Ik was vergeten mijn Polar aan te zetten of te bekijken bij de start van deze training. Maar volgens David heb ik deze 2km gezwommen in 40 minuten. Ik twijfel eraan, maar als het waar is, is het een zeer goede tijd. Soit, het voelde heel goed aan. Zeker de 2e km was overtuigend. Ik heb meer controle dan ooit over mijn zwemslag.
Volgens Iris en David, die me dus hebben zien zwemmen, zit er een verschil in mijn beweging boven water tussen mijn 2 armen. De linker is zeer goed: 'haaievin' maken met de elleboog... maar de rechtse zwaai ik te breed uit. Vandaar waarschijnlijk dat ik tijdens gans deze training regelmatig afdwaalde naar links, en dus veel moest bijsturen naar rechts. Daar ga ik morgen eens goed op letten.
Toen David en ik onze wetsuits aan het uitdoen waren, kwamen er nog twee reuzen karpers langs de rand van het meer boven water piepen om eens goeiedag te komen zeggen . Wat een kanjers, maar wel heel vriendelijk!
Aan hartslag 59% 83 km rijden aan bijna 31 km/u in het verkeer en niet bepaald na een rustperiode. Wat moet dat geven op een afgesloten parcours in een wedstrijdwaarvoor je gepiekt hebt?
Mooi tempo ontwikkeld, maar niet gevlamd. Ideale training. Exact wat ik gepland had. "I love it when a plan comes together!" Morgen eens goeiendag gaan zeggen aan de dikke baarzen (of zijn het karpers) in den Donk (Berlare).
Opnieuw zwemmen en lopen vandaag, maar helemaal anders dan gisteren:
12u35 Zwemmen 0:28:00
16 graden was het water in Vosselare put, een oude afgesneden arm van de leie. Het water voelde veel warmer aan. Dit is het ultieme gevoel van vrijheid: zwemmen in open water. ronduit heerlijk! Dat zo weinig mensen dit doen, niet te geloven. Je koopt gewoon een wetsuit, en je kan zowat vijf maanden per jaar buiten zwemmen. Het water te koud? Maar nee... 1) met zo'n wetsuit voel je daar niks van. 2) vandaag heeft mijn dochtertje gewoon in haar bikinitje gezwommen in 16°c water.
Het was geleden van begin oktober vorig jaar. Maar ik voelde me direct goed. Minder onwennigheid dan vorige jaren; En ik voel ook dat i kveel beter door het water glijd dan een jaar geleden. Open water trainingen, zo zal ik er vanaf nu de volgende maanden nog veel doen.
Dit is een echte recuperatieloop. Alles netjes onder de 65%. Nieuwe zuurstof door de benen laten stromen. Ideaal na de pittige looptraining van gisteren.
Vandaag enkel bezig geweest met de stijl. Links en rechts van mij werd er testeronsgewijs gezwommen dat de stukken er vanaf vlogen. Maar ik bleef onverstoorbaar aan de stijl werken. Laat ze maar doen!
750m zonder pull buoy, en heeeeeel ver insteken en hoooooge elleboog terugtrekken.. Geeuw! (wie blijft dit eigenlijk lezen?) dan met pull buoy: 250m hip shoulder - 250m shark attack 500m uitzwemmen (veeeeeeeer - hoooooooog)
Die stijl, daar heb ik het laatste half jaar zo hard aan gewerkt. Benieuwd of het nu ook qua tijden zal lonen.
Want.....morgen begint het eindelijk. De open water trainingen: zwemmen in Vosselare put, Blaarmeersen, Donkmeer. Heerlijk! Maar iedere triathleet weet dat het elk seizoen weer een beetje wennen is, die open water trainingen. Telkens weer voel je je bij die eerste training wat onzeker. Wat schuilt er in dat donkere water? Is het diep? Is het koud? Is het vies? Zijn er gevaarlijke watermonsters? Zouden de vissen mij nog herkennen van vorig jaar? Maar na een paar van die trainingen vraag je je af hoe je het uitgehouden hebt, zes maanden aan een stuk 3 keer in de week in dat zwembad met al die chloor, en met om de 25m zo'n muur waar je je dan weer moet draaien. Nee vanaf morgen ben ik weer een vis onder de vissen....('als een vis in het water' vond ik te voor de hand liggend.)
Een intensieve training, maar minder hard dan die van vorige week. Na opwarming, 10km goed tempo rijden. Dan zit je in een bepaald tempo waardoor je zeker niet meer gaat gaan treuzelen. Voor de rest zowat elke molshoop, elke korte knik, en elk stuk vals plat gebruikt om er een beetje straffer op te vlammen. (ik zat in de streek van Gavere, Munte, Moortsele, ....) Het gebeurt me niet snel, maar ik heb mezelf vandaag toch efkes moeten opkrikken om mijn fietskleren aan te doen. Ik zat niet echt boordevol goesting om te trainen. Maar eens op de fiets was het alweer volop genieten. Leve het trainingsschema!
Morgen staat er een rustdag ingepland. Mijn kinderen daarentegen. Morgennamiddag gaan Robben en Jolien in Gent naar een atletiek-kennismaking met Tia Hellebaut. En 's avonds speelt Robben met zijn Tenstar Melle voetbalploeg de terugmatch van de kwart finale van de Jeugdcup Het Nieuwsblad;
Een vlotte lange loop vandaag. Na de opwarming een tempo run van een uur gedaan in zone 70-78%. Lichte benen. Strak tempo. Nee, de vermoeidheid voel je pas bij de cooling down op het einde, als je jezelf verplicht om te vertragen. dan is het alsof er plots een kilootje bij gehangen wordt aan elk been.
Dringend tijd dat ik me eens begin te bezinnen over de halve triathlon in Leuven op 17 mei. Voor mij is dat eerder een trainingswedstrijd, ik heb niet de bedoeling daar in het rood te gaan. Ik ga ook niet taperen voor die wedstrijd. (taperen = gedurende een week of twee de training afbouwen om dan te pieken op de wedstrijd zelf, al zal David straks wel reageren met een nog iets 'correctere' definitie van taperen ) Maar als je niet oplet begin je natuurlijk toch als een gek te vlammen in die wedstrijd. Eens goed over nadenken: ik zou heel graag eens testen op het zwemmen, echt proberen op wedstrijdtempo te zwemmen. Maar dan moet ik mezelf wel beloven om bij het fietsen en lopen niet te forceren. Nee, wie mij eens alles uit de kast wil zien halen, moet op 28 juni in Brasschaat zijn.
) Maar als je niet oplet begin je natuurlijk toch als een gek te vlammen in die wedstrijd.
