Frustratie alom : donderdag, de dag na de looptraining van woensdag kon ik er niet meer omheen : ik zit met een achillespeesblessure. 4t Is waarschijnlijk nog niet al te ernstig, maar als ik hiermee blijf doorlopen, creëer ik sowieso een ernstige blessure. Ik heb dus onmiddellijk de trainingen stopgezet. Gelukkig heb ik dit weekend mijn gedachten kunnen verzetten tijdens een weekendje uit met mijn vrouw in Zeeland, inclusief een rustig fietstochtje van 50 km. Maar eens thuisgekomen, voelde ik de realiteit weer toeslaan.
Het is verschrikkelijk frustrerend - ik zat qua lopen in de vorm van mijn leven, en was net van plan er met snelheids- en heuveltrainingen nog een paar procenten aan toe te voegen, en nu moet ik terug naar af. Wat een rotweken zeg.
't Is nu zondagavond en ik heb nu een trainingsweek ingepland in mijn agenda zonder looptrainingen, awel dat voelt zeer raar aan. Maar morgen begin ik er dus terug aan : zwemmen,fietsen en krachttraining.
't Is recuperatieweek, maar ik loop een beetje opgenaaid. 'k Heb net 3 tien plussers achter de rug, dagen waarin ik meer dan 10 uur aan het werk ben, en morgen moet de stevigste nog volgen. Kortom, ik train nauwelijks maar ben wel vermoeider dan in mijn zwaarste trainingsweken. Dit zijn de weken waarin je de prof atleten benijdt.
Maandag : geen training Dinsdag : BIKE 1:16:00; 35 km; gem hSL 110; 84 hoogtemeters Woensdag : RUN 0:49:00; 10,3è km; 12,7 km/u; gem HSL 131
