Wat kan het leven mooi zijn. De kindjes zitten op de speeltuin, de zon breekt door en David en ik snijden in onze wetsuit door het heerlijke water van het Donkmeer. Een mens vraagt zich dan af: waarom doet niet iedereen aan triathlon?
Een typische tapering-training. Efkes de deur uit om de triathlonfiets nog eens onder je gat te voelen, en bevestigd te krijgen hoe vlot je de pedalen rondtrapt. En dan ....snel weer naar huis.
Wat heb ik genoten vandaag, zeg. Gisteren een rustdag en vandaag had ik vleugels.
11u35 Zwemmen 0:44:17
terug naar de Blaarmeersen. Het water was lekker warm, en het zwemmen ging goed. Er zat wel wat stroming op want er stond veel wind, maar eens ik dat wat onder controle had........wel het was lang geleden dat ik me zo goed voelde in het water. Heb zowat op van alles gelet en de laatste 20 minuten heb ik ook veel agressiever gezwommen dan ik gewoon ben. Was lang geleden dat ik agressie en controle heb ik kunnen combineren. (ik heb het over zwemmen hé)
Een verbazingwekkende loop vandaag. Ik had zoiets van "doe maar wat", zolang je maar niet forceert en dus niet in het rood gaat en zolang het maar natuurlijk aanvoelt. De eerste 10 minuten waren heel loom, maar beetje en beetje begonnen mijn benen te zweven. IK had een leuke kadans te pakken, het vermoeide me langs geen kanten, en ...ik begon alweer weg te dromen. IK verschoot me een bult als ik thuis blijkbaar op een 14,3 km/u uitkwam. Mooi en enorm genoten!
Direct na elkaar 64 km fietsen aan 32,4 km/u en 7 km lopen aan 14,6 km/u. Dat zijn serieuze snelheden hoor. Het ging allemaal zeer vlot. Aan de hartslagen kan je ook zien dat ik niet echt in het rood gegaan ben. Maar ik kan jullie verzekeren dat ik nu, zo'n anderhalf uur na de training niet bepaald met frisse benen zit. Dit was een zware training, zeker na de 400m sprints van gisteren. Maar het was dan ook de laatste keer dat ik mijn benen zwaar onder druk zal gezet hebben vóór Brasschaat. Vanaf nu begint officieel mijn tapering-periode. Fietsen en lopen zullen korte en rustige trainingen zijn. Nu ga ik relatief meer zwemmen om een goed watergevoel te kweken. En voor de rest: veel rusten hé.
Na 10 minuten opwarming heb ik 12 (twaalf!!!) 400meter sprints gedaan. Heavy stuff! Ik deed ze in drie series van 4. Tussen elke 400meter 30 seconden joggen, en tussen elke reeks 4 minuten. Daarna moe maar voldaan naar huis gejogd. En lopen dromen van een snoeiharde eindsprint in Brasschaat. Jawel, alweer binnengekomen op 4:59:59.
De eerlijkheid gebiedt mij natuurlijk om toe te geven dat die 5u waarschijnlijk net niet tot de mogelijkheden behoort, maar het is een goede teaser om mij het onderste uit de kan te laten halen op 28 juni. Al moet ik ook opletten dat ik niet als een gek tegen de lamp loop. Alle ervaring over indeling van een wedstrijd moet ook gebruikt worden natuurlijk.
Eerst 1000m zonder pull buoy in 21:50 Dan 1000m met pull buoy in 21:10 en dan nog 350m uitzwemmen. Daartussen 1 à 2 minuten uitblazen
Afwiselend ging het heel goed en veel minder. Momenten waarbij ik door het water gleed, andere momenten was het alsof een familie walrussen in het water actief was, en ik meedeinde op de golven zonder echt te weten waarmee ik bezig was. Of zoiets...
Dit zijn het soort trainingen die je nooit doet behalve in de tapering fase: een heel korte èn tegelijktertijd heel rustige training. Bezigheidstherapie. De beentjes wat losmaken, en dan terug je kot in.
Voor de rest: vanavond mijn laatste glas alcohol gedronken vóór Brasschaat. Allez twee. Twee glaasjes witte wijn, and that's it. Is dat nodig, 13 dagen onthouding? Ik vind van wel. Ik voel me dan veeeel beter, zuiverder, scherper. En het is ook een soort ritueel geworden voor een wedstrijd. Het geeft me het zalige gevoel dat er weer een triathlon op komst is. En binnen de 2 dagen heb ik zelfs helemaal geen zin meer in alcohol. Dus 't volgende wordt het pintje na de wedstrijd in Brasschaat met de supporters. En als ik het zo hoor zal dat een redelijk ruime delegatie supporters worden. Ik kijk er alleszins naar uit.
Oh by the way, dat fietsparcours vandaag was identiek aan het loopparcours van vorige donderdag. Even rekenen dus: ik heb toen 22,4 km gelopen in 1u41m50s, da's een moyenne van 13,2 km/u bij een gemiddelde hartslag van 149 (73%). In Brasschaat wordt de gemiddelde hartslag waarschijnlijk 160, maar dan zal ik er dus ook al een kleine 3 km zwemmen en 80km fietsen op zitten hebben.
