Wat een verschil met de voorbije dagen. Het klammige, kille, mistige, trieste, ik zou bijna zeggen herfstweer dat deze morgen zijn best deed om mijn ochtendhumeur naar een absoluut nulpunt te herleiden, is niet mijn favoriet. Om het in Facebook-terminologie te zeggen: ook hier mis ik de “vind-ik-niet-leuk” knop. Geef mij dan maar lekker droog vriesweer, een beetje sneeuw mag ook nog in dit seizoen.
Toch waren de wandelkriebels en de vragende blikken van Phaido krachtig genoeg om ons naar buiten te lokken na de wordt-wakker-koffie, de ochtend-koffie en nog wat meer koffie.
Ach ja dan dienen er zich natuurlijk andere fotomogelijkheden aan en daar heb ik toch weer enkele keren bij stilgestaan. Nevel in het bos, nevel over de weiden, druppels aan de takken, het vrouwtje en Phaido opduikend uit de mist… de omgeving van ons vaste wandelparcours is gevarieerd genoeg om een rijke keus aan onderwerpen te bieden. Uit de oogst koos ik vandaag misschien wel de meest eenvoudige foto van allemaal, eenvoudig qua nabewerking: hier heb ik helemaal niks aan gedaan, komt rechtstreeks van mijn geheugenkaartje, en eenvoudig van onderwerp: een rij reuzen-bomen in de verte en een weide in de voorgrond. Het 16x9 formaat zorgt voor extra weidsheid en leegte.
Wie heeft daar behoefte aan een “Dehaze”-functie in Photoshop of Lightroom? Ik niet alleszins, vandaag toch niet J.             

23-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

De winterprik is weer voorbij op het ogenblik dat ik dit zit in te tikken. Deze morgen daarentegen was het nog bitterkoud en vrieskraakhelder wandelweer. We hebben daar dan ook van geprofiteerd om nog maar eens een grote tocht te ondernemen. Langs dit pand komen we enkele keren per jaar en voor zover ik me herinner is hier de laatste jaren niks veranderd. Zijn ze dit nu aan het slopen of aan het renoveren? Ik weet ook niet goed of ik dit moet onderbrengen bij urbex of een andere soort fotografie trouwens. Vandaag heb ik alleszins gepoogd er enkele aanvaardbare opnames van te maken.
Terwijl het vrouwtje was gaan winkelen ben ik in de loop van de namiddag met de fotos aan het spelen geweest in diverse bewerking-programma’s. Ik kon me echter maar niet vinden bij wat er na diverse benaderingen tevoorschijn kwam tot ik me plots herinnerde dat er gisteravond tijdens de vergadering van de fotoclub iemand was die een werk toonde waarbij hij de kleur saturatie voor de helft had verminderd en dat leek me ook wel een poging waard. Het zette me op een goed spoor. Eerst heb ik enkele presets van NIK-filters geprobeerd voor wat dramatiek, Dark Contrasts van Color Efex Pro4 beviel me wel, nog een beetje aan de schuifjes geprutst en de basis-laag was klaar. Daar boven heb ik een laag gelegd  met het zwart-wit gemaakte origineel en tenslotte de dekking van de bovenste laag voldoende verminderd tot ik vond dat het ongeveer was wat ik zocht. Het resultaat zou ik een artistieke interpretatie van de werkelijkheid willen noemen. Dat ik fotobewerking een onlosmakelijk en volkomen geaccepteerd onderdeel van de fotografie vind heb ik nooit weggestoken he…         

