Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
07-05-2017
07 mei Cartierheide
Het is niet de eerste keer dat we dit gebied uitkiezen
om te gaan wandelen. De Cartierheide willen wij bij deze aan iedere
wandelliefhebber aanbevelen. Diverse uitgezette routes zijn een leidraad om het
gebied te verkennen of indien je zoals wij een geocache-adept bent kom je op
geocaching dot com ook aan je trekken. Met de goedkeuring van natuurbekeer werd
hier onlangs weer een reeks cachen verstopt en dat was de reden waarom we vanmiddag
de wagen op de aangeduide parkeerplaats zetten. We hebben alweer genoten van de
tocht, van de omgeving, van het gezelschap, van de zoekopdrachten en natuurlijk
ook van het napraten bij een Duvelke in de taverne bij de camping Ter Spegelt.
Alles helemaal Zen en dik oke zou je zeggen, toch hebben we hier een ietwat
bittere bemerking bij. Ik hou echt van de natuur en de bescherming ervan ligt
me nauw aan het hart maar De groene medemens die dit in beheer heeft trekt
zich duidelijk geen zier aan van zijn eigen ecologische voetafdruk In onze
natuurgebieden, ook hier, ligt verdomme half Borneo aan tropisch hardhout dit
kan toch ook worden in elkaar geknutseld met kunststof, met inlands hout of
desnoods in beton of is dat niet groen genoeg?
Het was weer plezant.
Eindelijk met pensioen, het feestje voor Leentje kabbelde gezellig verder toen
een van de gasten zich ontpopte als een begenadigd tafelgoochelaar. Hij had ons
al verbaasd met enkele trucjes met geldstukken en speelkaarten en zo, trucjes
die in het begin niet meteen wereldschokkend waren maar die geleidelijk aan de
aandacht aanscherpten voor het betere werk dat volgde. Hij had de mouwen
opgestroopt om te laten zien dat er niks in zat en toen plooide hij een
uitgeknipte advertentie uit een reclamefolder, van de Aldi meen ik, tot een zo
klein mogelijk formaat en toen hij het weer openplooide was het een biljet van tien
euro een volgende advertentie, van de Colruyt denk ik, onderging hetzelfde lot
en dat werd twintig euro hoe hij het deed zullen we nooit weten en of
advertenties van de Carrefour of Delhaise vijftig of honderd euro opleverden
ook niet.
Toen ik hem vroeg of hij zich thuis niet eens een namiddag doorheen een stapel
reclamefolders wilde werken bleek hij ook geen vrije datum in zijn agenda te
vinden egoist !
Kabouters bestaan echt. Ik was er eigenlijk van
overtuigd dat wij in Groot Kasterlee de enigen waren in ons melkwegstelsel die
zich mochten verheugen over een aanwezige kabouterpopulatie. Het Kabouterpad en
zeker de Kabouterberg zijn wereldberoemd, universumberoemd zelfs toch? Vandaag
merkte ik evenwel dat er nog plekken zijn waar ze een leefgemeenschap gesticht
hebben. Toen wij in Tessenderlo tussen Vinnies 5 en Kapelletje Klokkeveld
fietsten zag ik namelijk deze kabouter pater familias met een deel van zijn
kroost en familie langs de weg staan bij hun woonst. Ik vermoed dat ze wel
wisten dat wij uit kabouterland Lichtaart-Kasterlee kwamen, dientengevolge op
de hoogte waren van het bestaan van kabouters en dat ze zich daarom niet
verstopt hadden want normaliter zijn ze zo snel en zo ingenieus in het bedenken
van camouflagetechnieken dat je ze nooit te zien krijgt.
Deze foto is alleszins het bewijs dat wij vandaag het geluk hadden ze te
spotten. Ik zal zeker deze observatie doorgeven aan het kaboutermeldpunt en ik
hoop dat ik bij deze weer enkele kaboutertwijfelaars over de streep getrokken
heb om voortaan ook wat beter de ogen open te houden bij potentiele
kaboutervriendelijke locaties.
We hadden tijdens onze dagelijkse wandeling al enkele
dagen blauwe pijltjes gezien, opgehangen en vastgemaakt aan bomen, paaltjes en
alles waar pijltjes aan vastgemaakt kunnen worden, het soort pijltjes dat
gebruikt wordt om wandelaars en mountain bikers de goede richting uit te sturen
als ze zich in onze Lichtaartse bossen begeven. Deze keer stond er OKRA op en
het kon niet anders dan dat we een dezer dagen zouden gekonfronteerd worden met
een massa krasse ouderlingen met wandel-aspiraties. Vandaag was het zo ver.
