Macrofotografie is vaak de reddingsboei als ik weer eens weinig tijd heb om op fotojacht te gaan. Een onderwerp vind je altijd wel, is het geen bloemetje dan ga je maar voor de insectjes en als de onverwachte vergrotingen van alledaagse gebruiksvoorwerpen op zijn dan kun je nog altijd terecht bij de libellen en de vlinders.
In de begroeiing aan de zonnekant van het paadje door het bos waarlangs we vertrekken voor onze dagelijkse wandeling zien we regelmatig allerhande vlindersoorten rondfladderen. Het was dan ook redelijk voor de hand liggend dat ik vroeg of laat daar mijn oog eens op zou laten vallen om mijn dagelijkse portie fotoplezier te plukken. Ik had niet eens de macrolens in de fototas deze morgen maar met de tele gaat dat ook. Tussen de kleine vosjes, de gehakkelde aurelias en de zandoogjes koos ik voor dit groot koolwitje als onderwerp. Met 420 mm kon ik wat afstand houden zodat ie ongestoord bleef zitten en als neveneffect werd de achtergrond mooi onscherp en rustig. De contrasterende bloemetjes horen er helemaal bij, want dat is nu eenmaal de habitat van deze soort.    

07-08-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Gelukkig begon de dag nog droog, zodat we zonder regenkledij of paraplu ons rondje Smallebroeken konden afwerken deze morgen. Terug thuis gekomen bleef ik nog een tijdje met de camera onder de pergola zitten en dit roodborstje dat ik al enkele weken regelmatig kan observeren in onze tuin was ook weer present. Ik ga er van uit dat het steeds hetzelfde vogeltje is want ze zijn erg territoriaal naar het schijnt en ze verdedigen hun domein nogal agressief. Hij leek ook helemaal niet bang want toen ik met de telelens op mijn toestel dichterbij kwam bleef ie gewoon zitten. Met zijn pientere donkere oogjes bleef ie me wel in de gaten houden, maar ik was helemaal niks slechts van plan, gewoon enkele keren klikken…

06-08-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Als de weersvoorspelling enkele dagen op voorhand een redelijke zekerheid geeft op een mooie en zonnige dag hou je ons niet aan huis. Deze keer hadden we samen met schoonbroer Swa, zijn vrouwtje Monique en dochter Jill weer een dagje zee gepland. Vandaag kozen we voor Zeeland, niet alleen voor de afwisseling, maar ook omdat daar nog ruimte is om de hondjes op het strand te laten rennen. Via de Oesterdam, de Krammersluizen, en Bruinisse – overal tussenstops en fotos – belandden we uiteindelijk in Ouddorp voor een fikse strandwandeling. Strikt genomen is Ouddorp trouwens al niet meer Zeeland maar Zuid Holland, maar dat detail doet er wat ons betreft nauwelijks toe.
Deze foto van Swa die met de schoenen in de hand langs de waterlijn wandelt zou de indruk kunnen wekken dat het een behoorlijk industriele omgeving is daar, maar niets is minder waar… Door de foto met een pittige telelens te maken wordt alles in de verte samengeperst en de vage contouren van de haven van Rotterdam in de achtergrond komen op die manier net iets prominenter in beeld, in wekelijkheid was het slechts een nauwelijks storend detail op meer dan 10 km afstand in vogelvlucht.
Na een ommetje over de Zeelandbrug – alweer fotos J - en een heerlijk avondmaal in een restaurant in Colijnsplaat verliep ook de rest van de terugreis voorspoedig zodat we alweer kunnen terugblikken op een geslaagde dag. Facebook-vrienden weten dat ze zich binnenkort weer kunnen verwachten aan een nieuw album.

