IK bereid me mentaal ook voor op een zwemproef zonder wetsuit. Nog nooit gedaan, maar ik schat in dat me dat zowat 10 extra minuten kost. In dat geval moet ik dus mijn ambities bijstellen.
Mijn ambities. Twee jaar geleden eindigde ik in Brasschaat na 5u34m56s. Die tijd moet morgen gewoonweg verpulverd worden. (met of zonder wetsuit) Dat mag duidelijk wezen. Ik wil een enorme vooruitgang zien na de zware trainingsarbeid van de laatste 2 jaar.
Verder zet ik ook ergens een doelstelling die moeilijk haalbaar is, maar die mij dus helemaal op scherp zet: proberen om onder de 5u binnen te komen (enkel als het met wetsuit is).
2700m zwemmen 1:00:00 wissel 1 0:04:00 80 km fietsen 2:21:00 wissel 2 0:03:00 20 km lopen 1:29:00
Totaal 4:57:00
Onder de 5u, daarvoor moet ik dus een perfecte wedstrijd lopen, en da's nu éénmaal typisch voor triathlon: de perfecte wedstrijd bestaat niet. Bovenstaande schema is dus niet zoals de wedstrijd morgen zal lopen. En da's ook zo mooi aan triathlon: expect the unexpected. Drie disciplines, 2 wissels, moordend heet zondag, misschien een warmte onweder tijdens het fietsen, ..... Triathlon is niet een opeenvolging van je snelste zwemtijd, je snelste fietstijd, je snelste looptijd. (Zo moet bijvoorbeeld met de huidige conditie op mijn allerbest een 20km aan 1u20 mogelijk zijn in een stand alone 20 km loop. Maar natuurlijk niet nadat je al 2700m gezwommen hebt en 80 km gefietst hebt aan hoge hartslagen.)
Wat ook enorm deugd doet, is de wetenschap dat er morgen weer heel wat supporters gaan zijn. Altijd weer is dat een enorme steun.
De gemoedsgesteldheid? Perfect. De combinatie van cool en rusteloosheid, focus en lichte zenuwachtigheid, ogenschijnlijk rustig maar binnenin zit er een tijdbom, en morgen om 12uur gaat die af. Pang!
Dit voelt meer aan als de hond eens buiten laten, dan echt trainen. Efkes een laatste check op de bike. Rustig inrijden, en dan op den dijk 2 keer anderhalve km doortrekken. Voor ik het goed en wel doorhad reed ik 39km/u. Dynamiet in de benen. How paardje how...ssst ...rustig. Op 't gemakske terug naar huis gepeddeld dan maar.
En die twijfels die begin binnen te sluipen. Daaraan merk je pas hoe je verslaafd bent aan die bijna dagelijkse portie sport. En hoe je begint te twijfelen aan alles als je niet kan bevestigen op training. Zal het fietsen wel vlot draaien? zal dat scheurtje onder de oksel in mijn wetsuit wel houden? Wat is dat gepiep in mijn fiets? Zijn die oude schoenen nog wel ok om een wedstrijd mee te lopen (mijn nieuwe zijn nu eindelijk uit de reparatie, en zitten me nog steeds niet lekker)? Ben ik wel zo'n goeie loper? Een mens twijfelt in deze fase aan alles... de zenuwen beginnen zachtjes aan hun werk te doen. Maar evenveel momenten voel je een enorm zelfvertrouwen. Goe getraind, sterk in conditie, perfecte trainingsopbouw, en (hout vasthouden) nog nauwelijks ziek geweest.
En het belangrijkste: ik heb GOESTING, ongelooflijk veel GOESTING. Ik heb zelfs zin in de pijn. En dat het zondag pijn gaat doen, dat is zeker.
Er moet een DVD'tje teruggebracht worden naar de videotheek. ok, dat doe ik wel, snel de loopschoenen aan en efkes over en weer lopen. Vederlichte benen.
