Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
23-06-2013
23 juni Villa de Schans
Deze namiddag deden we een zoektochtje rond Mol. Bij het
volgen dan de GPS-aanwijzingen kregen we in de buurt van de Miramar ( voor de
niet-inboorlingen: een van die grote waterplassen, voormalige
zandwinningsputten in de streek ) een prachtig landhuis in cottage stijl in de
gaten, een fotostop waard. Enig opzoekwerk op het net leerde ons dat dit Villa
de Schans is, gebouwd in 1897 als zomerverblijf van baron Edmond van Eetvelde.
Tegenwoordig is het een luxe vergaderzaal en ontvangstruimte voor hooggeplaatste
bezoekers van Sibelco. De centen van de zandwinning stromen nog steeds
rijkelijk binnen nemen wij aan
Het zijn drukke tijden. Wij werden vandaag op twee feesten
verwacht. De barbecue van de fotoclub is iets wat ik normaal gezien niet zou
willen missen, maar we hadden al eerder toegezegd dat wij op het feest van
Thierry en Martine zouden aanwezig zijn. De gulden middenweg was dus dat wij
van vier tot zes zouden gaan apperitieven bij de fotocollegas en dan verder
feesten bij onze andere vrienden. De foto van de dag komt uit de eerste party.
Toen waren we nog redelijk nuchter namelijk
Ze hadden enkele oude volksspelen gepland om het gebeuren op gang te trekken en
bij deze gelegenheid werden er twee teams gevormd die blokjes moesten omver
werpen of zo iets. Ik heb de spelregels niet zo goed begrepen, maar ik vond het
wel fijn om te fotograferen. Team A is aan zet en André werpt zijn stok terwijl
v.l.n.r. Ludo, Vicky, Guy, Jos en Gust gespannen toekijken. Topsport in de oude
kloostertuin van Lichtaart.
Waar het hart van vol is loopt de mond van over zegt het
spreekwoord. Daar zijn uiteraard de nodige varianten op te bedenken en het mag
dan ook geen verwondering baren dat ik soms de onweerstaanbare drang voel opkomen
om een foto te maken van dit hemelse vocht.
Zon of regen, als ik onder mijn pergola zit met zoiets voor mijn neus hoef ik
niet ver te kijken om gelukkig te zijn. In fotografietermen vertaald wil dat
dan zeggen: groot diafragma om de achtergrond wazig te maken. Dat wazige dat
lukt met het ventje ook wel als ie maar genoeg van dit spul gevoederd krijgt en
verder is er nog Photoshop om niet relevante dingen wat minder kleur, kontrast
en scherpte mee te geven.
Kenners zullen meteen merken dat ik er zo eentje ben die de bodem in het flesje
laat, daar dan nog eens extra mee walst om tenslotte dat troubele extra lekkere
en voedzame restant bij in het glas te kieperen.
Proost!
Kijk, da vind ik nu erg zie Iedereen weet ondertussen wel
dat geocachen een van mijn hobbies is, ik ga graag op zoek naar verstopte
dingen. Coordinaten in de GPS, en dan te voet, met de fiets of occasioneel ook
wel eens met de wagen tot op een parkeerplaats en dan de natuur in. Vaak moet je lang zoeken en vind je de
schat, soms ook niet, maar dan heb je tenminste het plezier van het zoeken
gehad. Vandaag liep het anders
Van op afstand had ik hem al zien hangen, zoekplezier: nul, maar in een boom die schuin over een
beek groeide. Nu ben ik niet te beroerd om al eens te doen of ik nog 20 ben en
wat meters omhoog te klimmen- fotos
daarvan kwamen al eerder voorbij in deze blog trouwens maar deze was toch net
iets te moeilijk en te gevaarlijk vond Josee. Toen ik alsnog aanstalten maakte
om het te proberen dreigde ze met hel en verdoemenis en echtscheiding en
gesloten deuren. Ik heb dan maar wijselijk beslotendeze te laten voor wat ie is en mijn pijlen
op andere doelen te richten.
Da vind ik nu erg zie
Indien binnenkort iemand op de site van geocaching.com ziet dat ik de GC3984P
toch gelogd heb wil dat zeggen dat ik er eens een keer alleen op uitgetrokken
ben
Het vrouwelijke deel van onze familie is zeer bezeten door
het dans-virus. Zowel het vrouwtje, de schoondochter als kleindochter Julie
zijn vaste klant in Balance Health Center. Julie volgt zelfs klassiek én modern
ballet. Bij gelegenheid van de laatste les van het seizoen en de overhandiging
van de getuigschriften mochten wij mee komen om te kijken naar de prestaties
van onze oogappel. Nu ben ik zelf niet zon danser, ook geen fanatieke liefhebber,
maar als het er op aan komt het gebeuren te fotograferen dan sta ik graag op de
eerste rij. Dat was ook vandaag het geval. Soms tot ergernis van de andere
mamas, papas of grootouders vrees ik, maar voor een goede foto wil ik wel eens
de ellebogen gebruiken J
. Ik moet toegeven dat ik behoorlijk onder de indruk was van zowel wat het
artistieke als het fysieke gedeelte van de vertoning. Ik zorgde er steeds voor dat ik Julie goed in
beeld kon houden, moest daarom wel eens van positie veranderen, maar ik kwam
thuis met een geheugenkaartje vol mooie beelden. Het was dus weer moeilijk
kiezen
Dat was wel ff schrikken gisteren. In de vooravond hoorden
we dat Jefke opgenomen was op spoed in het ziekenhuis van Herentals. Hij had
een ongevalletje gehad op school. Snel kwam er een foto op Facebook en we
konden zien dat ie een flinke wonde had aan zijn been. Hij was tegen een
agressieve steen of een boosaardige tak aangelopen of iets dergelijk. De
versies lopen nogal uiteen Soit, de behandelende dokter heeft een prima klus
gedaan. Kan zo naar het naaiatelier. Vandaag is ie alweer thuis en al bij al
valt het nog al mee. Hij houdt zich flink en we hopen met zn allen dat hij er
geen gewoonte van maakt. J
Collega fotofanaat Alex belde in de loop van de vooravond of
ik geen zin had om mee te gaan naar Lommel om wat aan avond- en nachtfotografie
te gaan doen, hij had bij een vorig bezoek wat inspiratie opgedaan endat wilde hij nu maar eens in de praktijk
brengen. Mijn terreinkennis zou ook van pas kunnen komen trouwens.
En of ik dat wilde We hebben er een vruchtbare avond van gemaakt en... louter toevallig Jzijn we op een bepaald moment toch wel
in café De Kroon beland zeker
Alex had zijn fisheye lens, -een extreme groothoek-, bij en hij vond het niet
erg dat ik die ook eens op mijn toestel zette. Dan krijg je dit soort beelden. De vervorming
moet je er bij nemen maar om van zeg maar zon 50 cm voor de tapkranen zowel de
linker als de rechtermuur, een zelfportret in de verchroomde centrale steun en
een trappist inschenkende juffrouw, die zich buiten beeld waande , in beeld
te krijgen heb je dit soort glaswerk nodig. Ik heb dit zonder flitsen gefotografeerd op 3200 ISO en al bij al vind
ik het ruisniveau, weliswaar na toepassing van Nik Define, nog zeer aanvaardbaar