Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
22-05-2016
22 mei Bruinisse
We hebben er
weer een bijzonder fijn weekend met de fotoclub opzitten. Zeeland is altijd wel
een aanbevelenswaardige bestemming en met gelijkgestemde zielen wordt het nog
leuker. Het weer was ons ook welwillend vrijdag en zaterdag, alleen vandaag
kregen we enkele malen de voorspelde regendruppels over ons heen.
Voor onze terugrit kozen we er voor een ommetje te maken over Schouwen
Duiveland, één van die Zeeuwse eilanden, we hebben vroeger vaak opgetreden in
Bruinisse en daar wilden we nog wel eens gaan zien hoe het er nu uitziet.
Aquadelta, het vakantiepark waar we dus lang geleden één keer in de week onze
kunstjes vertoonden hebben we deze keer links laten liggen, maar er zijn
gelukkig nog een heleboel andere leuke dingen te bekijken. Naast de nodige
geocachen die ik in mijn to-do lijstje had gezet, hebben we bootjes gekeken,
mosselculturen, uitkijktorens, sluizen, Zeeuwse huisjes, verkeersinfrastructuur
en uiteraard heb ik er driftig op los gefotografeerd.
Dit panoramabeeld van de oude mosselculturen aan de Vluchthaven is samengesteld
uit acht staande opnames en uit de vele mogelijke kandidaten koos het vrouwtje
deze als foto van de dag.
Het plaatje
klopt, dat is een gevoel dat me wel eens overvalt, meestal als ik bij het overschouwen
van de dagelijkse foto-oogst er in Photoshop wat langer naar kijk. Dat had ik
vandaag bij deze opname ook.
Je gaat met de fotoclub een weekend naar Goes in Zeeland. Uiteraard ga je daar
naar toe om te fotograferen. Phaido krijgt evenwel de eerste dag enkele
problemen met zijn darmpjes lees: diarree.. en daarom besluit je maar te
verzaken aan de gelande activiteiten van de tweede dag, want stel je voor dat
zoiets weer gebeurt tussen een massa mensen in Veere tijdens de herdenking van
de 100ste verjaardag van de aankomst van de eerste stoomboot aldaar
of tijdens het ringrijden in Biggekerke.
Je plant dan maar als alternatief een wandeling in de natuur, een andere hobby
die we even fervent beoefenen en daar kan Phaido zich ontlasten zonder al te
dramatische gevolgen voor de omgeving en voor het schuldgevoel van de baasjes.
Niet toevallig kwamen we tijdens die wandeling op ons pad een stuk of zeven
geocachen tegen nog zon hobby.
En toen we net over een spoorwegovergang waren begon de bel te rinkelen, de
slagbomen kwamen naar beneden en er stopten twee motorrijders, alweer een
hobby, zij het aflopend. Dat dit een foto waard was is toch vanzelfsprekend (
hobby )
Al die hobbys samen in één beeld het plaatje klopt !!!
We zijn met
de fotoclub een weekend aan het genieten in Goes. Zeeland is sowieso een regio
waar ik graag vertoef veel mooier dan onze lelijke, volgebouwde Belgische
kust maar ook de totaal andere bouwstijl van de huizen, de windmolens, de
stadsontwikkeling, de waterkes, Ooster- en Westerschelde, het verrassende
uitbundige groen evenzoveel facetten die voor ons, amateurfotografen meer dan
interessant zijn, en dat op nauwelijks 100 km. van huis.
Toen wij in ons hotel aankwamen, aan de grote markt van Goes, bleek dat ze daar
in het weekend een of ander evenement plannen want men was het hele plein aan
het volstouwen met vanalles en nog wat, niet in het minst met een gigantisch
podium. De podiumbouwers had ik natuurlijk meteen in het visier en zeker die
gast die in de hoge palen klom om kabels te bevestigen waarmee ze dan later de
overkapping naar boven zouden hijsen.