05-08-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Deze jongedame is de ontsnappingskoningin van de Smallebroeken, de miss Houdini van het plaatselijke schapenbestand. Het was deze morgen al de tweede keer deze week dat we haar tegenkwamen tijdens de wandeling, parmantig over de zandweg lopend in plaats van 100 m. verderop samen met haar gezellinnen achter de omheining rustig te grazen. Ik neem tenminste aan dat het dezelfde is als vorige woensdag. Zelfde snuitje, zelfde grote ogen, zelfde jas, zelfde schoeisel… het zal wel… Ik heb ook de foto die ik er toen van maakte vergeleken met deze trouwens, zeer gelijkend. We hebben ook deze keer met zijn drieën, het vrouwtje, Phaido en ikzelf, het stoute wicht weer naar veiligere oorden gedreven en de afsluiting van de wei terloops ook nog eens goed bekeken. Maar daar was op het eerste zicht niets verkeerd mee. Als we de boer binnenkort nog eens zien zullen we hem vertellen dat er een zeer eigenwijze madam rondloopt in zijn kudde, eentje die een geheime ontsnappingsroute kent.         

04-08-2014 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Ik zat rustig voor mijn computer enkel fotos te fatsoeneren toen ik een telefoontje kreeg. Goede vrienden, collega geocachers uit Lommel, waren in de buurt enkele dingen aan het zoeken en ze hadden daar enige problemen mee. Meer was er niet nodig om me vijf minuten later als adviserend lid van het Limburgs team te zien meelopen in hun zoektocht. In de omgeving van Lichtaart en Kasterlee zijn er nauwelijks nog cachen die ik niet gevonden heb en ik vond het dan ook fijn eens mee te wandelen met lieden die veel meer ervaring hebben dan ikzelf en die, naar ik merkte, ook wel eens op de sukkel zijn. Meer dan enkele corrigerende tips geven zou ik niet doen had ik me voorgenomen, dat wilden ze ook niet trouwens, maar mijn terreinkennis kwam wel van pas om ze er o.a. terloops op te attenderen dat er vlakbij nog een tradje ( = traditionele geocache ) verborgen zat dat ze niet in hun planning hadden opgenomen. Ze moesten dan wel door de - gelukkig droge - bedding van de Rulloop en dat wilde ik best fotograferen…  
De professionele benadering van de overtocht was een fotoshoot waard vond ik. Anne Marie had Jackie middels enkele liefdevolle stoten onder zijn achterste geholpen om boven te geraken waarop Jackie op zijn beurt een stevige tak bereid vond om te fungeren als veilige grip om Anne Marie omhoog te hijsen.         

03-08-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ze zijn er nog, maar je moet ze weten te vinden, de plekjes waar je zelfs in het week-end rustig en ongestoord een zwempartijtje kan gunnen aan je viervoeter. Labradors en Golden Retrievers zijn waterhonden, en voor Phaido is elk wateroppervlak een uitdaging. We gaan regelmatig samen zwemmen, o.a. in de Melle in Turnhout , maar vandaag kozen we voor deze afgelegen plas verscholen in de bossen tussen Kasterlee en Retie, je ziet daar nooit volk, zelfs niet op een mooie zaterdag en dat is wel net zo prettig als je ongestoord wil ravotten met de woef. Het helpt als je de interessante locaties waar je toevallig voorbij loopt tijdens het geocachen opslaat in je achterhoofd. Phaido weet dit te appreciëren en hij geniet van de gelegenheid, voor het baasje opent het de nodige fotomogelijkheden natuurlijk.
Met de 24-105 op mijn toestel had ik niet voldoende groothoek om, met de rug tegen een braamstruik staande, de ganse breedte van deze scene in één keer te vatten. Een panorama-foto samengesteld uit twee horizontale opnames was in dit geval de oplossing, achteruit gaan was immers geen optie. Eerlijkheidshalve moet ik er bij vertellen dat de hemel redelijk uitgebeten was, geen grijs-verloopfilter in de fototas he. Ik heb daarom de waarheid nog maar eens geweld aan gedaan en uit mijn map met mooie luchten geput om er iets toonbaars in te foto-shoppen. J      

