Ik had me eigenlijk voorgenomen alvast tot volgend jaar mijn geocache ambities even in de wachtkamer te zetten. De eindejaarsdrukte met alle verplichtingen er omheen bezorgde me ruim voldoende bezigheid om me niet te vervelen tot en met begin januari. Maar in de vooravond, zo rond half vier, bekroop me toch weer de goesting om, zijn het maar voor even, naar Beverdonk te rijden. Langs de Looiendse Nete, zijriviertje van de Kleine Nete, waren onlangs twee nieuwe traditionals op de geocachekaart verschenen en daar wilde ik toch wel een half uurtje voor uittrekken. Een frisse neus halen met Phaido is dan de uitvlucht waar ik mijn uithuizigheid mee goedpraat bij het vrouwtje en na een ritje van nog geen 10 minuten met de wagen begonnen we gewapend met GPS en fototoestel aan een korte maar mooie wandeling. Rond dat uur van de dag heb je meestal ook mooi licht als je een of ander fotografeerbaar object of landschap voor je lens krijgt en reken maar dat de omgeving daar inderdaad nogal wat te bieden had. Nadat ik gevonden had wat ik zocht ben ik nog enkele honderden meters verder langs het riviertje gelopen want ik wilde de locatie richting ondergaande zon fotograferen. Avondrood doet het altijd wel goed in een foto immers. Zo overweldigend was dat nu ook weer niet moet ik toegeven maar toch werd ik beloond voor mijn ijver want net op het moment dat ik mijn standpunt en compositie bepaald had kwam er als toetje een vlucht ganzen in beeld.