

Eigen vertaling.

(4) Ib., p. 217.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 6)

In het slothoofdstuk van het historisch document over massamoord door de nazi's wordt de vraag gesteld hoe de onvoorstelbare barbarij dan is kunnen gebeuren. (1) Fascisme en totalitarisme zullen wellicht meespelen, alsook de verleiding om beslag te leggen op het enorme kapitaal van de joden, het winstbejag van meewerkende firma's, het fanatisme waarmee de SS de 'Nieuwe Orde' wilde doorvoeren, de autoriteit van Hitler, de cultus van de leider. Maar die verklaringen blijven onvolledig: nooit en nergens had de barbarij een omvang zoals in het Derde Rijk. Eugen Kogon die het tiende hoofdstuk schreef, verklaart: “Het was de manier waarop het Nationaal Socialisme de wereld opvatte, en die door Hitler werd gepropageerd als zijnde onbetwistbaar, welke dit monster mogelijk maakte van het meest radicale antihumanisme dat de wereld ooit te zien kreeg.” (2)

Hitler was overtuigd dat het mensdom net zoals de rest van de natuur het proces van natuurlijke selectie moest doorlopen: hij las dit in zijn jeugd bij H.S. Chamberlain, een Brit die dweepte met het Germaanse ras en zijn cultuur. Ook las hij E. Dühring die hevig antisemiet was omdat hij de joden toeschreef te streven naar wereldheerschappij ten koste van alle andere volkeren. Hitler wilde de natuur met zijn recht van de sterkste een handje helpen: “(...) alleen de zwakkelingen zullen dit wreed noemen”, zo argumenteert hij sluw in Mein Kampf. (3)

Opnieuw valt het op dat de gewilligheid van Hitlers trawanten ongetwijfeld te maken zal hebben met gehoorzaamheid aan autoriteit of gezag, maar dan niet alleen of niet zozeer het gezag dat komt van de persoon van Hitler maar ook en vooral de autoriteit welke uitstraalt van de zogenaamde 'wetenschappen' en meer in het bijzonder van de als wetenschap erkende onzin die verwijst naar enerzijds de leer van Darwin en anderzijds naar de toen opgang makende rassentheorie en aanverwante leerstellingen. Bovendien blijken ook volstrekt ongegronde verdachtmakingen van de joden een hoofdrol te spelen, waarbij gedacht moet worden aan de vanuit Rusland verspreide zogenaamde 'protocollen van de wijzen van Sion', waarvan nadien overtuigend werd aangetoond dat het om vervalsingen ging, ter verontschuldiging van de jodenvervolging, al moet hier nog worden aan toegevoegd dat naast de joden nog andere subklassen uit de eigen bevolking werden opgepakt voor eliminatie. Ook moet ons inziens worden opgemerkt dat inzake de waan dat men het recht van de sterkste maar best een handje kan helpen, de ook vandaag nog verkondigde maar volstrekt irrelevante interpretaties van de leer van Spinoza (ofschoon hij een Jood was) een rol kunnen hebben gespeeld, meer bepaald waar men deze filosoof onterecht in de schoenen schuift dat hij God met de Natuur identificeerde. (4) Dan immers wordt God de auteur van het recht van de sterkste...

(Wordt vervolgd)

(J.B., 24 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) (1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). pp. 210-217.

(2) Ib., p. 211, eigen vertaling.

(3) Ib., p. 212, eigen vertaling. Het citaat verwijst naar p. 390 in de uitgave van Adolf Hitlers Mein Kampf uit 1939 door Reynal and Hitchcock in New York.

(4) Voor onze kritiek op deze misvatting, zie: Trans-atheïsme, II.1.D, stelling 21, pp. 342-344.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 5)

“In oktober 1939, nadat Hitler de schriftelijke toelating had gegeven voor de massamoordpartijen, ging de operatie van start waarbij de bewoners van Duitse sanatoria en zorgcentra werden geëlimineerd.” (1) De codenaam hiervoor was “Aktion T4”, verwijzend naar het adres 'Tiergartenstrasse nr. 4'. Alle medewerkers waren gehoorzame vrijwilligers die de partij-ideologie genegen waren en zij beloofden het geheim te bewaren. Er werd hen ook verteld dat er sowieso een euthanasiewet in de maak was. Niemand werd gedwongen maar bijna niemand weigerde de job. (2)

Vandaag bestaat bij velen nog steeds het misverstand dat Hitlers medewerkers – zeg maar beulen – criminelen waren, mentaal zieken of sadisten maar dat blijkt na grondig onderzoek helemaal niet het geval en Stanley Milgrams onderzoek bevestigde dit ook. Hitlers moordenaars waren doodnormale mensen, zeer vaak hoger opgeleiden, artsen en vermaarde professoren, gezagsgetrouw en gehoorzaam, vlijtig en betrouwbaar: zij vertrouwden hun oversten ofschoon zij schriftelijke garanties eisten van de beloftes dat zij niet zouden vervolgd worden en zij voerden de bevelen uit zoals goede werknemers dat doen. De slagzin “Befehl ist Befehl” heeft sindsdien overigens ook een bijzondere connotatie.

In het licht van deze feiten moet dan ook met dwingende kracht worden geconcludeerd dat een herhaling van de gruwel niet alleen mogelijk is maar zich ook zal voordoen telkenmale machthebbers oordelen dat er gegronde redenen bestaan om massa's mensen uit te roeien. En het verschrikkelijke aan de hele historie is nu wel dat die machthebbers bestaan en dat zij heden mee de wereld regeren.

Het Mathusianisme is vandaag immers een door heel wat vooraanstaande wetenschapslui, politici en in hun zog ook influencers aangehangen stroming: de zogenaamd 'wetenschappelijke' theorie welke twee zaken propageert, waarvan de eerste luidt dat overbevolking rampzalig is voor het voortbestaan van de planeet en de tweede dat de planeet momenteel overbevolkt is. Wie deze twee stellingen slikt (bijvoorbeeld omdat zij als wetenschap worden verkocht), zal ook bereid zijn om op grond van deze ideologie mee te werken aan programma's die de acht miljard mensen tot een half miljard pogen terug te brengen.

