Op de nuchtere maag het Liedermeerspark in. 12 minuten opwarming, en dan een tempo run van 10 km. Stevig tempo maar een tempo proberen lopen waarbij je geen verval kent tijdens die 10 km. Dat werd 10 km in 42 minuten in zone 70%-88%, aan een snelheid van 14,3 km/u dus. Mooi resultaat, en een belangrijke training met het oog op Brasschaat. Daarna nog tien minuutjes losgelopen om de benen zachtjes te laten herstellen.
1000 m zonder en 1000m met pull buoy met daartussen anderhalve minuut. Die 2 km dus in 43 minuten.
Heel rustig gezwommen met vooral aandacht voor het afwerken en mooi uitvoeren van de slag. Ver insteken en een beetje rollen waardoor je nog verder kan insteken. En ook bij het terugtrekken onder water goed afwerken van de slag. En alhoewel ik dus helemaal niet agressief of snel heb gezwommen, zwem ik toch wel sneller dan in de triathlon in Leuven, zeker. En als je dan nog meerekent dat ik nu in dat 25m bad 79 keerpunten gedaan heb, dan is de les dus dat de slag goed uitvoeren belangrijker is dan de agressieve insteek. De combinatie is natuurlijk ideaal, maar daar is nog werk aan....
Lange duurloop, amai, dat was weeral even geleden. Ben zo blij dat de problemen met het lopen over zijn. Toch 3 looptrainingen gedaan deze week. Volgende week staan er weer drie of vier op de planning.
Eigenlijk een heel goede training. Ik liep zeer vlot, maar als ervaren loper merk je toch aan de details dat het al eventjes geleden was dat ik zo'n lange loop kon doen. Die laatste 15 minuten vond ik dat de benen 'een ietsiepietsie' te zwaar wogen. Kan liggen aan de fietstraining en aan de lange wandeling van gisteren. Maar toch...nog wat werk aan de winkel.
Oh ja, er zitten nog wat beslissingen in de pipeline. Zou wel eens kunnen zijn dat ik op 5 september mijn seizoen niet afsluit (Gérardmer), maar dat ik na die triathlon nog efkes doortrain voor de ....marathon van Brussel begin oktober. En voor volgend jaar (2010)....staan er waarschijnlijk weer Iron Man's op de agenda. Waarschijnlijk worden het Frankfurt (begin juli) en de nieuwe Iron Man distance triathlon in Limburg (Neerpelt) (augustus).
Zaterdagochtendrit met David. Lang geleden dat we eens samen getraind hebben. Grote stukken stevig doorrijden gecombineerd met af en toe een beetje pedaleren en zitten tetteren. David had een wat rustiger training in het hoofd dus heeft hij op de snellere stukken voor mijn wiel gekozen. 'k Heb verdomd goeie benen.
's Namiddags met een bende vrienden nog 3 uur gaan wandelen, en eerlijk gezegd tegen het einde van de dag begon ik toch wat zware kuiten te krijgen.
Op een nuchtere maag 10 minuten warming up en daarna een tempo run van een half uur startend aan 70% en oplopend naar 87% (eerste tien minuten dicht tegen de 70, tweede tien minuten rond 75-80, en daarna hoger). 7,3 km in 30 minuten en 6 seconden (14,55 km/u). Mooi mooi.
13u Zwemmen ong 0:30:00 1250m
Hier wat minder. Mooie eerste 750m, daarna 500m afwisselend one arm training, en snelheidsintervallekes. Wat een geplets! leek nergens op.
En .....hilarisch....daarna niet meer kunnen verder zwemmen wegens verschrikkelijk pijnlijke krampen aan de onderkant van mijn rechter middenste teen. Maar dat is dus vreselijk pijnlijk hé. Gelijk een onnozelaar NEGEN minuten staan teenstretchen in het water, maar dat ging dus niet over hé. Afdruipen dan maar. Onnozelaar...
Het was lang zoeken naar een manier waarop het mogelijk zou zijn om toch te lopen. Na veel wikken en wegen werd het een pleister op de wonde aan de linkerenkel, vastgehouden door sporttape, niet in mijn nieuwe schoenen, ook niet in de uitgesleten vorige maar in die van voorjaar 2008.
