Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
05-07-2015
05 juli Waterpret
De
hitte was vandaag al veel draaglijker en dus was er weer ruimte voor een iets
grotere wandeling. Die deden we vandaag in de buurt van Westerlo. Toen we na
het plukken van de nodige geocaches en de welverdiende verfrissing weer
huiswaarts reden kregen we een telefoontje dat zoonlief zin had om wat te gaan
varen en wat speeltjes uit te proberen op het Albertkanaal.
Al vrij snel bleek dat de onweersdreiging en de daarmee gepaard gaande
windstoten roet in het eten kwamen strooien maar in de vooravond werd het toch
plots weer rustig. Een beter moment om nog even van de gemotoriseerde waterpret
te genieten konden we ons niet wensen. De vrachtscheepvaart was nog niet op
gang gekomen op het kanaal en de meeste plezierbootjes waren al naar huis. We hadden
het rijk voor ons alleen. We hebben flink gegast en de kids vonden de
opblaasbare drijvende dingen achter de boot zeker even leuk als het waterskiën.
Het was niet gemakkelijk maar vanuit het door de golven klotsende en botsende
vaartuig kon ik Jefke toch enkele malen scherp in beeld krijgen
Het stond
gisteren nog in de krant: het is en blijft verboden te zwemmen in de vele
uitnodigende onbewaakte watertjes in onze regio. De erbij geplaatste foto was toevallig
heel herkenbaar gemaakt aan onze favoriete afkoelplas, de Melle ofte de
E3-vijver in Turnhout, ik had het er enkele dagen geleden nog over.
Met de tropische temperaturen van de laatste dagen is de verleiding erg groot
om ergens enige waterpret mee te pikken. In de officiële zwemlocaties zijn
honden jammer genoeg meestal niet toegelaten. Ik weet al niet meer of ik het
artikel over dat zwemverbod gelezen heb vóór of na dat we toch weer even die
kant op trokken om Phaido alsnog zijn pleziertje te gunnen. Ik ben er ook
helemaal niet van overtuigd dat zon verbod ook voor honden geldt trouwens. En
niet zonder enige voorbedachtheid had ik toevallig ook mijn zwembroek aan Als
voorbeeldig baasje moest ik uiteraard even gaan uitproberen of het water niet
te koud was voor onze schat. Zwemmen kun je dat ook niet noemen, eerder een
beetje langs de kant plonsen, dus met wat goede wil valt dat ook buiten het
verbod.
Als ik dan te water ga neem ik de camera natuurlijk niet mee, die blijft op het
droge in de veilige handen van Josee. Die weet de afdrukknop ook staan
ondertussen.
Het lijkt er
op alsof de hittegolf de enige determinerende factor in ons dagelijks leven aan
het worden is. Je ziet in het holst van de dag nog nauwelijks mensen op straat,
alleen resistente individuen zoals wij, die even een ( net iets kortere ) wandeling
met de hond gaan maken, wagen zich nog in de loodzware hitte.
Dan kom je langs een weide gewandeld waar een kudde schapen hoort te grazen en
dan zie je dat die beesten het allerlaatste stukje schaduw hebben opgezocht. Je
leest in de winter wel eens reacties en commentaren omtrent
dierenverwaarlozing, want die staan dan buiten met dergelijke koude
temperaturen sta me toe te denken dat die beesten daar echt wel op voorzien zijn
dan, maar nu, in deze helse omstandigheden zou er moeten gezorgd worden voor
stallen, schaduw en schuilplaatsen tegen de zon.
Deze foto is gemaakt om 11 uur in de voormiddag ( weer met de iPhone trouwens ).
Ieder logisch denkend mens met wat
inzicht in de stand van de zon weet dus dat het laatste beetje schaduw waar die
schapen nu in liggen binnen enkele uren zal verdwenen zijn. Ik moet er niet aan
denken dat die beesten het grootste deel van de namiddag zullen moeten
rondlopen in volle zon en 35° met een zware wollen mantel om hun lijf
Was me dat
puffen vandaag zeg tussen de ochtendwandeling met Phaido en de vergadering van
de fotoclub deze avond ben ik eigenlijk niet meer de deur uit geweest, rolluiken
naar beneden, gordijnen dicht en proberen zonder al te veel schade de hittegolf
te overleven.