22-01-2016 om 23:59 geschreven door Kosmopol  

Kijk, dit vind ik nu humor, gortdroge Engelse humor van de soort die ik leuk vind…
We waren vandaag in Meerhout om aan onze gecombineerde wandel- en geocachekriebels gevolg te geven. In Meerhout werden lang geleden enkele veldslagen geleverd tussen de brigands en het Franse leger tijdens de Boerenkrijg. In het dorp vind je dan ook een “beeld aan de martelaars” ter herinnering aan de gesneuvelden in de strijd tegen de Franse veroveraars. Ook op diverse andere plaatsen wordt daar aandacht aan besteed. De nodige monumenten , gedenkplaten, standbeelden en kruisen ter nagedachtenis van een of andere heldhaftige daad uit een of andere voorbije oorlog zijn er dik gezaaid bij wijze van spreken. Zonder oneerbiedig te willen zijn tegenover al die slachtoffers van geweld vinden wij het dan weer van een groot ontwapenend humorgehalte als we een gedenkplaat als deze te zien krijgen. In de buurt van de Luihoeve hebben we dit juweeltje gespot tegen de muur van een mooi gerestaureerde witte hoeve: “ Op deze plek gebeurde HELEMAAL NIKS de vijfde september 1782 “ . Toch een glimlach waard he?      

21-01-2016 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

De Herentalse kleinkinderen opvangen is op woensdag een van onze bezigheden. Jefke blijft dan na de voetbaltraining bij de andere opa tot papa en/of mama na de dagtaak thuis zijn en Julieke komt mee naar Lichtaart want die gaat dansen bij Balance om vijf uur. Het vrouwtje brengt ze met de wagen tot daar en zelf maak ik van de gelegenheid gebruik om al wandelend samen met Phaido ook die kant op te trekken. Die wandeling, zo’n dikke drie kilometers lang, voert ons dan voor een stuk door de holle wandelwegen van de Kempense Heuvelrug ten westen van het dorp. Dat is een omgeving waar het altijd leuk fotograferen is, in alle seizoenen, zelfs in deze redelijk kale wintertijden. De alerte lezer heeft uiteraard al wel gemerkt dat wij in onze regio niet meteen te klagen hadden van sneeuwoverlast, koud was het wél.
Als we gaan wandelen heb ik natuurlijk altijd mijn lievelingsfotomodel bij om als aandachtspunt te functioneren binnen de compositie. Het was niet echt de bedoeling een Phaido-foto te maken deze keer, maar hij kan er zelf niks aan doen dat ie zo fotogeniek is toch?
Na de koffie en occasioneel nog een Duveltje in het Balance-café keren we samen terug naar huis met de wagen en dan heb ik altijd nog wel enige Photoshop-nabewerking voor de boeg om de foto-oogst te selecteren en te fatsoeneren. Daarna is er nog de altijd weer moeilijke keuze van de foto van de dag want ik blijf een veelfotografeerder… J  

20-01-2016 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

We hebben vandaag weer een prachtig wandelgebied ontdekt. Dank zij onze geocache hobby komen we steeds vaker op onvermoed mooie plekken niet al te ver van huis. In het Limburgse Overpelt gingen we achter een nieuwe multi-cache aan en zoals dat meestal het geval is was die zoektocht eigenlijk niet meer dan een uitvlucht om een dagje in de natuur rond te lopen met dit heerlijke winterweer. Het natuurgebied Het Plat - Holven is niet eens zo groot maar het wordt doorkruist door vele wandelpaden, -paadjes, kleine en minder kleine wegen en wegeltjes in alle mogelijke richtingen. Voeg daarbij allerlei speeltuigen, kindvriendelijke ontdekkingslocaties en leermomenten, een mountainbike parcours, een circuit voor military-ruitersport, fitness-toestanden en nog meer van dat mooi. Dan begrijpen wij wel dat het hier in de zomer wel eens overdreven druk zou kunnen worden. Maar vandaag genoten wij met volle teugen van de alleenheerschappij in deze prachtige omgeving. Deze schapen die wij op onze route tegenkwamen waren er van de massiefhouten soort en we moeten ze onderbrengen in de eerder genoemde categorie kindvriendelijke ontdekkingslocaties en leermomenten. Ook wij lazen met belangstelling op de zijkant van een van de beestjes de evolutie van schapenwol tot lekker warme kleren. En als we dan toch een rustpauze inlassen halen we meteen het fototoestel uit de tas.     

