Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
17-05-2015
17 mei De Gileppe
Na een erg
fijn weekendje Clervaux zijn we weer thuis. Ondanks de sombere vooruitzichten
genoten we ook vandaag van prachtig weer en dat kun je hopelijk ook zien op de
foto die we maakten van op het uitzichtpunt bij de parking van de Gileppe. We
waren langs hier naar huis gereden omdat we al eerder ontdekt hadden dat je
hier erg lonende prachtige wandelingen te ondernemen zijn en dat hier op
geocache gebied nog wel een en ander te vinden was J
Wat ons betreft mogen de nationale weermannen en -vrouwen nog vaker zulk slecht
weekend voorspellen als het dan achteraf toch zulk schitterend wandelweer
wordt.
Het decor waarin
wij vandaag onze wandeling ondernamen was het plaatsje Lellingen. Achtentachtig
inwoners zijn er volgens de wikipedia, veel koeien, een kapel, wat
boerderijen, één café waar ze Diekirch verkopen, enkele schattige
vakantiehuisjes, een bed&breakfast waarvan bijgevoegd een foto, en een
rondje geocachen langs een middelzware 15 km lange tocht. Eigenlijk zijn het er
maar 12 volgens de beschrijving op de site geocaching.com, maar als je zoals
wij enkele keren domweg de verkeerde weg neemt omdat je vergeten bent dat alleen
maar de topografische kaart van Belgie in je wandel-GPS zit en je
dientengevolge alleen maar de naald van het kompas hebt om je te oriënteren
dan zegt de tracklog na afloop dik vijftien
Phaido was even moe als wij bij het einde van de wandeling en toen ik stopte om
deze foto te maken ging ie pardoes midden in beeld liggen wachten tot ik klaar
was. Ik vond het niet erg want zegt een van de regels niet dat het altijd leuk
is een voorgrond-object te hebben in je fotos ?
Ik heb al
enkele malen het geluk gehad een ree te spotten tijdens onze wandelingen
doorheen de Kempense natuur en enkele keren kon ik er ook al eentje
fotograferen, maar dat was dan vaak als achterhoede gevecht ik bedoel daarmee
dat die beesten zich meestal zo snel uit de voeten maken dat je alleen nog maar
een verdwijnende vlek in beeld ziet als je de camera niet schietensklaar hebt
bij de eerste observatie.
De ree die ik vandaag te pakken kreeg ging helaas niet meer lopen. Het is en
beetje luguber vrees ik.
Onderweg richting Luxemburg hadden we afgesproken dat we na ongeveer een uur
rijden van de snelweg zouden gaan om een wandeling te doen. Voor Phaido kwam
dat zowat overeen met zijn biologische klok qua pipi en kaka en zelf had ik op
het internet uitgevist dat in Bassenge ( afrit Boirs, 4 km richting Visé ) een
leuk rondje geocachen op ons lag te wachten. Inderdaad, het was de moeite waard
en we genoten er van met volle teugen tot, bij cache nr 9, precies op het punt
waar onze GPS aangaf dat we moesten zoeken, we op dit kadaver stootten Tja,
dan is je goesting helemaal weg, en Phaido dacht er ook zo over had ik de
indruk. Ik heb m nog maar zelden zo verward en aangeslagen gezien. We wilden
hier gewoon weg weg !!!
Eerlijk gezegd, ik had dit prachtige dier ook liever rechtopstaand
gefotografeerd. Helaas
Ik ben
vandaag nog eens op jacht geweest, op vogeltjesjacht... met het fototoestel
natuurlijk.
Als je, zoals wij, dagelijks door de natuur struint, vaak langs hetzelfde
parcours, dan kun je niet anders dan opmerken waar bepaalde dier- of
vogelsoorten zich ophouden, waar bloemen, planten en paddenstoelen te vinden
zijn en waar en wanneer er landschappelijk interessante plekken te fotograferen
zijn. Zo had ik al een tijdje het plan opgevat een boomklever te fotograferen. De
boomklever is een mooi, klein inheems vogeltje dat met evenveel gemak langs een
boomstam omhoog als, met het hoofdje naar beneden, omlaag loopt. Twee locaties
waar aan boomklever-voortplanting gedaan werd had ik tijdens onze wandelingen
al genoteerd en de oude vogels waren op beide plekken druk bezig met op- en aan
vliegen, jongen in huis dus. Het nest in een boomholletje langs de brede
zandweg tussen de Dressenstraat en de Smallebroeken was het makkelijkst
bereikbaar, en dat leek me ook de beste plaats om de camera op statief te
zetten. Ik kon er namelijk ook met de wagen parkeren, niet dat ik vaak met de
wagen de natuur in rij, maar in dit geval moest ie dienst doen als schuilhut.