Wij noemen die stellingen allerminst wetenschap maar wel een ideologie, vooreerst omdat het niet zo is dat overbevolking als zodanig rampzalig is voor de planeet aangezien het begrip afhankelijk is van de zogenaamde ecologische voetafdruk. Want met een zuinig verbruik (door onder meer energiebesparende maatregelen en minder vleesconsumptie) en een beperking van de afvalproductie (door onder meer recyclage) kunnen heel wat meer mensen op aarde leven zonder dat van overbevolking sprake hoeft te zijn. Zo kan een wereldbevolking van één miljoen mensen de aarde in een mum van tijd om zeep helpen als zij maar genoeg verspillen en vervuilen, terwijl een leven met respect voor de planeet geheel probleemloos een vertienvoudiging van de huidige wereldbevolking aankan. Dit feit volgt uit het gegeven dat één westerling, wiens levensstandaard mogelijk gemaakt wordt door veertig tot vijftig slaven in de derde en de vierde wereld, door de band tot het honderd- of duizendvoudige of meer verbruikt én vervuilt van een paria in Indië. Wat ook de tweede stelling van de Malthusianisten naar de prullenbak verwijst. Maar grote namen zoals 'natuurliefhebber' Sir David Attenborough, laten uitspraken als deze blokletteren in vooraanstaande kranten: “Let them starve!” (“Laat ze verhongeren” – de armen welteverstaan, anders verdubbelt hun aantal telkenjare).

Het toverwoord 'wetenschap' maakt de gruwel mee mogelijk, zoals dat ook het geval was in het Derde Rijk met zijn als wetenschap verkochte ideologie van het Arische superras en zijn als wetenschap voorgestelde eugenetica welke het uitzicht gaf van een groots opgezet plan ten bate van de volksgezondheid. Ja, ook toentertijd draaide het zogezegd allemaal om volksgezondheid...

(Wordt vervolgd)

(J.B., 22 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). p. 16, eigen vertaling.

(2) Ib. pp. 16-17.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 4)

In 1939 liet Hitler een lijst samenstellen met vooraanstaande medici, onder wie professoren aan de universiteiten van Halle, Heidelberg en Würzburg, die uitgenodigd werden op samenkomsten in Berlijn waar de massamoordmethodes besproken werden. Alles gebeurde in het strikte geheim en aan alle medewerkers werd verzekerd dat zij niet vervolgd zouden worden. Desalniettemin eisten dezen een schriftelijke bevestiging hiervan van Hitler die instemde. Hitler gebruikte de term 'genadedood' in plaats van 'moord'. Later wensten verschillende van deze medewerkers de genadedood of euthanasie te legaliseren maar Hitler verhinderde dat uit angst voor vijandige reacties. (1)

Omdat de gruwel danig ongelooflijk was, trachtte Stanley Milgram in 1963 die onvoorstelbare feiten te weerleggen maar zij werden daarentegen bevestigd door zijn zogenaamd 'gehoorzaamheidsexperiment'. De oververtegenwoordiging van sociopaten onder politici en leidinggevende figuren in het algemeen alsook het gemak waarmee hoogwaardigheidsbekleders het volk misleiden onder het mom van hogere doelen zijn allang geen geheim meer. In het licht van de openbaringen in het zog van de Tweede Wereldoorlog en van de onophoudelijke stroom aan onthullingen van machtsmisbruik door politici, lijkt ook en vooral de algemene secularisering niet zozeer een gevolg van een toenemende immoraliteit dan wel een consequentie van het inzicht in de banale feitelijkheid dat alle goden en godmensen door hun zelfverklaarde vertegenwoordigers gewoon werden verzonnen met het oog op macht en heerschappij over alles en iedereen. Een van de machtigste politieke groepen ooit is de katholieke kerk en er gaan gewis enkele generaties overheen om te wennen aan de idee dat er nooit ofte nimmer een andere Messias heeft bestaan dan het sluwe verzinsel van de machtige beheerders van de kerk. Maar de ene bende is nog niet opgedoekt of een andere, nog driester dan de eerste, is reeds aan de macht.

(Wordt vervolgd)

(J.B., 22 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). pp. 15-16.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 3)

Het begrip 'euthanasie' dat normaliter te maken heeft met stervensbegeleiding krijgt een heel andere betekenis wanneer het in verband gebracht wordt met eugenetica en erfelijke ziekten, aldus begint het derde hoofdstuk van het document Nazi Mass Murder. De darwinistische 'struggle for life' indachtig, geloofden de nazi's met Adolf Hitler dat zij de natuur een handje moesten helpen in het elimineren van de zwaksten, bijvoorbeeld door hen te steriliseren. Er werd daarbij gedacht aan alcoholici, epileptici, psychopaten, zwervers, criminelen, prostituees, invaliden, geesteszieken, kreupelen en ongeneeslijk zieken. Gerenommeerde wetenschappers hadden het in de media dan over 'menselijk ballast', 'schijnmensen', 'defecte mensen', 'mentaal doden', 'lege hulzen van wat ooit mensen waren' en zij bespraken ook wettelijke regelingen over de manier waarop mensen behorend tot deze categorieën moesten worden omgebracht. (1) De waarde van een mensenleven werd schaamteloos uitgedrukt middels een kosten-batenanalyse, precies zoals dat vandaag opnieuw het geval is waar sommigen via de media de stelling verdedigen dat men inzake de strijd tegen corona niet moet streven naar het redden van zoveel mogelijk mensenlevens maar wel levensjaren. De moordpropaganda beperkte zich niet tot de media maar drong zelfs door tot in de schoolboeken en zo leest men in een wiskundeboek met vraagstukjes: “De bouw van een psychiatrisch ziekenhuis kost zes miljoen Mark. Hoeveel nieuwe huizen van 15.000 Mark kan men voor dat bedrag bouwen?” De nazi's vreesden echter dat de concrete moordplannen die reeds in 1938 klaar waren, het grote publiek niet langer zouden afschrikken eenmaal de oorlog begon omdat dan de waarde van een mensenleven sowieso fors gerelativeerd wordt. (2)

Reeds in 1939 maakte Hitler duidelijk dat het 'levensonwaardig leven' van geesteszieken moest beëindigd worden. In datzelfde jaar werd aan de bevolking gevraagd om misvormde kinderen te rapporteren bij de overheid: zij werden afgezonderd en gedood met injecties met morfine, scopolamine en luminal ofwel liet men hen gewoon verhongeren. Ook verordende Hitler deskundige artsen om volwassenen met mentale achterstand in het geheim om te brengen, de ziekenhuisbedden moesten immers vrijgemaakt worden met het oog op de komende oorlog. (3)

(Wordt vervolgd)

(J.B., 21 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983). p. 13.

