Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
27-09-2015
27 september Guusje
Hoewel we
vandaag een luie dag gepland hadden na de ochtendwandeling met Phaido vonden we
rond de middag dat je met zulk mooi weer toch echt niet binnen kunt blijven
zitten. Een korte telefonisch rondje Lommelse vrienden volstond om ons vaste clubje
op te trommelen. Niet zoveel later parkeerden we de wagens bij de tennisclub in
de Kolonie. Dat is een ideaal startpunt om van daar uit de mooie Kempense
natuur in te trekken. Langs de zandputten en de Heuvelse Hei ging de tocht. Met
zn achten en daar ook nog eens drie woefkes bij genoten we van de vriendschap,
de geanimeerde gesprekken, de mooie tocht en de verdiende verfrissingen
achteraf.
Guusje, net als Phaido van het merk Golden Retriever is een over-enthousiaste
jongeling van nauwelijks één jaar oud en meestal vindt de ondertussen tot de
middelbare leeftijd gekomen Phaido al dat rennen en stoeien maar niks. Hij wil
best ook wel eens gaan zwemmen in de plassen waar we voorbij lopen, maar om in
competitie te gaan met Guus die achter elke stok of ieder speeltje aanging dat
we in het water gooiden had ie duidelijk geen zin. De water-actie-fotos van
vandaag waren dus allemaal voor rekening van Guus.
Tijdens de
tuin en fruitdagen bij Hoebenschot-Plant hadden ze een mobiele fruitpers ter
beschikking gesteld van al wie er met zijn oogst naar toe kwam. Die kon dan met
fris geperst sap weer naar huis. Nelly, de dame van de boomgaard in de
Smallebroeken had ons gevraagd of wij misschien deze middag met de wagen een
lading appels tot daar konden brengen want zij verplaatst zich meestal met de
bus en dat is niet zo handig om een tiental bakken fruit te vervoeren.
Wij deden dat graag en het nuttige aan het aangename koppelend hebben we er wat
rondgekeken, een en ander geproefd en natuurlijk de nodige fotos gemaakt.
Bijgaande fotogeeft een idee van de
installatie. Via de rollende band links komt het fruit in de pers. Het sap
wordt gezeefd, gepasteuriseerd en dan in plastic-5-litter zakken gevuld door de
dame in het midden. De meneer rechts zorgt er voor dat die dan terecht komen in
een frisse kartonnen doos en zo kan het sap maanden bewaard worden.
We waren een
half uur vroeger vertrokken naar Lommel. Vóór we als vrijwilligers de bewoners van
Hoevezavel hun vrijdagse portie frisse lucht bezorgden door de rolstoelen
enkele blokken rond te duwen wilden we eerst met Phaido een echte wandeling
maken in de vrije natuur. Er zijn zat groen gebieden waar we onderweg kunnen
stoppen en deze keer hadden we gekozen voor een parking in de buurt van de
Blauwe kei waar we richting De Maat kilometers en kilometers ongestoord konden
genieten. De wandeling op zich is de ene helft van het plezier voor mij in dat
geval. De andere helft haal ik uit het fotograferen van alles waar mijn oog op
valt.
Deze bloemen bijvoorbeeld vond ik erg mooi en met een groot diafragma probeerde
ik ze mooi in beeld te nemen, met bezoekende insecten, zonder, close,
totaalbeeld Als ik eenmaal aan het fotograferen ben wordt er geduld gevraagd
van het meewandelend gezelschap
Al even leuk vind ik het om dan achteraf wat meer info omtrent mijn onderwerpen
te zoeken te zoeken op het internet. In eerste instantie kwam ik door een foto
te uploaden op een Engelstalige site er achter dat we hier praten over een Himalayan
Balsam. Met dat gegeven verder zoekend vond ik ook de Nederlandse naam nl.
Reuzenbalsemien, een exoot, een invasieve plant, afkomstig uit de Himalaya,
zoals de Engelse benaming aangeeft, die ooit hier als sierplant werd ingevoerd
en die nu het leefgebied van onze eigen inheemse planten dreigt in te nemen.
Niet alleen bij de fauna hebben we problemen met dat fenomeen blijkbaar. Er
lopen diverse bestrijdingprogrammas sedert enkele jaren en naar ik lees lijken
die ook succesvol te zijn. Maar langs het parcours dat wij vandaag liepen
merkten wij daar niks van reuzenbalsemienen zat
We zijn er
aan begonnen. De eerste druifjes staan te trekken in de cognac. Daar gaan we
volgende week nog wat suikerwater aan toevoegen en dan alles nog eens even aan de kook
brengen. daarna moeten ze enkele maanden rusten. Het is de bedoeling dat we weer
een tiental dergelijke potten gaan in de berging zetten en daar zouden we dan
de koude winteravonden mee moeten doorkomen. Ik vond het een goed idee er een
stilleven van te maken. De lege fles cognac die hoort er bij natuurlijk en voor
de aardigheid heb ik er ook een pot rozijntjes op rum naast gezet, want die hebben
we ook al in de wachtkamer staan.