Als je vóór zon nest onbeschermd met de camera gaat staan zwaaien is de kans
groot dat de vogels gewoon wegblijven, of erger nog, dat je ze verjaagt. Uit
ervaring weet ik dat vogels de aanwezigheid van een wagen meestal als normaal
en ongevaarlijk beschouwen en gewoon blijven door fladderen alsof er helemaal
niks aan de hand is. Ik had dus de Eos met de 70-300 plus 1,4x extender er op,
helemaal ingezoomd, langs de wagen opgesteld, scherp gesteld op het
nestholletje en met de afstandsbediening in de hand kon ik gewoon achter het
stuur gaan zitten wachten tot de vogeltjes met voedsel voor de kleintjes kwamen
aanvliegen. En jawel hoor, snel genoeg had ik prijs, meerdere malen zelfs,
klik, klik, klikkerdeklik
We hadden vanavond
met enkele leden van onze fotoclub afgesproken onze vaardigheden in
nachtfotografie een beetje te gaan uittesten en bijscherpen in t stad. t
Stad, dat is Antwerpen voor alle duidelijkheid, voor de Sinjoren het centrum
van de beschaafde wereld en omringende planeten.
We hadden er voor gekozen met de trein te gaan en moesten daarom zeker iets
voor half twaalf terug in het station zijn. De laatste trein terug naar huis wil
je niet missen he. Toen we aankwamen was het nog veel te licht om al over
nachtfotografie te kunnen spreken, maar niet geklaagd, het station, de Keyzerlei,
Meir en omgeving zijn altijd wel interessant genoeg om al een en ander te fotograferen.
Via de Groenplaats en de Scheldekaai belandden we dan op de grote markt waar we
vonden dat we al wel een verfrissing verdiend hadden. Den Engel is dan the place
to be natuurlijk. Toen we daar buiten kwamen stonden we midden in het blauwe
uurtje met de kathedraal, Brabo en de kroegen aan de overzijde voor onze neus Dan
neem je even de tijd om de camera op statief te zetten en enkele shots te
schieten. Het resultaat zie je hier bijgevoegd. Het Mas wilden we daarna ook
nog meepikken en dan werd het nog kiele kiele om tijdig terug in het station te
zijn. Net vijf minuten te vroeg oef!!!
Druk, druk,
druk Ik ben naarstig de fotos van de diamanten bruiloft van vorige zaterdag
aan het selecteren, fatsoeneren en croppen, die wil ik binnen een aanvaardbare
termijn aan het feestend paar aanbieden in een mooi album namelijk. Tussendoor wilde
ik van zijn hartoperatie herstellende vriend Jef toch ook even gaan bezoeken en
daarenboven had Josee gedreigd met echtscheiding, streng dieet, alcoholvrije
maanden en alle straffen der hel als ik nu eindelijk het gras niet zou
afrijden, tja en dan is er natuurlijk ook nog de dagelijkse wandeling, daar
wil Phaido onder geen beding aan verzaken.
Er is zoveel lentepracht te fotograferen voor de natuur liefhebbende wandelaar
tegenwoordig dat ik iedere dag wel met een vol geheugenkaartje zou kunnen
thuiskomen. Vandaag had ik het gemunt op de ons overal verblijdende
bloemenweelde en zoals meestal was het weer moeilijk kiezen. Deze keer heb ik
het anders opgelost evenwel Na een rigoureuze selectie heb ik de uiteindelijke
keuze niet gemaakt, van de overblijvende kandidaten heb ik een collage gemaakt
onder de noemer Lentebloemekes .
Ik hoef geen
doorslaande argumenten aan te halen om er eender wie van te overtuigen dat ik
met zulk mooi weer niet binnen blijf neem ik aan. We hadden het gisteren al
zien aankomen en een afspraak met enkele geocache-vrienden om er vandaag een
uitgebreide fietszoektocht van te maken was snel geprikt. In de buurt van
Voortkapel zijn we een en ander gaan opkuisen. Er waren best enkele moeilijke gevallen bij ( we
liepen zelfs tegen een vijf sterren aan, voor de niet-ingewijden, dat is het
maximum in Geocache-land ) en het is maar goed dat mijn gelegenheids-team-makkers
nog een karrevracht meer ervaring hadden dan ikzelf want anders zou de tocht
zeker niet zo succesvol geweest zijn. Bij deze vier-sterren cache qua
moeilijkheid, de Kapel 12, hadden we met zn vieren heeeeeeel lang gezocht toen
Carla eindelijk de verlossende Ik heb m liet horen. Een foto om haar
gloriemoment in de bloemetjes te zetten hoort er bij als illustratie van een
fijne dag vond ik.
Ik hoop dat in het formaat dat deze site toelaat de tekst op het bord tegen de
haag in de achtergrond nog voldoende leesbaar is. Stel dat dit niet het geval
is, dan staat er: Zet je even, geniet van het leven en dat is precies wat
wij gedaan hebben. We hebben hier onze bokes opgegeten. Tablet, fototas,
smartphones en GPS-sen zijn ondertussen nooit ver weg als onmisbare hulpstukken
van onze gemeenschappelijke hobby.