Toen ik, net vóór negen uur, voor mijn doen erg vroeg, uit de veren was deze morgen  en ik nog slaapdronken aan mijn eerste kop koffie wilde beginnen zegde het vrouwtje dat ik, indien ik mijn ogen al voldoende open kreeg, eens door het keukenraam naar achter in de tuin moest kijken. Daar zat warempel vlak bij het huis in het gazon, of althans in iets wat daarvoor moet doorgaan, een groene specht die druk in de weer was. Heel even werd een slome Pol toch een snelle Pol want in een mum van tijd had ik de 70-300 en de 1,4x extender op de Eos zitten en was ik een hele reeks aan het schieten.
Iedereen die me beter kent zal wel weten dat ik op dat uur van de dag nog niet goed wakker ben. Het hoeft dan ook geen verwondering te baren dat ik domweg de instellingen van mijn camera had gelaten zoals ze waren… gisteren avond bij het fotograferen van de Looiendse Nete had ik een stop overbelicht, bij de invallende duisternis was dat toen wel nodig… nu niet dus en het resultaat was een veel te helder plaatje. Gelukkig fotografeer ik altijd alles in RAW en dan heb je nog alle mogelijkheden om dat soort fouten te corrigeren. Tot mijn grote verbazing waren mijn opnames allemaal scherp, ondanks de relatief lange sluitertijd… vaste hand, bedacht ik tevreden en enigszins zelfvoldaan. Ook over de kleuren, de scherptediepte en het contrast was ik zeer te spreken, zodat ik toch weer een beetje meer geloof moet gaan hechten aan collegas die “exposure tot he right” blijven aanbevelen.   

30-12-2015 om 23:55 geschreven door Kosmopol  

Ik had me eigenlijk voorgenomen alvast tot volgend jaar mijn geocache ambities even in de wachtkamer te zetten. De eindejaarsdrukte met alle verplichtingen er omheen bezorgde me ruim voldoende bezigheid om me niet te vervelen tot en met begin januari. Maar in de vooravond, zo rond half vier, bekroop me toch weer de goesting om, zijn het maar voor even, naar Beverdonk te rijden. Langs de Looiendse Nete, zijriviertje van de Kleine Nete, waren onlangs twee nieuwe traditionals op de geocachekaart verschenen en daar wilde ik toch wel een half uurtje voor uittrekken. Een frisse neus halen met Phaido is dan de uitvlucht waar ik mijn uithuizigheid mee goedpraat bij het vrouwtje en na een ritje van nog geen 10 minuten met de wagen begonnen we gewapend met GPS en fototoestel aan een korte maar mooie wandeling. Rond dat uur van de dag heb je meestal ook mooi licht als je een of ander fotografeerbaar object of landschap voor je lens krijgt en reken maar dat de omgeving daar inderdaad nogal wat te bieden had. Nadat ik gevonden had wat ik zocht ben ik nog enkele honderden meters verder langs het riviertje gelopen want ik wilde de locatie richting ondergaande zon fotograferen. Avondrood doet het altijd wel goed in een foto immers. Zo overweldigend was dat nu ook weer niet moet ik toegeven maar toch werd ik beloond voor mijn ijver want net op het moment dat ik mijn standpunt en compositie bepaald had kwam er als toetje een vlucht ganzen in beeld.  