Dat ik toch regelmatig even naar buiten keek past in mijn elke-dag-fotograferen
filosofie en dan is het handig als je binnen shoot-afstand van de telelens
enkele schalen met water hebt staan voor mogelijke dorstige vogels groot en
klein, want ook voor hen is het warm natuurlijk. En of ze er op af gekomen
zijn: eksters, kauwen, merels, tortels en vooral veel mussen. Door het raam uit
de losse hand met 420 mm was het niet altijd makkelijk om bewegingsonscherpte
te vermijden maar enkele keren kreeg ik toch iets op mijn geheugenkaartje dat
de criteria die ik mezelf opleg kon doorstaan. Deze twee musjes doen zich
tegoed aan een verfrissende dronk. Even later gingen ze zelfs badderen, maar
toen had ik jammer genoeg weer de bibber J
Dit is
waarschijnlijk niet de mooiste of de meest speciale foto die er in het bestaan
van deze blog al voorbij gekomen is, maar hij illustreert een probleem dat me
zwaar op de lever ligt.
We zijn vandaag gaan geocachen. Wie gaat er met dit weer geocachen hoor ik al
opwerpen Wij dus, wij zijn inderdaad een beetje goed zot. We hadden dit nu
eenmaal gepland en we stappen niet graag af van onze plannen. In Het
Kempenbroek in Bocholt, vlak tegen de Nederlandse grens lag er een mooie multi
op ons te wachten. De commentaren en de waarderingen waren dermate positief dat
wij met goede moed en met enkele liters extra drank op stap gingen ondanks de
loodzware hitte.
Wij werden niet beschaamd in onze verwachtingen, het was inderdaad de moeite
waard. Wat ik wel even kwijt wil is dat Natuurpunt, de beheerders van dit mooi
stukje natuurgebied het blijkbaar niet de moeite waard vinden, ofwel strijdig
met hun filosofie, wie zal het zeggen, om iets te doen aan de alom
tegenwoordige processierupsen hier. Bestrijden met chemicalien ed. is niet erg
millieuvriendelijk daar zijn we het over eens, maar een brander er overheen zou
alvast de tientallen dikke clusters krengen die gewoon tegen de stammen van de
eiken zitten, vaak op ooghoogte of lager, vernietigen. Moet dit echt de bron
van verspreiding over de ganse wijde omgeving worden?
Ikzelf ben alleszins niet helemaal onbeschadigd thuis gekomen, dat wordt weer
jeuken de volgende hete dagen en nachten gdvd
Na de
grootste hitte zijn we met Phaido in de vooravond wat afkoeling gaan zoeken aan
de Melle, de E3-plas bij Turnhout. Zoals ik gisteren al vertelde was het ook
deze keer de bedoeling de fotomogelijkheden van de smartphone uitgebreid te
testen. Toch had ik ook de Canon meegenomen voor je weet maar nooit.
De map met kandidaten voor de presentatie op de smartphonefotografievergadering
( 10 lettergrepen J ) van aanstaande donderdag groeide ook vandaag weer flink
aan. Toch is de tegenlicht-foto die hierbij te zien is gemaakt met de 6D. Van
op dezelfde plek had ik ook al een ongeveer identieke foto gemaakt met de
iPhone altijd leuk als je vergelijkingsmateriaal hebt en hoewel de
verschillen miniem waren vond ik deze toch beter. De smartphone-versie heb ik
trouwens ter plaatse meteen op Facebook gezet zonder enige bewerking of zo Dat
kan dan weer niet met de plaatjes die uit de Canon komen euhhh via wifi en de
smartphone eigenlijk wel meen ik, maar dat kan ik dan weer ( nog ) niet
We pakken
met onze fotoclub de meest uiteenlopende onderwerpen, werkwijzen en technieken aan,
kortom alles wat met fotografie in de breedste zin van het woord te maken heeft.
Ondanks het feit dat we wel eens lacherig en geïrriteerd doen over de selfies
makende en constant fotograferende, overal in de weg lopende, smartphone-generatie
hebben we aanstaande donderdag een vergadering rond het thema: fotograferen met
de smartphone.
Het leek me dan ook niet meer dan logisch dat ik deze week de Canon een
welverdiende vakantie zou gunnen en dat ik enkele dagen alleen met de iPhone op
stap ga. Tijdens de ochtendwandeling met Phaido ben ik al verwoed aan het
schieten gegaan. Ik moet eerlijk bekennen dat het ding voor mij nog veel
geheimen heeft maar een compositie maken, dat lukt me meestal nog wel.
Thuisgekomen van de jacht wil je natuurlijk zo snel mogelijk alles bekijken en
selecteren, de oogst was groot en verrassend genoeg zaten er behoorlijk wat
bruikbare beelden bij. De grootste schok kwam toen ik de exif-informatie bij de
beelden te zien kreeg. Bij deze opname van de Smallebroeken, onze dagelijkse
wandelbiotoop, koos de camera in de iPhone voor de volgende instellingen: f 2,2
1/2283 Iso 32 brandpuntsafstand 4 mm. Ik begrijp er geen snars van. Ik
zal opnieuw aan het studeren moeten gaan om mijn inzichten i.v.m. de samenhang
van belichtingstijd, diafragma en Iso-waarde in de fotografie te herdefiniëren