02-08-2014 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Vuurspin… het moet bij arachnofielen en andere geïnteresseerde insect-liefhebbers een belletje doen rinkelen. Het haalde nog niet zo lang geleden de kranten. Door natuurliefhebbers werd geprobeerd een hele kolonie zeer zeldzame vuurspinnen te verhuizen omdat de oprukkende industrie hun woongebied ging vernielen. De aanvankelijk geheim gehouden plaats zou hier ongeveer geweest zijn.
Op deze godvergeten plek ergens midden in het bouwrijp gemaakte, maar nog grotendeels braakliggende nieuwe industriegebied Kristalpark in Lommel kwamen we terecht omdat we een geocache wilden zoeken die er verborgen zat. ( Voor de mede hobbyisten de GC53AFC ) Ik vrees dat ik de verkeerde aanvalsroute uitgekozen had, want ik moest toch een heel eind door de wildernis sukkelen om er te geraken. Het vrouwtje was wijselijk op het fietspad achter gebleven maar Phaido had zich ook mee in het avontuur gestort. Onze moeite werd uiteindelijk beloond en toen we gevonden hadden wat we zochten besloot ik dat ik ook maar een panoramafoto moest maken van de locatie. Verlatenheid, windmolens, mooie lucht… ik vond het wel iets hebben, benieuwd hoe het er hier binnen enkele jaren uitziet als de industrie definitief heeft overgenomen.        

01-08-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

31-07-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik ben vanmiddag eindelijk weer eens gaan fietsen, het was lang geleden… veel te lang, en dat heb ik gevoeld. Ik had een routinetochtje gepland, meende ik – Herentals, richting Noorderwijk, enkele geocachen oppikken en terug langs het kempisch kanaal en Sas 9, alles samen zo’n 45km. Wat verliest een mens snel conditie als ie even wat minder actief is. Ik heb het geweten. Bij de jachthaven van Herentals moest ik even uithijgen. Gelukkig verkopen ze daar Duvel en van achter zo’n glas ga je de wereld meteen wat vrolijker bekijken. De watervogel-populatie was weer in al zijn geledingen aanwezig op het kanaal. Die beesten weten maar al te goed dat er vaak restjes van de oever vallen op die plek. Ik zag zwanen, Canadese ganzen, gewone inheemse ganzen, eendjes, meerkoetjes en die kon ik allemaal samen in één plaatje vangen. Dan zaten er ook nog enkele vreemde vogels in de drankgelegenheid… maar die heb ik niet gefotografeerd. J

30-07-2014 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

Ik wist wel zeker dat ik ze gezien had. Het was geen waanbeeld, luchtspiegeling of verbeelding… er liepen drie meisjes door onze tuin. Ze leken daarenboven ook nog eens sprekend op elkaar, een ééneiige drieling dacht ik. Langzaam wandelden ze voorbij, langzaam  genoeg om mij de gelegenheid te geven snel naar binnen te lopen, de camera te nemen en na een on-Polliaanse spurt terug naar buiten nog een snelle shot te nemen van de schoonheden die met een raadselachtige glimlach mijn kant op keken. Het volgende ogenblik waren ze verdwenen. Ik kneep hard in mijn armen, mijn wangen en mijn billen, maar ik voelde het wel degelijk. Ik sliep niet, ik droomde niet… en ik had niks gedronken…
Het kan natuurlijk ook zijn dat ik weer iets zit te verzinnen om deze blog gevuld te krijgen en dat ik deze namiddag thuis lekker heb zitten photoshoppen om dit plaatje in elkaar te knutselen. De deelfotos vanaf statief waren snel genoeg gemaakt en kleindochter Julie is ondertussen voldoende geroutineerd als model om precies zo te lopen en te kijken als haar gevraagd wordt. Het bewerken, selecteren en in de juiste lagen de nodige info manipuleren en verwijderen vroeg net iets meer tijd en concentratie… J