19-01-2016 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Gisteravond waren we na de Hagevenwandeling nog iets gaan consumeren in de Pelleman met de vrienden. Op een of andere manier hadden we de lus van Phaido vergeten in het café. Het zelfde mooie winterweer dat ons gisteren al naar buiten lokte was ook vandaag verleidelijk genoeg om ons er toe te overhalen dan maar te voet naar Kasterlee te trekken om dat ding terug te halen. Onderweg zou ik me op detail-fotografie toeleggen had ik me voorgenomen. Less is more was deze keer het uitgangspunt. Ik heb nogal wat details te pakken gekregen… Rode besjes, bladeren, dennennaalden al dan niet berijpt, stenen, keien, plassen in diverse tinten wit, evenzovele clichés eigenlijk…
De bovenkant van deze weidepaal daarentegen leek mij wel net iets meer origineel. Met een erg groot diafragma kon ik de scherpte precies in het centrum ervan leggen en veel meer is er ook niet scherp in de foto. Er is nog een strook in de groene zijkanten van de paal die mooi doortekend is omdat die door de schuine invalshoek op dezelfde afstand van de lens zit en er is nog net voldoende herkenbaarheid in de prikkeldraad. Verder is er alleen maar de mooie zachte bokeh(*) die in dit soort fotografie zo aangenaam oogt.

(*) voor de niet fotografen: bokeh komt uit het Japanees en duidt de kwaliteit van de onscherpte aan.  

18-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik probeer mijn stappenteller elke dag op tienduizend of meer te houden. De studiedag AV-producties gisteren was niet echt bevorderlijk om dat gemiddelde te blijven halen, vandaar dat ik mezelf vandaag verplichtte om na de dagelijkse ochtendwandeling met Phaido ook in de namiddag nog eens er op uit te trekken. Het vrouwtje en Phaido mochten uiteraard ook weer mee en een snel telefonisch contact met de Lommelse connectie zorgde er voor dat ons wandelclubje rond twee uur in de startblokken stond om een rondje Hageven aan te vatten. Tot onze grote verwondering lag er in het noorden van Limburg een laagje sneeuw, dat hadden we thuis, nauwelijks 35 km verwijderd helemaal niet verwacht. Daar over klagen hoor je deze amateur-fotograaf natuurlijk niet…  Het werd een prachtige wandeling, met een rijke foto-oogst, net iets langer dan ingeschat evenwel, dat had als leuke bijkomstigheid dat we op het einde helemaal onder gedompeld werden in een heerlijk avondlicht. Deze paarden in een ondergesneeuwde weide met vennetje, een prachtige wolkenpartij, en dat alles in een overweldigend mooi avondrood… wat wil je nog meer?   

17-01-2016 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Na een ganse dag genieten van een mooie selectie fotoreeksen tijdens een studiedag AV-producties in het Nederlandse Rijen had de GPS-madam in de wagen van Alex ons langs kleine wegeltjes terug naar huis gestuurd. We hadden samen geconstateerd dat het licht toch wel erg mooi was en dat de luchten ook niet te versmaden waren en toen we recht richting deze oplichtende wolk reden en ik langs de kant van de weg een aanvaardbare parkeerplaats had gespot was onze Alex collegiaal genoeg om mij de kans te gunnen even uit te stappen en de Eos uit de tas te halen. Op dergelijke landelijke verlaten wegen hoef je geen schrik te hebben om ergens midden op de weg op je knieën te gaan zitten om een laag standpunt te zoeken, de weerschijn van de rode gloed in de wolk op het natte asfalt kon ik zo nog net iets beter vangen.
In eerste instantie was die wolk dus het onderwerp en dat was ook de eerste foto die ik maakte maar de fietser die ons tegemoet kwam in de verte leek me al even leuk, al was het maar om een zogenaamd voorgrondobject in mijn plaatje te zetten. Daarom heb ik dus nog maar even gewacht en toen ie dicht genoeg was heb ik nog eens geschoten.
Is de wolk nu nog steeds het onderwerp ofwel de fietser? Ik zou het niet weten… daarom noem ik deze foto dan maar “Wolk en fietser”.  

