Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
20-03-2016
20 maart In rook opgegaan
Onze
geocache-omzwervingen brachten ons vandaag in Beerse. Meer bepaald in het
Luysterborgbos hadden we gemerkt dat er een nieuw rondje uitdagingen gelegd was
door een collega hobbyist en daar wilden wij graag onze skills eens aan meten.
Met cachemaatje Jackie en zijn vrouwtje Annemarie is het altijd leuk wandelen.
Niet alleen hebben ze tonnen geocache-ervaring in de aanbieding maar er komen
vaak ook de meest onverwachte en originele opmerkingen en gesprekken voorbij.
Bij dit rustpunt, waar tussen de banken zonder twijfel ooit een tafel heeft
gestaan maar waar nu alleen maar tientallen sigarettenpeuken op de grond lagen was er
meteen de lucide opmerking van Jackie dat de tafel in rook was opgegaan. Jackie
illustreerde dat door te doen alsof hij een dikke sigaar vasthield en Annemarie
keek naar boven om te zien of ze nog enkele sporen van een ten hemel varende tafel kon ontdekken
denk ik. Zelf had ik de camera, niet geheel toevallig, in aanslag en kon ik dit
tafereeltje vastleggen. In een zwartwit omzetting vond ik m nog sterker dan in
kleur.
We hebben
voor de verandering nog eens de andere kant van het dorp gekozen om onze
ochtendwandeling met Phaido aan te vatten. Dat was geen toeval natuurlijk, in
het mooie natuurgebied tussen Lichtaart en Herentals, achter de Korte Heide was
in de loop van vorige week een nieuw interessant symbooltje verschenen op de
geocache-kaart. We kennen dat gebied vrij goed en dat het daar mooi wandelen is
hoef je ons niet te vertellen. Het werd inderdaad een weliswaar frisse maar
toch erg gesmaakte tocht, de cache werd gemakkelijk gevonden maar daar was het
ons in eerste instantie niet om te doen. Hoewel we een redelijk gedreven
geocache hobbyist zijn is dat toch meer een kapstok om onze wandelgoesting aan
op te hangen.
Na gedane arbeid bleven we nog een tijdje van het natuurschoon genieten en
fotos maken natuurlijk.
De nonnekes
van klooster De Weegschaal in Lichtaart vonden al lang dat het kloosterleven
eigenlijk toch maar een saaie bedoening was. Ze broedden dus op een plan om een
beetje leven in de brouwerij te brengen. Toen ze de kans zagen een danslerares
te engageren om hun enkele passen en moves aan te leren waren ze gretig genoeg om
die te grijpen. De wekelijkse lessen resulteerden in een verzoek van het nabij
gelegen dansinstituut Balance om deel te nemen aan de jaarlijkse dansshow in
het Schaliken. Ook dat wilden de zusters wel eens meemaken en toen de fotos
voor het programmaboekje moesten gemaakt worden en de danslerares er was komen
tussen zitten met een voor de gelegenheid gepaste hoofdbedekking, merkte de
fotograaf dat de dames zich ondertussen al van veel frustraties ontdaan hadden.
Dat er ook een paterke mee danste had daar waarschijnlijk wel iets mee te maken
Toch was er een iets meer fundamentalistische zuster, die zich klaarblijkelijk
schaamde voor het onzedig gedoe, die niet in beeld wilde en die zich verstopt
had achter één van haar losbandige collegas.
Ik zag het pas thuis toen ik aan de nabewerking begon en dat bracht me op dit
verhaaltje. Natuurlijk is dit niet de foto die in het programmaboekje komt,
maar ik vond hem wel leuk genoeg voor deze blog.
Nog een noot hierbij voor de fotografen als er beweerd wordt dat wit op wit
zowat de nachtmerrie is van elke bruiloftsfotograaf, dan kan ik bij deze beamen
dat zwart op zwart ook niet gemakkelijk is qua belichting.
