Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
16-04-2017
16 april Aprilklokjes
Meiklokjes, muguetjes, lelietjes van dalen die
bloemekes hebben vele namen, maar gezien de datum heb ik veel zin om deze exemplaren
alvast aprilklokjes te noemen.
Het is ondertussen een bijna obligaat weerkerend item geworden op deze blog. Eén
keer per jaar wil ik de wereld attenderen op de bloei van deze kleine geurende schoonheden.
Ik had tijdens onze dagelijkse wandeling doorheen de Smallebroeken al enkele
dagen gezien dat de vroegste en de dapperste exemplaren hun best deden om de knopjes
tot echte bloemekes om te vormen en vandaag was het zover. Voor de ongelovige
Thomassen: op N51°14.073 en E004°56.256 bloeien ze.
Wanneer is het eigenlijk goed weer? Ondanks de veel
frissere temperaturen dan de voorbije dagen en de bewolking vond ik dat niets
een fikse wandeling in de weg stond deze namiddag. Er is een goede kans dat
het in Uw regio droog blijft... hadden Sabine en Frank immers gezegd.
Vorige week liep ik tijdens de ochtendwandeling met Phaido iemand tegen het
lijf die duidelijk aan het geocachen was. Het traject dat wij dagelijks
afleggen heb ik in de vorm van een multicache ter beschikking gesteld van de
collega-hobbyisten en als ik daar iemand zie die met een GPS loopt te zwaaien
weet ik het wel. Ik stelde me voor als de legger van de cache en uit het
gesprek bleek dat hij in Geel-Bel ook een gelijkaardige tocht had
uitgestippeld. Vandaag wilde ik dus graag een tegenbezoek brengen en ik liet me
niet afschrikken door een iets minder riante weersvoorspelling. Mijn viervoetig
cachemaatje Phaido ging mee natuurlijk.
Voor de ( steeds zeldzamer wordende ) niet geocachende vrienden moet ik
misschien toch even uitleggen wat een multicache is. In tegenstelling met een
gewone traditional cache waarbij je coördinaten krijgt waar je iets moet gaan
zoeken is een multi cache eigenlijk een wandeling waarbij je door de GPS langs de
coördinaten van diverse waypoints geleid wordt en daar moet je dan telkens
gegevens zoeken. Door die gegevens bij het einde van de tocht in te voeren in
een door de legger gegeven formule kun je de eind-coördinaten berekenen. Het
tikt niet zo lekker aan qua aantal gescoorde cachen maar ik vind het oneindig
veel leuker.
De wandeling die wij dus vandaag aanvatten zou volgens de legger 9 km zijn maar
als ik mijn stappenteller mag geloven was dat een schromelijke onderschatting.
We hebben er alleszins van genoten en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt
om mijn vriendje nog eens enkele keren te laten poseren. Deze stronk van een
net gesneuvelde boom leek mij een prima pied de stalle om hem even op te
zetten.
Het is de hele wandeling droog gebleven trouwens en de voldoening toen ik mijn
naam in het logboekje kon schrijven was net iets groter dan indien dat in een lukraak
weggesmeten potteke achter een kapelleke zou geweest zijn .
Ik ben al een hele tijd alles wat met appels te maken
heeft aan het fotofraferen. Ik heb namelijk appelplannen voor mijn bijdrage aan
de AV-reeksen voor het fotosalon van onze club in november. Je kunt er niet
vroeg genoeg aan beginnen
Het is bloesemtijd en dat is natuurlijk een bijzonder vruchtbare periode om
beelden te verzamelen. Groothoek, details, kleurtjes, ik ving er vandaag weer
veel. Al spelend met de opnames doe je dan weer inspiratie op over de
uiteindelijke selectie en vormgeving. Ik wil alleszins ruim voldoende keuzemogelijkheden
hebben om alle mogelijke kanten op te kunnen als ik uiteindelijk ga monteren.
Ik heb al wel een vrij goed idee van hoe het er allemaal moet uitzien, maar ik
gun mezelf toch nog altijd de vrijheid om wat creatief te brainstormen rond
andere benaderingen.
Zo kwam ik vandaag op het idee dat een collage misschien ook wel leuk zou zijn.
Dit is alvast een probeersel. Op het grote scherm zal het niet met 4 maar
waarschijnlijk met 24 beelden zijn en er moet een flitsende beweging inzitten
Qua kleurenrijkdom valt me dit alvast mee. Hier borduur ik op verder.
In deze tijd van het jaar zijn er een aantal bloemen
die we meteen linken aan de lente. Eerst heb je de krokussen natuurlijk en eind
april komen ook de meiklokjes oftewel de lelietjes van dalen de aandacht opeisen.