29-12-2015 om 23:53 geschreven door Kosmopol  

Het is een donkere foto, ik weet het… maar dat was ook de bedoeling. Een beetje creepy, een beetje scary, een beetje spooky.
De plaats had ik al langer in mijn achterhoofd opgeslagen als mogelijke foto-locatie. Vandaag kwamen enkele omstandigheden om er iets mee te doen perfect samen. Ik was redelijk vroeg thuis van een mooie geocache fietstocht en zodoende kon ik in de vooravond een foto gaan maken van dit pomphuisje tussen de bomen langs de Nete, net naast Bobbejaanland. Het was heus nog niet zo donker toen ik er arriveerde maar met wat creatief cameragebruik en enige kennis van Photoshopmogelijkheden kon ik er vrij eenvoudig een blauwe uurtje look-alike van maken. De maan die ik in gedachten had kon ik later deze avond te pakken krijgen en het was een klein kunstje om die inclusief enige voorzichtige verantwoorde schaduwen op een leuke plek in de compositie te plaatsen.
Dit is dus niet de werkelijkheid zoals ik ze vandaag zag, maar wél een met de middelen die de beeldbewerking ter beschikking stelt in elkaar geknutselde virtuele werkelijkheid. Niks mis met het beeld toch? Ik ben er alleszins best gelukkig mee.   

28-12-2015 om 23:51 geschreven door Kosmopol  

27-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Tante Lilly had als kerstcadeau voor het jonge volkje tickets gekocht voor de musical Sneeuwwitje in de stadsschouwburg in Antwerpen. Een trip naar Antwerpen sla ik nooit af en ik ben mee die kant op getogen, de kinder-musical zelf interesseerde me niet zo zeer maar er is altijd wel iets te zien, te beleven of te fotograferen in de stad, daarenboven konden we dan na afloop samen iets gaan eten in een naburig restaurant en daar ben ik ook niet vies van. Schoonbroer Dreeke dacht er ook zo over en zodoende we zijn samen op pad gegaan. Het was evenwel zo druk overal dat we de wandel- en fotoambities maar opgeborgen hebben en we zijn noodgedwongen enkele locale etablissementen ingedoken alwaar we een wijntje, een cappuccino, een biertje en nog een wijntje genuttigd hebben. We waren ook al snel terug in de buurt van de schouwburg en toen opperde Dreeke dat de hoge overkapping bij de hoofdingang toch wel mogelijkheden bood. We hebben de daad bij de gedachte gevoegd en ondanks de drukte onderin - het was marktdag - hebben we de camera dan maar omhoog gericht en een hele reeks geschoten, dit is één van de plaatjes.   

26-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Eén van de tradities die stand houdt in onze familie is dat op kerstdag kinderen en kleinkinderen samen met mijn zus Lilly en man Dreeke bij ons de benen onder tafel steken voor de al even traditionele kerstkalkoen. Het blijft uiteraard niet bij die kalkoen… naast de voor- en na-lekkernijen, de bijhorende dranken en de kerstcadeautjes is er de gezelligheid, de spelletjes, het oplossen van alle wereldproblemen in lange gesprekken en je raadt het al, de nodige fotos, wat wil je als we ze voor één keer in het jaar allemaal samen thuis hebben. Toch koos ik vandaag niet voor een tafel-, familie- of onder-de-kerstboom-foto, maar weer eentje van de zes kleinkinderen, onze zes schatten. Als ze samen boven op een stapelbed gaan poseren in een van de logeerkamers levert dat weer een pagina op voor het jaarlijkse fotoalbum.    

25-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

In had het er bij een van de vorige Kerst gerelateerde fotos al over, en dat zijn er nog al wat dit jaar realiseer ik me plots, er was nog geen kerststal voorbij gekomen…  Ik ben daarom op deze druilerige Kerstavond naar het kerkplein getogen waar ik deze keer de kerststal van ons eigen Lichtaart wilde fotograferen. Zoals ik al aangaf, het motregende een klein beetje en dat is niet meteen een ideale omstandigheid om te flitsen. Toch moest het want een lange sluitertijd van op statief was ook zeer problematisch, met de volwassen flinke bries wilden die siergrassprieten op de voorgrond maar niet stil blijven staan…
Maar toen voltrok zich een wonder, een kerstwonder… de regendropjes veranderden allemaal in kleine sterretjes en een goddelijke hand schreef er, in een hemels lettertype, een boodschap tussen: Zalig Kerstfeest voor iedereen. Ik moest alleen maar afdrukken en mijn Kerstkaart was klaar.
Misschien is dit wel een teken, een teken van hierboven. Misschien moet ik wel een nieuwe godsdienst opstarten, ik word dan meteen de opperpaus en grote voorganger en natuurlijk vraag ik subsidie aan bij de overheid… véééél subsidie… 

