De wetenschap heeft gesproken: Ok, ik moet dus af en toe een lange heeeeeeel trage loop doen aan heeeeeel lage hartslag (onder de 125). Da's dus gans den tijd met de handrem op lopen. Op den duur geraak je wel gewoon aan dat slakkengangetje hoor. Voordeel is wel: je bent 1u40m aan het lopen, en bent geen beetje moe. En uiteindelijk verschiet ik nog van het tempo. Valt nog serieus mee.
Maar dit is dus een echte lsd looptraining (nog nooit gedaan aan zo'n lage hartslag).
Door allerlei praktische beslommeringen beslis ik de verplaatsing woon-werk / werk-les sportvoeding / les sportvoeding - woon allemaal te doen met de stadsfiets en niet met de koersfiets. Ongeveer 1u10m op de stadsfiets gezeten dus vandaag. En dus is dit een rustdag. Had ik het met de koersfiets gedaan, dan had ik vandaag dus een training van een goed uur genoteerd. Je ziet, het is soms allemaal een beetje wikken en wegen.
Maar een mens wil toch vermijden dat hij het halen van zijn pantoffels boven op de slaapkamer op den duur ook als training inschrijft hé..
Dit was dan dus de 3e zwemtraining in 42 uur. En ik heb het gevoeld: de eerste helft van de training omdat het ongelooflijk goed ging (watergevoel en stijl goed), de tweede helft omdat de vermoeidheid extreem doorwoog (had ook een hongerklop - maag plakte tegen mijn rug ). Uiteindelijk kon ik de laatste 300m nog nauwelijks mijn arm boven het water houden. Als uwen insteek zo ongeveer ter hoogte van uw oor gebeurt, loopt het verkeerd af natuurlijk...
6 * 150 inzwemmen met telkens 10 seconden rust 600 long stroke 600 loco swim (1 lengte snel/1 traag/2/2/3/3/3/3/2/2/1/1)
tot hier ging het goed, en dan liep het traag maar zeker fout....
600 (100 one arm - 200 swim - 100 overname - 200 swim) 300 pull
Een intensieve training vandaag. Na 10 minuten opwarmen twintig (!!!!) keer een 400m lopen in mijn intensieve zone, net onder de overslagpols (159) dus. Telkens na zo'n 400m 30 seconden recupereren. En na de 20 blokjes natuurlijk nog uitgebreid de tijd nemen om uit te lopen. Ging goed, maar ik weet wel hoe het komt dat mijn benen nu pijn doen.
Mijn overslagpols is nu dus wetenschappelijk bepaald op 159. Even gecheckt: vorig jaar in de halve triathlon van Brasschaat liep ik 20 km tussen 163 en 167. Gewoon 20 km in het rood dus...en maar melkzuur opstapelen.. Straf. Geen wonder dat ik dit schreef in mijn verslag over het lopen : " Alles maar dan ook alles doet pijn : mijn hoofd, mijn schouders, mijn ribben, mijn longen, mijn maag (ik heb al meerdere keren water al lopend terug uitgespuwd omdat ik het niet binnen kreeg), mijn heupen, mijn onderrug, mijn benen, ". En dit over de eerste minuten na de finish in het atletendorp: "En daar .ga ik compleet kapot. Ik dwaal wat rond, zet me in het gras, en begin te wenen van pure ellende. Ik ben helemaal tot aan het gaatje gegaan. Mijn lichaam is compleet kapot." By the way...ik had bij het fietsen ook al het snot voor mijn ogen gefietst. Toch mijn strafste wedstrijd tot nu toe....
13u10 Zwemmen 1u02m; 2700m
Bij het binnenkomen van het zwembad lag Dirk daar blijkbaar te trainen. Dirk gaat in Neerpelt zijn 1e Iron Man doen. Great! Ik heb 20 seconden naar hem staan kijken toen hij aan 't uitzwemmen was. En dan heb ik niet meer gekeken. 't Was niet om aan te zien ...... zoooooooo snel. Brrrr... Ongelooflijke kracht en sierlijkheid...die man glijdt door het water als een ...ja ... een haai. David is een potvis daarmee vergeleken, en ik ....uhm ... laat maar zitten.
Mijn sessie ging redelijk, maar na 1500m had ik veel problemen. Vermoeid denk ik van de ochtendtraining en van de derde dag op rij met 2 trainingen.
400m inzwemmen 500 (100 one arm - 200 long stroke - 200 swim) 3 * (250 focus style -150 @ 80% - 100 (25 fast - 25 easy ...)) 400 pull
Die pull buoy, ik gebruik hem nog weinig, maar nu was het nodig om die laatste 400m nog wat elegant uit te zwemmen.
De hartslag blijft ongelooflijk traag. Ik heb er nochtans 18 minuten one leg training ingestoken. Heb me nu ook niet bepaald de kleren van het lijf gefietst hoor. Ik ga de eerste 3 dagen van deze weken zes trainingen doen. Je moet er dan dus ook niet te veel zware insteken.
19u Zwem (les) 0u55m; 1700m
De zwemles van Mr T triatlonclub. Was een redelijk lastige. Er zat bijvoorbeeld één zeer lastige coördinatie oefening bij: met de armen schoolslag zwemmen terwijl je met de benen crawl zwemt. Maar mijn baan was wel wat te druk bezet. Ik werd redelijk veel opgehouden, wat de concentratie niet echt bevorderde.
Voila, de 4 dagen rust die ik me oplegde zijn gepasseerd. Het lichaam is hersteld, we kunnen weer beginnen trainen. Heb me bovendien vandaag ingeschreven voor de Iron Man distance wedstrijd in Neerpelt op 27 juni. Ik heb al gemerkt dat een heel aantal mensen willen komen kijken. Doen! Ik vind het fantastisch als er veel supporters zijn.
Na de 4 rustdagen had ik vandaag een zeer lage hartslag. 12,7 km/u aan hartslag 124, da's zalig natuurlijk. Ik ben de vorige 4 dagen ook heel wat bezig geweest met het analyseren en verwerken van de resultaten van mijn lactaattest op de loopband van vorige week. Niet gemakkelijk hoor om de vaste manier waarop je traint toch weer aan te passen.
Vandaag was een extensieve loop voorzien, die zullen er vanaf nu meer inzitten. In mijn geval betekent dat hartslagen tussen 125 en 139, snelheden tussen 11,2 en 13,2. Door de extreem lage hartslag zat ik dus net onder die zone, maar qua snelheid wel redelijk hoog extensief. Om maar te zeggen hoe het soms een puzzle kan zijn. Als je zo iemand ziet lopen op straat, kan je je waarschijnlijk niet voorstellen dat daar soms wel eens wat rekenwerk aan vooraf gegaan is hé. Maar ik heb een paar weken geleden beslist om zo juist mogelijk te trainen (zie ook mijn zwemtrainingen) want op 40 jarige leeftijd zit ik nu waarschijnlijk in de laatste fase waarin ik nog kan verbeteren. Ergens vooraan of midden in de 40 komt onverbiddelijk het moment waarop het plots allemaal wat trager zal gaan...
Pure recuperatietraining. Het was goed gedooid maar toch lagen hier en daar de fietspaden nog gladjes. Vooral die roze fietspaden dooien precies iets trager. Voorzichtigheid geboden dus, wat deze training nog trager maakte dan ik voorzien had.
). Uiteindelijk kon ik de laatste 300m nog nauwelijks mijn arm boven het water houden. Als uwen insteek zo ongeveer ter hoogte van uw oor gebeurt, loopt het verkeerd af natuurlijk... 
