Vandaag eerste volledig dagje Zurich - veel gerust op het hotel, maar ook eens kort gaan fietsen en naar de athlete briefing geweest.
Bij het fietsen hebben we ook één van de hellingen verkend : heartbreak hill. Zondag staat daar naar het schijnt veel volk, en kunt ge à la Tour de France slechts kiezen voor één spoor. Vandaag lag hij er verlaten bij, en bleek hij minder zwaar dan we gedacht hadden.
Het fietsen gaf me een goed gevoel, want de benen voelden super fris aan, en ik kreeg door terug op de fiets te zitten, heel veel goesting voor de wedstrijd. Het gevoel is super, de conditie is beter dan ooit, maar een mens voelt ook regelmatig de nederigheid op zich vallen : 't is verdoemd toch een waanzinnige onderneming zo'n Iron Man.
Even waanzinnig is de voorbereiding : heb vandaag even uitgerekend hoe mijn voorbereiding er die 10 maanden uitgezien heeft. Hier zijn de cijfers : 507 uren en 46 minuten trainingsarbeid verdeeld over - 68 uur en 32 minuten zwemmen, goed voor 204,5 zwemkilometers - 256 uur en 55 minuten fietsen, goed voor 6887,8 fietskilometers - 126 uur en 53 minuten lopen, goed voor 1551,4 loopkilometers - 55uur en 26 minuten krachttraining en rompstabilisatie-oefeningen Ik duizel er zelf een beetje van.
Vandaag met David naar Zurich gereden met de auto. Het materiaal blijft raar doen - in de auto liep plots het binnenbandje van mijn voorwiel leeg. Morgenvroeg even checken wat er aan de hand is. We liggen hier ondertussen te rusten in een decadent grote en chique hotelkamer (bij aankomst in Zurich bleek het geboekte kamertje vervangen door een super de luxe **** hotelkamer - "You got a free Iron Man update" Super!
Ondertussen is hier 's avonds een hels onweer losgebarsten. Man, dat kan hier raar doen. Voorlopig wordt er zondag nog redelijk weer voorspeld : 19 graden en redelijk droog, maar gezien het feit dat er zaterdagavond nog een zwaar onweer voorspeld wordt, zal het toch nog afwachten worden. I'll keep you posted!!!
Enkel een kort trainingsloopje vandaag. 7,5 km aan 13 km/u. Mooi afgewerkt, maar eerlijk is eerlijk, 't is bezigheidstherapie. Er zit maar één ding meer in de kop, en dat is wat er zondag op het menu staat.
Vandaag de laatste korte fietstraining op Belgische bodem - en klak - na 15 km brak er een spaak in mijn achterwiel. Dat was efkes verschieten. Spaak vlechten tussen de andere spaken, remblokjes opendraaien omwille van de slag in het wiel, en onmiddellijk naar de fietsmechanieker gereden. Die herstelde het wiel onmiddellijk. Het doet je even stilstaan bij datgene wat in Zurich absoluut niet mag gebeuren : materiaalpech.
17u BIKE 1:12:52 ;35,52 km; 29,2 km/u; gem HSL 106; max HSL 132; 110 hoogtemeters
Ondertussen wordt er voor zondag in Zurich redelijk slecht weer voorspeld : onweer en regen. We zien wel.
Wat een eigenaardige periode toch, die tapering. Het lichaam is compleet afgetraind, en nu mag je bijna niks meer doen. Als je al maanden aan een stuk trainingsweken afwerkt van 16 à 19 uur, valt het natuurlijk wel op wanneer die trainingsarbeid plots geminimaliseerd wordt. Het leven en de agenda worden niet meer gedomineerd door trainingssessies, en er is plots uitzonderlijk veel ruimte om in huis 't een en 't ander op te ruimen, maar vooral ook om te rusten. Dat eerste was echt wel nodig, dat laatste is noodzakelijk om zondag in Zurich te kunnen schitteren.
Vandaag stond er enkel een heel korte zwemtraining op 't programma. Die leek wel bijna gedaan voor ze echt begonnen was.
10u15 SWIM 0:36:30; 1900m
De verleiding om nog verder te zwemmen was er, maar het is niet de bedoeling het lichaam te vermoeien hé. Hold your horses, is het motto deze week.
Super!