Wat liep goed: ik liep een sterke loop met 2 keer 2500m aan 15 km/u en een straffe inspanning van 4 minuten aan 75%-84%.
Maar er liep veel meer mis dan goed: 1. ipv een uur heb ik maar 40 minuten kunnen trainen, want mijn linkerwonde begon weer pijn te doen. Net op tijd gestopt want thuisgekomen merkte ik dat er een scheurtje aan het ontstaan was onderaan mijn wonde. 2. het moet duizenden loopkilometers en waarschijnlijk meer dan 5 voetbalseizoenen geleden zijn, maar ik heb toch wel mijn rechtervoet omgeslaan zeker. Reeds na vijf minuten. Eén minuut lopen manken, maar daarna mits wat op de tanden bijten kunnen doorlopen. Maar thuisgekomen begon het toch echt te zwellen en pijn te doen.
Vorige week, deze week en volgende week waren de weken waarin ik de puntjes op de i ging zetten, 10 trainingen per week waarvan 4 looptrainingen. Het lichaam echt tot het uiterste onder druk zetten, en op de rand van de uitputting brengen, om daarna twee weken rustig af te bouwen met als gevolg een enorme piek op de wedstrijd. Die plannen vallen nu in duigen. M E R D E DE belangrijkste en zwaarste trainingen (de looptrainingen) vallen één voor één in duigen. Als je al van september vorig jaar aan het bouwen bent, doet dat pijn. Ik troost me met het feit dat ik gelukkig een seizoen loop van verschillende wedstrijden. En misschien ziet het er binnen een dag of 5 allemaal al weer wat rooskleuriger uit. Nu eerst dat scheurtje weer laten dichtgroeien en die zwelling onder controle houden, en dus vooral fietsen en zwemmen. GRRRRRR
Na het werk en voor het koken snel even gaan dollen op de triathlonbike. Korte warming up (inclusief 2 keer vol in de remmen voor automobilisten die geen rijbewijs verdienen), dan vlammen op den dijk, en dan cooling down. 34,1 km/u. TSJAKKA!!!
Alweer een trainnig in de Blaarmeersen terwijl de kinderen zitten te spelen op het strand en vrouwlief ligt te zonnen. Zou ik wat meer moeten 'rollen' tijdens het zwemmen? Misschien wel, verlengt zeker de insteek maar dan gaat er natuurlijk oo ksnelheid verloren door het zoeken van een evenwicht. Mmmmm
Na de straffe training eergisteren was het vandaag de bedoeling goed rond te draaien maar de benen niet onder druk te zetten. Perfect gelukt tijdens deze rit. Daarna fiets eens goed gekuist. Heerlijk om die bolide weer te zien blinken als nieuw.
Wanneer gaan we nu eindelijk weer kunnen lopen? Morgenavond misschien. Wonde is aan het dichten. Maar misschien wacht ik nog wel tot woensdag. Ik wil deze week sowieso minimaal 3 uur lopen.
8u35 Fietsen 3:23:15; 109,6 km/u; 32,3 km/u; gem HSL 135 (70%); max HSL 162 (rond de 90% denk ik, te lui om het nu te gaan opzoeken)
Wat een training. Helemaal op mijn eentje opnieuw, geen halve meter in het wiel gezeten dus, nee zelfs niemand om eens naast te rijden. Individuele tijdrit. Over een afstand van 110 km een moyenne van 32,3 km/u. Daar hoeft geen tekening bij: schitterend gereden vandaag.
Eerst via ringvaart, Lieve en Schipdonkkanaal naar Damme, daar afzakken tot in Beernem, om dan langs Brugse vaart en Ringvaart terug naar Merelbeke te rijden.
Het lastigste moment was het opdraaien op de Brugse vaart in Beernem, want vanaf dan stond de wind volledig in het nadeel. Als je dan alleen rijdt, is het niet alleen in de benen maar ook in het kopke dat ge de vermoeidheid voelt. Als er niemand met je meerijdt, moet je verdoemd gemotiveerd zijn om dan de pedalen hard te blijven ronddraaien. Nog 30 km wind op kop, weet je dan. Maar ik was vandaag niet alleen topfit, ik was ook supergemotiveerd.
