Een strenge winter is het niet maar toch gaan wij er van uit dat we onze gevederde vriendjes een beetje extra mogen verwennen in dit seizoen. Bessen en zaden zijn er nu nauwelijks te vinden, insecten, larven en maden ook al niet en we mogen dus aannemen dat de vogelpopulatie die ons het ganse jaar verblijdt met gekwetter, getwiet en gesjilp het in deze maanden moeilijk heeft om aan de dagelijkse kost te komen. Wij helpen ze dan ook graag door wat vetbollen te hangen, een voedermandje met pindanootjes en, buiten het bereik van zwerfkatten, wat eetbare keukenrestjes te strooien.
De vogeltamtam werkt prima merken we, want onze tafelgasten worden steeds talrijker. Het is bij wijze van spreken aanschuiven geblazen voor ze aan tafel kunnen. Hoofdzakelijk meesjes hebben we te gast, maar we zien ook wel eens een roodborstje, een boomklever en ook de mussenbevolking lijkt zich te herstellen na enkele zwakke jaren.
Natuurlijk heb ik er aan gedacht het snoer waaraan we al dat lekkers hangen binnen het zoom-bereik van de 70-300 te bevestigen zodat ik van achter een slaapkamervenster de actie kan fotograferen. Vandaag was het extra druk. De koolmeesjes zijn meestal in de meerderheid, maar de pimpelmeesjes laten zich niet afschrikken door die overmacht. Links onder lijkt een koolmees te zeggen dat de pimpelmees moet ophoepelen maar die trekt zich daar duidelijk niks van aan en rechtsboven zit een ander pimpelmeesje te wachten om de eerste vrijgekomen plek aan de feestdis in te nemen.