9u50 BIKE 3:00:42; 87,52 km; 29,1 km/u; gem HSL 112; max HSL 134
IK had absoluut geen goesting om te vertrekken vandaag, en nog pijnlijke bovenbenen van gisteren. Maar ..... duty calls. Voor het eerst in de zomer zowel met een onderhemdje als met mouwkes. Ik had echt wel koud op de fiets. En dan moest het tofste nog komen : de laatste 35 km heb i kin de gietende regen mogen rijden. Er was nog een extra 13 km voorzien, maar die heb i ktoch laten vallen hoor. Ik was al zo nat als een soepkieken. Laatste 35 km waren wel langs 't water, dus ik had mijn iPodje mee om die eenzame kilometers een beetje te veraangenamen. Maar ook dat mislukte, na een minuutje of 5 ..... blieb...batterij plat.
Vandaag duo duatlon in Zele - ik als loper, David als fietser. Net voor de wedstrijd begon ik toch wat zenuwachtig te worden - geen flauw benul hoe ik mezelf moest inschatten in dit deelnemersveld, en hoe ik mezelf moest inschatten op dergelijke korte afstanden. De opwarming leek ook nergens op - ik had zeer zware benen. Net voor de start verwittigde Jeroen, de enige loper die ik wat kende, me dat i kniet ontgoocheld moest zijn als ik niet in de eerste 20 zou lopen, want dat er veel goede lopers bij waren, veel pistelopers blijkbaar.
Bij de start van de eerste 4,8 km stond ik op de tweede rij. Maar na 50 meter liep ik al op kop, als eerste de eerste bocht door : wijs gevoel. Maar i kcheckte even mijn Garmin, zag dat ik ongeveer rond de 20 kilometer per uur zat. Oeps dat was te snel! Ik hoorde links en rechts andere lopers naderen en me voorbijsteken, en pikte aan bij die kopgroep, maar die gasten bleven wel 20 kilometer per uur lopen. 't Was dan ook snel duidelijk .... ik moest de kopgroep van een man of 12 lossen. Toch bleef ik een aardig tempo lopen, en ik zag ook één voor één lopers lossen uit de kopgroep. Sommigen onder hen kon ik nog inlopen. Die ganse 4,8 km was het echt lopen tegen de grens van het haalbare. Op den duur doet dan ook echt alles pijn. Als 11e kwam ik aan de wisselzone, waar David op me wachtte, ik was compleet leeg en moest efkes serieus bekomen. Ik had dan ook een supertijd gelopen
RUN 0:17:10; 4,8 km; 16,8 km/u (tempo 3:35); gem HSL 168; max HSL 174
David zat in het 2e achtervolgende pelotonnetje op een eenzame leider, en kon daarin goed standhouden. Blijkbaar had hij de eerste ronde alles uit de kastm eoten halen om een paar man in te halen, waaruit dat pelotonnetje ontstond. Ondertussen deed ik een cooling down, stretchte wat, en voelde mijn bovenbenen stijf worden van de verzuring. Als David aan de laatste 2 rondes begon, ben ik dan beginnen opwarmen, op 't einde al wachtend in de wisselzone : daar stond ook de andere lopers te wachten, en dat bleken eigenlijk allemaal kerels van pakweg 20 à 30 jaar te zijn. Ik stond daar dus tussen met mijn 42 bloeiende lentes, en dat voor een sprint van 2,4 km. Allejuppaaah!!
RUN 0:08:24; 2,41km; 17,2 km/u (tempo 3:29); gem HSL 165; max HSL 174
Het verbaasde me hoe ik al lopend relatief weinig last had van mijn bovenbenen. Ik vond ook vrij snel het juiste tempo, dat bleek net boven de 17 km/u te liggen. Da's dus wel serieus doorvlammen zulle. Jeroen stak me voorbij en nam gestaag een voorsprong van pakweg 10 meter. Daar bleef hij hangen. Ik liep opnieuw in 11e positie, dus Jeroen in het vizier houden was de enige optie om eventueel top 10 te halen. Die voorsprong van Jeroen op 10 meter houden, hielp me wel mentaal om het tempo te kunnen volhouden. Ik dacht ondertussen aan een moment om een eindjump te proberen om hem eventueel nog te counteren in de laatste 500 meter, maar veel sneller kon ik eigenlijk niet. Ik slaagde er in om efkes tegen 18 km/u te lopen, maar hij had me zien komen en zijn eindsprint was veel feller, en ik moest vrij snel terug naar die 17 km/u.
Als 11e over de meet dus, en dat was een heel mooi resultaat. De tempo's die ik hier gelopen heb, ik had echt niet gedacht dat ik dat kon. Ook David was precies tevreden, hij had ook het gevoel dat we er het maximum uitgehaald hadden.
Zeer leuk maar lastig tussendoortje. Wat mijn betreft voor herhaling vatbaar volgend jaar.
Een serieuse opsteker vandaag : het ging echt goed. Mooi in David zijn voeten blijven hangen in de eerste 1000m, en daarna een heel goede intervalsessie gedaan. Die focus op de schouder als krachtomzettingspunt (wat een woord) werkt echt. En verder focus ik ook op mijn core stability - echt steunen op de armspieren en de zijdelingse buikspieren.