Zoals ik
gisteren al aangaf heb ik vandaag er even de riem af gegooid qua
groepsfotografie. Ik ben op geocaching dot com gaan zoeken naar een rondje cacheplezier
dat ook de nodige wandelkriebels kon stillen en ik raakte zo verzeild in
Rijmenam. De wandeling beantwoordde helemaal aan onze verwachtingen, vrouwtje
happy, baasje happy en Phaido happy, en ook de camera mocht van tijd tot tijd
uit de tas. Er boden zich al enkele kuddes madeliefjes aan en daar heb ik
gretig wat beelden van geschoten, wilgenkatjes waren ook op het appel om de
lente aan te kondigen en uiteraard heb je daar de Dijle waar de wandeling
trouwens langs liep voor een stuk en dus kwamen er ook wel enkele interessante
landschappen voorbij.
Maar toen we bijna terug bij de wagen waren kwam opeens deze vreemde rijtuig-passagier-combinatie
ons tegemoet gereden en hoewel ik niet snel genoeg de goede settings voor dit
soort beelden kon instellen heb ik toch maar een shot gewaagd voor hij voorbij
was. Helemaal scherp is ie niet maar dit is wel de eerste keer dat ik dit soort
electrische monowheel te zien kreeg in actie, een foto waard zou ik zeggen. Aan
Sigways waren we ondertussen al min of meer gewend geraakt, er worden zelfs al
toeristische rondleidingen mee gedaan, maar als je echt hip wil zijn doe je het
dus op één wiel anno 2016.
Tja, ik
realiseer mij best dat het een beetje eentonig dreigt te worden maar ik heb het
er nu eenmaal druk mee. De fotoshoot sessies voor het programmaboekje van de
dansvoorstelling van Balance komen nu echt op kruissnelheid en samengevoegd met
nog enkele andere taken die ik mezelf opgelegd heb om deze week eindelijk eens
aan te pakken laat me dat weinig tijd over om nog eens op fotojacht te gaan.
Morgen zijn er evenwel geen shoots gepland en ik heb me voorgenomen om minimaal
die ene dag van achter de PC weg te blijven en er toch maar eens op uit te
trekken. Het wordt daarenboven schitterend lenteweer als we de nationale
weermannen en vrouwen mogen geloven De riem er af dus.
Voorlopig heb ik weer een off-the-reckord opname in de aanbieding vandaag. Nadat
ik vond dat er bij de shots die ik van deze groep gemaakt had zeker meer dan
één geschikte zou zitten vonden de dametjes dat de dansleraar er ook maar eens
moest komen tussen zitten. Er volgden weer enkele min of meer serieuze opnames
maar het pret-gehalte steeg toch met elke flits. Uiteindelijk resulteerde dat
in een sessie gekke-bekken-trekken en daar wil ik er hier wel een van tonen.
Ik mocht
vandaag ook opdraven voor de tweede dag van de fotoshoot-week. De jongste
ballerinas waren aan de beurt deze keer en na het serieuze werk hou die
dametjes maar eens in toom vond ik dat ik ook wel enkele shots mocht nemen
die ietwat meer fun uitstraalden.
De fotograaf maakt dus enkele grapjes, en de hillariteit steigt Na de
zoveelste voorzet en tijdens een lachsalvo drukt hij af en vangt de sfeer die
hij wilde. J
Ik vermoed dat deze foto het programmaboekje niet zal halen, maar ik vind hem
zelf wel de leukste, vandaar dat ik hem ook op deze plaats wil tonen.
De nieuwe
dansvoorstelling van de jonge dames en heren van Balance Health Center staat
in de steigers. Er wordt gerepeteerd dat de stukken er af vliegen, de
voorverkoop loopt als een trein en uiteraard worden alle groepen weer
gefotografeerd voor het programmaboekje.
Vandaag kreeg ik als eersten de breakdancers voor mijn lens, de jongens apart,
de meisjes apart en daarna nog eens de voltallige groep. Omdat ik de voorbije
dagen tijdens de street-catwalk in Aarschot al meer dan voldoende dames
gefotografeerd heb, koos ik vandaag maar eens voor de boys om als foto van de
dag te fungeren in deze blog.