Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
26-06-2016
26 juni We did it
Tim heeft het geflikt. Wij hebben het geflikt. Rijder en crew hebben een prestatie neergezet die kan teller. Blij, fier, opgelucht, doodmoe... We lopen rond met een zeer gevarieerd aanbod aan gevoelens, het ene al intenser dan het andere. De vermoeidheid en de omstandigheden waarin ik deze pagina in elkaar zit te knuselen zorgen er voor dat ik me vandaag graag beperk tot een.foto van onze champ. Glorieuze Tim aan de aankomstlijn met zijn stalen ros.
Annapolis Maryland, is de eindbestemming van onze tocht. Deze nacht zijn we de staat ingereden. we maken weliswaar nog een ommetje doorPensylvania, maar we komen dicht bij het doel. Nog een dikke 250 km. het wordt kiele kiele, maar ik ga er toch van uit dat we het redden binnen de 12 dagen.
West Virginia, enkele uren wachten tot Tim bij dit time station aankomt, geen geocaches in de buurt... Dan ga je als oververmoeide coast- to-coaster in het gras liggen, je denkt aan John Denver, Country Roads, Shenandoah River en je slaapt in. Als je dan een uur later redelijk verbrand wakker wordt merk je dat je voor je insliep nog deze foto gemaakt hebt.
Automobilisten zijn niet altijd even fietsvriendelijk in de States. En hoffelijkheid is ook vaak erg ver weg. Fietsers rijden gewoon in de weg en hinderen het gemotoriseerde verkeer... Dat is zowat de algemene tendens. Fietsers horen gewoonweg niet thuis op het domein van koning auto... Zelfs bij een evenement als de race across Amerca word je daar regelmatig mee geconfronteerd. Deze morgen hadden we bijna een aanvaring met een of andere hufter die het erg vond dat er ook mensen met andere bezigheden rondlopen op deze planeet. Omdat ie meende dat wij veel te traag en te lang voor hem reden - wij reden gewoon uiterst rechts beschermend achter Tim aan tegen zeg maar zo 'n 30 km/h - probeerde het heerschap eerst ons en daarna Tim te rammen. Dat het niet op een vechtpartij uitdraaide had hoofdzakelijk met onze zelfbeheersing en ook wel met onze numerieke meerderheid te maken. Toen hij dan maar voor ons ging staan en alles blokkeerde hebben wij gewoon wat foto's gemaakt en die doorgemaild naar de organisatie. Die hebben de politie ingeschakeld en naar het schijnt hebben ze hem al opgepakt... Ons leverde het deze eerder ongewone selfie op.
We zijn vandaag de Mississippi gepasseerd, twee derde van de trip zit er op ondertussen. Ongeveer een kilometer voor de brug over de rivier is een benzinestation en daar was een van de timestations van de race. Wij waren voorop gereden met de mobilhome om eens een beetje te kunnen slapen in afwachting dat Tim daar aankwam en toen wij bij het krieken van de dag weer bij de levenden waren aanbeland ben ik om de stramme ledematen weer eens wat beweging te geven langs de brug tot aan de oever gewandeld. Daar sta je dan, aan die legendarische rivier, in de buurt van St. Louis notabene en een gekleurde medemens die daar met zijn zoontje zit te vissen, ik heb er een leuk gesprek mee gehad... het was een magisch moment en ik heb dat volgaarne vastgelegd, the blues was niet ver uit de buurt.
We zitten ondertussen in Missouri. De landschappen worden ondertussen al wat groener en gevarieerder dan in Kansas maar echt spectaculair zou ik het nog niet durven noemen. Als we eenmaal over de Mississippi zijn en de Apalachen induiken betert dat wel weer. Voorlopig richt het fotogaferen zich hoofdzakelijk op de race, daar ben ik tenslotte voor naar hier gekomen. Nog maar eens even foto van mijn teammaatje Rob die Tim voorziet van de nodige calorien. De fotograaf is in het gras gaan liggen voor een laag standpunt.
We waren met de mobilhome tot in Greensburg gereden. Daar zouden we van crew verwisselen in de volgwagen. Het ging iets minder vlot met Tim en we moesten iets langer wachten dan gepland. Bleek dat Tim net voor Greensburg toch zijn tweede adem gevonden had en besloten had er zonder stoppen nog maar een timestation bij te doen. Dan moet je snel zijn als fotograaf... Ik had sowieso al alles ingesteld voor het shot dat ik wilde maken maar dit werd een totaal ander beeld, eentje van de voorbij flitsende renner. Ik ben dan ook bijzonder blij dat ie precies goed is...