Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
20-09-2015
20 september De Brandweer
Soms
overtreft de werkelijkheid de verbeelding.
Het principe van de Aarschotse Fashion Week is dat iedere soort kleding, van duur
tot goedkoop, van vrije tijds tot beroeps en van sjiek tot alledaags aan bod
moet kunnen komen. De uitbaters van de erotica shop aan de Bonewijk wilden dus
ook terecht hun collectie showen. Helemaal op het einde van deze dag 2 van het
weekend was er in de programmatie een plaatsje voorzien. Net toen wij met alle
spullen, muziekinstallatie, rode loper, paaltjes, rode linten en het hele gedoe
ter plekke aankwamen was er paniek aan de overzijde van de straat. BRAND !!!
Zo kun je het niet bedenken stel dat je een fotoshoot wil doen met een geloofwaardige
achtergrond, je bedenkt iets met drama, brand, vuur, en het mag iets kosten
Een van de erotische (?) pakjes die de modellen zouden tonen had namelijk iets
te maken met de brandweer, de Firechief helmen zijn duidelijk genoeg dacht ik. Ik
wil nog even in het midden laten of dit soort kledij een impact zou kunnen
hebben op iemands sexuele prikkels, fantasieën of stimulatie maar daar gaat het
nu even niet over. Omdat de modellen al klaar stonden vond ik dat ik ze dan ook
maar voor de brand moest fotograferen. Jammer genoeg had de politie ondertussen
al een veiligheidsperimeter ingesteld en konden we niet dichterbij, maar zo is
de achtergrond ook al realistisch genoeg natuurlijk.
Na de grote
modeshow in de stadsfeestzaal is in het kader van de Aarschotse Fashion Days
dit weekend de Street-Catwalk gepland. De diverse meewerkende winkels krijgen
een rode loper voor de deur, de modellen komen ter plaatse de collecties
presenteren en zo wordt de ganse stad de hele dag van entertainment voorzien.
Voor de show van start ging mocht onze Pieter als opwarmer zijn breakdance
talent komen tonen. En of het werkte om de aandacht van de winkelende mensen te
vangen en de voorbijgangers te laten stoppen Dan ben je als fotograaf bij de
pinken natuurlijk, maar meer nog, als opa ben je zo fier als een gieter J
Na de
vrijdagse wandeling met de bewoners van Hoevezavel is het ondertussen traditie
dat er met de vrienden een hapje gegeten wordt in de Brugwachter. Half uurtje
te vroeg vandaag dus liepen we met Phaido nog maar even langs het kanaal. Een
onverwachte plotse bui kwam ons wandelplezier abrupt verstoren en we waren meer
dan content dat we vlak bij de brug van de Barrier waren waaronder we konden
schuilen. Aan de overkant waren er enkele fietsers die dezelfde reddingsboei
gevonden hadden. Foto natuurlijk
Thuis gekomen zag ik iets vreemds. Mijn geest zit blijkbaar zo in elkaar dat ik
bij dit soort fotos automatisch op zoek ga naar symmetrie Op het eerste zicht
leek het ook behoorlijk geslaagd in dit geval, toch zag ik, thuis gekomen, op
de PC een onverwachte valse noot in het plaatje. De lichte vlakken in het water
links en rechts waren behoorlijk asymmetrisch Na wat denkwerk meen ik dat ik
de verklaring er voor wel gevonden heb. De wind en de regen komen uit het
zuidwesten, van links dus en daarom is de lichtere gedeelte, waar de regen het
kanaalwater geselt, links groter dan rechts. De donkere zone in het midden is
niet de schaduw of de reflectie van de brug, zoals ik eerst dacht, maar gewoon het
regenluwe stukje kanaalwater Water kan ook schuilen voor de regen blijkbaar.
De
jaarlijkse Aarschot-Fashion-Night was vandaag gepland, en ik mocht weer komen
fotograferen. Ik was niet de enige uit de familie die ingeschakeld werd want naast
mijn zus Lily die het allemaal organiseerde waren ook de kleinkids weer van de
partij. Ze mochten weer de catwalk op en dat is een habitat waar ze niet vies
van zijn blijkbaar. Bij deze organisatie worden trouwens geen professionals
ingehuurd, alle modellen zijn pure amateurs.