Toen we vertrokken door de Reffenakkers liepen we al samen met enkele verdaalde
individuen en waar de blauwe pijltjes richting Dressenstraat wezen zijn wij
maar rechtdoor gelopen, recht de Smallebroeken in, de wandeling in omgekeerde
richting. Niet dat we iets tegen OKRA of krasse ouderlingen hebben, verre van,
maar Phaido vind het toch fijner als hij niet konstant tot de orde geroepen
wordt en braaf zit! moet doen om passanten niet onnodig bang te maken.
Toen we langs diezelfde Dressenstraat terugkeerden na ons rondje kwamen we weer
een groep fluo hesjes tegen en deze keer had ik de camera in aanslag. Met de
300 mm er op kon ik van op afstand een kompakt beeld vastleggen van de
tegemoetkomenden en ik vermoed dat ze het niet eens gemerkt hebben.
Ik mag aannemen dat het ondertussen wel duidelijk is
dat ik een gedreven geocacher ben. Ik zou voor één keer deze blog dan ook eens
willen gebruiken als hulpmiddel bij mijn hobby. De Smallebroekencache is een fotozoektocht die
grosso modo langs het parcours loopt dat wij zo ongeveer dagelijks afleggen met
Phaido. Op het einde moeten de cachers dan aan de hand van gevonden cijfers coordinaten
berekenen om de verstopplaats te vinden. Voordien moeten ze evenwel ook ergens
de code ontdekken om het hangslot, dat de cache beveiligt, te openen. En daar
loopt het wel eens fout merk ik aan de logs.
Ik ga op de pagina van de cache bij geocaching.com een hint toevoegen waarin ik
verwijs naar deze datum van deze blog.
Dat dit geen gewone tak aan een boom is zie je toch mag ik hopen. Je kunt m er
uit halen en aan het uiteinde zit een filmroldoosje met daarin de gegevens. Het
is een verstopmethode die wel meer voorkomt en voor geroutineerde
deelnemers stelt dit geen enkel probleem. De hint die al op de site staat is Ramses
Shaffy hoog Sammy, kijk omhoog Sammy
snapt U hem? Met deze extra hint inclusief fotos moet het zelfs voor het
kleinste kind duidelijk zijn. Medehobbyisten laten genieten van een mooie
wandeling is het doel en niet zozeer iets onvindbaars verstoppen. J
Voor dreuzels of muggles ( geocachetaal voor oningewijden ) die eventueel
interesse hebben staat hier onder de link naar de pagina van de Smallebroekencache. https://www.geocaching.com/geocache/GC5920Y_de-smallebroekencache
Geen dagverse fotos vandaag
Na een natte ochtendwandeling had ik niet meer zo veel zin om nog eens naar
buiten te trekken en ik heb mezelf dan maar achter de PC geparkeerd om
me door de massa gemaakte fotos van de laatste tijd te worstelen. Balance, het
fotoclub weekend en communiefotos van Lander er moet niet veel bijkomen om een
burn-out te krijgen. Terwijl het buiten maar bleef miezeren stortte ik me op de
erg zonnige fotos van onze Luxemburgse uitstap. Het kontrast met wat ik zag op
het scherm en de nattigheid aan de andere kant van het venster kon niet groter zijn. Je zou er
een chagrijnig gevoel door kweken. Gelukkig was er de stralende glimlach van
het vrouwke die met Phaido langs de Sûre wandelde om dat gevoel in de kiem te
smoren.
Deze middag zijn we weer eens naar Lommel gereden. Ik
had namelijk het genoegen communiefotos te mogen maken van Lander. We hebben er
een uitgebreide shoot van gemaakt, mogelijkheden zat in de buurt het
skatepark, de speeltuin, de Soeverein en natuurlijk de Sahara als prachtig
natuurgebied. Broertje Juul was ook van de partij en ze zijn allebei dol op
Phaido. Het gevoel is trouwens wederkerig, Phaido vind het geweldig als hij met
de jongens kan stoeien. Telkens we verhuisden van de ene fotolocatie naar een
andere trokken ze met zn drieën samen op en uiteraard nam ik dat ook regelmatig
in beeld.