Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
30-03-2014
30 maart Zumbakids
Twee dagen
lang fotograferen, vijf voorstellingen van Dansen naar de maan en terug
door de dansers en danseresjes van Balance Health Center, het was een hele
klus. Het zit er op zou je dan zeggen, maar niets is minder waar.. nu begint
het pas. Ik heb alvast een hele avond besteed aan het organiseren en ruw
selecteren van de 2300 ( !!! ) fotos die ik geschoten heb. Het is de bedoeling
dat ik dat ga herleiden tot zeg maar een 500-tal. Ik zal er dus met de grove
borstel moeten doorheen gaan. Bewerken dat zie ik ook niet echt zitten als het
over dergelijke aantallen gaat, dan ben ik nog weken bezig. We zullen het dus
moeten doen met wat er uit mijn toestel kwam, het recht voor de raapse eerlijke
product. Bij het overschouwen van de oogst viel me alvast dit plaatje van de
Zumbakids op. Dat kleindochter Julie een van de danseresjes is speelde
natuurlijk een rol bij de keuze.
Misschien dat dit ook wel illustratief is voor de moeilijkheidsgraad voor de
fotografen tijdens het evenement. De witbalans goed aanpakken was onbegonnen
werk met al die kleurige spots die te pas en even vaak te onpas alom voor
kleurzwemen zorgden. Voeg daarbij het feit dat die belichting naar mijn smaak
en die van mijn Canon meestal aan de spaarzame kant was en dan begrijp je dat
het nodige Fingerspitzengefühl nodig was om de camera-instellingen enigszins
aanvaardbaar te houden.
Terwijl
iedereen met dit schitterend voorjaarsweer van de zon, de natuur, eventueel een
terrasje, een wandeling of een fietstocht kortom, van de lente geniet, is dit
de habitat waarin ik twee dagen verblijf. Niet dat ik het heel erg vind, ik had
toegezegd dat ik zou fotograferen tijdens de show van Balance Danscentum in het
Schaliken en ik hou me aan mijn beloften, daarenboven is fotograferen echt mijn
ding wel tegenwoordig, dus ik kan er heus wel van genieten. Maar dat zonnetje
buiten . het doet toch ook een beetje pijn
Vijf uitverkochte voorstellingen staan er gepland op twee dagen tijd, zwaar
werk voor de jeugdige danseresjes, maar ook voor het personeel, de begeleiders,
vrijwillige helpers en helpsters en, jawel, ook voor de fotografen.
Zo ziet de binnenkant van het Schaliken er dus uit. Vóór show nummer drie van
start gaat is dit de nog lege zaal, de huistechnieker John zit al op zijn
werkplek en de stoel ernaast wordt zo dadelijk ingenomen door ondergetekende.
Vandaag heb ik van af die plek met twee verschillende lenzen hoofdzakelijk
totaalshots gemaakt. Morgen ga ik rondzwerven door de zaal, in de nok en op nog
wat rare plaatsen om wat meer detail- en sfeerbeelden te schieten.
De laatste
vrijdag van de maand is het traditiegetrouw vergadering voor de leden van onze
motorclub. We hebben geen vast lokaal, dus proberen we alle gelegenheden die de
nodige accomodaties bieden om beurt aan bod te laten komen. Vandaag hadden we café
De Langenberg uitgekozen.
We komen daar wel vaker en ik heb zeker al meerdere fotos van de binnenkant van
dit etablissement laten voorbijkomen en daarom bedacht ik dat het misschien wel
leuk zou zijn ook de buitenkant eens te fotograferen by night.
Bij nader inzien had ik hier misschien beter een HDR opname gemaakt van op statief om ook die lichtreclame wat beter onder controle te houden,
maar dat is praat na de daad J In de staat waarin ik mij bevond bij het buitenkomen
vond ik dit best een geslaagde opname met alleen maar de monopod om me te
ondersteunen.
Repetitie
voor deel twee van de dansvoorstelling in het Schaliken van aanstaande weekend.
De iets grotere meisjes kwamen vandaag aan bod en dat was de hoofdreden waarom
ik vandaag ook nog eens een kijkje ging nemen. Julieke danst zich namelijk het
ganse jaar de ziel uit het lijf en nu dat ze een prominente rol speelt in de show
wil ik natuurlijk op voorhand weten waar, wanneer en hoe ze op het podium zal
staan. Hier zit ze, bij de finale van een van de nummers, geknield, in haar
grijze outfit ongeveer in het midden. Tijdens de show zal het er qua kledij
natuurlijk allemaal nog veel meer flashy uitzien. Ik heb mijn notities alvast gemaakt
om ze zo goed mogelijk in beeld te krijgen !!!