Maar voor zondag ziet het er niet min uit. De weersvoorspellingen spreken van zwoel en drukkend weer. 't Wordt dus een harde race. Vandaag ook de laatste mail van de organisatie gekregen. Oeps, het water in de E3 plas is nu al 21°. Vanaf 23° mag er niet met wetsuit gezwommen worden. Met de warme dagen en nachten in het vooruitzicht, zou dat wel eens kantje boordje kunnen worden zondag. Soit, het zij zo. Al moet ik zonder wetsuit wel mijn ambities wat terugschroeven. Wie toch een kaarsje brandt één dezer dagen, kan er misschien eentje branden voor een zwaar onweer boven Brasschaat zaterdag, zodat het water lekker afkoelt.
Wat kan het leven mooi zijn. De kindjes zitten op de speeltuin, de zon breekt door en David en ik snijden in onze wetsuit door het heerlijke water van het Donkmeer. Een mens vraagt zich dan af: waarom doet niet iedereen aan triathlon?
Een typische tapering-training. Efkes de deur uit om de triathlonfiets nog eens onder je gat te voelen, en bevestigd te krijgen hoe vlot je de pedalen rondtrapt. En dan ....snel weer naar huis.
Wat heb ik genoten vandaag, zeg. Gisteren een rustdag en vandaag had ik vleugels.
11u35 Zwemmen 0:44:17
terug naar de Blaarmeersen. Het water was lekker warm, en het zwemmen ging goed. Er zat wel wat stroming op want er stond veel wind, maar eens ik dat wat onder controle had........wel het was lang geleden dat ik me zo goed voelde in het water. Heb zowat op van alles gelet en de laatste 20 minuten heb ik ook veel agressiever gezwommen dan ik gewoon ben. Was lang geleden dat ik agressie en controle heb ik kunnen combineren. (ik heb het over zwemmen hé)
Een verbazingwekkende loop vandaag. Ik had zoiets van "doe maar wat", zolang je maar niet forceert en dus niet in het rood gaat en zolang het maar natuurlijk aanvoelt. De eerste 10 minuten waren heel loom, maar beetje en beetje begonnen mijn benen te zweven. IK had een leuke kadans te pakken, het vermoeide me langs geen kanten, en ...ik begon alweer weg te dromen. IK verschoot me een bult als ik thuis blijkbaar op een 14,3 km/u uitkwam. Mooi en enorm genoten!
Direct na elkaar 64 km fietsen aan 32,4 km/u en 7 km lopen aan 14,6 km/u. Dat zijn serieuze snelheden hoor. Het ging allemaal zeer vlot. Aan de hartslagen kan je ook zien dat ik niet echt in het rood gegaan ben. Maar ik kan jullie verzekeren dat ik nu, zo'n anderhalf uur na de training niet bepaald met frisse benen zit. Dit was een zware training, zeker na de 400m sprints van gisteren. Maar het was dan ook de laatste keer dat ik mijn benen zwaar onder druk zal gezet hebben vóór Brasschaat. Vanaf nu begint officieel mijn tapering-periode. Fietsen en lopen zullen korte en rustige trainingen zijn. Nu ga ik relatief meer zwemmen om een goed watergevoel te kweken. En voor de rest: veel rusten hé.
Na 10 minuten opwarming heb ik 12 (twaalf!!!) 400meter sprints gedaan. Heavy stuff! Ik deed ze in drie series van 4. Tussen elke 400meter 30 seconden joggen, en tussen elke reeks 4 minuten. Daarna moe maar voldaan naar huis gejogd. En lopen dromen van een snoeiharde eindsprint in Brasschaat. Jawel, alweer binnengekomen op 4:59:59.
De eerlijkheid gebiedt mij natuurlijk om toe te geven dat die 5u waarschijnlijk net niet tot de mogelijkheden behoort, maar het is een goede teaser om mij het onderste uit de kan te laten halen op 28 juni. Al moet ik ook opletten dat ik niet als een gek tegen de lamp loop. Alle ervaring over indeling van een wedstrijd moet ook gebruikt worden natuurlijk.