16-01-2016 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Zonder lampjes, ballen, dennentakken en kerstboom vind ik ze ook wel leuk. De wattennopjes die het vrouwtje aan garendraden geregen had om sneeuw te symboliseren tijdens de eindejaarsfeesten mogen nog even blijven hangen nu de kerstversiering weer is afgebroken en opgeborgen. Voorlopig beschouwen we ze als een soort alternatief gordijn en vandaag kwamen ze al meteen van pas om mijn fotografie-honger te stillen.
Ik had de ganse dag vruchteloos zitten wachten op de beloofde sneeuw, maar in ons deel van de Kempen bleef het bij regen en wind. Jammer, want een maagdelijk sneeuwtapijt had ik heel graag als eerste bewandeld en gefotografeerd. Uit pure frustratie heb ik dan maar onze eigen sneeuw als onderwerp genomen vanavond. Met een klein diafragma en vanuit een zeer schuine hoek kreeg ik voldoende diepte scherp om een groot gedeelte van het raam in beeld te nemen. Nu ik het zo vanuit dit standpunt bekijk merk ik trouwens dat er enkele nopjes behoorlijk uit het gelid zijn gaan hangen na enkele weken… Daar moet ik dringend iets aan doen. J

15-01-2016 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding…. Het is een cliché dat we al vaker gehoord hebben en dat we zelf ook wel eens gebruiken. Voor vandaag hadden hadden onze nationale weermannen en weervrouwen regen, storm, hagel, sneeuw en weet ik nog meer ontij aangekondigd. Daar laten fervente geocachers zich niet door afschrikken en omdat we nu eenmaal afgesproken hadden die nieuwe moeilijke 4-sterren multicache “Brainstorm” te gaan lopen in Vorselaar, togen we ook op weg deze morgen. Wonder boven wonder hielden we het helemaal droog tot we de ganse wandeling succesvol afgewerkt hadden om half vier. Onderweg dienden zich de fotomomenten aan in een hoog tempo en als je daar in de buurt bent is er een grote kans dat de route je ook langs het kasteel leidt. Het was alweer een tijdje geleden dat ik hier nog geweest was en tot mijn aangename verrassing merkte ik dat er nu schuin achter aan de zuid-westkant een opening is in de voorheen dichte begroeing. Jawatte… vrij zicht!!! Dat vroeg om een foto natuurlijk, de spiegeling kreeg ik er gratis bij. 

14-01-2016 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Ik ben druk bezig met de jaarlijkse foto-albums. Zowel plaatjes van de kleinkinderen als die van dagelijkse gebeurtenissen zoals ze in deze blog verschenen verpak ik weer in albumvorm en daar gaan we later als we wat minder jong zijn nog vaak van genieten.
Vandaag merkte ik dat ik van Jefke vorig jaar geen reeks fotos gemaakt had die ik kan samenvoegen tot één compositie. Ik probeer dat kunstje telkens weer toe te passen op de eerste pagina van het deel gewijd aan elk kleinkind. Ik ben daarom alsnog met camera naar Herentals getogen om er een redelijk omvangrijke reeks te schieten van onze toekomstige Messi terwijl hij de bal hoog houdt. Doordat de camera vast op statief stond kon ik hem op diverse plaatsen te pakken krijgen in dezelfde kadrering. Met wat knip- en plakwerk in Photoshop kon ik daarna drie shots over elkaar leggen en zodoende dit samengesteld resultaat ineen knutselen. Voor één keer is dit dus een 2016-foto die alsnog in het 2015-album gaat belanden. Strikt chronologisch gezien is het dus niet helemaal correct, ik noem het dan maar een noodzakelijke redactionele vrijheid waarvoor ik de volle verantwoordelijkheid neem. J 

13-01-2016 om 23:56 geschreven door Kosmopol  

Ergens tussen Zoersel en Oostmalle kwamen we tijdens onze geocache-zoektochten terecht op een locatie waar we enkele prachtig gerestaureerde oude locomotieven konden bewonderen. De cache heette dan ook niet toevallig “ Trainspotting”, stelde weinig voor qua moeilijkheidsgraad en zoekplezier maar de aanblik van die machtige machines apprecieerden we des te meer. Ze stonden achter een afsluiting op een bedrijventerrein, maar omdat de poort open stond en wij nergens een bordje zagen met “verboden toegang” zijn wij naar binnen geglipt om een wat vrijer beeld te hebben qua fotograferen. Thuisgekomen heb ik in de nabewerking er een ouderwets sepia-tintje aan gegeven en een kadertje dat volgens mij ook helemaal in die tijdsgeest past. De foto zelf is uiteraard wél vandaag geschoten.       