(2) Ib., p. 14.

(3) Ib., p. 14-15.

Corona, het nieuwe Zyklon-B?

(Aflevering 2)

Gisteren vertelde Omsk Van Togenbirger mij dat hij op straat werd aangesproken door een onbekende die kennelijk zijn jongste blogtekst had gelezen. Meneer, zo zei de lezer: waarom houdt u zich bezig met de nazi's, met de concentratiekampen en met die dingen? Dat is toch allemaal verleden tijd? Bovendien: de mensen zijn nu heel depressief geworden door de pandemie: waarom schrijf je niet wat dingen die een beetje kunnen opvrolijken? Dat behept zijn met die onfrisse praktijken uit het verleden waar geen mens nu nog aan denkt, heeft toch geen enkele zin? De vrede eist overigens amnestie, wij moeten immers vooruit!

Ik trachtte de man duidelijk te maken, zo vervolgde de heer Van Togenbirger zijn verhaal, dat het mij helemaal niet om die nazi's te doen was maar om wat er vandaag allemaal op tafel ligt in de naziwereld, of moet ik zeggen: in de internaziwereld, want het gaat niet om nationaal maar om internationaal socialisme, is het niet? En ik vertelde mijn lezer dus dat alles erop wijst wij vandaag te maken hebben met een wereldwijd totalitair systeem terwijl van zodra iemand ons met de neus op de feiten drukt, quasi iedereen het nog steeds over complotdenken heeft. De brave Europeanen van straks een eeuw geleden zullen wellicht ook gedacht hebben dat klokkenluiders die het over uitroeiingskampen hadden, aan paranoïa leden. Pas na de bevrijding en na de ontdekking van de massagraven, de gaskamers en de geheime staatsdocumenten vielen hen de schellen van de ogen. Er zijn overigens nog steeds mensen die er met hun verstand niet bij kunnen dat die gruwel echt heeft plaatsgevonden en zij blijven dat ook allemaal betwijfelen. Ik vertel mijn lezer dus dat het wél mogelijk is en zelfs heel waarschijnlijk dat wij opnieuw gebukt gaan onder een totalitair regime dat massaal mensen aan het uitmoorden is: het is mogelijk want het is al een keer gebeurd. Eén keer? In de afgelopen honderd jaar al talloze keren!

Omsk Van Togenbirger toonde mij daarop het boek in kwestie uit 1983 dat als een historisch document voor eens en voor altijd de welomschreven feiten samenvat om alle twijfels weg te nemen.

Een illustratie bij het artikel:"Corona, het nieuwe Zyklon-B?"

Zie vooral het fragment tussen de tijdstippen 17:32 en 19:30.:

https://rumble.com/vspaqc-vaccinatieschade-samenvatting-nl-forvitalforce.html

Corona, het nieuwe Zyklon-B? (Aflevering 1)

Het weze vooraf herhaald: intussen meer dan twintig jaar geleden en meer bepaald op 18 september 2001 of precies één week na de aanvallen van moslimfundamentalisten onder Bin Laden op de Twin Towers en het Pentagon, waren er de anthrax-aanvallen en enkele jaren later, op 3 november 2003, publiceerde de CIA het beruchte document "The Darker Bioweapons Future" waarin de Nationale Academie van Wetenschappen concludeert dat de snelle vooruitgang van de biotechnologie oncontroleerbaar geworden is en een grote bedreiging vormt in het kader van biologische oorlogsvoering: nieuwe en dus onbekende door mensen gefabriceerde biologische stoffen ("engineered biological agents"), zo staat daar te lezen, kunnen veel meer kwaad aanrichten dan alle gekende ziekten. (1) Op de koop toe zijn die nieuwe 'wapens' ook nog eens moeilijk te detecteren, zo stelt het document. Er is sprake van stiekeme of verborgen virussen ("stealth virus") en zo zouden Australische onderzoekers aangetoond hebben dat het pokkenvirus maar ook de miltvuurbacterie dodelijker kunnen gemaakt worden door de inplanting in het natuurlijke virus van genen die de afweer kunnen vernietigen. (2) Een lid van de onderzoekscommissie haalt het voorbeeld aan van een stiekeme virusaanval die een grote groep jonge mensen zou kunnen opzadelen met een ernstige vorm van artritis met als resultaat een massa zieken en een enorme klap voor de economie van het aangevallen land. De ontwikkelingen gaan dermate snel dat anticipatie onmogelijk is en men verwacht dat men dergelijke bedreigingen nooit tijdig zal kunnen beantwoorden. De wetenschap omtrent deze zaken is bovendien voor iedereen toegankelijk. Geen twintig jaar later verklaart de ontdekker van het AIDS-virus, de nu negenentachtigjarige Nobelprijswinnaar voor de Geneeskunde Luc Montagnier dat covid-19 een door mensen gefabriceerd virus is, bestaande uit segmenten van het dodelijke HIV waarvoor nog steeds geen vaccin bestaat gecombineerd met een superbesmettelijk verkoudheidsvirus. In koor roepen bijna alle medici dat Montagnier zich vergist maar corona doet exact wat twintig jaar geleden werd beschreven als het voor de nabije toekomst te vrezen allergrootste kwaad. (3)

Het past niet meer in onze hoofden omdat de uitzonderlijk lange periode van relatieve vrede in het westen ons verwend heeft maar men mag niet vergeten dat het uitblijven van wapengekletter alleen hieraan te wijten is dat een nucleair conflict helemaal geen optie kan zijn. Maar nu zich in alle stilte de nieuwe horizonten ontvouwen van oorlogvoering middels biowapens, kan men vermoeden dat bij sommigen de handen zijn gaan jeuken om deze nieuwe mogelijkheid ook daadwerkelijk te gaan uitproberen, zoals men dat net voor de uitbraak van het nucleaire tijdperk ook gedaan heeft met chemische wapens en meer bepaald met het gifgas Zyklon-B.