Een licht sepia effect en een klein beetje vignettering in de hoeken vond ik
wel aardig om het plaatje af te maken.
Dat ik deze
foto niet vandaag gemaakt heb mag wel duidelijk zijn. Meer nog, ik heb vandaag
helemaal geen fotos gemaakt. Na de drukke fotografie dag van gisteren, de
massas fotos uit de Aarschotse Fashion Week, die op me liggen te wachten in
ongeopende mappen en de avonturen van de Trans Alpine Run die ik ook nog in een
albumvorm wil gieten heb ik weer eens een volledige dag achter de PC
doorgebracht. Daar komt nog bij dat ik morgen mijn fotos voor het salon moet
presenteren bij de fotoclub, de selectie had ik al wel gemaakt, maar ze moesten
nog afgeprint worden pfff.
Doorheen diverse vergeten hoekjes van mijn harde schijf surfend kwam ik zo
toevallig bij een vergeten, toevallig in de verkeerde map verzeild pareltje uit
een zeer oude doos terecht. Ik had er al ooit een naam op gekleefd en het
blijkt een opname te zijn mijn schatje. Ik kon het niet laten die tussendoor
ook maar eens onderhanden te nemen, een beetje te fatsoeneren en een
opfrisbeurt mee te geven. Zo zou je toch kunnen stellen dat dit een werkstuk is
dat ik op vandaag mag dateren, en van deze reddingsboei maak ik graag gebruik.
Ik ben
vandaag nog eens naar Antwerpen geweest samen met mijn fotomaatje Alex. Ik vind
altijd wel een excuus om er op uit te trekken en deze keer was het dat ik
dringend naar Grobet moest om fotopapier te gaan kopen. Dat we daar met zijn
tweeën een lange namiddag fotografeerplezier aan vast geknoopt hebben vonden
wij niet meer dan logisch. We hadden geen specifiek doel en eigenlijk is dat
het leukste.
Toen we uit het station kwamen zag het er regenachtig uit. De eerste druppels
vielen toen we ergens halfweg de Meir waren en dus trokken we maar de tot
shopping center omgebouwde oude stadsfeestzaal binnen om te schuilen en te
fotograferen. Het neoclassicistisch gebouw uit 1908 werd na de brand in 2000
heropgebouwd en in 2007 heropend als prachtig winkelcentrum. De fotograferende
medemens die hier nog nooit geweest is moet er dringend eens een kijkje gaan
nemen, beslist de moeite waard.
We zijn nadien nog wel enkel winkels, cafés en andere schuilplaatsen
binnengelopen, niet alleen omdat het regende trouwens, en veel gekende Antwerpse
leuke plekjes hebben we met een ongepland bezoekje vereerd, de Groenplaats en
de winkelstraatjes er omheen, de Scheldekaaien, Linkeroever, de
voetgangerstunnel noem maar op Toch koos ik uit de rijke oogst van deze tocht
de eerste foto die ik vandaag schoot, een majestatisch stuk plafond van de
stadsfeestzaal.
Mijn
stappenteller app waar ik de laatste tijd toch wel veel belang aan hecht
heeft vandaag niet veel werk gehad. Ik ben er deze morgen heel even op uit
getrokken en had maar meteen de Eos meegenomen, ik wist namelijk al dat ik de rest
van de dag voor de PC zou zitten. Ik heb namelijk na enkele drukke
fotografiedagen heel wat selecteer- en fatsoeneerwerk voor de boeg.
Het is weer paddenstoelentijd en het bos achter ons huis is vanaf nu dus een
zeer bereikbaar en dankbaar jachtterrein. Een klein kwartiertje rondlopen was
ruim voldoende om enkele exemplaren te verschalken. Uit de oogst koos Josee
voor deze kleine witte half transparante. Ik ben nog steeds niet de meest
beslagen paddenstoelenkenner maar ik vermoed dat dit een lid van de
mycenafamilie is. Ik moest nog flink door de knieën en uiteindelijk zelfs plat
op de grond, tot groot ongenoegen van de stramme ledematen, om hem van uit dit
laag standpunt te pakken te krijgen, maar ik had de rest van de dag om alles
weer in de goede plooi te krijgen.