Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
14-04-2013
14 april Wandeling op het vliegveld
Het duurde nog best lang, maar uiteindelijk werd het in de namiddag dan toch de zonnige lentedag die Frank en Sabine ons beloofd hadden. We hebben dan ook de wandelschoenen aangetrokken en hebben een pittige tocht ondernomen in het vennen en bosgebied ten noorden van Turnhout. Groot was onze verwondering toen wij plots zonder enige afsluiting of prikkeldraad of wat dan ook andere hindernis gezien te hebben plots over een van de taxi-banen van het oud navo vliegveld in Weelde liepen. Wij hadden gewoon de aanwijzingen van de GPS gevolgd op zoek naar een Geocache en ineens was het geen bospaadje meer waar we over liepen maar vijfdubbel breed beton. Nadat we nog een hele kolonie zweefvlieg-enthousiastelingen hadden gepasseerd, liepen wij, ook nu weer zonder afsluiting, over een fietspad en een zandweg recht naar ons doel.
Het lijkt er op dat de lentekriebels ook hebben toegeslaan bij de twee enige overblijvende exemplaren van de wilde kattenpopulatie waar wij een tijdlang mee te maken hadden. Deze twee hangen nog regelmatig rond in onze tuin en nu de temperatuur eindelijk een beetje voorjaarswaarden begint aan te nemen en het zonnetje zich al eens van haar vriendelijkste kant laat zien vertonen ze alleszins een zeker flirterig gedrag. Nu ben ik natuurlijk geen expert in kattenflirtologie maar de manier waarop ze de hele dag langs mekaar op lopen te schuren, de staarten verstrengelen en kopstootjes geven laat mij toch vermoeden dat er meer aan de hand is dan zo maar een puur collegiale samenwerking om eten te schooien. Ik heb er trouwens geen idee van of het een kattin en een kater zijn, dan wel twee kattinnen of godbetert, twee katers of er hier sprake is van heterosexueel dan wel homosexueel gedrag benieuwd trouwens wat monseigneur Léonard over katten-homosexualiteit denkt, die zal zich daar toch ook wel mee willen bemoeien neem ik aan? maar dat de lente hier iets mee te maken heeft, daar ben ik wel van overtuigd.
We hebben wat bloemekes in huis gehaald, sierrozen om morgen de tafel te versieren als we met de vrienden enkele weken te vroeg mijn verjaardag al gaan vieren. Voorlopig heeft Josee ze voor het raam gezet en ik vond dat ik maar eens iets moest doen met die schoonheden en de spiegeling ervan in het glas. Het mooiste leek het me als ik zou wachten tot het buiten donker was. Zo gezegd zo gedaan, maar na talloze experimenten met en zonder flash, met binnenverlichting aan of uit, met hele lange sluitertijd of zelfs een reeksje van drie verschillende belichtingen voor een HDR bewerking raakte ik er niet uit. Uiteindelijk koos ik voor één enkel klein spotje vlak naast de camera als lichtbron en na nog enig gestoei met Photoshop en Nik software kan ik leven met dit resultaat.
Ik ben vandaag weer met water aan het smossen geweest. Het idee kreeg ik eigenlijk toen ik mezelf een wijntje in schonk en bedacht dat ik ook maar eens moest gaan experimenteren met de mogelijkheden die het kolken van uitgegoten vloeistof in een glas kan opleveren. Het is niet origineel, ik weet het wel, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik het niet mag proberen he. Het plan was om de beweging met een erg korte sluitertijd te bevriezen en zo veel mogelijk fotos te schieten in burst mode. Om dat in de praktijk te brengen ben ik uiteraard niet met wijn gaan werken, die vind ik veel te lekker om te verkwisten. Josee wist dat we uit de schooltijd van de kinderen ergens nog diverse kleurtjes ecoline hadden weggeborgen en enkele druppeltjes van de diverse tinten in steeds weer nieuwe flessen water leverden voldoende spul om leuke plaatjes te schieten. Dit is de keuze die ik maakte uit de blauwe reeks, andere kleurtjes zal ik op mijn facebookpagina zetten. Voor de liefhebbers van cijfertjes: sluitertijd 1/1000, Iso 200 en f 3,2 .
Driewerf hoera Fietsend onderweg van de Zegge richting Cafe Den Thys aan het Kempens Kanaal zag ik ter hoogte van de Molen in het Veld de gele pracht aan de overkant van de weg. Nu geloof ik het echt. Het wordt lente. Ik heb katjes gefotografeerd!!! Voor de aardigheid ben ik meteen gaan kijken in mijn blog van vorig jaar wilgenkatjes fotograferen is iets wat de rechtgeaarde natuurfotograaf ieder jaar hoort te doen vind ik en toen was het op 19 maart al raak. We lopen dit jaar dus zon drie weken achter. Maar als ik de vergelijking met vorig jaar even mag aanhouden dan herinner ik me maar al te goed dat we toen na een schitterende erg vroege lente een minder fraai vervolg kregen. Mag het dit jaar dan omgekeerd zijn? Het slechte weer hebben we wel voldoende gehad dacht ik, mogen we dan nu voortaan op enige kompensatie vanwege de natuur rekenen en hopen dat de weergoden, tot allerheiligen of zo, zich alleen maar langs hun goede kant laten zien?
Toen ik bijna struikelde over dit konijntje ergens in Retie op een plek waar in geen kilometer in de verre omtrek een huis te bekennen was ging ik me vragen stellen omtrent de mogelijkheid dat ik hier te maken had met een tot nu toe onbekende soort wild konijn ofwel met een van huis weg gelopen tam exemplaar dat in de vrije natuur voorlopig overleeft. Als het beestje zo stil blijft zitten telkens er gevaar opdaagt, vrees ik dat de escapade niet zo lang meer zal duren, er komen vroeg of laat wel eens lieden voorbij die met andere dingen schieten dan deze hobbyfotograaf en als die alsnog er niet in zouden slagen hem/haar af te knallen dan zijn er nog de vossen, roofvogels en andere valstrikken van het leven in het wild. Ren konijntje, ren
Facebook-vriend Frans Petrij maakte ons enkele dagen geleden attent op een YouTube-tutorial waarin haarfijn werd uitgelegd hoe je met weinig middelen vrij eenvoudig waterdruppels kunt fotograferen. Voor de geïnteresseerden: hier is het adres http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=fwExpFDUC9Y . Uiteraard wilde ik dat graag even uittesten en nadat ik deze morgen mijn krantje had gelezen, mijn bezoekjes had afgelegd, mijn dagelijkse cache gevangen en al enige inkopen had gedaan voor het feestje dat we aanstaande zaterdag gaan organiseren, ben ik met de druppeltjes aan de slag gegaan. En warempel, als je eenmaal de goede timing te pakken hebt is het niet eens zo moeilijk. Ik heb wel vijftig mooie druppels, dubbele druppels of zoals hier, driedubbele druppels kunnen vangen.