Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
26-04-2015
26 april De Reichsburg in Cochem.
Gisteren was
het een dag die qua planning vrijwel helemaal strikt geregisseerd was, vandaag daarentegen
was da laatste dag van ons clubweekend er eerder een van ieder-doet-wat-ie-wil
De enige afspraak was dat we elkaar nog eens zouden zien rond half twaalf aan
de kerk in Pünderich.
Wij kozen er voor eerst met Phaido een fikse wandeling te maken in de bossen tussen
Wittlich en Zeltingen Rachtig. Nadat we behoorlijk bezweet nog genoten hadden
van de authentieke dorpsbeelden van Pünderich en de gemeenschappelijke drink
ze hadden er warempel Duvel wilden wij nog verder naar Cochem.
Als je over de Moezel praat dan is een van de ikonische onderwerpen altijd weer
de Reichsburg in Cochem. Ik heb er ook al menige foto van gemaakt, maar meestal
zie je beelden die van onderaf genomen
laten zien hoe hij majestatisch boven de Moezel prijkt. Deze keer kozen we er
voor om m van af een hoog panoramapunt in beeld te brengen
Na dat we
gisteren de voorstelling van Balance hadden gezien vertrokken we deze morgen,
een dag later dan de overige leden in alle vroegte naar de Moezel om toch nog
twee dagen van de clubuitstap van de fotoclub mee te pikken. Daarenboven vier
ik al zeventig jaar lang mijn verjaardag op deze 25-ste april en dat
was deze keer niet anders... tram 7 dus zucht.
Het werd een natte gemeenschappelijke wandeling, weinig wandelpret en
wandelfotos dus, een boottocht van Zeltingen naar Bernkastel met aansluitend
een klim naar de ruine boven het stadje leverde dan weer wel enkele leuke
beelden op. De avond met de viering van het Geburtstagskind door
medeclubleden en andere hotelgasten zal zonder twijfel ook wel menigmaal
gefotografeerd zijn maar daar herinner ik me alleszins weinig meer van.
Na het feest had ik eigenlijk meer zin in slapen dan in nog een tekstje te brouwen...
de foto die ik vandaag koos, een zicht op de voorbij glijdende wijnstokken van
op de boot, kon ik nog wel uploaden. Iets zinvols er over vertellen was veel
moeilijker. Het beeld van de dag gaat over wijn, veel wijn, en dat moet
allemaal opgedronken worden... hoera... !!!
Qua tekst hebben sommige vroege bezoekers waarschijnlijk een net iets andere
versie gezien dan wat er vanaf nu te lezen staat. Noem het maar zelfcensuur of gekuist,
gerepareerd of beperken van de schade J
Na al die
maanden repeteren was het dan zo ver de première van de voorstelling, de
eerste van vier shows. Gewoonlijk gaat er dan van alles verkeerd, maar dat was
vandaag zeker niet het geval. Hoewel ik zowat de ganse show door het kijkvenstertje
van mijn fototoestel gezien heb, kon ik er toch van genieten. We kregen een
fris, vernieuwend, gedurfd, ik zou zelfs durven zeggen een tikkeltje
experimenteel stektakel voorgeschoteld. Het resultaat van mijn fotografische
arbeid evenwel, dat moet ik nog eens rustig bekijken, selecteren en bewerken. Ik
vermoed dat ik wel de nodige missers zal vinden tussen mijn oogst, meer dan me
lief is vrees ik. Makkelijk was het alleszins niet, de combinatie van weinig
licht, steeds weer veranderend licht en snelle dansbewegingen vroeg om een
korte sluitertijd en een niet al te groot diafragma, want je wil toch voldoende
scherptediepte. Hou dan je ISO-waarde maar eens binnen aanvaardbare grenzen,
het alternatief is immers een te lange sluitertijd pfff Ik heb vaker boven ISO
3200 gezeten dan er onder, dat belooft voor de nabewerking en de ruisreductie. Om
er snel eentje uit te pikken voor deze blog - het was al laat - heb ik maar op
veilig gespeeld. Met deze redelijk statische schimmen opname kon er weinig
verkeerd gaan en ik vond m nog best mooi ook.