Onder de dictatuur van Adolf Hitler gold de 'wetenschappelijke' theorie van het superras der Ariërs waarvoor ruimte - Lebensraum - moest worden vrijgemaakt door zogenaamde zuiveringsoperaties die in feite massamoorden waren op de bewoners van door de Duitsers in te palmen gebieden en zo zal de geschiedenis er nooit in slagen om voor de gruwel gepleegd door de nazi's in onder meer Wit-Rusland enige verantwoording te vinden. (4)

Ook het eigen land diende gezuiverd te worden van zekere categorieën van mensen die men eerst 'profiteurs' en 'ballast' en vervolgens 'rotte appels' en 'ratten' is gaan noemen om de misdaad als een weldaad aan de man te kunnen brengen en met dat doel voor ogen werden kampen gebouwd waarheen het zogenaamde 'levensonwaardige' volk diende versluisd te worden om daar op industriële wijze te kunnen worden omgebracht, meer bepaald met het gifgas Zyklon-B, een pesticide massaal geproduceerd door grote Duitse chemische bedrijven.

Aanvankelijk werd het gifgas in concentratiekampen aangewend voor ontluizing van kleren en tegen tyfus maar alras kwam men op het idee om er ook mensen mee te doden. De eerste experimenten vonden in Auschwitz plaats in september 1941 met gifgas zonder waarschuwende geurstof en deze manier om massaal niets vermoedende en weerloze mensen te 'vernietigen' werd meteen ook in andere kampen aangewend.

De massamoord met Zyklon-B door de Nationaal Socialisten werd gecamoufleerd door het code-woord 'euthanasie'. Pas na de bevrijding verschenen vele verschillende rapporten, fragmenten, over de concentratiekampen en het duurde heel lang vooraleer het tot de mensen doordrong wat er in feite gebeurd was en dat er gaskamers waren. In 1983 werd een speciaal historisch document gemaakt waarin de gruwelijke feiten eens en voorgoed werden vastgelegd, precies omdat herhaaldelijk gebleken is dat mensen vaak niet in staat zijn om zich in te denken dat deze wandaden daarwerkelijk hebben plaatsgevonden, zodat zij de historische verslagen overdrijvingen noemen ofwel gaan zij de feiten zelfs helemaal ontkennen, wat uiteraard het gevaar dat zo'n tragedie opnieuw gebeurt alleen maar kan doen toenemen. (5)

"Wie zou ooit in staat zijn om zich in te denken", zo leest men in het bewuste document, "dat zo'n verschrikkelijke daden konden worden uitgebroed in het Centraal Europa van de twintigste eeuw? Of dat een goed georganiseerde moderne staat daarvoor verantwoordelijk had kunnen zijn?" (6) Gaan wij er niet al te makkelijk vanuit dat Europa de beschaafde wereld is en dat ordentelijke staten in de twintigste en eenentwintigste eeuw onmogelijk van dergelijke beestachtigheden beschuldigd kunnen worden?

De moordenaars communiceerden over de moorden in onschuldig klinkende code-woorden, zodat verborgen bleef wat er eigenlijk gebeurde. "Sonderbehandlung" ("Speciale behandeling", in de correspondentie vaak afgekort als "SB" betekende bijvoorbeeld: executie) of "Endlösung der Jugendfrage" ("de uiteindelijke oplossing voor het jodenprobleem") stond voor (massa)moord. Het systeem was zo georganiseerd dat de werkelijke bedoelingen verborgen bleven.

Maar de goedgeorganiseerde moderne staat weet dus heel goed wat hij doet en dat wat hij doet, moord is en heel fout. Vandaar dat bij de bevrijding Hitler nog rap alle lijken wilde vernietigen door ze weer op te graven uit de massagraven en ze in ovens te verbranden.

Maar er is meer: Nazi-Duitsland is geen uniek geval inzake wandaden en de verdoezeling ervan door de staat. Neem bijvoorbeeld België. In 1955 werd in België een wet ingevoerd, de zogenaamde 'archiefwet', en die zegt dat de burger de archieven pas mag raadplegen na verloop van 100 jaar. (7) Toen de Vlaamse historicus Maurice De Wilde onderzoek deed naar de collaboratie in WOII, werden hij en zijn medewerkers door de Staatsveiligheid prompt aan de deur gezet. (8) Ze kregen de gezochte info wél van Duitsland. (9) Het onderzoek betrof onder meer het Duitsvriendelijke fascistische Verdinaso (Verbond van Dietsche Nationaal-Solidaristen) van van Severen waarin bekende namen zoals Léon Bekaert (industrieel), Pierre d'Ydewalle (West-Vlaams gouverneur), Hendrik De Man, Philip Van Isacker... Na 1934 kwam het VNV (Vlaams Nationaal Verbond) onder Staf De Clercq (en ook Rex van Léon Degrelle) en die werden financieel gesteund door de Duitsers. De zogenaamde Vlaamse idealisten gingen alras op Duitse financiële steun azen en laten we dit nu wat concreter maken.

Walther Reusch van het Verdinaso vroeg in april 1933 zo'n 20.000 Reichsmark per jaar, geld dat via Nederland gestord moest worden. Het VNV kreeg, zogezegd 'voor de kas van het blad Volk en Staat', in 1937 per maand 9600 BF, wat volgens de auteurs overkomt met 120.000 BF in 1982 en in 1939 werd dat bedrag vervijfvoudigd tot 4000 RM of 45.000 BF, wat overeenstemt met een bedrag van 580.000 BF in 1982. In juni 1939 ging het over een bedrag overeenkomend met 6 miljoen BF in 1982.