Ook leuk was het dat ik facebookvriendin Beatrice, die er vorig jaar ook al
fotografeerde, nu persoonlijk leerde kennen. We gaan het samen goed vinden weet
ik nu al zeker.
In bijgaande foto zit ze trouwens midden voor het podium ook even haar
instellingen uit te proberen veronderstel ik.
Ik vermoed
dat je deze 26ste maart een typisch voorbeeld van wisselvalligheid
mag noemen, maartse buien en aprilse grillen is een benaming die niet zonder reden
op deze tijd van het jaar geplakt wordt. Deze namiddag kreeg ik al fietsend een
kleine zondvloed over me heen, maar in de voormiddag konden we de boswandeling
met Phaido zowaar met een regelmatig door de wolken brekend zonnetje
afhaspelen. En net op het moment dat er zon zonnestraal in het bos op een
plukje jong groen viel had ik mijn fototoestel met telelens in aanslag.
Helemaal niks spectaculair natuurlijk, maar hier wordt ik best gelukkig van.
Het licht dat zo mooi doorheen de frisse blaadjes schijnt tegen een donkere
rustige achtergrond, meer moet dat niet zijn.
Als ik er s
morgens uit kom duurt het meestal nog wel een tijdje voor ik ook echt wakker
ben. Ik heb sloten koffie nodig, mijn krantje, kruiswoordraadsel, sudokus en
dan, na het plegen van een grote beurt op het toilet kom ik gewoonlijk wel
langzaam boven water. Vandaag ging dat veel vlotter. Toen ik in de woonkamer
gesleft kwam zegde Josee: Kijk eens wat daar in de hof zit
Verdomme en gij roept mij niet eerder !?!? Meneer fazant zat in al zijn
glorie schijnbaar ongeïnteresseerd wat rond te kijken en te pikken op wat bij
mensen met groene vingers gazon genoemd wordt. Ik heb nog nooit zo snel de 300
mm met de 1.4x extender op mijn toestel gezet. Eerst heb ik door het keukenraam
alvast voor de veiligheid al enkele fotos gemaakt en daarna ben ik voorzichtig
in een van de slaapkamers stilletjes het raam gaan openmaken, hij had niks in
de gaten en toen kon ik ongehinderd een hele tijd verder fotograferen. Op een
bepaald ogenblik kwam hij zo dicht dat ik begon te denken dat het een tam
exemplaar was en dat ie gewoon kontakt met de mensen zocht. Ik ben dan ook naar
buiten gegaan maar Phaido schoot als een pijl richting meneer fazant. Die
laatste steeg als reactie evenwel meteen, fladder, fladder, bijna loodrecht de
lucht in. Ik weet zeker dat Phaido helemaal niks slechts in gedachten had en
gewoon vriendelijk wilde snuffelen en kennismaken, maar dat wist meneer fazant
niet natuurlijk.
Enneuuuhhh dat het gras zo lang staat heeft alleen maar te maken met het feit
dat ik bedacht dat lang gras toch veel fijner is om de eitjes in te verstoppen
als de klokken komen met Pasen. J
Het komende
weekend ga ik enkele dagen fotograferen in schouwburg het Schaliken in
Herentals. De jonge danseresjes van dansschool Balance gaan daar de show Dansen
naar de maan en terug presenteren en dat moet worden vastgelegd. Vandaag hadden
ze de eerste repetities in zaal en ik ben er al eens naar toe getrokken om de
sfeer op te snuiven en natuurlijk ook om me al een beetje voor te bereiden. Het
kan nooit kwaad als je op voorhand weet wat er gaat voorbij komen, waar de
beste plekjes zijn, hoe het licht is, welke lenzen je best kunt gebruiken enz.
enz De podiumbelichting was nog helemaal niet goed ingesteld maar toch heb ik
al enkele shots gemaakt gewoon om een en ander uit te testen.
De eerste helft van de show werd vandaag afgewerkt en aanstaande donderdag
wordt deel twee aangepakt met andere deelneemstertjes dus. Toen ik deze opname
maakte van wat de grote finale gaat worden bedacht ik dat het dan wel erg druk
gaat worden op dat podium als er nog eens zoveel jong geweld bij moet
Toen ik de opname thuis bekeek zag ik pas hoe grappig het was dat, in de
voorgrond, er massaal gefotografeerd en gefilmd wordt met tablets en
smartphones door de aanwezige mamas en papas. Volgend weekend, tijdens de echte
voorstelling mag dat niet meer