29-07-2014 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

28-07-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Toen ze vorige week bij ons op bezoek waren hadden we met Trees en Josee afgesproken dat we snel ook eens hun kant op zouden komen. Er was toen al geopperd dat zondag 27 juli wel een goede gelegenheid zou zijn want we zouden ze dan kunnen vinden op de “Parijse Markt” in Berlicum. Dochter Debby heeft namelijk een winkeltje in Amsterdam - Mechicas is de naam - waar ze handgemaakte juweeltjes met kraaltjes, parels en steentjes verkoopt en de ouwelui willen de verkoop wel eens helpen aanzwengelen door occasioneel op een markt een standje te bemannen. Die Parijse Markt bleek een soort goed georganiseerde reuze brocanterie te zijn en ik moet toegeven dat het er allemaal prima uitzag, geen rommel of rotzooi maar meestal toffe spulletjes. Mijn ding is het niet, maar je moet al eens een toegeving doen in het gemeenschappelijk tijdsgebruik… Josee genoot met volle teugen, en dat was haar gegund. Op deze foto is ze het zoveelste halssnoer aan het aanpassen, de menigvuldige armbandjes die ze al in de optielijst had staan werden achteraf nog enkele keren vervangen door toch maar nog drie andere exemplaren en het halssnoer werd ook afgevoerd, maar dan toch weer niet… er staat er na lang twijfelen eentje in bestelling met een selectie van alle pareltjes, kraaltjes en steentjes die in de drie armbandjes zitten, kwestie van een bindende factor te hebben om een bij elkaar passende combinatie verkrijgen. Klinkt allemaal een beetje moeilijk? Tja, vrouwen…  

27-07-2014 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

We hadden met enkele facebook-fotovrienden een dagje Antwerpen afgesproken. Alex, initiatiefnemer en gids bij het gebeuren had een fikse tocht voorbereid langs plekjes die niet door de grote massas worden platgelopen. Ik weet wel zeker dat er in ons gezelschap deelnemers waren die Antwerpen op een leuke manier ontdekt hebben en zelf heb ik ook weer enkele locaties mogen bezoeken die me tot nu toe helemaal onbekend waren, dit ondanks het feit dat we hier toch enkele jaren gewoond hebben en hier nog regelmatig te gast zijn.
Het restaurant “In de gloria” aan de Kleine Koraalberg bijvoorbeeld is zo een “Geheimtip”. Met dank aan het leuke gezelschap: Roger, Linda, Alice en Bea en natuurlijk ook aan Alex voor de puike organisatie.

26-07-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Je verloochent je roots natuurlijk niet. Josee komt uit de Barrier, een van de vele deelgemeenten van Lommel. En na 45 jaar samen lief en leed delen ben ik mezelf ook steeds meer en meer verbonden gaan voelen met dat stukje Lommel. Het laatste weekend van Juli is het Barrier Kermis en we proberen dat altijd mee te pikken. Als gepensioneerde heb je natuurlijk steeds minder vrije uren in de agenda en wat ons betreft kon zaterdag en zondag alvast niet. Daarom zijn we maar op vrijdagavond naar de plaatselijke wielerwedstrijd geweest. Dat Swa, broer van Josee bij de organisatie zit zal er natuurlijk ook wel iets mee te maken hebben. J
We hebben in diverse drankgelegenheden langs het parcours enkele verfrissingen genuttigd maar fotograferen was uiteraard ook een van de doelstellingen van ons bezoek. Daarvoor hadden we ons tijdelijk uit de grote drukte terug getrokken en aan het kruispunt, waar de renners uit de Leuken naar de Luikersteenweg draaien had ik een standpunt gevonden waar ik het vrouwtje met Phaido samen met de renners kon vastleggen. Twee vliegen in één klap.