Dit om maar een idee te geven van de enorme geldbedragen die werden toegestopt aan collaborateurs met de nazi's hier ten lande: zij gaven zich uit voor helden maar zij bleken opportunistische politici zonder meer. In zijn onderzoek noemt Maurice De Wilde ook de namen van de betrokkenen die, zoals de feiten getuigen, voor hun activiteiten allerminst werden gestraft: sommigen van hen werden verheven in de adelstand, bekleedden hoge functies, kregen standbeelden en straten en pleinen naar hen genoemd.

Overigens ontkwamen ook de nazibeulen zelf na WOII aan hun straf en wel met de hulp van het Vaticaan via de zogenaamde Rattenlijn die voor hen de vlucht mogelijk maakte naar vooral Zuid-Amerika waar sommigen in de dictaturen aldaar nog jaren doorgingen met folteren. Moet men zich er nog over verwonderen dat, zoals in de nieuwsberichten bleek, paus Franciscus onlangs een CD ging kopen in een Romeinse platenzaak waarvan de zaakvoerster voor de camera verklapte dat de heilige vader een fan is van de muziek van Richard Wagner? (11)

Maar wat mogelijk was onder Hitler, is ook niet onmogelijk in ongeacht welke andere dictatuur. Daarenboven zegt een dictatuur ook niet over zichzelf dat hij een dictatuur is. Dictaturen kenmerken zich door zekere verordeningen en gebeurtenissen die burgers zelf dienen te ontdekken en zij moeten die ook durven te ontdekken. Macht werkt nu eenmaal verlammend en de grote meerderheid bezwijkt ervoor en kan zeer moeilijk tot andere gedachten worden gebracht. Wie daarentegen weerstand bieden, dragen daarvan ook de gevolgen; zij moeten roeien tegen de stroom in, wat betekent dat zij geen 'loon' ontvangen omdat dit de betekenis heeft van omkoopgeld, aanzien, jobs, relaties... als zij al niet gestraft worden. De zin van het verzet toont zich pas eerst als geschiedenis, als een voorbeeld dat men zich zal herinneren na de kentering, na het aan het licht komen van de misdaden. Want zo is macht, dat zij de meest verschrikkelijke misdaden het aanzien kan geven van weldaden en ook andersom.

Er zijn stoute tongen die beweren dat corona en de vaccinaties een hedendaagse versie zijn van Zyklon-B: met immer nieuwe varianten zou men dan proberen om stelselmatig de maatschappij te bevrijden van ouderlingen en zieken of kortom van alle mogelijke lastpakken. Zij beweren immers dat WOIII op til is, wat men ook kan opmaken uit de inflatie: het geld wordt aan het volk onttrokken voor bewapeningsdoeleinden, zoals dat telkenmale moet gebeuren voor de strijd aanvangt. Stoute tongen moeten echter worden genegeerd; zoals wij weten brengt alleen de officiële versie ons de waarheid.

(J.B., 20 januari 2022)

Verwijzingen:

(1) https://www.cia.gov/library/readingroom/docs/DOC_0001298811.pdf

(2) Het document specifieert dat er ook combinaties kunnen gemaakt worden tussen verschillende microben om aldus gewenste effecten te verkrijgen en zo kan bijvoorbeeld een milde ziekteverwekker die gekoppeld wordt aan zijn antigif, veel agressiever gemaakt worden, resistent tegen medicijnen of onzichtbaar voor het immuunsysteem.

(3) J. Bauwens, Panopticum Corona, pp. 594-596. Verdere verwijzingen:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Bomaanslag_op_het_World_Trade_Center_

https://nl.wikipedia.org/wiki/Aanslagen_op_11_september_2001

https://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Wereldoorlog

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tweede_Wereldoorlog

https://nl.wikipedia.org/wiki/World_Trade_Center_(1973-2001)

https://www.nemokennislink.nl/publicaties/biowapens-zaaienvooralsnog-vooral-angst/

https://nl.wikipedia.org/wiki/Biologische_oorlogvoering

https://nl.wikipedia.org/wiki/Tularemie

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ebola

https://nl.wikipedia.org/wiki/Krim-Congo-hemorragische_koorts

https://en.wikipedia.org/wiki/Ectromelia_virus

https://nl.wikipedia.org/wiki/Miltvuur

https://nl.wikipedia.org/wiki/World_Trade_Center_(1973-2001)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Pentagon_(Verenigde_Staten)

(4) Zie: https://www.bloggen.be/tisallemaiet/archief.php?ID=3276322

(5) "Only when the next generation came of age in the two countries – a generation that did not have to justify its behaviour during the period prior to 1945 – could one finally apprehend the horryfiing facts that came to light in the trial of Adolf Eichmann in Jerusalem (from April to December 1961), in the great Auschwitz trial in Frankfurt (from December 1963 toAugust 1965), and in other German judicial proceedings. The proof was so conclusive that during the trials not one of the accused or their lawyers contested the existence of the gas chambers." (Uit de inleiding tot het historisch document daarover uit 1983: Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poicon Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983).

(6) "Who could imagine that such terrible acts could have been perpetrated in central Europe in the twentieth century? Or that a well-organised modern state could have been responsible for them?" (Ib.)

(7) Maurice De Wilde, De Nieuwe Orde (in: België in de Tweede Wereldoorlog, deel 3.) Uitgeverij De Nederlandse Boekhandel, Antwerpen/Amsterdam, 1982, p. 5.

(8) Ib., p. 5.

(9) Ib., p. 6.

