Waar vorig seizoen qua wedstrijden een afknapper werd, met het niet kunnen starten in de halve triatlon van Leuven (blessure) en het mislukken van de full distance triatlon van Neerpelt, is dit seizoen er wel eentje om in te kaderen.
De hoofdvogel schoot ik natuurlijk af in Zurich, waar ik voor de 2e keer een Iron man tot een goede einde bracht, en waar ik onder de 11 uur dook met een tijd van 10u56m.De finish in Zurich samen met mijn kinderen staat bovendien in mijn geheugen gegrift. Schitterend! Wat ook heel erg opvalt daar in Zurich, is dat ik daar voor het eerst in mijn triathlon carrière in de eindstand terecht kom bij de 20% best geklasseerden (399e van 2300 deelnemers)
Een opmerkelijke wedstrijd werd ook de ongemeen zware halve triatlon in Gérardmer met zeer veel klimkilometers in het fietsen, ook heel wat klimmen in het lopen en een moordende 30 graden in het dal tijdens het lopen. Misschien wel de zwaarste wedstrijd die ik ooit al deed, ik crashte dan ook min of meer tijdens het lopen, maar ben fier dat ik dan toch nog met een degelijke 337e plaats van 1200 deelnemers (bij de 30% beste) kon aankomen. Een heel mooie wedstrijd die nu al twee maal op mijn palmares schittert, en waar ik zeker nog eens wil terugkomen.
Tot zover de A-wedstrijden, wedstrijden waarvoor ik wou pieken.
Maar verder liep ik ook een zeer sterke kwart triathlon van Berlare, waar ik de 15e looptijd realiseerde na een verschroeiende inhaalbeweging in het fietsen. IK heb ook enorm genoten van de winterduatlon in Geel, waar David en ik een heel leuk haasje-over duel uitvochten. Enige minpunt was de kwart triatlon van Seneffe, waar ik materiaalpech had en gans de wedstrijd op een zwaar verzet moest fietsen, en er tijdens het lopen niks van bakte.
Tussendoor liep ik ook nog eens mijn 10 kilometer record op de Ekiden aflossingsmarathon in Gent (37m30). En eind augustus verbaasde ik mezelf tijdens de duo-duatlon door 2 keer een sterke korte kuur af te leggen tussen het jong geweld van pistelopers enzo.
Kortom, 42 jaar oud en mijn beste seizoen ooit afgewerkt. Dankzij een steeds beter uitgekiend trainingsschema, en dankzij de eerste keer aandacht voor krachttraining en rompstabilisatie ben ik dit jaar ook gespaard gebleven van blessures. Ik heb bijna 12 maanden aan een stuk getraind, ben bijna nooit ziek geweest en nooit geblesseerd.
Het aantal trainingsuren van dit seizoen zijn dan ook om achterover van te vallen :
- 232 zwemkilometers goed voor 78 zwemuren
- 8160 fietskilometers goed voor meer dan 300 fietsuren
- 1830 loopkilometers goed voor 148,5 loopuren
- 55 uren krachttraining of rompstabilisatie
Denk niet dat ik ooit al zoveel getraind heb in één seizoen. Maar ja, ik doe dat dan ook gewoonweg heel graag hé, dat trainen.
Wat mij zeker bijblijft is, dat het systeem om nu en dan (meestal om de drie weken) met een echte recuperatieweek te werken, mij mentaal en fysiek sterker maakt. Het belang van kracht en rompstabilisatie is mij dit seizoen ook voor het eerst duidelijk geworden. De drie fases binnen het seizoen krijg ik ook beter onder de knie: opbouw basisconditie en uithouding gevolgd door werken aan snelheid en uiteindelijk werken aan wedstrijdspecifieke situaties.
En toch heb ik nog groeimogelijkheden : in Zurich heb ik slecht gezwommen, in Gérardmer dan weer zeer goed. Maar wat ik mis is een soort van snelheid die mij toestaat om meer vooraan te starten, en dus in een sterker deel van het deelnemersveld te zwemmen. Dat kan mij een pak zwemtijd opleveren. Daar wil ik volgend seizoen toch echt wel aan werken.
En ...... ik haal niet genoeg uit mijn intrinsieke fietskwaliteiten. Ik fiets net iets te veel te braafkes op training, en moet wat meer + 100 ritten incalculeren in gans het seizoen. Want voorlopig haal ik nog net iets te weinig uit mijn sterkste discipline (het lopen) op de halve en volledige afstand. Volgens mij (en volgens nog een paar anderen die het kunnen weten) ligt de oorzaak bij het fietsen. Kortom ik heb wel wat om over na te denken in dit tussenseizoen. Want den ouwen is nog niet versleten, en heeft nog ambitie. 
2012 wordt sowieso een jaar zonder Iron Man (beloofd is beloofd). maar er zullen zeker een aantal kwarts en halve op het programma staan. En misschien in 2013 ......
Tot midden of eind oktober hou ik me wat gedeisd wat trainen betreft. Hier en daar eens iets om te vermijden dat het helemaal verkeerd loopt, maar geen schema, geen doelen. In die periode zal ik mijn blog nog één keer per week aanvullen. Daarna ben ik terug met dagelijkse trainingsverhalen.
Groetjes, Christophe
14-09-2011, 10:05 geschreven door christophe 
|