En wat ik ook merk, als je de looptrainingen even niet kan doen, zit je natuurlijk veel frisser. Dan fiets je de pannen van het dak. Het zijn de looptrainingen die een triathlonvoorbereiding zeer zwaar maken.
Maar wees gerust, ik sterf van de goesting om weer te beginnen lopen. De wonde is zich aan het dichten, maar ik kan nog steeds nauwelijks schoenen verdragen. Ik vrees dat i kten vroegste maandag of dinsdag weer zal kunnen lopen.
1000meter strak zonder pull buoy en 750m met pb oefenen op stijl.
Pffff.... ik fret mijn kas op omdat ik nog steeds niet kan gaan lopen. IK kan zelfs nog niet normaal stappen met schoenen aan. De wonde aan mijn hiel is zo groot dat ze nog steeds niet dicht is.
Morgen 3u30 gaan fietsen, maar dat zie ik nu enkel maar een surrogaat. Niks is zo goed voor de fysiek als een looptraining. Mijn benen jeuken.
Niks maar dan ook niks ken ik van de landbouw, maar mijn rit vandaag door de Zwalmstreek heeft me één ding geleerd. De landbouwers hebben de laatste dag veel in de aarde zitten ploeteren. En de landbouwgrond moet enorm goedkoop staan, want ze hebben er verschrikkelijk veel achtergelaten op de wegen. Kortom 't was vandaag af en toe een licht mountainbike parcourske.
Een free run vandaag. Zeker niet alles uit de kast halen maar gewoon eens goed doorlopen. Ga ik de volgende weken eens meer doen. Een goede training met spijtig genoeg vervelende gevolgen. Eerste training met mijn nieuwe loopschoenen. Verschrikkelijke pijnen aan de hielen, en bij thuiskomst was de schade groot: bij hiel linkervoet was er een stuk vlees afgeschuurd ter grootte van een 2 euro munt, en bij hiel rechtervoet een bloedblaar van dezelfde grootte. Linker schoen is nu ook definitief gemerkt als zijnde mijn bezit, naar goede camorra gewoonte wordt dat bezegeld met eigen bloed.
Twee problemen: 1. Komt het wel goed met die schoenen? of spreken we over 150 euro in het water? slik... 2. gans mijn uitgekiend schema voor deze week ligt in duigen. Zwemmen morgen lijkt me de wondes weer te verzwakken, en de loop van 1u45 donderdag lijkt me ook niet aangewezen, tenzij ik een late paasboetedoening of zoiets wil doen.
Kopzorgen alweer. Desalniettemin: 14,8 km/u is een mooie moyenne voor een loop aan 72%.
Gewoon 70 km bollen in de streek van Lievens Houtem en de Zwalmstreek. Mooie rit op de eerste echte zomerdag. Bedoeling was zeker niet om er een snelle training van te maken, maar zonder echt door te vlammen bleek dat ik uiteindelijk 30,5 km/u gereden had. Mooi zo. Heel veel zin om nu te gaan zwemmen in de bLaarmeersen, maar het is verjaardagsfeestje van mijn zoontje, dus ik ga straks 3uur staan voetballen met al zijn vriendjes. ook lastig hoor...
Vier dagen niet getrzind om te herstellen van de heftige wedstrijd in Leuven. Maandag reed ik met mijn fiets naar het werk en raakte nauwelijks Moscoubrug. Twee dagen lopen manken ook, maar na een heerlijke massage van mijn schatje ging het daarna aleen maar beter.
