Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
28-08-2016
28 augustus De Heuvelse Hei
Het was
vandaag niet meer zo overweldigend warm en de geocache-wandeling Het verloren
kabouterdorp die we al zo lang op ons to-do lijstje hadden staan moest er dus
vandaag maar aan geloven. We hadden op geocache.com alle lovende logs gelezen
en de verwachtingen waren dus erg hoog het moet gezegd dat we niet ontgoocheld
werden. Zowel de wandeling, de zoekopdrachten als de eindlocatie waren top. Dat
we 4 uur onderweg waren om 6,5 km af te leggen wil alleen maar zeggen dat we er
zeer uitgebreid van genoten. Op een zondagnamiddag, bij dit soort weer, was het
weliswaar een beetje druk tijdens de tocht maar dat kon de pret niet drukken.
We kwamen voorbij menigvuldige foto-geschikte plekken maar deze opname van de
Heuvelse Hei in volle bloei vonden wij vandaag het mooiste beeld op ons
geheugenkaartje.
Het is een
olympische discipline naar het schijnt, synchroonspringen was een spectaculair
onderdeel van het aanbod olympische spelen op alle TV-zenders deze zomer. Je
hoeft daarvoor niet in Rio te zijn natuurlijk. Gewoon aan het Albertkanaal, als
tussendoortje of als alternatief voor waterskien en pleziervaartjes zie je wel
eens taferelen die de vergelijking aankunnen. Vader en zoon, in dit geval: zoon
en kleinzoon, springen in het water en opa heeft de camera in aanslag. Dit is
het resultaat.
Het was me
het dagje wel. Voor de ochtendwandeling met Phaido trokken we naar Groot Rees,
wandelen en geocachen gaan goed samen toch? In de vroege namiddag wachtte er
ons een afspraak in Balance Health center waar ons danseresje Julie de ganse
week een dans-stage had meegemaakt en het resultaat van wat ze hadden in elkaar
geknutseld konden we komen bekijken. Ze hadden de musical Cats in een eigen
kleedje gegoten en ondanks het feit dat katten niet echt mijn favoriete
diersoort zijn vond ik het meer dan geslaagd. Snel naar Dessel dan want Pieter,
onze breakdanser had zich daar een ganse week lang kunnen uitleven in zijn
passie. Trainen, moves instuderen, ritmisch bewegen, dance-battles hoe meer ik
er van begin te begrijpen, hoe meer ik er van overtuigd ben dat dit top-sport
is. En dan was er ook nog een avond aan het Albertkanaal. Als zoonlief met
kleinzoon Jef gaat waterskien wordt er al eens beroep gedaan op mijn
aanwezigheid, verplichte tweede persoon in de boot en een extra vaarbewijs
Vanzelfsprekend was mijn goede vriend de Canon-Eos present tijdens al die
activiteiten en de keuze voor foto van de dag viel op tromgeroffel,
tromgeroffel een scene uit de musical Cats!!!!
Het is een
jaarlijkse traditie dat we op de donderdag van Lommel kermis met de bewoners
van zorgcentrum Hoevezavel naar de foor wandelen. Door de plotse hittegolf
moesten de plannen vandaag evenwel enigszins veranderd worden. Alles gewoon
afgelasten was geen optie, de ontgoocheling zou te groot zijn voor die oudjes.
Als alternatief had de directie er dan maar voor gekozen de tocht in de
voormiddag te doen, ze gingen er van uit dat het dan nog net iets minder heet
zou zijn.
Een klein vervelend detail was er nog waar we mee moesten leven: in de
voormiddag is de foor niet geopend De rolstoelen werden zoals altijd tot bij
café De Kroon geduwd en daar zijn we dan maar blijven plakken. Wij,
vrijwilligers, vonden dat helemaal niet erg en omdat de smoutebollenkraam ook nog
gesloten was hadden we verse croissants besteld bij de bakker zodat onze passagiers
toch iets te smikkelen kregen tussen de drankjes door.