(10) Men herinnere zich het verhaal van de jood die geplaagd werden door kinderen die bellekentrek deden: hij gaf aan de kinderen eerst tien frank, daarna nog negen, dan acht, en zo verder. Toen hij nog amper vijf frank schonk, dropen de kinderen het af omdat zij vonden dat zij het voor die prijs niet meer konden doen. Dezelfde truc gebruiken politici die invloed willen krijgen over groepen, in dit geval de nazi's over het VNV: ze beginnen hen te betalen zodat die lieden op den duur niet meer activeren voor hun eigen doel maar voor het geld dat ze krijgen. Op die manier kunnen wie betalen uiteindelijk de beloonden ook beginnen te sturen in de richting die zij willen.

(11) De componist was een notoir antisemiet en ook de muzikale held van Hitler.

Over de duisternis van de Verlichting

Waar Heinrich Heine waarschuwt dat daar waar de boeken worden verbrand, uiteindelijk ook de mensen dit lot beschoren is, wijst hij in feite naar het onlosmakelijk verbonden zijn van enerzijds het wereldbeeld en anderzijds de wereld als zodanig - waarvan de wereldbeelden deel uitmaken:

“Wij zijn allen vrije mensen, maar niettemin worden ons leven en ons denken grotendeels bepaald door het beeld dat wij over de wereld hebben: hoe hij ontstaan is, hoe hij in elkaar zit, en wat de zin van alles is. Indien wij dat allemaal zouden weten, dan zouden wij ook weten wat we precies moeten doen om goed te doen. Stel dat wij zouden ontdekken dat God niet bestaat, en dat de kortstondige opflakkering van het leven gedoemd is om voorgoed in het niets te verdwijnen, dan zouden wij de godsdienst kunnen beschouwen als folklore, en verder zouden wij van het leven het beste proberen te maken. Zouden we daarentegen ontdekken dat God bestaat, dan zouden we met een gerust gemoed de andere weg op gaan. Maar zo eenvoudig zijn de dingen nu eenmaal niet: met alleen maar onze kennis kunnen wij de ultieme vragen niet beantwoorden.

Ons wereldbeeld is dus een zaak van zoeken en tasten. En de antwoorden op ultieme vragen worden, evenals die vragen zelf, mede bepaald door de cultuur en door de tijd die ons hebben voortgebracht. Zo verschilt het hedendaagse, westerse wereldbeeld van het middeleeuwse of van het Oud-Griekse, en het is ook anders dan het wereldbeeld van de Pygmeeën, de Brahmanen of de Mormonen. Er zijn talloze wereldbeelden mogelijk: talloze antwoorden, maar ook talloze vragen.

Waar sprake is van wereldbeelden, is sprake van filosofie. Het is niet anders dan normaal dat de wijsbegeerte zich laat inspireren door de wetenschappen. Maar ons inziens hebben bepaalde richtingen van het filosofisch denken zich hierbij vergaloppeerd. Sommigen hebben immers gemeend dat de filosofie maar best de methode van de wetenschappen kon overnemen, teneinde uitspraken te kunnen doen met een hoger zekerheidsgehalte. Daarbij werd echter over het hoofd gezien dat voor de grotere zekerheid waarop de wetenschappen bogen, betaald moet worden met het strenger maken van haar gebiedsafbakening. Zo’n gebiedsafbakening toepassen op de filosofie, betekent vanzelfsprekend haar einde, want de wijsbegeerte is niets anders dan het bevragen van de fundamenten zelf. Dit wetende, lijkt het haast ondenkbaar dat men in alle ernst een fysicalistisch wereldbeeld heeft willen opbouwen.” (1)

In Transatheïsme wordt de vraag gesteld hoe het denken is kunnen ontsporen tot het succesrijke hedendaagse materialisme dat het fysicalisme is. Om te lezen, klik op de titel.

(J.B., 19 januari 2022)

Verwijzingen:

J. Bauwens, Transatheïsme, Serskamp 2003.

Heinrich Heine

De vrijheid van meningsuiting is een mensenrecht krachtens de artikels 18 en 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens: volgens artikel 18 mag men een eigen overtuiging hebben en die ook onderwijzen; artikel 19 zegt meer specifiek: “Een ieder heeft recht op vrijheid van mening en meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid om zonder inmenging een mening te koesteren en om door alle middelen en ongeacht grenzen inlichtingen en denkbeelden op te sporen, te ontvangen en door te geven.” (1)

In de praktijk wordt de vrijheid van meningsuiting uiteraard beperkt door andere vrijheden en zo bijvoorbeeld mag men geen beledigingen uiten. Maar er is nog een andersoortig probleem dat de vrijheid van meningsuiting bijzonder problematisch maakt en dat heeft te maken met de waarheid of, meer specifiek, met het feit van de diversiteit aan opvattingen omtrent de waarheid.

De kwestie of een mening dan waar hoeft te zijn, brengt het probleem meteen ten berde omdat daarbij reeds (onterecht) wordt verondersteld dat waarheid altijd en overal een uit te maken, een uitgemaakte en een transparante zaak is. Om meteen het meest prangende voorbeeld aan te halen: in een theocratie belichaamt de godheid de waarheid die meteen ook wet is, wat impliceert dat 'persoonlijke meningen' daar sowieso ondingen zijn omdat iedereen er per definitie één en dezelfde 'mening' is toegedaan, welke zodoende dient te stroken met de waarheid die door god gegeven wordt en die ook wet is. Meningen kunnen er alleen nog zijn over de interpretatie van de wet of van de geschreven beginselen en die klus wordt overgelaten aan exegeten die weliswaar ook onderling in conflict (kunnen) komen, zoals dat bijvoorbeeld het geval is met de splitsing van de islam in enerzijds een sjiitische en anderzijds een soennitische stroming of met het christendom en zijn vele schisma's, overigens immer met bloedige oorlogen tot gevolg.

Het probleem dat zich vandaag voordoet zal uiteraard hiermee te maken hebben, ook al wordt het als zodanig niet erkend. Meer bepaald is het zo dat daar waar de aanhangers van de zogenaamde Verlichting aan de macht zijn gekomen, zij met de woorden die zij Voltaire in de mond hebben gelegd weliswaar belijden dat elkeen vrij moet zijn om zijn mening te kunnen uiten maar tegelijk ontkennen zij ook ten stelligste dat het atheïsme een geloof is zoals elk ander en weigeren zij om in te zien dat de wetenschap het geloof is van de nieuwe tijd.