Eerst 1000m zonder pull buoy in 21:50 Dan 1000m met pull buoy in 21:10 en dan nog 350m uitzwemmen. Daartussen 1 à 2 minuten uitblazen
Afwiselend ging het heel goed en veel minder. Momenten waarbij ik door het water gleed, andere momenten was het alsof een familie walrussen in het water actief was, en ik meedeinde op de golven zonder echt te weten waarmee ik bezig was. Of zoiets...
Dit zijn het soort trainingen die je nooit doet behalve in de tapering fase: een heel korte èn tegelijktertijd heel rustige training. Bezigheidstherapie. De beentjes wat losmaken, en dan terug je kot in.
Voor de rest: vanavond mijn laatste glas alcohol gedronken vóór Brasschaat. Allez twee. Twee glaasjes witte wijn, and that's it. Is dat nodig, 13 dagen onthouding? Ik vind van wel. Ik voel me dan veeeel beter, zuiverder, scherper. En het is ook een soort ritueel geworden voor een wedstrijd. Het geeft me het zalige gevoel dat er weer een triathlon op komst is. En binnen de 2 dagen heb ik zelfs helemaal geen zin meer in alcohol. Dus 't volgende wordt het pintje na de wedstrijd in Brasschaat met de supporters. En als ik het zo hoor zal dat een redelijk ruime delegatie supporters worden. Ik kijk er alleszins naar uit.
Oh by the way, dat fietsparcours vandaag was identiek aan het loopparcours van vorige donderdag. Even rekenen dus: ik heb toen 22,4 km gelopen in 1u41m50s, da's een moyenne van 13,2 km/u bij een gemiddelde hartslag van 149 (73%). In Brasschaat wordt de gemiddelde hartslag waarschijnlijk 160, maar dan zal ik er dus ook al een kleine 3 km zwemmen en 80km fietsen op zitten hebben.
's morgens opstaan, zwoel maar droog weertje, ontbijten, fietskleren, hop om 8u de fiets op ...en 1 minuut later begint het te regenen. En dat was dus het begin van 50km rijden in de gietende regen. Bedoeling was om niet alles uit de kast te halen, maar wel een strak tempo te rijden. Geen intervals bovendien, dus alles aan gelijkaardige inspanning.
Nog 14 dagen voor we in Brasschaat ons parcours-record willen gaan verpulveren. Ik moet dus zachtjes aan aan de tapering beginnen denken. (Tapering = training afbouwen om te pieken voor de wedstrijd.) Altijd een beetje moeilijk, want nu je de vorm te pakken hebt, heb je goesting om zwaar te blijven trainen. Maar ik ga dus taperen. De training gaan zachtjes aan korter en minder zwaar worden. Er gaan af en toe ook trainingskes bijzitten die alleen maar als doel hebben om bloed met verse zuurstof door de benen te laten stromen, zeer korte rustige loopjes of ritjes. Mijn schemaatje voor de volgende 2 weken is gemaakt, en vooral de laatste week is echt uitrusten.
Spijtig nieuws van mijn triathlon maatje David. Hij heeft vrijdag zijn fietsstuur in zijn borstkas gekregen bij een stom fietsongevalletje, en heeft gekneusde ribben. Trainen zit er niet in voor hem, hij kan enkel hopen dat hij op 2 weken hersteld is om in Brasschaat aan te treden. Pffff...dat moet tandenknarsen en kas opfretten zijn. Sterkte maat!
Jezus wat was dit? Pijn in mijn benen dat ik had, man. Elke molshoop of elke oneffenheid in de baan deed pijn. Die looptraining van gisteren zat echt in de benen, en dat ik vannacht tot 1u 's nachts had doorgewerkt, zal ook wel niet geholpen hebben. Bedoeling was een lange rustige duurtraining van 100km. Maar het was zeer verstandig van me om ze een goede 20km in te korten. Morgen nog eens lekker gaan zwemmen sé, en als ik dan goed hersteld ben zondag een fiets- en looptraining.