Ik voel me als een leeglopende fietsband. Alles lijkt me wel meer en meer moeite te kosten. Vandaag stond er slechts een heel korte recuperatieloop op het programma. Maar zelfs bij deze gezondheidswandeling voelde ik me allesbehalve fris. Mijn lichaam lijkt wel te schreeuwen om rust, maar da's nog een dag of 3 te vroeg. Moeilijk om nu uit te maken wat te doen : als ik nu al begin te rusten, zou ik wel zonder veel panache aan de start kunnen verschijnen volgende week in Gérardmer, maar als ik nu verder train, zou ik wel eens kunnen oververmoeid geraken, en dan zal ik ook zonder veel fut aan de start staan. Geen makkelijke keuze....
15u30 RUN 0:33:41; 7,13 km; 12,7 km/u; gem HSL 136; max HSL 155
De dag liep gans anders dan voorzien, waardorr ik geen voormiddagrit van 100 km kon doen. Pas ergens om 19u15 kon ik eindelijk de fiets, en geluk bij een ongeluk, dat bleek de enige periode te zijn vandaag waarin het niet regende. Ik zag zelfs een fantastische zonsondergang vanop de fiets. Ik heb in de Zwalmstreek gereden vanavond - veel draaien en keren, veel op en af. Ik voelde me vandaag frisser op de fiets dan ik me de rest van de dag gevoeld had.
19u15 BIKE 2:15:44; 62,95 km; 27,8 km/u; gem HSL 109; max HSL 147
De hellingen heb ik voor de verandering eens allemaal op kracht genomen, op 't groot mes.
17u30 RUN 1:02:36; 14,16 km; 13,6 km/u; gem HSL 141; max HSL 163
De zoveelste duurloop met tempoblokjes. Bedoeling was drie keer een 2 km te lopen aan kilometertempo 4:15. Lukte goed. De knie speelde een beetje op, maar hield ook wel moeiteloos stand.
km 1 : 4:16 oeps te snelle start km 2 : 4:31 km 3 : 4:42 km 4 : 4:16 (tempo) km 5 : 4:07 (tempo) km 6 : 4:43 km 7 : 4:32 Km 8 : 4:12 (tempo) km 9 : 3:58 (tempo) (oeps) km 10 : 4:49 km 11 : 4:42 km 12 : 4:10 (tempo) km 13 : 4:09 (tempo) km 14 : 4:37
Wat begon als een luie, slome zwemtraining werd uiteindelijk toch een heel pittige. Ik begon in het water te denken aan iets wat Mieke Suys me ooit vertelde: "De kracht bij het achteruitduwen van water komt niet uit je elleboog, bovenarm of borstspieren. Die kracht moet uit je schouders komen. Daar ligt de as van je motor." IK ben daar in deze training eens op beginnen letten, en zo werd het toch nog een pittige training. Ik gebruikte meer kracht, ging sneller, attaqueerde het water.
1000 In (lousy feeling) 300 (50 easy - 50 fast - .....) 200 pb + paddles 200 swim easy 300 pb +paddles (extra focus on shoulder power!!!!) 500 out (vrij pittig - met idem focus)
Zondag 21 augustus : triatleten en het sociaal leven
Je bent zoveel met training bezig, doet je best om het zo goed mogelijk te combineren met werk en gezin, maar af en toe voel je ook de druk : de kerk moet in het midden gehouden worden. Dat voelde ik gisterenavond bijvoorbeeld : trouwfeest van een collega van mijn vrouw. Niet meegaan was geen optie, en direct na het eten vertrekken ook niet. Voor ik het wist was het hoop en al 3u30 alvorens ik in mijn bed lag. Gelukkig was het een tof feest. Iris heeft bovendien ook echt leuke collega's. Maar de volgende ochtend om 7u15 moest ik dus wel uit bed. Om 9u moest ik immers op de mr T triatlon zijn om mee te helpen aan de organisatie, en in de namiddag moesten we nog naar een afscheidsfeestje van mijn schoonzus, die voor 3 jaar verhuist naar Zuid-Korea. Ook daar, leuk feestje....maar ...uhm ..... dit is wel een triathlon blog hé en niet de blog van een feestvarken.....
Ik wist het natuurlijk allemaal op voorhand en ik had sowieso een rustige dag ingebouwd. Ben er in geslaagd om op weg naar en terug van de Mr T wedstrijd een dertigtal kilometer los te rijden.
8u20 BIKE 1:06:40; 30,85; 27,8 km/u; gem HSL 105; max HSL 161
DIE hartslag 161 is omdat ik op 't einde eens een brug ben opgevlamd als een gek (gewoon om te zorgen dat i kniet op mijn fiets zou in slaap vallen)
Voor de rest beginnen de kwaaltjes zich op te stapelen : naast de linker hamstring die alweer begint op te spelen, is mijn linkerknie nu ook aan het zeuren geslaan. De buitenste band is geïrriteerd, waarschijnlijk gewoon door het lange seizoen. Nog efkes doorbijten....