25-07-2014 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Mijn relatie met de fotografie is nog redelijk jong. Ik behoor niet tot de fotografen van de oude stempel die vinden dat bij de opname 99% van het werk moet gedaan zijn. Anders uitgedrukt, ik vind Photoshop geen lelijk woord…
Ik durf de plaatjes die ik schiet wel eens opsmukken met wat doorgedreven bewerking, een storend element weghalen, of iets leuks toevoegen. Zo heb ik bijvoorbeeld een map met mooie luchten voor het geval dat ik een prachtig landschap gefotografeerd heb onder een saaie hemel. Dan zal ik niet aarzelen de waarheid enig geweld aan te doen. J
Ik heb mijn verzameling weer flink aangevuld vandaag. Het was zo’n dag dat je met plezier naar de wolken keek, de ene formatie was al meer fotogeniek dan de andere. Toen ik hier stopte was het oorspronkelijk dan ook mijn enige bedoeling een bruikbaar luchtje toe te voegen aan de map. Eén van de basisregels van de fotografie die zegt dat je een herkenbaar object of aandachtspunt in de voorgrond moet hebben bij landschapsfotografie kon ik dus zonder wroeging negeren. Thuis gekomen en de oogst bekijkend op de PC, vond ik deze lucht evenwel zo interessant dat ik geen ander onderwerp nodig had. Ik maakte een andere uitsnijding - een 16x9 formaat -, knipte bijna de hele voorgrond weg, zodat de horizon vrij laag kwam en alle aandacht naar de lucht gaat. En als het nog niet duidelijk genoeg zou zijn, de titel “ Wolken “ laat er geen twijfel over bestaan wat ik wilde tonen.

24-07-2014 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

We kregen vandaag bezoek… uit Nederland !!! Harry en Francientje kwamen in de wagen van baasje José en vrouwtje Trees mee naar Lichtaart om kennis te maken met Phaido.
Tussen Harry en Phaido klikte het wonderwel, met Francientje waren de contacten wat minder intens, maar wat wil je… da’s ook een teefje en mannen ondereen kunnen het best met elkaar opschieten zonder vrouwelijk gezelschap om de boel te verzieken. Phaido heeft Harry de tuin en achterliggende brakke gronden laten zien, de nodige deskundige uitleg heeft hij er zonder twijfel ook bij gedaan en op deze foto, genomen toen ze na een fikse wandeling weer bijna terug op de plek waren waar ze lekkere hapjes konden scoren, zie je dat het gesprek nog vrij intens is.
Phaido:” En wat vind je er van?”
Harry: “ Wow… zoveel plaats voor jou alleen?”
Phaido: “ Ja maar, als er bezoek is dan vind ik het toch leuker… “
Harry: “ Dan zal ik aan mijn baasje en het vrouwtje vragen om wat vaker te komen?”
Phaido: “ Beloofd?”
Hallo Trees en José… J

23-07-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

De vrouw des huizes die hier woont heeft klaarblijkelijk een hele voorraad slaapkledij. Ik veronderstel dat ze van de hete zomerdagen gebruik gemaakt heeft om de hele winter-nacht-outfit-collectie een grote beurt te geven.  
In deze hoog-technologische tijden maak je het niet meer zo vaak mee dat je de was ziet buiten hangen om te drogen bedacht ik toen we deze morgen voorbij haar tuin wandelden, de droogdraad met al zijn intieme verhalen goed in het zicht. Eigenlijk verwacht je dit meer in zuiderse vacantiebestemmingen, zeg maar een steegje op Sicilie of een boerenerf in Griekenland… Ik voelde me eigenlijk wel een beetje gluurder toen ik deze foto maakte, maar ik kon het toch niet laten… J
Benieuwd of we hier ergens op een mooie winterdag evenveel baby-dolls en néligeekes zullen zien hangen trouwens…

22-07-2014 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

Ik was de zelf opgelegde regel om alle dagen minimaal één foto te maken vandaag bijna uit het oog verloren. Na “ Vive le vélo “ op TV, zeg maar rond twintig over tien schoot het me plots te binnen… Dan grijp je naar de doos met noodoplossingen. Ik was al lang van plan iets te doen met nachtfotografie en onze straat, dat moest dan nu maar.
Als in Kasterlee de lichten bij de kruising van de Lichtaartse Steenweg met de nieuwe N19 op groen springen komt er op de Kasterleesteenweg in Lichtaart enkele minuten later meestal een hele colonne voertuigen voorbij. Iets doen met lange sluitertijd , blauwe uurtje en de achterlichten van al die wagens was het plan. Bij de tweede poging waren het er zeven na elkaar… met het toestel op statief en 30 seconden opening kreeg ik ze er allemaal op met dit fraaie resultaat. Het décor is voldoende belicht door de koplampen en de opeenstapeling van rode achterlichtstrepen, daar was het me om te doen. Het eigenaardige regelmatige patroon in de afzonderlijke strepen kan ik niet goed verklaren. Is het iets wat wij met het blote oog niet zien omdat de flikkeringen zo dicht op elkaar zitten in de tijd, maar de camera registreert dat wel natuurlijk... een soort wisselstroom-effect? Ik meende nochtans dat de accu van een auto gelijkstroom levert? Gelukkig ben ik geen technisch aangelegd mens en ik laat het graag aan anderen over om zich daarover het hoofd te breken…   