24-12-2015 om 23:50 geschreven door Kosmopol  

Fietsen… zolang de winter onze tweewieler niet een tijdje op stal dwingt trekken we er op uit in zoverre  de drukke opa- en andere beslommeringen het toelaten. Onze omzwervingen brengen ons, al dan niet geleid door de GPS en geocache-coördinaten, naar plekken waar wij soms het bestaan niet van vermoedden, vaak niet eens zo ver van huis. Tussen Olen en Noorderwijk, op een zandweg door het bos, genoten we van een rustig ritje deze morgen toen we plots een bord zagen met een pijl naar rechts en de niet mis te verstane boodschap “Kerststal”. Dat verwacht je daar niet. Mijn interesse was dus meteen gewekt. Ik draaide het paadje in en na zo’n 20 meter tussen de slingers, glitter en in vele kleuren gespoten dennenknoppen zag ik dit uit de kluiten gewassen kersttafereel. Ik noem het bewust geen kerststal, hoewel die er ook in verwerkt was.
In een grote kist van, zeg maar 1,2 m breed en 1 m diep had de bewoner van een chalet in het bos met veel liefde, geduld en kunde een prachtige miniatuur-Kerst-scene in elkaar geknutseld. Ik vond het prachtig, en met veel plezier zag ik dat er ook een herberg was.  
Als ik ga fietsen neem ik meestal geen statief mee ( J ) en deze keer vond ik dat wel erg jammer. Het was behoorlijk donker in dat bos en ik moest mijn ISO-waarde al opdrijven tot 3200 om een sluitertijd van 1/15 te bekomen… problematisch uit de losse hand en ook mijn diafragma zou ik graag kleiner gemaakt hebben om voorin wat meer scherpte te hebben, maar dat was al helemaal geen optie. Moeilijk gaat ook is niet voor niks een veelgehoorde dooddoener…     

23-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Om het met een variatie op het bekende gezegde van Mozes en de berg te zeggen: Als de winter niet naar ons komt dan gaan wij naar de winter. We moesten er niet eens zo ver voor rijden. Zowel in Herentals als in Turnhout is er een ijsbaan, allebei ongeveer 10 km van huize Pol en Josee verwijderd. In  Herentals schaatsen ze in openlucht en met de huidige temperaturen vermoedden we dat het daar wel eens erg nat zou kunnen zijn daarom zijn we maar naar de overdekte baan in Turnhout gereden.
Ik vond het erg moeilijk om er fotos te maken. In de hal was het behoorlijk donker en scherpstellen was dus al het eerste probleem. Je moest wel flitsen om een voldoende korte sluitertijd te verkrijgen en met al dat witte ijs werd de voorgrond al snel overbelicht. Het duurde even voor ik het delicate evenwicht gevonden had maar uiteindelijk ben ik er toch in geslaagd de fun vast te leggen. En fun hadden ze… onze logés, dochter Ilse was ook gekomen en die had nog een hele lading passagiers mee. Dolle pret op het ijs natuurlijk met zoveel bekenden… en ik maar schieten…   

