Eerst 25 km vlak langs de dijk dat net voor Oudenaarde, en dan de Vlaamse Ardennen in met als apotheose de beklimming van Kwaremont en Patersberg direct na elkaar. Weinig volk op de baan (ik ben in de namiddag gaan rijden), maar op die 2 heuvels zat er blijkbaar toch wat fietsverkeer. Ik was super op die 2 klimmetjes en liet iedereen ter plekke. Geen idee of het sterke renners waren natuurlijk, geen idee welk vlees er in de kuip lag, maar het gaf toch een goed gevoel. Na de Vlaamse Ardennen nog 30 km langs de Schelde naar huis. Gans de tijd tegenwind. De eerste 5 km heb i kefkes op mijn klein verzet gereden om wat te recupereren. Daarna rond LT - Laag intensief op mijn groot blad vooraan. Op 't einde zelfs een serieus blokske net onder de overslagpols gereden. Er was een wielertoerist die wou aanpikken, maar die moest er op het einde van mijn blokje toch af blijkbaar. nog eens een goed gevoel! Aan het herdenkingsmonument voor de drie overleden coureurs (Weyland, De Nolf, De Fauw) zette ik me terug recht, en liet ik de geloste kerel weer terugkomen, om dan nog een kilometer of twee in zijn wiel te recupereren, en daarna rustig huiswaarts te rijden. Fantastisch weertje, goeie training. Al meer dan 4 weken niet gelopen (en dat piekt enorm) maar de fietsconditie is gelukkig wel goed.
Daarvoor werd ik door de kinsitherapeut duizenden keren aangeschoten met een shockwave pistool op de zone rond mijn blessure. Dat doet redelijk pijn, vooral een zeurende pijn. Maar het helpt wel, de doorbloeding van de pees en spier wordt bevorderd, en ik voel de dagen erna inderdaad dat die zone minder tegentrekt.
