Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
27-01-2013
27 januari Eerste verjaardag.
Volgers van deze blog zullen zich zonder twijfel herinneren dat een jaar geleden rond deze tijd er een, volgens mij, vertederende foto voorbijkwam van een moeder en pasgeboren kind. Juul werd het ventje gedoopt en hij organiseerde vandaag zijn eerste verjaardagsparty. Uiteraard kreeg hij daarbij enige hulp, op die leeftijd hoef je nog geen allesomvattend eigen initiatief te verwachten. De voltallige familie was aanwezig en zeker het meest jeugdige deel daarvan maakte van het gebeuren een speels, jolig, enthousiast feestje. Toen de onvermijdelijke taart voorbij kwam wist Juultje in eerste instantie niet meteen wat ie met dat brandende kaarsje moest aanvangen, maar na dat ie hulp gekregen had van enkele net iets oudere feestvierdertjes was ie wel de eerste die met volle overgave in de taart dook.
Ik ben vandaag met enkele medeleden van onze fotoclub naar Rijen geweest, helemaal in Nederland, om een studiedag omtrent audio-visuele producties mee te maken. Met heen- en terugrit bij geteld waren we van voor negen uur s morgens tot zes uur s avonds van huis, en tijd om tussendoor zelf fotos te maken was er niet eigenlijk. Toen ik dus deze avond samen met het vrouwtje een hapje ging eten bij de italiaan in het dorp heb ik de camera voor een keer maar eens in de handen van de patron geduwd met de vraag of hij op het knopje wilde drukken. De tevreden brede glimlach die de aandachtige kijker ziet is de perfecte weergave van wat een goed wijntje en lekker eten met deze jongen kan doen Restaurant La Torre is een van onze regelmatige toevluchtsoorden als wij uit eten willen gaan. Voor veel meer geld zijn er in onze regio zeker betere restaurants te vinden, maar als je over een eerlijke prijs-kwaliteits verhouding praat zou ik toch deze zaak durven aanbevelen.
Ik realiseer me dat er de laatste tijd niet erg veel afwisseling zit in de fotos die ik dagelijks selecteer: sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Tja, het is nu eenmaal zo als je buiten komt. We hebben in deze streken statistisch gezien gemiddeld maar een tiental sneeuwdagen per jaar en dat quotum hebben we ondertussen overschreden. Van af zondag gaat het dooien zeggen ze, ik vind het dus helemaal niet erg tot dan van de gelegenheid gebruik te maken. Vandaag ging ik een cache zoeken in het natuurgebied Schoutenheide, ver weg van doorgaande en andere wegen. Ik heb dus de wagen geparkeerd aan de Korte Heide en vandaar vertrekkend, een lange mooie wandeling gemaakt. Om toch een beetje afwisseling in de genre-keuze te brengen vond ik het deze keer leuk mijn trouwe GPS eens te fotograferen. Hij poseerde gewillig voor me op een plek waarvan ie zelf zegde dat we nog 1,43 km te gaan hadden tot de vindplaats. Fotografisch gezien was het de bedoeling het toestel er scherp op te krijgen en de kijker de rest van het verhaal te laten zien in de foto.
Ik kwam deze avond van de vergadering van de fotoclub en toen ik langs de Pastorie wandelde merkte ik dat ze waarschijnlijk een laat feestje hadden want de verlichting was nog ingeschakeld. Ik zag mijn kans schoon, ben vlug naar huis gelopen - ik woon er maar goed 100m vanaf tenslotte, niet iedereen woont vlak bij een sterrenrestaurant - en heb zonder verder veel na te denken de camera en statief gehaald om snel deze nachtopname te maken. Lichtaart by night !!!
Omdat het vrouwtje nog steeds een beetje ziekjes is ging ik de kleinkinderen van school halen in Herentals. Nu is er aan die wijkschool niet zo veel parkeergelegenheid en ik was vroeg vertrokken om zeker te zijn van een plaatske. Ik had iets te lezen meegenomen om de tijd te doden tijdens het wachten, maar eenmaal ter plekke, had ik een veel beter plan: het fototoestel heb ik ook altijd bij en waarom niet nog een keer de nabijgelegen kruisberg oplopen in deze winterse omstandigheden? De geschiedenis van de kruisweg en andere wetenswaardigheden zijn met een beetje slim googelen makkelijk te achterhalen. Met de zoektermen Herentals, Kruiskapel, Kruisberg, Kruisweg en Grafkapel kom je een heel eind.Ik kan me bij deze dus beperken tot het vermelden dat de omgeving er feeëriek bij lag in het lage, mooie winterlicht en dat het zeker een aanbevolen wandeling is in dit deel van de Kempense Heuvelrug. Vandaag was ik best tevreden met de meegebrachte fotos. Dit is de Kruiskapel en één van de staties uit 1837, helemaal boven op de berg.
Als Josee aan de huistelefoon zegt dat ik niet thuis ben en dat ze niet weet waar ik uithang en als ik mijn GSM ook niet opneem, dan is er een kans dat je me hier vindt. Dit is de vogelkijkhut aan de rand van de Snepkensvijver. In dit seizoen zijn hier niet zo veel vogels om te fotograferen maar dan leent het decor zich weer tot kijkbare opnames. Er zijn nog wel andere kijkhutten die ik regelmatig bezoek, maar de Snepkensvijver is op slechts een kwartiertje fietsafstand en dat is voldoende om er een van mijn absolute favorieten van te maken, samen met het gegeven dat dit een uitzonderlijk mooi gebied is natuurlijk.
Geroutineerde urbex-fotografen zullen waarschijnlijk eens meewarig glimlachen bij het zien van deze opname. Toen ik vandaag toevallig ( ? ) op deze locatie terecht kwam viel mij meteen op hoe mooi dit gebouw is. Ondanks het verval mag het wel duidelijk zijn welke pracht en praal het vroeger uitstraalde. Ik heb de wagen even aan de kant gezet, net lang genoeg om een goed standpunt in te nemen en deze foto te schieten. Tijd om meer uitgebreid op exploratie te gaan had ik niet. Misschien valt het ook wel zwaar tegen als je eenmaal binnen bent . Maar de kriebels om dat zelf eens te gaan uitzoeken zijn ondertussen toch maar mooi aanwezig. En mezelf kennende vrees ik dat die niet meer weg gaan tot ik daadwerkelijk ook het interieur met eigen ogen gezien heb. Wordt vervolgd vermoed ik.