12-01-2016 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Dit is wel een a-typische foto geef ik toe. Of ie scherp is hangt er maar van af hoe je ‘m bekijkt. Wat ik wil tonen is alleszins erg duidelijk. Dit zou kunnen gaan over RGB, rood, groen en blauw, voor de fotografen onder ons, over kleurruimte. Anderzijds gaat het er waarschijnlijk ook weer niet over… Dit is gewoon wat ik zag deze avond toen ik de bureaulamp zag spiegelen in het scherm van mijn iPhone die naast me lag. Mijn gezonde nieuwsgierigheid werd getriggerd door een massa mooie kleurtjes. De iPhone is in dit geval niet het onderwerp dus, maar de manier waarop het licht van de ledjes in de lamp vakkundig wordt opgesplitst in die drie primaire kleuren intrigeerde me. Ik heb het fenomeen gefotografeerd om te zien of het overeind bleef en of mijn ogen me misschien niet bedrogen… Uiteraard heb ik aan kompositie gedacht en de lamp zo geschikt dat er een diagonaal van lampjes op het schermpje te zien is, noem het maar beroepsmisvorming. De dunne belichte lijn van de rand van de spleet waardoor de ledjes schijnen is trouwens wél helemaal scherp J.
Hoe dat opsplitsen in kleuren op het volkomen zwarte schermpje in zijn werk gaat dat is voor mij een mysterie, maar ik reken er op dat onder mijn collegae fotografen er betere, technisch beslagen specialisten zijn die me dit kunnen verklaren.     

11-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Zelf hebben we nooit een grote affiniteit gehad met het hele carnaval gebeuren. Dat komt waarschijnlijk omdat wij in onze beroepscarriere als muzikant in Nederland ieder jaar in het vroege voorjaar weer ondergedompeld werden in een soort massahysterie die met muziek nauwelijks iets te maken heeft, en zo hebben wij een gezonde afkeer gekweekt.
Goed, ieder zijn meug natuurlijk. Jill, nichtje van het vrouwtje, is een stuwend lid van de Rietschieters, een prominente Lommelse carnavalsvereniging. Om geld in het laatje te krijgen – drank, praalwagens en kostuums komen niet zo maar gratis binnenwaaien – organiseren ze telkenjare weer een groots opgezet mosselfestijn. De sympathie van kennissen en buurtbewoners is groot want ze mochten ook dit jaar weer rond de 500 eters verwelkomen. Daar was ons vriendenclubje ook bij uiteraard. De mosselen waren bijzonder lekker, de drank ook en de stemming was, zoals blijkt uit deze foto, opperbest.
De fotograaf staat weer eens niet op het plaatje maar aan de plek waar het  Duvel-peil in het glas het laagst is kun je vermoeden waar hij zat. J   

10-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

De nieuwjaarsreceptie is telkenjare een van de eerste gemeenschappelijke activiteiten van onze fotoclub, ook onze dames – en voor de vrouwelijke leden, de echtgenoten – zijn van de partij ergens begin januari. Traditioneel verzamelen we in het OC voor een kaas en wijn avond. Ik heb deze avond mijn fototoestel niet meegenomen want ik wilde me voor één keer eens helemaal in het feestgewoel storten en niet constant met mogelijke fotomomenten in mijn hoofd zitten. Ik had trouwens in de loop van de namiddag al een flinke oogst binnen gehaald. Toen hebben we de voorbereidingen gedaan met enkele vrijwilligers. De tafels schikken, tafelkleedjes, bestek, witte wijn koud zetten, rode wijn chambreren, buffet klaarzetten, sfeerverlichting, achtergrondmuziek… kortom we hadden wel wat om handen voor we alles voor mekaar hadden. En dan moest de zwaarste taak nog komen. We zouden ook nog de wijn voorproeven. Met volle overgave zijn we daar ook nog een tijdje mee bezig geweest en het was medeclublid Willy die op een bepaald moment mijn toestel ter hand nam om deze foto van de dag te maken.     

