eindelijk .... ik begin me terug wat normaal te voelen. Ik ben vier dagen van de kaart geweest. Vooral veel in de zetel en in bed gelegen. Niks voor mij, maar als je ziek bent, zijn er weinig andere opties. Ik had het mezelf op voorhand voorgenomen, en ik heb me daar vandaag dan ook aan gehouden : de eerste dag waarop ik me beter zou voelen, zou ik NIET trainen. Enkel een korte rustige sessie buik- en rugspieroefeningen (20 minuutjes). voor de rest het lichaam laten recupereren. Morgen staat er dan een zeer rustige training op het programma. En maandag vliegen we er terug in.
Ik ben vandaag wel een tweetal uurtjes zoet geweest met het opstellen van mijn 'battleplan' voor La roche. Da's in grote lijnen een lange termijnplan voor mijn trainingen van nu tot eind mei. Ziet er goed uit. Pretty heavy stuff coming on.
Ook de rest van mijn seizoen begint vorm te krijgen. Ik zou een tweede keer willen pieken begin september : waarschijnlijk terug met de halve van Gérardmer (al zag ik nu vandaag dat er ook in Galway (Ierland) een halve triatlon is op 2 september) en eventueel met nog een marathon in september.
En voor volgend jaar staat er sowieso terug een Ironman op de wish list : Kalmar, Vichy en Kopenhagen zijn mogelijke kandidaten. Klagenfurt zag ik ook zitten, maar is heel moeilijk in te plannen in onze gezinskalender. Die valt dus waarschijnlijk af. En kwestie van onmiddellijk de ambities voor 2013 in de verf te zetten: na mijn 10u57 in Zürich, mik ik voor mijn volgende Iron Man resoluut naar 10u30. De lat hoog leggen, da's altijd een goede motivator.
Dinsdagochtend reed ik met mijn MTB door een ijskoude snijdende lucht naar het werk. Ik voelde toen al dat er iets fout zat. Ik voelde me wat ziekjes. Gans de dag les staan geven, en een groot deel daarvan stond ik hoogstwaarschijnlijk met koorts. 's Avonds moest ik dan natuurlijk nog naar huis met mijn MTB. Dat was echt een calvarietocht, geen enkele energie, alles in mijn lijf deed pijn, en ik rilde als een trilboor ('t is eens iets anders dan het espenblad). Thuisgekomen in de zetel geploft en er enkel uitgekomen om 's avonds in bed te kruipen. Ondertussen is het al woensdagnamiddag en is het verdict van de dokter duidelijk : griep en dus geen sprake van verder trainen deze week. Uitzieken is de boodschap. Ik hou jullie op de hoogte maar tot en met vrijdag zal 't hier sowieso rusten rusten en nog eens rusten zijn.
Het begin van mijn recuperatieweek. Vandaag 's ochtends met de MTB naar het werk en 's avonds terug. Meer zat er vandaag niet in, en meer was ook niet voorzien. Ik voelde vandaag overdag wel dat ik tegen iets aan het vechten ben. Nu en dan een rilling over het lichaam, spieren die wat pijnlijk aanvoelen, en een snipverkouden gevoel. Laten we hopen dat het vals alarm is.
BIKE (MTB woon-werk); 0:46:32; 16,58 km; 21,4 km/u; gem HSL 112; max HSL 140