Maar daar tussenin is er nog een minder gekende maar toch meer en meer
prominent aanwezige bloemsoort die overal opduikt: de paasbloem.
Ik kreeg er vandaag een heleboel voor de lens. Meestal staan ze in grote
groepen en dan stel je scherp op één bloem en met een groot diafragma wordt dat
de rest van het beeld, achterin, wel voldoende onscherp, en daar zoek je ook
naar als amateur-fotograaf. Maar door de gele kleur bleef die achtergrond, zelfs
onscherp, nog iets te prominent aanwezig in deze foto vond ik en dan gaat deze
jongen natuurlijk experimenteren. De bloemen die scherp zijn selecteren is
makkelijk natuurlijk. Na diverse variaties uitgeprobeerd te hebben vond ik deze
rigoureuze omzetting naar zwart wit van de ganse achtergrond het dichtst aanleunen
bij het resultaat dat ik zocht.
Het vrouwke heeft een tijdje geleden enkele rare objecten
gekocht, een soort mini-paneeltjes die je bvb voor het raam kunt zetten of
decoratief ergens in een of anderen kunstzinnige meubelschikking kunt
verwerken. Ze doen me een beetje denken aan de doorkijkjes in de biechtstoel
waar de priester achter zat om mijn zonden te vergeven in de tijd dat ik daar
nog in geloofde. Knalwit evenwel Dat vonden we beiden niet meteen de meest
geschikte kleur en dus is ze aan de slag gegaan met penselen, krijtverf,
boenwas, sponzen en nog wel enkele creatieve werktuigen om er een antiek tintje
op aan te brengen. Het is niet meteen mijn smaak maar als het vrouwke da leuk
vindt is het voor mij ook okee. Ik laat ze haar gang gaan en ik heb er geen
idee van of ik dit nu verven of schilderen moet noemen. Als ik de maat van de penselen
zie waarmee ze aan de slag is zou ik eerder voor het tweede kiezen.
Hooguit loop ik regelmatig eens langs om te zeggen hoe mooi ik het vind, hoe
bijzonder en hoe leuk dat in ons interieur zal staan en uiteraard ook om wat
met de camera rond te zwaaien
Ik heb van het familieweekend in Oostvoorne onder
andere ook gebruik gemaakt om fotos te maken voor de plechtige communie van
Jefke, de een na jongste van het kleinkinderenheir. We zijn op zaterdag naar
het strand bij de Maasvlakte getrokken en, o wonder daar was geen kat te
bekennen, wat een verademing als je dat vergelijkt met de Oostendes, de
Blankenberges en de Knokkes van onze Belgische kust. Ik heb meer dan
tweehonderd opnames gemaakt, vaak meerdere shots van dezelfde houding
natuurlijk want met zulk hard licht is het niet vanzelfsprekend om je ogen open
te houden als model en ook de schaduwen moet je als fotograaf onder controle
houden. Naast de traditionele poses heb ik ook geprobeerd de spanning er af te
halen door hem dingen te laten doen waar hij goed in is en die hij echt leuk
vindt, voetballen en hardlopen bijvoorbeeld, dat is helemaal zijn ding.
Vandaag ben ik bezig geweest met de eerste groffe selectie en het bewerken van
mijn eerste opties. Of deze foto uiteindelijk ook zal gekozen worden weet ik
niet, daar moeten papa en mama maar over beslissen, maar als proevertje vind
ikzelf dit alvast een hele leuke.
Een biljart-vlak landschap, een windmolen op de
achtergrond, een typische mooie lage-landen-lucht en hele rijen tulpen in bonte
kleuren veel Nederlandser kan een foto nauwelijks zijn.
We zijn terug thuis na een lang weekend Qality-time met de ganse familie in
Oostvoorne. Voor de terugreis kozen we er voor de snelweg langs Rotterdam te
mijden en liever over Goeree-Overflakkee richting Lichtaart te rijden. Dit
eiland wordt vaak beschouwd als het meest noordelijke van de Zeeuwse eilanden
maar eigenlijk behoort het tot Zuid Holland en dat merk je onder andere ook aan
de vele kleurige tulpenvelden die we her en der langs de weg zagen. Na vele
verleidingen kon ik het uiteindelijk niet meer houden. Het was in Nieuwe Tonge
dat ik een tussenstop inlaste om mijn rechterwijsvinger wat beweging te gunnnen.
Het geheugenkaartje van de Eos was er mij dankbaar voor en de overige fotos die
ik eerder op de dag schoot werden meteen gedegradeerd tot kansloze concurenten.