Soit, vandaag de draad weer opgepikt met een pittige maar korte looptraining
Wedstrijd Zondag 17 mei Halve Triathlon Leuven 5u03m48s (doel: binnenkomen binnen de 5u)
De voorbereiding
Ongelooflijk wat er allemaal kan gebeuren in dat laatste uur voor de start : Om 9u45 staan David en ik samen met vele andere deelnemers in een sappig buitje op het Ladeuzeplein in Leuven te wachten op de bussen die ons met onze fietsen en ons zwem- en fietsmateriaal naar de plas van Rotselaar zullen brengen. Er zijn te weinig bussen, ze komen te laat, en ze rijden ook nog eens verkeerd. Gevolg : een goede 10 minuten voor de start ben ik eindelijk met mijn fiets en materiaal in de wisselzone. Ik moet me nog kleden voor het zwemmen, nog al mijn fietsmateriaal klaar leggen, nog eens serieus de patatten gaan afgieten, en er zijn problemen met mijn rugnummer, en ik moet nog 500m wandelen/lopen naar de zwemstart. Wat een gedoe ! Gelukkig wordt de start uitgesteld tot .uiteindelijk 11u10. Voor de triathleten heel vervelend, voor de organisatie waarschijnlijk een logistieke nachtmerrie.
Hoe kan je later je wedstrijd goed evalueren : o.a. door je polar hartslagmeter aan te doen tijdens de wedstrijd. Doe ik dus, maar wat blijkt : mijn polar snelheidsmeter op mijn voorwiel moet een duwtje gekregen hebben op de bus. Ik weet dus op de fiets niet hoe hard ik rijd. En tijdens het lopen valt hij plots uit. Dus ook mijn gemiddelde hartslag of hartslagcurve kan ik niet bekijken voor het lopen. Ik switch tijdens het lopen mijn polar snel op de « only heart rate without training » modus, zodat ik alleszins live mijn hartslag kan blijven volgen, maar geen flauw idee heb hoe lang ik loop per ronde.
Geen paniek : er hangt zon zendertje aan je voet gedurende de hele wedstrijd, en telkens je over een bepaald soort mat loopt of fietst wordt je tijd geregistreerd, dus later bij de uitslag zal je perfect zien hoelang je gezwommen hebt, hoe lang de wissel zwemmen-fietsen duurde, hoelang je fietste/loopte in je eerste, 2e, 3e ronde . Dacht ik, maar nee hoor, ondanks al die matten krijg je uiteindelijk alleen je totale zwem-, fiets- en looptijd, en natuurlijk je eindtijd. Merde alors ! Zelfs de wissels zijn niet apart opgenomen, dus die zitten ergens in je zwem, fiets of looptijd vewerkt. Moeilijk dus om correct te analyseren wat er gebeurd is, maar ik doe mijn best.
Zwemmen 2500m + lopen tot aan mijn fiets ; 57 minuten
Positief : Bij de start sta ik als matig zwemmer natuurlijk achteraan. Het duurt dan ook een minuutje na het startschot alvorens ik effectief in het water lig. Ik zal dus ongeveer 55 minuten gezwommen hebben. Perfetto op de minuut wat ik voorspeld had. 22 minuten zwemmen per km, das niet schitterend natuurlijk, maar voor mij is dat een bevestiging van mijn vooruitgang : 2 jaar geleden in de halve triathlon in Brasschaat zwom ik nog 28 minuten per km. Ongelooflijke vooruitgang.
Negatief : Jaren werk je aan je zwemmen (winter en zomer), je maakt ongelooflijke vorderingen (zie hierboven) ondanks het feit dat je er absoluut geen aanleg voor hebt. Je kiest niet voor de makkelijke weg (duatlon), maar probeert je zwaktes te overwinnen, en dan denk je : nu ga ik toch kunnen aanpikken aan de staart van het peloton. En eens ik daar zit, zwemmen ze me er godverdomme niet meer af. Vergeet het : we zijn nog geen 500m ver en het peloton ligt al onbereikbaar ver voor me uit. Hoe frustrerend en ontmoedigend ! Alweer bij de sukkelaars in het water. En alweer uit dat water komen en zien dat bijna alle fietsen al weg zijn. Ik heb verschrikkelijk hard gevloekt.
Negatief en positief : Ik moet sneller kunnen. Aan wat heb ik in dat water toch allemaal liggen denken. Ik was niet gefocused op het zwemmen. Mijn gedachten dwaalden af. Dus, dit moet sneller kunnen. In Brasschaat moeten hier nog een paar minuutjes afgepietst worden.