22-12-2015 om 23:59 geschreven door Kosmopol  

Met zes jeugdige energiebommen in huis hebben we het weer druk. Een van de kleinkids, Nicolas, is weliswaar thuis gebleven - hij heeft nog een aantal dokter- en ziekenhuisbezoeken voor de boeg voor zal blijken of hij de aanvaring met een op hol geslagen pony overleeft zonder verlies van een vingerkootje – maar Hannelore heeft dan weer een vriendinnetje meegebracht zo dat het aantal logés op het ons inmiddels bekende cijfer zes gehandhaafd blijft.
Je bedenkt de nodige buitenactiviteiten om ze van de TV en andere grote en kleine beeldschermen weg te houden en dan kom je al snel uit bij een vergrote ochtendwandeling en een multicache in de namiddag. Vandaag werd dat het beleefpad in Bergeijk. De twee vriendinnetjes bleven thuis bij oma en met de vier anderen plus Phaido trok ik richting Nederland. Het was een bijzonder leuke ervaring, de cache werd dank zij de jonge bollebozen vrij makkelijk te voorschijn gehaald maar dat was niet eens het hoofddoel van de onderneming, de rakkers amuseerden zich kostelijk op alle beleef-plekken onderweg en ik kwam weer thuis met een geheugenkaartje vol fotos.        

21-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Alles is al wel eens ooit gefotografeerd hoor ik vaak tijdens discussies over onderwerpen en originaliteit… dat is ook zo natuurlijk, maar het belet je niet om naar nieuwe invalshoeken, standpunten en benaderingen te zoeken en, ook niet verkeerd, toch maar te speuren naar onontdekte pareltjes in het fotografeerbare aanbod.
Voor dat laatste vind ik de kruisbestuiving tussen mijn twee grootste hobby’s wel erg nuttig. Geocaching is tegenwoordig zo populair dat in ieder dorp, in iedere regio wel hobbyisten zijn die de leukste geheime plekjes kennen en die daar de mede-geocachers naar toe brengen door de coördinaten van een aldaar verstopte kleinigheid op de site te publiceren. Zo kom je op plaatsen waar je anders nooit zou komen en waar je onvermoede onderwerpen voor je lens krijgt.
Zelfs al raak je niet verslaafd aan het geocachen zelf, zoals ik inmiddels wél ben, dan nog is het voor hobby-fotografen interessant een – gratis – account aan te maken bij geocaching.com en dan op de kaart te gaan speuren naar interessante mogelijkheden. Uit de cachebeschrijvingen kan je vaak al een en ander afleiden, de logs van eerdere vinders geven dikwijls ook aan of de wandeling de moeite waard was, er worden ook wel eens fotos bij die logs geplaatst… een bijna onuitputtelijke bron van inspiratie opent zich op deze manier.
Wat deze GC63NM2 betreft, die ik vandaag te voorschijn haalde… hij zat niet onder dat fotogenieke bruggetje ( J ) maar wel achter een boom net buiten beeld aan de linkerkant… en hoewel dit vlakbij een bekende toeristische plaats is in Lommel, waar ik al tientallen keren geweest ben, was ik tot nu toe hier al elke keer voorbij gereden zonder het te zien.        

20-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Het mag geen verwondering baren dat er in deze tijd van het jaar kerst-gerelateerde fotos voorbij komen. Kerstmis hier, Kerstmis daar, Kerstmis overal, je ontsnapt er niet aan… Het is niet de eerste keer dat er in deze blog naar gerefereerd wordt, en waarschijnlijk ook niet de laatste, want er is nog geen kerststal voorbij gekomen… J
Ook binnen in huize Pol en Josee is de kerstsfeer nadrukkelijk aanwezig. Het vrouwtje heeft er voor gezorgd dat er op voldoende strategische plekken sfeerscheppende elementen in de woonruimte zijn gepositioneerd. Dat kunnen engeltjes zijn - de verzameling groeit ieder jaar - of hulst en dennentakken, half zilver gespoten reuze dennenknoppen, guirlandes of zoals in deze foto te zien is enkele glazen vijf-liter flessen – damgentes in onze omgangstaal, het correcte nederlandse woord ontsnapt me even – met in elke fles een snoer gekleurde lampjes. Ze schikt die dan samen met enkele andere dingen tot stillevens, meestal op een ondergrond van mosgroene blinkende organza, ze heeft er dit jaar enkele tientallen vierkante meters van gekocht. Vanavond besloot ik deze creatie te fotograferen. Een glazen bol, gekregen van nonkel Louis, vroeger glasblazer van beroep, een trosje glazen druiven en een dennenknop – mastentop in ons dialect – vormen samen met zo’n van binnen uit verlichte fles een tafereeltje dat mij kon verleiden er de camera op te richten. De zeer leesbare boodschap in beeld verwoordt uiteraard ook onze eigen wensen: let it snow!!!      