Foto-technisch gezien werd het weer geen gemakkelijke klus om het allemaal vast
te leggen. Vergeleken met vorig jaar was er net iets minder licht zodat ik nog
wat hoger in de ISO waardes moest gaan om een aanvaardbaar korte sluitertijd
over te houden en dan nog merkte ik thuis gekomen dat er wat beelden onscherp
waren tja zonder flitsen is er ergens een grens waar ik voorlopig niet
overheen kan
Bij deze foto van ons Marie-Leentje was er gelukkig geen belichtingsprobleem.
Ik heb er geen idee van of ze gelukkig is met de outfit die ze moet showen. Ze
was wel al een tijdje aan het vechten met een muts die steeds maar afviel
merkte ik. Toch maar verder lopen en doen alsof er niks aan de hand is zo hoort
het.
Na een korte
pipi- en kakawandeling in de Smallebroeken ben ik met Phaido nog eens naar de
Melle gereden om daar ook nog wat wandelplezier te rapen en de stappenteller
toch maar boven de 10000 te houden.
Dat het daar altijd weer een lonende omgeving is om van het groen, de rust en
de natuur te genieten wil ik nog maar eens herhalen maar toch moet het me van
het hart dat ik er ook deze keer geconfronteerd werd met de avances van de
homofiele medemens Bij gelegenheid van een vorige passage werd er mij al
eens gevraagd of ik geen zin had een vieze vent naakt te bekijken en deze keer
stonden er op de parking ook weer enkele wagens met eenzame mannen erin. Twee ervan
stapten meteen uit toen ik er aan kwam, maar toen ze zagen dat ik Phaido uit de
koffer liet om te gaan wandelen begrepen ze waarschijnlijk dat ik er niet zo
eentje ben J Die plek krijgt helaas een slechte reputatie vind ik en de
politie zou beter daar even toezicht op houden in plaats van op dat belachelijke
zwemverbod in de plas. Let wel, ik heb niks tegen homosexualiteit en de tijd
dat seks diende om het menselijk ras in stand te houden is al lang voorbij, ik
heb zelfs enkele vrienden waarvan ik weet dat ze die geaardheid toegedaan zijn,
maar die vallen mij niet lastig tenminste, net zoals ik niet hitsig opspring
tegen elke mooie vrouw die ik tegenkom.
Enfin, na een kort moment van godverdommetoch konden Phaido en ik de rest van
de tocht ongestoord afhaspelen en de nodige fotomomenten dienden zich ook weer
aan, het hoeft immers niet altijd mooi weer te zijn om te fotograferen,
integendeel.
Het vrouwke
ligt even in de lappenmand. Ze had al een hele tijd last van nekpijn en we
hadden eigenlijk al een afspraak met de dokter gepland, deze week is daar
waarschijnlijk een kou bovenop gekomen met de gekende stijve-nek kenmerken,
maar dan in veelvoud. Vannacht was de pijn plots niet meer te harden en adequate
medicatie hadden we ook niet meteen
voorhanden dus ben ik met haar maar naar spoed gereden. Ze hebben meteen fotos
gemaakt en de spoedarts kon ook niet anders dan concluderen dat dat de
behandeling moest bestaan uit een pijnstiller ( Parcetamol ), een
ontstekingsremmer om gestresseerde en daardoor eventueel ontstoken pezen en
spieren te kalmeren (Diclofenac ) en een spierontspanner ( Diazepam ) dat zou
de spanning er af halen, maar je wordt er wel slaperig van . Voor een worst
case scenario, als dat allemaal niet helpt kregen we ook nog Tradomal
voorgeschreven, een paardenmiddel, dat we hopelijk niet zullen nodig hebben. Een
hele boterham als je het ons vraagt. Dit is alvast het pakketje waar mijn
schatje het de volgende dagen mee moet doen o ja een beschermende kraag moet
ze ook dragen.
Laten we hopen dat ze er snel weer bovenop komt, een vervolg afspraak met de specialist
hebben we ondertussen ook al geprikt.
Ik heb
vandaag een erg leuke fotoshoot gedaan met een prachtige jonge dame: Jutta, de mooie,
jongste dochter van juf Inge van Balance Health Center wilde wel een namiddag
voor me poseren en in de studio van schoonbroer Dreeke kan ik meestal wel
terecht.
Enkele opnames die ik nog meende nodig te hebben voor mijn Water-fotoreeks
voor het salon van de club waren de hoofdbrok van de shoot, maar als je dan
toch aan het fotograferen bent komen de ideeën voor andere poses vlot
binnenrollen. Dan maak je natuurlijk de nodige extra opnames en enkele
portretjes konden er ook nog wel bij. Dit is er zo eentje, deze close up met
een bewust erg krappe uitsnede vond ik helemaal okee.