09-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Wij worden als vrijwilligers regelmatig in de watten gelegd door het personeel en de directie van het zorgtehuis. Ondanks het feit dat er op wandelgebied voor de bewoners in dit seizoen niet veel gebeurt werden wij vandaag toch uitgenodigd op een copieus ontbijt. Dat gaf ons meteen de gelegenheid eens met eigen ogen te bekijken hoe het ondertussen gesteld is met de verdere afwikkeling van de verhuis. Naar een onafgewerkt pand verhuizen vonden wij niet meteen een goed idee enkele maanden geleden maar dat moest nu eenmaal werd ons verteld. Ondertussen zijn de scherpe kantjes daar wel van af nu en alles functioneert naar behoren merkten we. Het oude Hoevezavel wordt nu afgebroken en ook daar zijn wat minder interessante facetten aan. Doordat het nieuwe zo vlakbij het oude gebouwd werd is er nogal wat hinder bij de sloop. Wij vragen ons af of de bewoners van de kamers die langs de werkzaamheden gelegen zijn daar in alle rust van hun oude dag kunnen genieten. De NV Van Loo Projects heeft alleszins ter bescherming enkele gammele panelen voor de aanpalende ramen gezet. De werkzaamheden en de imposante machines zorgen voor spektakel de ganse dag, dat is zeker, de eenmalig aanwezige fotograaf schiet er een ganse serie van, maar of iedereen dat even leuk vindt, daar hebben we onze twijfels over.   

08-01-2016 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Een strenge winter is het niet maar toch gaan wij er van uit dat we onze gevederde vriendjes een beetje extra mogen verwennen in dit seizoen. Bessen en zaden zijn er nu nauwelijks te vinden, insecten, larven en maden ook al niet en we mogen dus aannemen dat de vogelpopulatie die ons het ganse jaar verblijdt met gekwetter, getwiet en gesjilp het in deze maanden moeilijk heeft om aan de dagelijkse kost te komen. Wij helpen ze dan ook graag door wat vetbollen te hangen, een voedermandje met pindanootjes en, buiten het bereik van zwerfkatten, wat eetbare keukenrestjes te strooien.
De vogeltamtam werkt prima merken we, want onze tafelgasten worden steeds talrijker. Het is bij wijze van spreken aanschuiven geblazen voor ze aan tafel kunnen. Hoofdzakelijk meesjes hebben we te gast, maar we zien ook wel eens een roodborstje, een boomklever en ook de mussenbevolking lijkt zich te herstellen na enkele zwakke jaren.
Natuurlijk heb ik er aan gedacht het snoer waaraan we al dat lekkers hangen binnen het zoom-bereik van de 70-300 te bevestigen zodat ik van achter een slaapkamervenster de actie kan fotograferen. Vandaag was het extra druk. De koolmeesjes zijn meestal in de meerderheid, maar de pimpelmeesjes laten zich niet afschrikken door die overmacht. Links onder lijkt een koolmees te zeggen dat de pimpelmees moet ophoepelen maar die trekt zich daar duidelijk niks van aan en rechtsboven zit een ander pimpelmeesje te wachten om de eerste vrijgekomen plek aan de feestdis in te nemen.