Een cadeautje aan mezelf: een free run. "doe maar wat..."
Wel na een opwarming van 10 minuten werd deze training vanzelf een zeeeeeeeeer lange tempo run. Strak tempo erin houden en hartslag hing regelmatig eens tegen de 160 of daarboven. Geen idee hoever het was, dus kan ik er ook geen gemiddelde op plakken. Laten we het houden op 'rap en verre'.
Heerlijk....ik liep weg te dromen van Brasschaat. Ben een paar keer binnengekomen op 4:59:59 : )
Ik merk het...ik ben aan het pieken. Veel meer dan een maand geleden kan ik pittige inspanningen lang uithouden. De machine draait voorbeeldig. En dat betekent dat mijn trainingsschema alweer piekfijn uitgestippeld was.
Oh ja, dit is de zevende trainingsdag op rij. En in principe zijn op zijn minst de volgende 4 dagen ook trainingsdagen. En in die zeven trainingsdagen heb ik 4 looptrainingen gedaan, goed voor 5 uur loopplezier. Life at 40, it's a party!
Op de nuchtere maag het Liedermeerspark in. 12 minuten opwarming, en dan een tempo run van 10 km. Stevig tempo maar een tempo proberen lopen waarbij je geen verval kent tijdens die 10 km. Dat werd 10 km in 42 minuten in zone 70%-88%, aan een snelheid van 14,3 km/u dus. Mooi resultaat, en een belangrijke training met het oog op Brasschaat. Daarna nog tien minuutjes losgelopen om de benen zachtjes te laten herstellen.
1000 m zonder en 1000m met pull buoy met daartussen anderhalve minuut. Die 2 km dus in 43 minuten.
Heel rustig gezwommen met vooral aandacht voor het afwerken en mooi uitvoeren van de slag. Ver insteken en een beetje rollen waardoor je nog verder kan insteken. En ook bij het terugtrekken onder water goed afwerken van de slag. En alhoewel ik dus helemaal niet agressief of snel heb gezwommen, zwem ik toch wel sneller dan in de triathlon in Leuven, zeker. En als je dan nog meerekent dat ik nu in dat 25m bad 79 keerpunten gedaan heb, dan is de les dus dat de slag goed uitvoeren belangrijker is dan de agressieve insteek. De combinatie is natuurlijk ideaal, maar daar is nog werk aan....
Lange duurloop, amai, dat was weeral even geleden. Ben zo blij dat de problemen met het lopen over zijn. Toch 3 looptrainingen gedaan deze week. Volgende week staan er weer drie of vier op de planning.
Eigenlijk een heel goede training. Ik liep zeer vlot, maar als ervaren loper merk je toch aan de details dat het al eventjes geleden was dat ik zo'n lange loop kon doen. Die laatste 15 minuten vond ik dat de benen 'een ietsiepietsie' te zwaar wogen. Kan liggen aan de fietstraining en aan de lange wandeling van gisteren. Maar toch...nog wat werk aan de winkel.
Oh ja, er zitten nog wat beslissingen in de pipeline. Zou wel eens kunnen zijn dat ik op 5 september mijn seizoen niet afsluit (Gérardmer), maar dat ik na die triathlon nog efkes doortrain voor de ....marathon van Brussel begin oktober. En voor volgend jaar (2010)....staan er waarschijnlijk weer Iron Man's op de agenda. Waarschijnlijk worden het Frankfurt (begin juli) en de nieuwe Iron Man distance triathlon in Limburg (Neerpelt) (augustus).
Zaterdagochtendrit met David. Lang geleden dat we eens samen getraind hebben. Grote stukken stevig doorrijden gecombineerd met af en toe een beetje pedaleren en zitten tetteren. David had een wat rustiger training in het hoofd dus heeft hij op de snellere stukken voor mijn wiel gekozen. 'k Heb verdomd goeie benen.
's Namiddags met een bende vrienden nog 3 uur gaan wandelen, en eerlijk gezegd tegen het einde van de dag begon ik toch wat zware kuiten te krijgen.