Transion Zone 1 (T1) : de wisselzone
Wat mij betreft het absolute minpunt qua organisatie die dag. Mijn fiets staat gewoonweg in de modder, ik sta tot aan mijn enkels in de modder. Verschrikkelijk. De slechtste wissel die ik ooit gedaan heb. Wat een gedoe ! De organisatie heeft mijn rugnummer niet aan mijn fiets gehangen maar in mijn zwemzak gestoken, maar dat duurt dus wel even voor je dat doorhebt. En dan ook nog eens krampen in de lies waardoor ik nauwelijks kousen en schoenen aankrijg. Triathlon is knettergek.
Ik schat 5 à 6 minuten op zijn minst.
Fietsen 82 km ; 2u25 ; 34 km/u
Positief Een heel zwaar parcours ondanks redelijk vlak. De eerste 10 km naar Leuven, en dan telkens de laatste 10 km van de 3 plaatselijke ronden een zeer straffe wind op kop, en een zeer bochtig parcours op slecht wegdek. IK ga als een gek tekeer (meestal aan hartslagen 155-165, in het rood dus), rijd enorm sterk, alles op het groot blad. Op dit parcours in deze omstandigheden in een individuele tijdrit een moyenne van ongeveer 34 km/u, das fantastisch gereden, mijn beste fietsprestatie ooit. En in Brasschaat 2009 ga ik nog sneller rijden, schrijf dat maar op. Ik ben ook sterker dan iedereen die in mijn vizier komt, en ben dus bezig aan een inhaalrace. Vergelijking met Brasschaat 2007 : daar reed ik 31,9 km/u. Serieuze vooruitgang.
Negatief Weinig of niets, behalve dat het nogal vervelend is als je je eigen snelheid niet kent door het uitvallen van je snelheidsmeter.
Transition Zone 2 (T2) : de wisselzone
Ik schat 4 minuten. Mijn loopschoenen zitten niet genoeg los, de veters zijn iets te strak waardoor ik er niet vlot inglij. « Komaan Christophe, wat een beginnersfout, het is verdomme je 5e triathlonjaar ! » En dan ook nog een vermaning omdat ik mijn helm te vroeg losgemaakt heb.
Lopen 20 km ; 1u31-1u32 ; 13 km/u
Positief Traditioneel mijn beste nummer, maar wat gaat dat geven nu ik in het fietsen geen reserve ingebouwd heb voor het lopen. De start is perfect, ik zit onmiddellijk in een goed tempo en voel me fris. De benen zijn vederlicht, maar hartslag zit wel onmiddellijk rond 160, wat bij het lopen toch al ter hoogte overslagpols ligt. Kan ik dit 20 km volhouden ? geen idee. En wat is dat voor een parcours : continu op en af, de ene bocht na de andere en met heel veel kasseien. Dit wordt zwaar. De eerste 13 km verlopen perfect ik hou mijn tempo goed aan, en als ik opdraai voor de laatste rond van 6,6 km, roept de speaker net de tijd van een finisher af : 4u26m58s. Ik heb dus nog 33 minuten om binnen de 5 uur te finishen. Dat kan niet meer misgaan denk ik, gewoon tempo volhouden. Maar 2 km later is hij de daar de man met hamer. Ik probeer mijn tempo aan te houden ondanks de terugval, maar mijn hartslag daalt ipv stijgen. Kortom t vat is af, ik kan niet meer in het rood gaan. Toch heb ik vertrouwen in een finish binnen de 5u. Maar pas in de laatste meter zie op het scorebord 5u03 staan. NEEEEEEEE ! IK heb mijn laatste ronde dus gelopen aan 11 km/u. Ik heb gegokt en verloren. De man met de hamer was er 4 km te vroeg. Een beetje hogere wiskunde leert me dat ik de eerste 2 rondes afgewerkt heb aan een moyenne van 14 km/u. Tot daar verliep alles dus duidelijk zeer goed. Vergelijking met Brasschaat 2007 : daar liep ik 12,8 km/u (maar wel met de vingers in de neusgaten en over de volledige 20 km).