19-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Je hebt kerstverlichting en je hebt KERSTVERLICHTING… In dit geval mogen we het misschien ook wel feestverlichting noemen want ergens tussen de duizenden lichtjes staat er wel degelijk “ Prettige feesten” geschreven. Alle ingredienten zijn strikt genomen ook niet pur-sang kerst. Het geheel maakt wel een overweldigende indruk moet ik zeggen.
Toen we vorige zondag met de vrienden iets gingen consumeren in café De Perenboom hadden we deze opvallende uiting van kerstvlijt al opgemerkt en we hadden ons voorgenomen om dit zo snel mogelijk te komen fotograferen. Met camera en statief waren we deze avond druk doende toen we de gelegenheid kregen om een praatje te maken met de eigenaar en zijn broer, beiden in hoge mate gebeten door het kerst-virus. We vernamen alles over voorbereiding, opbouw, kostenplaatje, elektriciteit, wedstrijd voor het mooiste kersthuis…, en daar bovenop kregen we een rondleiding langs de achterkant van de woning waar de lampjes, slingers, rendieren, kerstmannen en de glitter-glitter even uitbundig aanwezig waren.
Het was niet eens zo makkelijk om dit een beetje aanvaardbaar te fotograferen trouwens. Ik wilde de achtergrond er ook op zonder dat er al te storende uitgebeten overbelichting in de lampjes ontstond. Het was balanceren op een heel dun lijntje om een evenwicht te vinden tussen de duizenden lichtpuntjes en de rest van het decor. Als fotograaf speel ik duidelijk nog niet in de divisie waar je na één blik meteen weet hoe de ISO- tijd- en diafragma-waarden horen te zijn. Ik heb proefondervindelijk diverse instellingen uitgeprobeerd voor ik met dit resultaat kon leven.

18-12-2015 om 23:54 geschreven door Kosmopol  

Toen ik in de vooravond van Herentals naar Lichtaart reed – iets over vier denk ik – kwam ik langs de Snepkensvijver en in een opwelling besliste ik nog maar eens de inmiddels wel gekende plek op te zoeken om er een en ander te schieten. De dode boom houdt het ondertussen tot groot plezier van menige hobby-fotograaf al enkele jaren uit en hij blijft een ideaal object om op een strategische plaats in je compositie te plaatsen. Ik heb hem al vaker gefotografeerd en hij is enkele jaren geleden ook al eens voorbij gekomen in deze blog meen ik mij te herinneren, maar deze keer heb ik gekozen voor HDR. Het was al een beetje aan het duisteren en met drie verschillende belichtingen heb je in de nabewerking toch net iets meer mogelijkheden. Van elke positie maakte ik dus drie verschillende shots: de correct belichte, en nog twee met respectievelijk twee stops onder- en twee stops overbelichting.
Uiteindelijk bleven er twee kandidaten over om te fungeren als foto van de dag. De ene knutselde ik in elkaar in Photoshop en de andere in Dynamic-Photo HDR5. De Photoshop-foto heb ik op Facebook gezet en deze, mijns inziens beste, mag voor vandaag mijn keuze zijn. Het moet gezegd dat, hoewel ik daar eigenlijk geen grote fan van ben, er ook een vleugje tonemapping aan te pas gekomen is, maar voor één keer mocht dat hoop ik, de dramatiek ten goede…