De volgelingen van de Verlichting verengen met andere woorden het begrip 'waarheid' tot dat van 'wetenschappelijke waarheid', waarbij zij weliswaar uiteraard niet kunnen ontkennen dat wetenschappelijke waarheden per definitie voorlopig zijn - aangezien wetenschap onophoudelijk evolueert - maar 'voorlopig' betekent ook 'tijdelijk waar' en dus op de keper beschouwd 'onwaar' want niet strokend met de 'ultieme waarheid' - waarin zij weliswaar geloven terwijl zij echter eveneens kunnen weten dat die zich nooit ofte nimmer zal realiseren. Tussen haakjes: Socrates werd door het orakel van Delphi uitgeroepen tot de meest wijze man onder de Atheners omdat hij de enige was die wist dat hij niets wist en naar zijn voorbeeld zijn derhalve alleen die gelovigen wijs die beseffen dat zij de waarheid niet kennen - als dit al niet een contradictie is.

Maar wetenschappelijke waarheden zijn niet alleen kaduuk wegens hun voorlopigheidskarakter: met uitzondering van de wiskunde die een gebied bestrijkt dat, zoals reeds Descartes bevroedde, volstrekt discrepant is met de realiteit van het leven, missen de wetenschappen bovendien de universaliteit die zij nochtans hoog in hun vaandel menen te mogen voeren. En zij missen die uitgerekend omdat zij niet anders kunnen dan ruimte te geven aan discussie ingevolge de open debatcultuur die uiteraard geen alternatieven kan toestaan omdat principieel iedereen moet kunnen participeren aan de wetenschappelijke besluitvorming en dit wegens het geloof dat principieel elke mens van nature toegang heeft tot de waarheid - waarbij andermaal naar Descartes dient te worden verwezen, meer bepaald naar zijn notie van 'gezond verstand'. Edoch, ook moet hier worden verwezen naar de heersende geloofsopvattingen die immers eisen dat mensen in staat zijn om de waarheid te kennen teneinde hen voor hun daden verantwoordelijk te kunnen stellen en aldus rechtspraak mogelijk te kunnen maken.

Wetenschappelijke waarheden zijn voorlopig en zij vormen tevens onderwerp van discussie, zodat de uitspraken waarmee zij samenvallen per definitie gelinkt zijn aan welbepaalde beoefenaars van de wetenschap. Aanhangers van de Verlichting zullen het met hand en tand bestrijden maar wat zopas geconcludeerd werd, betekent in wezen dat - uiteindelijk - ook wetenschappelijke waarheden tot meningen terug te voeren zijn.

Deze penibele besluiten dringen zich in deze tijd onafwendbaar naar het voorplan in de bizarre politieke context van een pandemie omdat zij uiteraard niet alleen te maken hebben met meningen en met waarheden maar tevens met rechten en derhalve met vrijheden, terwijl daar waar in vrijheden gemarchandeerd wordt, vanzelfsprekend macht en geweld aan de orde zijn. En het is uitgerekend op deze manier dat de intussen ingeburgerde, negenennegentig jaar oude uitspraak van Heinrich Heine moet begrepen worden, dat daar waar boeken worden verbrand, dit lot uiteindelijk ook aan mensen zal toekomen.

(J.B., 18 januari 2022)

De koorddanser en de dood

Wanneer gesproken wordt over monotheïsmen, dan denken wij spontaan aan het jodendom, het christendom en de islam en vaak vergeten wij de veel oudere monotheïstische godsdienst waaraan dit drietal schatplichtig is, overigens samen met de Helleense wijsbegeerte: het Zoroastrisme of de leer van de profeet Zarathustra die leefde in de veertiende eeuw voor Christus in Pars, een provincie van Iran, dat voor 1935 Perzië heette. Het Zoroastrisme was de staatsgodsdienst onder de Sassaniden die regeerden van de derde tot de zevende eeuw maar zijn gelovigen, ook Parsi genaamd, werden sinds 622 met de komst van het Islamitisch Arabisch Rijk vervolgd en zij vluchtten uit Perzië weg. Vandaag leven naar schatting nog zo'n honderdvijftigduizend Parsi in India en in Pakistan alsook in diaspora in Amerika en in Europa, onder wie beroemdheden zoals de muzikanten Freddie Mercury en Zubin Mehta.

Zarathustra kreeg op dertigjarige leeftijd aan de oever van de Oxus een visioen waarin hem de god Ahura Mazda verscheen, die de geest van het goede en de geest van het kwade (Ahriman) schiep. De mens werd geschapen om te strijden tegen de machten van het kwaad, wat hij doet uit vrije wil en waarvoor hij verantwoording zal moeten afleggen.

Zarathustra predikt de absolute scheiding tussen goed en kwaad en is aldus de grondlegger van de moraal: de mens is een wezen tussen aap en Uebermensch, het vergt moed om het dierlijke achter zich te laten en ook de kuddegeest, en om uitsluitend op zichzelf te steunen en Uebermensch te worden.

De mens is een koord gespannen tussen dier en Uebermensch en in Zarathustra's voorrede, in de mystieke roman Also sprach Zarathustra (uit 1885) van de dichter-filosoof Friedrich Wilhelm Nietzsche, treedt deze mens op als de koorddanser die van het gevaar zijn beroep heeft gemaakt en die dan ook daaraan ten onder gaat: hij wordt belaagd omwille van zijn werk, stort neer en sterft. Zarathustra eert hem omdat hij zijn roeping volgde tot de dood en dat is ook de zin van het menselijk bestaan, zo predikt hij: de mens is een donkere wolk en de Uebermensch is de bliksemflits die daaruit ontvonkt.

Maar Zarathustra wordt bespot: “Daar staan zij”, zo laat hij zich over de kudde uit: “Zij spotten, zij begrijpen mij niet; ik ben niet de mond voor deze oren”.