21-07-2014 om 23:50 geschreven door Kosmopol  

Ik herinner mij hoe ik als klein manneke met mijn vader voor de eerste keer mee mocht naar een voetbalwedstrijd van Thor Waterschei in eerste nationale. Wat een belevenis !!! Er waren ook de wedstrijden van Beringen FC, vaak zakkend uit eerste maar even vaak weer terug kerend. Maar het liefst ging ik mee naar Pelt Fabriek - Vlug en Vrij Overpelt voor de Pietje Presiezen -, in het Duits hebben ze daar een mooie benaming voor: “Traditionsverein”, dat was een team waar altijd iets te beleven viel, strijd, enthousiasme, inzet, sfeer… ze speelden in derde nationale, maar ook de grote clubs kwamen er niet graag naar toe bij bekerwedstrijden bijvoorbeeld.
Toen het bij grote buur Lommel SK slecht ging op financieel gebied kwam er een fusie met de fabrieksploeg. Ze gingen op de terreinen van Lommel spelen en zoals dat zo vaak gebeurt, de zieke grote club at de gezonde kleine op. Het oorspronkelijk “United” genaamde elftal werd snel weer “Lommel”. Op het oude terrein ging een andere dorpsploeg spelen, dan kwam er weer een fusie en vanaf dit jaar ligt het terrein er verlaten bij. De verloedering is begonnen, het glorieuze verleden is definitief voorbij. We werden daar vandaag extra op geattendeerd toen we in de buurt een multi-geocache-wandeling aan het lopen waren en we aan de achterkant van een van de staantribunes deze bekers en attributen zagen die lukraak boven de oude urinoirs – pisbakken – gezet waren, want bij de sloop is er geen nieuw plaatsje voorzien neem ik aan…    

20-07-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik heb deze morgen nog even de puf kunnen opbrengen om het gras een beetje te kortwieken maar de tropische temperaturen zorgden er al snel voor dat de rest van de dag de activiteiten op een zeer laag pitje gezet werden. Het enige wat een mens bij deze weersomstandigheden nog hoort te doen is zorgen voor voldoende afkoeling. Als je afkoeling zegt zeg je drankje(s) en dat combineer je dan nog liefst met een lommerrijk terrasje. Het terras van de cafetaria aan de camping Korte Heide tegenover Bobbejaanland zou ik bij deze willen nomineren als het fijnste uit de buurt. Toen we daar deze namiddag zaten achter een Duveltje kreeg ik een levensgroot déjà-vue gevoel.
Wij zijn in 1973 namelijk in Lichtaart terecht gekomen doordat we een jaarcontract hadden om op te treden in Bobbejaanland. We woonden in die tijd in Antwerpen in een appartement en om het dagelijks over en weer reizen te beperken hadden we ook een chaletje gehuurd op de camping. Onze kinderen waren toen 4 en 2 jaar oud, ongeveer de leeftijd van de kinderen op bijgaande foto. Al de andere elementen op de foto - omgeving, water, bootjes en diverse drijfdingen, plastic schepjes, kruiwagentje, parasol… - zorgden er voor dat ik me even 41 jaar jonger voelde. Herinneringen…    
Na één jaar Bobbejaanland zijn we hier blijven hangen, we hebben hier ons eigen nestje gebouwd en dat hebben we ons nog geen dag beklaagd.

19-07-2014 om 00:00 geschreven door Kosmopol