Hilarisch 2 keer in het begin van de 3e ronde denk ik David in het vizier te hebben, ik loop er naar toe, en het blijkt een andere lange slungel te zijn. David is uiteindelijk in een fantastische 4u53 10 minuten voor mij gefinished. Knappe prestatie.
Afzien en filosofie Tijdens zon wedstrijd denk je soms : « wat voor een verschrikkelijke sport » is dit, maar 5 minuten later denk je al « dit is het mooiste dat er is ». Om 5 minuten later opnieuw...
En nu ? Verder knokken natuurlijk. Ik heb de laatste 2 jaar, tussen mijn 38e en mijn 40e nota bene, op alle 3 de disciplines vooruitgang gemaakt. Ik leg de lat dit jaar misschien wat hoog qua tijden, maar dat houdt ons scherp, toch ?
28 juni Brasschaat. Be there !
Ik kan daar voor twee opties kiezen: iets rustiger fietsen waardoor ik rapper kan lopen op het einde, of alles geven in het fietsen en hopen dat deze keer de klop pas na de finish komt. Het tweede lijkt me leuker. Laten we dat maar proberen. En nu opnieuw keihard trainen.
Thanks Een heel grote merci voor An, Katrien, Peter, Sien en Nel, die fantastische supporters waren.
Hoi, net thuis van Triathlon Leuven. Eindtijd 5:03. Op een haar na dus. De eindstand staat nog niet op de site, dus ik heb geen perfecte gegevens.
In het kort: Zwemmen 2500, waarschijnlijk 0:55 ongeveer. Goed en een enorme stap vooruit vergeleken met 2 jaar geleden (Brasschaat) Fietsen 82 km, kilometriek marcheerde niet, maar ik heb enorm goed gereden: ik verwacht een tijd tussen 2u20 en 2u30. Ongelooflijk gevlamd, en dat op een toch wel bochtenrijk parcours, met een zeer lang stuk waar de wind vol op kop zat. En t was serieuse wind. Nee dat fietsen, dat ging enorm goed. En dan verbazingwekkend genoeg... niet zo super gelopen. Zowel bij zwemmen als fietsen diep gegaan. Hartslagen rond de 160.. Bij het lopen ook direct rond de 160, hopen dat de klop er pas komt na de finish, maar 4 km voor het einde was het boem patat. Diene met zijne hamer was daar. Waarschijnlijk iets meer dan 1u30 gelopen.
Ik ben echt kapot nu. Stikkapot.
Morgen en overmorgen schrijf ik een lang verslag op deze blog, maar wou jullie bovenstaande toch al laten weten.
Polsslag 42 deze ochtend. Nog een beetje liggen lezen in bed, koolhydraatrijk ontbijt, en ...veel rusten en drinken. Als ik iets doe, dan is het een gezelschapsspel met de kids, een klein afwasje, mijn fiets opblinken, of mijn triathlon materiaal klaarleggen.
Vanavond is Iris op de lappen, voor mij ligt een DVD'tje van mijn favoriete serie Deadwood klaar. Ideale voorbereiding.
De 'goesting' voor de wedstrijd is groot. Na 8 maanden trainen is dat ook normaal hé. Ik ben wel veel rustiger dan vorige jaren. Ik ben vandaag zelfs al beginnen denken aan mijn volgend triathlonseizoen (terwijl dit seizoen morgen pas begint). Voor 2010 zit vandaag volgend wedstrijdschema in mijn hoofd: mei halve triathlon Leuven, juli Iron Man Frankfurt, augustus Iron Man Embrun (midden in de Alpen met tijdens het fietsen 5000 (!) hoogtemeters waaronder beklimming Col d'Isoar). Maar we zien wel.
Eerst morgen eens uit alles uit de kast halen in Leuven.
DE belangrijkste en zwaarste trainingen (de looptrainingen) vallen één voor één in duigen. Als je al van september vorig jaar aan het bouwen bent, doet dat pijn. 
