De winterprik is weer voorbij op het ogenblik dat ik dit zit in te tikken. Deze morgen daarentegen was het nog bitterkoud en vrieskraakhelder wandelweer. We hebben daar dan ook van geprofiteerd om nog maar eens een grote tocht te ondernemen. Langs dit pand komen we enkele keren per jaar en voor zover ik me herinner is hier de laatste jaren niks veranderd. Zijn ze dit nu aan het slopen of aan het renoveren? Ik weet ook niet goed of ik dit moet onderbrengen bij urbex of een andere soort fotografie trouwens. Vandaag heb ik alleszins gepoogd er enkele aanvaardbare opnames van te maken.
Terwijl het vrouwtje was gaan winkelen ben ik in de loop van de namiddag met de fotos aan het spelen geweest in diverse bewerking-programma’s. Ik kon me echter maar niet vinden bij wat er na diverse benaderingen tevoorschijn kwam tot ik me plots herinnerde dat er gisteravond tijdens de vergadering van de fotoclub iemand was die een werk toonde waarbij hij de kleur saturatie voor de helft had verminderd en dat leek me ook wel een poging waard. Het zette me op een goed spoor. Eerst heb ik enkele presets van NIK-filters geprobeerd voor wat dramatiek, Dark Contrasts van Color Efex Pro4 beviel me wel, nog een beetje aan de schuifjes geprutst en de basis-laag was klaar. Daar boven heb ik een laag gelegd  met het zwart-wit gemaakte origineel en tenslotte de dekking van de bovenste laag voldoende verminderd tot ik vond dat het ongeveer was wat ik zocht. Het resultaat zou ik een artistieke interpretatie van de werkelijkheid willen noemen. Dat ik fotobewerking een onlosmakelijk en volkomen geaccepteerd onderdeel van de fotografie vind heb ik nooit weggestoken he…