Veertien eeuwen voor de geboorte van het christendom verschijnt ons vandaag de profeet Zarathustra als een voorafschaduwing van de Verlosser die immers andermaal de Godmens predikt door het geven van een voorbeeld waarin Hij met het offer van zichzelf aan zijn roeping ten onder gaat. Zarathustra is van het archetype van de ideale mens dat zoals door Jung beschreven in alle culturen opduikt, misschien wel de oudste versie; de leer van Zoroaster werd eeuwenlang mondeling overgeleverd en de essentie lijkt te zijn bewaard in een zuiverder vorm en zonder de franjes en de vele verzinsels achteraf toegevoegd, vooral ook zonder de theologische speculaties die gedoemd zijn om onder het spervuur van de kritiek op de klippen te lopen en de religie uiteindelijk de das om te doen: de leer van Zarathustra heeft lak aan getheoretiseer en manifesteert zich enkel als een moraal, als een aansporing tot moedig gedrag, als de bereidheid om de zin van het menselijk leven tot voltooiing te brengen in het dapper vervullen van het levenswerk waaraan men zich offert zoals de kaars zich offert aan de vlam.

Het beroep, dat in het teken van de gemeenschap staat, is een erezaak en wie zich van hun taak niet kwijten, moeten zichzelf verachten en daarom laat Nietzsche zijn Zarathustra zeggen: “Wee! (…) [– want] de tijd van de meest verachtelijke mens is in aantocht: de mens die niet meer in staat is om zichzelf te verachten.”

Uiteraard wordt hier gedoeld op de eerloze mens, de lafaard die de kudde volgt en die geen eigen oordeel vormen kan; hij die bedankt voor het grootste geschenk dat enkel aan het schepsel mens gegeven werd en dat de mens van de beesten onderscheidt en hem tot mens maakt: de vrijheid. Uitgerekend deze dreiging heeft onze wereldgeschiedenis bepaald en maakt dat zich het mensdom immer in tweeën zal blijven splijten, waarvan de ene helft de vrijheid in het vaandel draagt, terwijl de andere de kudde eert en ondergaat in een slavernij die zelfs vreemd is aan het rijk der dieren.

Edoch, goed en kwaad staan hier niet tegenover elkaar zoals de politieke formaties van enerzijds het socialisme in de communistische wereldhelft en anderzijds het liberalisme van het vrije westen: het propageren van dit verhaal zou een flagrante aanfluiting van de waarheid zijn, een simplificatie van de werkelijkheid die zich immers niet laat vangen in menselijke categorieën: de ketenen van het gouden kalf zijn wellicht nog zwaarder dan deze van de Chinese dictatuur terwijl zekere vormen van het socialisme de opofferingsgezindheid beslist hoog in het vaandel dragen.

Het onderscheidingsvermogen tussen goed en kwaad is geen sinecure en vergt de evenwichtskunst van een koorddanser: de weg naar de Godmens is een gevaarlijke tocht over een koord die boven een afgrond is gespannen, bovendien bedreigd door tegenliggers die de fatale val proberen uit te lokken van wie de nek uitsteken.

De mens die zich wil onderscheiden van de massa moet op elk moment opnieuw bereid zijn om alle zekerheden achter zich te laten, de vrijheid en daarmee ook het verstand dat van die vrijheid een vrucht is, aan het roer te laten en de moed op te brengen om zelf steeds de nieuwe beslissingen te nemen waarvoor hij verantwoording zal afleggen wanneer de eindtijd met het laatste oordeel komt.

Wie de waarschuwing van Nietzsche's Zarathustra alsnog hoort - dat de tijd van de meest verachtelijke mens in aantocht is, “de mens die niet meer in staat is om zichzelf te verachten” - die weet ook dat in dit tijdperk van de leugen de vreselijke voorspelling van de profeet zich reeds voltrokken heeft. Zij slaat immers op de zelfgenoegzame mens die burger werd en die denkt zich te kunnen verstoppen in de kudde, welke echter geleid wordt naar een diepe afgrond. Zij slaat op de blasé mens die onverschillig is geworden voor het lot van anderen maar die daardoor ook het eigen lot op een rampzalige manier bezegelt. Zij slaat op wie eraan verzaken zich te verzetten tegen totalitaire machten die geregeerd worden door de niet-persoon bij uitstek die de duivel is, de volstrekte anonimiteit, de abstractie van het geld of de afgod die Mammon heet en die alle mensen verslindt die eraan verzaakt hebben zich aan het goede te offeren zoals Zarathustra het beval, of Moloch, aan wie zij hun kinderen tot spijs aanbieden.

In het vaccinatietijdperk begint zich op een gruwelijk transparante manier die wereldramp te voltrekken waarvoor in cryptische bewoordingen de tekst waarschuwt die Johannes schreef op de berg Patmos en die bekend staat als de Apocalyps of de Openbaring (van de Waarheid): de vier ruiters van de apocalyps, zoals uitnemend verbeeld door kunstenaars zoals de middeleeuwse graficus Albrecht Dürer maar ook de hedendaagse beeldhouwer Rik Poot, tonen de fasen van een schrikbarende toekomst die zich geruisloos doch gestaag manifesteert, die ons voorgoed het zwijgen probeert op te leggen, muilkorft, kentekent en naar de slachtbank leidt. De eerste, gezeten op een wit paard, is de Antichrist; de tweede, gezeten op een rossig paard, neemt de vrede van de wereld weg; de derde, die een zwart paard berijdt, brengt hongersnood en de vierde, op een vaal paard, brengt de dood.

Maar het weze herhaald: Zarathustra wordt bespot. “Daar staan zij”, zo zegt hij gelaten: “Zij spotten met mijn woorden, zij begrijpen mij niet; ik ben niet de mond voor deze oren”.

(J.B., 13 januari 2022)

Afbeelding: Jan Bauwens, De vier ruiters van de apocalyps, hertekening, vrij naar de prent (ets en gravure) uit 1563-1574 van Gerard van Groeningen.