Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
21-12-2014
21 december Erotica Center
Niets
menselijks is de kerstman vreemd. De uitbaters van het Erotica Center zijn ook lid
van de Aarschotse middenstandsvereniging en de kerstman had alle argumenten om
daar niet op bezoek te gaan deskundig van de tafel geveegd. Toen het team
vanmiddag in de buurt kwam had de kerstman veiligheidshalve de jongste
helpertjes een andere kant op gestuurd met voldoende snoep en cadeautjes om het
een half uurtje vol te houden en toen glipte de kerstman binnen in het rijk der
rode oortjes. Na het zingen van een voor de gelegenheid tot jingle balls
herdoopte kersthit keek de kerstman er zich de ogen uit. Het obligate hohoho
klonk nooit enthousiaster.
Het
leek er een hele tijd op dat ze dit jaar geen beroep zouden doen op de kerstman
om de kerstshopping-dagen te animeren in Aarschot. Toen er drie weken geleden
nog steeds geen bericht, afspraak of kontakt was vond de kerstman dat het tijd
werd zijn baard dan maar te trimmen Edoch, toen beslisten de organisatoren van
het evenement dat zonder de aanwezigheid van de kerstman het toch erg
ongeloofwaardig zou worden en kwam er alsnog een aanvraag. Goed, de kerstman is
dit jaar een beetje korter bebaard dan andere jaren, maar het is en blijft wel
de enige echte originele. De valse kerstman die even de plaats van de echte
wilde innemen werd snel ontmaskerd toen er een wedstrijdje baardtrekken werd
gehouden.
De echte kerstman wilde trouwens, voor hij aan zijn tocht begon, graag even
poseren samen met zijn helpers. Op deze opname staan: de oudste kleindochter,
dochter en echtgenote van de kerstman op de bovenste rij, de kerstman zelf, een
mannelijke en een vrouwelijke kerst-elf er onder en helemaal beneden, duidelijk
moe van de lange trektocht van uit het hoge noorden, Rudolf, de leider van de
rendieren. Er zijn nog enkele kerstman-helpers die ontbreken op dit beeld, maar
dat is te wijten aan de korte termijn waarop de deal tot stand kwam. Morgen
zijn ze er, maar dan missen we weer een van de elfjes die moet dan
breakdancen
Ik ben nog
maar eens met de kerstversiering gaan stoeien. Een beetje kleur kan nooit kwaad
in deze donkere dagen. Het vrouwtje had een grote dikbuikfles ( het goede Nederlandse
woord ontsnapt me wij noemen dit een damegeante maar dat zal wel niet
correct zijn J ) gevuld met een sliert kleurige kerstlampjes, er enkele
kerstballen en twee kleine imitatie-kerstboompjes naast gezet en zo een stemmig
stilleven gecreëerd op een kastje. Dat vond in het fotograferen waard.
Voor de twijfelaars: dit is één foto, en die komt zó uit mijn toestel, hier is
nauwelijks fotobewerking aan te pas gekomen. Om uit te voeren wat ik in mijn
hoofd had moest ik eerst enkele proefopnames maken want ik wilde een beetje onderbelichten
en toch een redelijk lange sluitertijd overhouden. De ISO-waarde moest zo laag
mogelijk, dat werd dus 50, als ik dan het diafragma verkleinde tot 18 kon ik de
sluiter 2,5 seconden openlaten. Dat moest volstaan. Camera op statief,
anderhalve seconde gewoon statisch belichten om het beeld er op te krijgen en
dan, met de sluiter nog steeds geopend, gedurende één seconde inzoomen zodat de
lampjes strepen zouden vormen naar de randen toe Het vloeiend inzoomen bleek
nog het moeilijkste, na enkele bibberende pogingen kwamen er toch ook een paar
aanvaardbare resultaten te voorschijn en bij deze shot vond ik dat het ongeveer
was wat ik bedoeld had. In photoshop heb
ik de uitsnede aangepast zodat het centrum van de kleurenexplosie wat lager
kwam te liggen, verder alleen het contrast een beetje
verhoogd en met Nik Viveza de structuur een tikkeltje gekieteld, hoewel dat
niet eens zo erg nodig was, het spotje links boven zorgde sowieso al voor een
pittige doortekening van de muurbekleding.