Gisteren en
vandaag waren het de laatste repetities voor de show Reflections door de
dansers en danseressen van dansinstituut Balance. Ze hebben er lang voor
gerepeteerd en de laatste scherpe kantjes werden er afgeslepen op het podium in
het Schaliken, de zaal waar het dit weekend allemaal gaat gebeuren. Uiteraard
was ik er beide dagen ook bij om al wat fotos te maken, maar vooral om
standpunten te zoeken, beelden in me op te nemen en me voor te bereiden op
morgen avond want dan wordt er van mij verwacht dat ik de show fotografeer. Uit
zon repetitie leer je veel, bijvoorbeeld dat het licht weer niet echt
voordelig is voor de niet flitsende fotograaf. De vele spots zorgen er voor dat
er altijd wel iets overbelicht is en als je daar dan je instellingen aan
aanpast is de rest te donker Soms, heel soms zit het dan toch even helemaal
goed. Ik kreeg ons Julieke te pakken in een mooi tegenlicht en de al eerder
aangehaalde spots met vele kleurtjes heb ik mooi buitenspel gezet door er een
zwart wit omzetting op los te laten, zo had ik tenminste geen last van de
onnatuurlijke en door elkaar lopende kleurtemperaturen
Wij hebben
een familiezwakte. Veel en fanatiek sporten is blijkbaar niet goed voor de
familiemeniscussen. Ik vermoed dat wij een weerbarstig meniscus-beschadigend
gen doorgeven in onze DNA. Mijn vader had twee kunstknieën de laatste jaren van
zijn leven, zelf ben ik al aan beide knieën geopereerd om meniscusletsels te
verhelpen en nu was het de beurt aan zoon Michael.
Deze morgen moest ie nuchterbinnenkomen in het ziekenhuis St. Monica in Deurne en in de loop van de vroege
namiddag mochten we hem al gaan oppikken. Dit soort ingrepen gebeurt
tegenwoordig tijdens een dagopname. Hij mocht nog niet meteen mee, hij moest eerst
nog een portie ziekenhuiskost tot zich nemen, kwestie van de rekening nog een
duwtje te geven denk ik. Toen hij zich van die taak gekweten had mocht hij
hinkend op eigen kracht alweer met ons naar buiten lopen. Hij heeft er
zichtbaar een goed gevoel bij op de foto en hij gaat er van uit dat hij alsnog
eind augustus de trans-alp wedstrijd zal kunnen lopen ik heb daar mijn
twijfels over, de familie-meniscus-geschiedenis kennende
Ik ga steeds
minder vaak fietsen merk ik. Dat komt natuurlijk omdat Phaido niet meteen een
grote fan is van het fietskarretje waar ie dan in moet en ik gun hem dan maar zijn
wandelplezier. Toen ik deze namiddag alleen vertrok met mijn tweewieler meende
ik een ontgoochelde en beschuldigende hondenblik te zien die me nakeek. Ja,
sorry Phaido, maar ik wilde nu eenmaal enkele losse geocachen gaan oppikken in
en rond Turnhout en die lagen nog al ver uit elkaar, te ver om al wandelend
allemaal te bereiken alleszins en constant in en uit dat karretje, dat zag ik
helemaal niet zitten
Een van de dingen die ik zocht was verborgen in de buurt van de kapel van
Rhoode in het gehucht Zwaneven, Oud Turnhout. Dan loop je natuurlijk ook even
in de kapel binnen. Het was er redelijk duister Iso maar meteen op 2000 gezet
en het invallende licht door het raampje links viel me meteen op, pas toen ik
thuis op de PC de foto bekeek zag ik de tekening daarvan op de vloer en dat
intrigeert me enorm. Een verklaring voor de groene schijn heb ik niet ik moet
zeker nog eens terug gaan kijken daar.
Wat
een mooie lentedag mochten we vandaag beleven Deze morgen al, tijdens de pipi
en kaka wandeling met Phaido waren Josee en ik het er over eens dat we de
beloftes die we van uit het weer-front merkten niet zo maar konden laten
voorbij gaan. Haspengouw, bloesems , dat was het eerste wat in ons opkwam. Enkele
telefoontjes naar onze wandelvrienden later was alles gepland, we zouden met zn
zevenen plus de hondjes een grote bloesemwandeling gaan maken in Mettekoven. En
of we er van genoten hebben.
Na de wandeling, de gigantische bijhorende foto-oogst en het terrasje met de
nodige streekbieren was onze goesting nog niet over en wilden we ook nog het
bij fotografen ondertussen welbekende doorkijk-kunstwerk-kerkje gaan bekijken
in Borgloon. Weer fotos natuurlijk, en laat de ondergaande zon nu net voor dat
mooie tegenlicht zorgen waar wij binnen onze fotoclub een werkpunt van gemaakt
hebben deze trimester Gefundenes Fressen he