Maandag 12 - Zondag 18 september : tussenseizoen week 2
Na een eerste week waarin ik werkelijk niks gedaan heb van sport, heb ik me deze week mondjesmaat eens aan een korte sportuitstap gewaagd. OP dinsdag ben ik eens gaan zwemmen met de Mr T triathlonclub, vrijdag ben ik eens heel kort gaan MTB'en en zondag ben ik met de Bikerzzz naar de Vlaamse Ardennen gaan fietsen. Die rit werd bovendien mooi afgewisseld met het consumeren van twee Enames in café Den Zwarten Engel in Etikhove. Die zondagrit maakte me bovendien duidelijk dat 't vat echt wel af is. Telkens David, Peter en Ignace 't gashendeltje eens opentrokken op een kasseistrook of een helling lag ik er quasi onmiddellijk af, ik kan me op dit moment geen pijn doen. 't Is dan ook tussenseizoen natuurlijk. Maar toch wringt dat zulle.
Het opmerkelijkste moment van de week was echter de zwemtraining. Ik vroeg aan trainer Peter of dat zin heeft voor mij om in 't tussenseizoen te werken aan 'bilateral breathing', simpel gezegd - langs twee kanten ademen. Ik adem immers altijd langs links, en i kdenk dat ik een evenwichtiger slag zou hebben als ik om de drie slagen zou ademen : één keer links, één keer rechts. We gaan dat onmiddellijk eens bekijken zei hij, en hij liet me 50 meter zwemmen met ademen langs de niet-voorkeurkant. "Dat zou een enorme stap vooruit zijn, vertelde hij me, want jij zwemt eigenlijk vrij goed op je niet-voorkeurkant, om niet te zeggen beter." Ik verklaarde hem gek, want als ik langs rechts adem heb ik het gevoel dat ik met mijn armen zomaar wat lig te pletsen in het water. "Als je me niet gelooft, dan doen we eens een test", zei hij. Ok, eerst 50 meter relax zwemmen aan voorkeurkant, en dan 50 meter niet-voorkeurkant. Daarna moest ik het verschil inschatten. Ik dacht : niet-voorkeurkant een kleine 10 seconden trager dan voorkeurkant. Maar wat bleek : niet-voorkeurkant 3 à 4 seconden SNELLER dan voorkeurkant!!! Ondanks het slechte gevoel dat ik dan ervaar. Wat is de verklaring volgens mijn trainer : ik gebruik in mijn slag te veel van mijn kracht om mijn lichaam op te duwen om te komen ademen, daardoor verlies ik mijn pijlhouding voorwaarts. Dat heb ik blijkbaar niet langs mijn niet-voorkeurkant. De conclusie is dat ik heel veel progressiemarge heb in het zwemmen als ik langs twee kanten leer ademen. Wat een verrassing! En wat een schitterend nieuws! Ik ga ervoor!!!!! Plots zie ik nieuwe mogelijkheden ...... en 't is nog maar tussenseizoen. Happy happy joy joy!!!
Voor de rest moet ik ook vaststellen dat ik het strakke trainingsschema heel erg mis. Ik loop een beetje verloren. Gelukkig is het op dit moment heel druk op het werk. Maar er zijn weinig dingen die ik liever doe dan dagelijks trainen, dat is nu alweer duidelijk geworden. Ik mag er niet aan toegeven : mijn lichaam heeft nu een paar weken rust nodig, om daarna weer te kunnen presteren. Allez dan maar, we zullen dan maar ons verstand gebruiken.