Eigenlijk was ik van plan er een soort silhouet-foto van te maken maar toen ik
dit beeld wat groter bekeek op de laptop constateerde ik zeer tevreden dat er
toch voldoende definitie was in de man. Een zwart-wit omzetting leek me dan een
leuk idee. Zo blijft mijn oorspronkelijke bedoeling toch een klein beetje
overeind en is toch het onderwerp zeer herkenbaar. Eten van twee walletjes
noemen we zoiets. J
Onze
geocache-tochten brachten ons vandaag o.a. langs het Albertkanaal in de buurt
van Grobbendonk. Vlak bij de eindlocatie van de multi GC3NZYP Puente Nueve zag
ik dit gigantisch verwaarloosde betonnen ingraaf-reservoir. Het ligt er al een
tijdje, getuige daarvan is de begroeiing rondom en vooral de volwassen struik
die uit de opening aan de bovenkant prijkt. Zij het aan de erg grote kant, ik
vond het best een mooie bloempot, een beetje asymmetrisch maar wel artistiek
verantwoord in het landschap neergelegd. Ik kon dan ook niet weerstaan aan de
drang om dit vast te leggen terwijl de collega-cachers Jackie en Annemarie onze
namen in het logboekje aan het zetten waren.
Er zijn nogal
wat soorten fotografie, de meest beoefende en dus eerst genoemde zijn
natuurlijk landschaps- en modelfotografie, je hebt macro-, straat-, reis-, architectuur-
en urbexfotografie, dieren-, planten-, onderwater- en zo zouden we nog een
tijdje kunnen doorgaan. Er zijn ook nog wat alternatieve stromingen zoals
abstract, experimenteel en minimaal en ik vergeet er nog een heleboel zonder
twijfel. Dan zijn er binnen al die richtingen ook nog vele sub-afdelingen zodat
je bijna zou denken dat er evenveel soorten fotografie zijn als fotografen. Men
stopt alles in streng afgelijnde doosjes tegenwoordig.
De duurst verkochte foto ooit bestaat trouwens uit niet meer dan enkele
kleurvlakken die horizontaal een landschap zouden moeten vormen. Het heeft
waarschijnlijk iets te maken met een wiskundige formule die in een zogezegde
compositie is gebruikt, een gulden snede of een warhoofdige denkoefening. Boven
mijn inzicht omtrent wat kunst nu eigenlijk is gaat het alleszins. Waarom is
Mondriaan zo beroemd, zo mooi en/of zo duur eigenlijk?
Toen ik dit tafereel, me gratis aangeboden door de plaatselijke landbouwers, zag
vond ik dat dit kunst van de bovenste plank was. Ik vond het in eerste
instantie een beetje jammer dat ik geen ladder of zo bij had om een hoger
standpunt in te nemen, maar met dit lijnenspel kan ik ook wel leven als gooi
naar een duur verkocht kunstwerk. Alle kunstpausen, galerij-houders,
verzamelaars en analisten mogen me uiteraard contacteren via een reactie op
deze pagina bijvoorbeeld.
Een
avondwandeling rond de Kasseman leek me een prima plan om mijn zinnen een
beetje te verzetten, een beetje uit te waaien en vooral weer eens aan het
fotograferen te gaan. Er is daar altijd wel iets opvallends, leuks, moois of
merkwaardigs te zien waarvan je denkt dat je het op een of andere creatieve
manier een beetje anders op je geheugenkaartje kan krijgen. Het was redelijk
grijs weer maar dat betekent niet automatisch dat je dan geen geslaagde fotos
kunt maken natuurlijk, ik had al enkele leuke plaatjes trouwens, maar soms heb
je geluk. Net toen ik bij een fotogeniek hoekje was kwam de lage avondzon van
onder een wolk en ze strooide prachtig warm licht over het decor. Na twintig
seconden was het alweer voorbij, maar toen had ik al afgedrukt.
Ik had
helemaal geen zin in fotograferen vandaag.
We dachten allemaal dat Jack de ziekte overwonnen had. Maar in januari bleek
dat plots niet het geval: uitzaaiingen en erg agressief. Op mijn verjaardag,
25 april, nauwelijks 3 weken geleden belde hij nog en plots zegde hij heel cru:
Pol, Im dying . Dat komt hard aan. Deze morgen kreeg ik het gevreesde
telefoontje. Hemelvaart krijgt plots een andere betekenis.
Jack, mijn beste vriend, soulmate, meer dan een broer ze zullen er daarboven
in de hemel snel achter komen welke aanwinst je voor hen bent hier beneden
missen we je.
Dit is een foto die ik van Jack maakte tijdens de soundcheck voor een
reunieconcert in 2009.