17-12-2015 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Als onderwerp koos ik vandaag eens voor een stilleven, geen mooi ineen geknutseld, vlekkeloos plaatje dat na lang nadenken door de fotograaf heel precies is samengesteld, maar een beeld dat zich toevallig aandiende.
We hebben de miezerige geocache-wandeling van vorige zondag nog eens overgedaan want toen we zonder vondst door de invallende duisternis onze nederlaag moesten toegeven hadden we meteen afgesproken dat we dat zo snel mogelijk zouden rechtzetten… vandaag dus. En alweer miezerde het. De fanatieke wandelaar en hobbyist laat dat evenwel niet aan zijn hart komen.
Deze keer scoorden we wél en na afloop hebben we dat gevierd met een frisse Duvel in het café Het Wilde Zwijn bij de parking waar we de wagens hadden neer geplant. Het bleek een oergezellige kroeg waar o.a. ongepelde pindanootjes op tafel worden gezet, de pellen hoor je gewoon op de grond te werpen, dat is een hulp bij het kuisen na sluitingstijd hoorden we. De voorraadmand met pindanootjes, daarnaast de kommetjes die gevuld op tafel komen en ook nog een mand met kussentjes voor klanten die dat menen nodig te hebben vormden samen een tafereeltje waar we zelf verder niets aan hoefden te veranderen om een mooi stilleven op ons geheugenkaartje te krijgen.
Toch nog even een klein technisch detail: de duisternis in het café dwong ons – zonder flits – tot een ISO-waarde van 6400, maar daar heeft de 6D geen last van.

16-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Welke wielertoerist uit de streek kent er niet café Den Thijs, net voorbij sas 9 ( of vóór sas 9 als je van de andere kant komt J ). Toen ik er in de vooravond voorbij gefietst kwam had ik gezien dat er behoorlijk wat yachtjes aangemeerd lagen, het water was daarenboven zo goed als rimpelvrij, bijna de perfecte spiegel. Het leek me net iets te uitdagend om er geen foto van te maken. Het licht was evenwel al fel aan het afnemen en ik had geen statief bij, voor nachtfotografie was het nog net niet donker genoeg… Ik ben dan maar verder naar huis gefietst en een half uurtje later ben ik met de wagen terug gekomen, deze keer helemaal geëquipeerd om er een lange sluitertijd tegenaan te gooien en volop te genieten van het zogenaamde blauwe uurtje.
Ik heb er een kwartiertje mijn hartje opgehaald, in analoge tijden zouden we gezegd hebben: enkele rolletjes vol geschoten, maar met een geheugenkaartje van 32 giga in de Eos doet het er tegenwoordig niet toe hoeveel fotos je maakt en druk je al eens wat vaker op de knop. De keuze was dan ook weer niet makkelijk. Op dit beeld zie je sas 9 en het ophaalbrugje in de verte, badend in het licht, de bootjes met spiegeling - op enkele ervan waren de bewoners thuis zag ik aan de verlichting - en links net buiten beeld moet je er het café maar bij denken. Op maandag en dinsdag zijn ze gesloten trouwens, zodat ik de Duvel na gedane arbeid maar thuis genuttigd heb.

15-12-2015 om 23:58 geschreven door Kosmopol  

Onze geocache-ijver bracht ons vandaag naar het zogenaamde buitengebied ten noorden van Breda in Nederland. Geen 50 km in vogelvlucht, maar toch is het landschap er meteen heel anders dan in onze Kempen. Polders, knotwilgen en wijdse horizonten alom, een fris windje en een ondergrond die door de nattigheid van de laatste dagen behoorlijk sompig was, dat waren kort samengevat de ingredienten voor een pittige dagwandeling. Ik heb ze in één foto gestopt. De spreekwoordelijke frisse neus kregen we er gratis bij, dorst ook maar voor een Duvel hebben we toch moeten wachten tot we terug in Belgie waren… :) 

