Nu ik niet mag lopen deze week, en eigenlijk ook niet zwaar mag klimmen of grote force mag steken op de fiets, heb ik er dan maar een punt van gemaakt om elke dag op de fiets te zitten. Het weer leent er zich ook ongelooflijk toe. Maar ik mocht niet de fout maken om de blessure weer te forceren. Na de 105 km van woensdag, de volgende 4 dagen dus kortere (en ook rustigere) ritten:
DONDERDAG BIKE 1:38:02; 43,7 km; 26,7 km/u; gem hSL 106; max HSL 141 in de buurt van Balegem, Dikkele, Gavere - dus wel 128 hoogtemeters, maar kalmpkes aan. Extensief VRIJDAG BIKE 0:46:05; 18,9 km; 24,6 km/u; gem HSL 98; max HSL 117 fluitend op het klein verzet; woon-werk verkeer ZATERDAG BIKE 2:08:00; 60 km; 28,1 km/u; gem HSL 113; max HSL 151 easy going met op einde een inspanning van Wetteren naar Heusden op den dijk aan 38-40 km/u, met een andere triatleet in duo. In Melle hem er medogenloos afgereden. ZONDAG BIKE 1:55:42; 57,57 km; 29,9 km/u; gem HSL 118; max HSL 145 rustige rit naar den Donk. Na het zwemmen naar David en 's namiddags met rugwind goed doorgereden terug naar huis
Met de lange rit van woensdag meegerekend, heb ik dus 5 dagen op rij op de fiets gezeten. Ik moet het nu daarvan hebben, in plaats van van de klim- en snelheidstrainingen die voorzien waren, maar heb me best wel geamuseerd.
En dus op zondag.... de eerste open water training van het seizoen in Nieuwdonk. Heerlijk, het water is echt al redelijk warm.
ZONDAG SWIM 2.1 km 6 * 350m waarvan 2 keer wedstrijdsimulatie!
De eerste 2 trainingsdagen in het nieuwe wat rustiger regime, mogen er toch wel wezen : een nuchtere ochtend-zwemtraining en een zonovergoten lange extensieve duurtraining op de fiets
Oh ja, en maandagavond nog met een triest gevoel : CORE STABILITY 0:30:00
Maandag 21 mei : hoe een licht verdict toch hard kan zijn
Oké, na een rustige week, en drie weken voor La Roche stond ik vandaag aan de start van 2 keiharde trainingsweken, die nodig zijn om de puntjes op de i te zetten. Klimtrainingen met onder andere zondag Tilff-Bastogne-Tilff, lange tempoblokken op de fiets en in het lopen, pittige zwemtrainingen, 2 koppeltrainingen, het zag er mooi uit.
Maar first things first, eerst een afspraak met de sportdokter. IK had geluk, er viel deze voormiddag een afspraak weg, dus voor de week goed begonnen was, lag ik al onder de echo. Weinig verrassends en niks echt dramatisch : een verstarring van de kuitspier en een lichte ontsteking van de achillespees. Dzuje! Volgens de dokter heeft het te maken met net iets te hard van stapel lopen bij de trainingsopbouw na de vorige blessure. Niet echt grote fouten gemaakt, maar toch ...het hangt soms van kleine dingen af. Het advies liet niks aan duidelijkheid : 1 week niet lopen, daarna enkel korte trage loopjes, geen zware klimtrainingen op de fiets -omwentelingen maken. La Roche mag ik meedoen, dat houdt geen risico in, maar dokter Praet drukte me op het hart me er nu eindelijk definitief bij neer te leggen dat ik daar een eerder zwakke looptijd zal neerzetten. "Zie het als een lastige training, Christophe, de enige lastige training van de volgende 3 weken." Na La roche zal i kwel even wat meer last hebben, rustig aan daarna dus, o mdan in de zomer weer zachtjesaan op te bouwen. Ok, case closed, dacht ik. Fair enough! Nieks ernstigs, efke slikken en dan knop omdraaien. Maar verdoeme seg, dat heeft me wel een dag gekost om die pil te slikken hoor. 't Was toch een tik met de hamer. Maar o phet einde van de dag was al bezig met mijn seizoen helemaal opnieuw in te schatten, en de verwachtingen af te slanken. DE trail run in augustus (25 km) heb ik laten vallen, die zou me te veel onder druk zetten om snel zware looptrainingen te doen. Berlare (begin augustus wordt een wedstrijd midden in de opbouw, dat wordt dus geen hoogvlieger. De kwart van Hoei en Limburg 111 in september zouden al wat beter moeten gaan, in die laatste zou ik zelfs al eens mijn duivels willen ontbinden. Maar de Reuzen van Wetteren, een duatlon begin oktober, staat nu met ster aangeduid. 12 km RUN - 50 km MTB - 8 RUN. Dat lijkt me wel iets. Allez, we zien wel.
Om niet te veel te zagen over mijn frustraties qua blessures ga ik bovendien maar 2 (max 3) keer per week meer bloggen. 't Zullen toch geen grootse trainingen zijn de volgende weken, en ik kan me niet voorstellen dat het voor jullie op deze manier boeiend genoeg blijft.
Vandaag snelheidstraining met als conclusie dat er voorlopig nog weinig explosivieve snelheid in mijn zwemmen zit. Daar is nog werk aan. Maar een goeie training
500 IN en dan 10 * 200 met afwisselend trage en snelle 200, waarvan de laatste 4 met zwemvliezen
de tijden van de snelle 200m zijn: 1 : 3:50
2 : 3:56
3 : 3:57
4 : 3:19 (met zwemvliezen)
5 : 3:19 (met zwemvliezen)
Nee, geen hoera stemming nodig, maar wel zo ongeveer wat ik verwacht had. Tegen begin van de zomer zou ik daar graag 5 keer 3:40 zien verschijnen. zou dat haalbaar zijn? We zien wel. Ik heb alleszins deze week mijn goesting in zwemmen teruggevonden.
De volgende 2 dagen worden trainingsloos want lentefeest van Robben, dus handen uit de mouwen nu...
In plaats van een intervaltraining een extensieve run vandaag, om de achillespees te sparen. Lekker tempo'tje uiteindelijk. Ging me goed af. De pees steekt af en toe inderdaad eens op, niks dramatisch, maar ik heb vooral schrik om mezelf een chronische blessure te doen oplopen, en met in het achterhoofd mijn leeftijd (nog een paar weken 42 en dan onherroepelijk 43), en mijn plannen voor 2 straffe Ironman jaren in 2013 en 2014, moet ik echt wel voorzichtig zijn. Mmmmm....volgend week toch een echo laten nemen bij mijn sportdokter...
 "Cool"){kind=icon}