Het idee om
deze foto te maken had ik een paar dagen geleden al gekregen. Ik was sowieso van
plan van, na de wanorde bij het aanbrengen van de kerstversiering, ook nog iets
te doen met het resultaat. De spiegeling van de lampjes van het grote
woonkamervenster in de voorruit van de wagen was me opgevallen toen ik op een
avond thuiskwam. Ik heb iets met spiegelingen, het is geweten, en dus wilde ik
wel eens proberen dat op een aanvaardbare manier in beeld te brengen. Op dat
moment had ik evenwel dringende andere bezigheden en toen ik wél tijd had was
het kwart over elf en erger nog, zat de ganse wagen inclusief voorruit onder
een laag dauwdruppels en andere nattigheid. Om dat uur van de nacht had ik
weinig zin om de auto te gaan wassen Maar uitstel is geen afstel natuurlijk.
Voor ik deze avond vertrok naar de wekelijkse vergadering van de fotoclub waren
de omstandigheden geschikt om met dat idee aan de slag te gaan. Met een beetje
manoeuvreren kon ik de wagen zo positioneren dat ik zelfs een tweede spiegeling
in de motorkap kon te pakken krijgen en daar doe ik het voor
Een hele tijd geleden opperde ik dat ik gehoord had dat je bij nachtopnames beter
de UV-filter van het toestel haalt en nu blijkt dat je dan inderdaad veel
mooiere sterretjes krijg rond de lampjes
We zijn deze
namiddag naar Wuustwezel geweest om te zien hoe het met dochterlief,
revaliderende schoonzoon en de vier kleinkinderen gaat. Het was natuurlijk ook
de bedoeling de map met fotos voor het jaarlijkse album nog wat aan te dikken vóór
de selectie gaat plaatsvinden.
Nu papa Koen in de lappenmand ligt wordt een deel van de verantwoordelijkheid
voor de goede gang van zaken op de boerderij op te jonge schouders van zoon
Nicolas gelegd. Uiteraard staat hij er niet alleen voor, maar het is aan hem
wel besteed, hij gaat ook naar de landbouwschool tenslotte. Dat Nicolas iets
heeft met dieren weten we al langer. Ik volgde hem maar wat graag met de camera
deze avond toen hij zijn ronde maakte. Na het binnenhalen van de paarden, het
voeren van de koeien en de schapen had hij ook nog wat tijd en goesting over om
even te stoeien met zijn geitjes
Het was echt te donker in die stal om het alleen met een hoge ISO-waarde en een
groot diafragma te doen, dus ik moest wel flitsen. Mijn excuses dan ook voor de
spiegeling in de bril. Daar heb ik noch in Photoshop, noch in lightroom een
remedie tegen gevonden. J
Het zou
vandaag zo ongeveer de enige min of meer mooie dag van de week worden volgens
nationale Frank en Sabine. Toen ik een mail kreeg van vriend Jackie Vandenberk
uit Lommel dat die zin had om de nieuwe multicache Achter den tennis te gaan
zoeken had ik geen bedenktijd nodig om te repliceren dat ik paraat was. Phaido
hoef ik dat ook geen twee keer te vragen en om één uur deze middag begonnen we
er samen aan. Het werd een prachtige wandeling van ongeveer 7 km langs de grote
zandput en verder door de Heuvelse Hei en de omringende bossen.
Uit de fotos die ik tijdens de tocht schoot vond ik dit de leukste. In de buurt
van waypoint twee werd ik geïntrigeerd door de groenblauwe kleur van de plas en
zocht ik een geschikt standpunt om dat in beeld te brengen. Het evenwicht
vinden tussen voldoende definitie in de lucht en tezelfdertijd een aanvaardbaar
belichte voorgrond was niet eens zo gemakkelijk, maar gelukkig kon ik thuis de
hulp inroepen van Photoshop en de collectie Nik-filters. J
Er zijn dan
toch ook leuke kanten aan zon stakingsdag. Gisterenavond kregen we de Herentalse
afdeling van de kleinkids op bezoek en die bleven tot deze avond bij oma en
pake Pol logeren. Papa en mama moesten immers al op een onmogelijk uur van huis
om de stakingsperikelen te omzeilen en hoe laat ze zouden terug thuis zijn
konden ze ook niet voorspellen
Wij vinden dat niet erg natuurlijk. Samen met Jef heb ik een lange leuke
wandeling gedaan, Julieke moest immers studeren. Na de studie komt uiteraard
ook wat ontspanning en voor we ons danseresje naar de balletles brachten mocht
ze wat TV kijken. Ondertussen was ze al druk bezig met de opwarming merkte ik Een
snelle greep naar het fototoestel resulteerde in enkele shots voor de
verzameling