Ik mocht de rolstoel van Lisa duwen vandaag en van haar wil ik graag deze foto
plaatsen. De pretoogjes vertellen dat ze het toch leuk vond ondanks het feit
dat het ritje in de rups met haar begeleider deze keer niet kon doorgaan
De wildgroei
van verkeersborden in de regio is al te opvallend om er niet even bij stil te
staan. Neem nu de vierbaansweg tussen Turnhout en Kasterlee daar moet je al
een boekhouder met Exell op de laptop naast je zitten hebben om bij te houden
waar je hoe snel mag rijden, wanneer je niet of wel mag voorbij steken of
afslaan, wie waar voorrang heeft en wat de wetgever nog voor valkuilen heeft
ingebouwd onderweg. Bij elke zijweg, hoe klein ook, moet al die informatie
herhaald worden uiteraard, liefst in viervoud. Je moet het maar kunnen,
meerdere honderden verkeers- en infoborden op een traject van 7 kilometer. Dat
is ook de plaatselijke landbouwgilde niet ontgaan. Een gekende ondernemer had
tot niet zo lang geleden het monopolie op de winstgevende handel in die
gewassen maar nu zijn de boeren van het gehucht Groot Rees er blijkbaar achter
gekomen waar ze het zaaigoed kunnen verkrijgen.
Tijdens een geocache-fietstocht zagen we vandaag meerdere vaten met
verkeersbordenzaad naast een perceel mais. De eerste oogst van verboden-te-parkeren-en-te-stationeren
bordenop een proefveld
is alleszins veelbelovend. Met de steeds maar groter wordende overlast van
pokemonjagers bijvoorbeeld is dit zeker een slimme en verantwoorde keuze.
Maar de mogelijkheden zijn quasi onbeperkt natuurlijk. Wij verheugen ons alvast
in een toekomstig Kempens landschap waarin naast de traditionele gewassen ook
kleurrijke velden met snelheidsbeperkingborden en nog meer
snelheidsbeperkingsborden zullen verschijnen, dat lijkt ons immers de grootste
groeimarkt. Verboden-voor-pokemongolen lijkt me trouwens ook een interessante bijverdienste.
In augustus
kleurt de heide weer rozig paars, verrassend nieuw is dat niet natuurlijk, dat
gebeurt ieder jaar, maar toch zijn er telkens weer hele hordes fotografen die
het fenomeen willen vastleggen. Deze jongen is er een van trouwens. Toen ik
vorige zondag met Alex naar Doesburg trok had ik de Posbank op mijn
heide-verlanglijstje gezet maar het weer stak daar een stokje voor. Dan moest
het maar vandaag gebeuren. Uit de vele mogelijkheden had ik deze avond de
omgeving van de Retiese Watering aan de Langendijk uitgekozen. Avond,
inderdaad, want ik wilde gebruik maken van het mooie warme avondlicht, en deze
keer had ik wél goed getimed.
Net voor de zon achter de bomen verdween aan de overkant van de vijver stond ik
met de vinger op de afdrukknop te wachten op deze plek om zoveel mogelijk strijklicht
in mijn opname te krijgen. Veel tijd om van positie te veranderen heb je niet
uiteraard want die toestand duurt niet lang maar toch heb ik enkele mooie
plaatjes mee naar huis kunnen brengen. Dat Phaido daarna nog zwemmekes wilde
doen was ook nog een meegepikte fotogelegenheid, maar één jaarlijkse heidefoto
is een verplicht nummer vind ik, vandaar deze keuze.
Nadat we
deze morgen Pieter en een vriendje naar Dessel hadden gebracht waar ze de ganse
week een breakdance-stage gaan meemaken vonden we dat we, nu we toch in de
buurt waren, nog maar eens een wandeling moesten maken in het Prinsenpark. Dat
was al veel te lang geleden. Aan Phaido moet je zoiets geen twee keer vragen
natuurlijk. Nieuwe geurtjes, andere paadjes, hij is er ons dankbaar voor
vertelt ie me wel eens tijdens onze intiemste momenten
Zoals altijd is ie ook steeds bereid om te poseren als we weer eens een locatie
gevonden hebben waar een model goed in zou passen. In dit hemelbed, dat daar
geplaatst was voor de bosbewoners, wilde onze held graag even plaats nemen.
Prinsheerlijk genoot hij van zijn plekje en van de aandacht, wat wil je in het
Prinsenpark