14-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Wij leven in een regenlandje, dat is alleszins de mening van de doorsnee Belg. Als onze weermannen en –vrouwen dan komen vertellen dat dit helemaal niet waar is en dat wij slechts gedurende 6% van de tijd regen over ons heen krijgen, dan wil ik dat best geloven, al valt het hard op een dag als vandaag. Tijdens de ochtendwandeling was het al vandattume… zucht, zelfs Phaido leek zo snel mogelijk terug naar huis te willen. Deze namiddag hadden we een geocache wandeling gepland net over de Nederlandse grens. Ondanks de onheils voorspellingen die we van de buienradar plukten hielden wij voet bij stek. Maar ook daar waren de weergoden het er over eens: we houden het nat. Zowel deze ochtend als deze namiddag had ik de Eos in de fototas, maar die heb ik niet eens open gemaakt. In de Dressenstraat heb ik even de iPhone gebruikt om dit beeld te schieten, een zeldzaam net iets droger moment. Het kan de dag helemaal typeren vind ik, nat, druilerig, plassen ( en dat is in dit geval de meervoudsvorm van een zelfstandig naamwoord J ) en grijs.
Een vaak herhaalde fotografenwijsheid luidt als volgt: het beste fototoestel is datgene dat je bij hebt. Ik weet niet of dit een variant op die uitspraak is, maar ik vond het niet aangewezen de Eos uit de tas te halen, want met je smartphone kun je tegenwoordig ook meer dan aanvaardbare fotos maken, dus het beste toestel is datgene wat je geschikt acht voor de klus?        

13-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol  

Ik had het er eergisteren al over bij een foto van de kerstverlichting in ons dorp. Het is weer die tijd van het jaar en het vrouwtje heeft al haar opgespaarde creativiteit losgelaten om het huis om te toveren tot een burcht van kerstgezelligheid. Op de meest onverwachte plekken in huis zie je engeltjes, lichtjes, sterretjes, sneeuw, glinster-glinster… en zoals ieder jaar moest ook de venster van de woonkamer aan de kant van de Kasterleesteenweg een kersttafereeltje worden. Ik gun mijn schatje graag alle credits… ze schudde weer een prachtig schilderijtje uit haar mouw. Op garendraad geregen witte wattebolletjes moeten de sneeuw voorstellen en die dwarrelt neer rond een gestyleerde kerstboom. Onderin huisjes, boompjes en rendieren… voeg daarbij de lampjes rondom en nóg meer kerstattributen zou van het goede teveel zijn.
Na het maken van de foto zag ik deze avond dat er links boven een lichtje de geest gegeven heeft en daar hangt in de buurt ook nog een draadje los. Zo heb ik morgen ook nog iets te doen... kan ik toch nog overal vertellen dat we het met z’n tweeën gedaan hebben. J    

12-12-2015 om 23:57 geschreven door Kosmopol  

Het was vandaag kerstmarkt in zorgtehuis Hoevezavel. Zoals ieder jaar waren wij ook weer van de partij. Het hele gebeuren is uiteraard in de eerste plaats bedoeld om de bewoners het gevoel te geven dat ze er nog steeds bij horen en betrokken worden bij het hele kerstgebeuren maar er worden inderdaad spulletjes verkocht, al dan niet zelf gemaakt, er worden wafels en andere hapjes aangeboden en niet onbelangrijk, er is een en ander te drinken, zelfs glühwein hadden ze in de aanbieding.
Phaido had er zich op verheugd zijn vriendjes, de beide rusthuishonden Otti en Quinten, terug te zien. Het was alweer een tijdje geleden namelijk, het wandelseizoen is immers al enkele weken voorbij en dan komen we niet meer zo vaak in Hoevezavel.
Het personeel had er evenwel voor gekozen de beide viervoeters tijdelijk in de kine- en fitnessruimte onder te brengen, best begrijpelijk met de verwachte drukte. Het weerzien beperkte zich daarom tot een korte begroeting achter glas en enige non-verbale honden-gebarentaal-communicatie.  

11-12-2015 om 00:00 geschreven door Kosmopol