07-01-2016 om 23:53 geschreven door Kosmopol  

Je zou denken dat na de inspanning de ontspanning komt. Maar als we gaan geocachen, dan is het vaak omgekeerd, de tochten in de natuur, door de bossen op zoek naar leuke plekjes, da’s puur ontspanning en als we daarna in een plaatselijke kroeg binnenvallen om ons vochtgehalte weer op peil te brengen zou je denken dat het dan pas echt leuk wordt. Maar niet zo bij Jackie blijkbaar… Nog voor de ober is geweest om een bestelling op te nemen zit ie alweer in de afgedrukte lijsten met vraagstukken, routes en multi-cachen. Wat hebben we vandaag niet gevonden en waarom niet, wat ging er fout, waar kunnen we nu alsnog naartoe om onze dagresultaten te verbeteren, wie kunnen we bellen voor een tip, kloppen de berekeningen wel… Neen de inspanning begint pas na de ontspanning. J
In café Den Tip in Vorselaar wilden we iets nuttigen en een round-up maken van een fijne cachedag. Tussen een verzameling verdwaalde wielertoeristen, kaartende okra-leden en trippel drinkende kwieke senioren vonden we in een hoek nog net een tafel waar we onze benen konden onder steken. Om kwart over vier was het al behoorlijk duister in die hoek en toen ik onze tijdelijke werkplek even wilde vastleggen moest ik wel erg hoog de ISO waarden in.
Voor de geïnteresseerden, de instellingen: ISO 6400 – f 6,3 – 1/40 met 24 mm zonder flits.

06-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Een stuk spoorweg van de hogesnelheidslijn Goor – Lichtaart Centraal nabij de stopplaats Hoge Weg koos ik vandaag als onderwerp van mijn dagelijkse foto. Euhhh… ik durf wel eens fantaseren, ik geef het toe, en ik vermoed dat dit er een klein beetje over is. J
Ik las deze morgen een kort artikel over de langste modelbaan ter wereld en dat het drie uur duurt om die te bezoeken. Ik dacht toen meteen aan de treintjes in het stadspark in Turnhout, maar het is door weinigen geweten dat diep verscholen in de Lichtaartse bossen er ook zo’n baan ligt. We komen er wel eens voorbij gewandeld en het kan niet anders dan dat hier vroeger een buitenverblijf was met een treintjesliefhebber als eigenaar. We hebben hier in jaren geen levende ziel gezien, maar uit eerbied voor andermans eigendom zijn we nooit over de niet eens zo hoge houten afsluiting geklommen om dat wat beter te gaan bekijken. Waarschijnlijk getriggerd door het artikel deze morgen heb ik dat vandaag wél gedaan. Natuurlijk heb ik er meteen ook een reeks fotos geschoten vaak uit moeilijke laag bij de grondse standpunten. Een leuke invalshoek bedenken om mijn verhaaltje er bij te beginnen leek me niet zo moeilijk, maar verder dan die ongeloofwaardige eerste regel ben ik niet gekomen.               

05-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het vrouwtje wilde vandaag met de vriendinnen gaan shoppen. De solden-periode heeft altijd wel de nodige aantrekkingskracht bij mijn schatje J…
We waren voor ze vertrok richting koopjes al samen de verplichte korte pipi- en kakawandeling gaan doen met Phaido, maar deze middag heb ik ‘m nog een extra lange tocht door de Kempense bossen gegund, de camera mocht ook mee natuurlijk. Als ik heel eerlijk ben dan ga ik, als het over fotograferen gaat, ook liever alleen op stap trouwens. Dan heb ik namelijk niet dat tikkeltje schuldgevoel als er weer eens moet gewacht worden omdat ik mijn tijd neem om het beste standpunt te zoeken en aan de knopjes van mijn toestel zit te prutsen om de goede instellingen te vinden.
Voor de verandering zijn we eens aan de overkant van de Kasterleesteenweg gaan lopen. Het is daar altijd al wel een beetje natter en vettiger dan op ons normale rondje Smallebroeken, maar ik wilde er toch nog eens gaan kijken. Ondanks de voortdurende neerslagdreiging hebben we het droog gehouden, dat wel, maar de overvloedige nattigheid van de laatste tijd had er wel voor gezorgd dat we redelijk besmeurd terug thuis kwamen. Slijk en smurrie was ons deel tijdens het grootste gedeelte van de wandeling. De foto die ik uitkoos voor vandaag illustreert dat misschien niet zo goed maar Phaido zal beamen dat de was- en afdroogbeurt die ik hem deed ondergaan voor hij weer mee naar binnen mocht niet van de poes was. En zelfs onder het ogenschijnlijk veilige dikke bladerdek dat hier over het pad gestrooid is zat er voldoende modder om je op elk moment alert te houden om uitglijpartijen te vermijden.            

04-01-2016 om 00:00 geschreven door Kosmopol