Koppeltraining vandaag. Nee hoor, ik ga niet over mijn liefdesleven beginnen op deze blog. Koppeltraining is fietsen en direct daarna gaan lopen. Net zoals in de wedstrijd.
11u34 Fietsen 1:27:53; 41,7 km; 28,5 km/u
rustige fietstraining op glooiend parcours. Maar verbazingwekkend genoeg na de 2 zware laatste trainingsdagen had ik ook vandaag goede benen. Moeiteloze moyenne van 28,5 km/u. Thuiskomen en 3 minuten later reeds
De fiets-loop switch. Elke beginnende triathleet heeft er schrik van. En inderdaad de eerste keren doet dat verschrikkelijk veel pijn. Ik ben er na een paar jaar reeds aan gewend, en het geeft me integendeel een goed gevoel. Je moet het weliswaar slim aanpakken: de laatste km fietsen schakel je een tandje kleiner zodat je een makkelijke hoge trapfrequentie hebt, en je start het lopen direct met een redelijk assertief tempo. Als je te traag begint, doet het verschrikkelijk veel pijn om daarna het tempo te proberen opvoeren. IK liep weer op wolkjes vandaag. 14,3 km/u. Mooi zo. Ik had ook het gevoel dat ik dit gerust nog een tijdje kon uithouden. Oh ja, op zo'n dagen voel je je echt triathleet, en dan begin je te dagdromen over de wedstrijddagen....
Drie zware dubbele trainingsdagen na elkaar achter de rug. Morgen moeten de benen gespaard worden. Dat wordt dus waarschijnlijk enkel een zwemtraining morgen. Mmmm..en ik heb goesting om mijn benen te scheren.
Er zijn zo van die dagen dat het allemaal mooi in elkaar valt. Gisteren was er zo één...vandaag ook.
9u05 Zwemmen 0:34:00; 1500m
Vandaag zwom ik nog eens in het GUSB zwembad waar er twee baantjes vrijgehouden worden voor sportzwemmers en triathleten. Deze ochtend lagen we met 3 in die sportbaan. De karate-man die er elke week zaterdagochtend ligt, en een triathleet met een zwemmuts van de Iron Man in Frankfurt. Man, dat bracht herinneringen in mijn hoofd.
Fantastische zwemtraining.
Eerst 750m zonder pull buoy, en de stijl zat goed. Gouden tip van David gisterenavond om bij de verre insteek ook de schouder wat vooruit te stoken. Daardoor word je nog langer en als je dan een klein beetje rolt met je lichaam, gebeurt het vanzelf dat je andere hand ondertussen de slag achteraan mooi afwerkt met een outsweep.
Dan 500m met pull buoy. Ik voegde aan het voorgaande nog iets toe, nl. er op letten dat mijn uitgestrekte arm wat bleef liggen (doet een beetje pijn aan de binn enkant van de elleboog). een beetje een glijbeweging. Je slagfrequentie gaat iets lager maar je zwemt veel mooier uit, en het gaat verdomd veel sneller. Ik tikte die 500m af in een schitterende 9:50. Wat een tijd voor mij!
Daarna nog 250m rustig uitgezwommen. 150m hip shoulder touch + 100m rustig uitzwemmen. Heel tevreden over deze training.
Normaal gezien stond er een langere trage training op het schema, maar die triathlonfiets stond zo te blinken, en ik kon niet weerstaan. Eindelijk dus mijn eerste rit op mijn Trek Equinoxe. En als je in die triathlonhouding ligt, en je wielen hoort zoeven, ja dan rijd je vanzelf een versnelling sneller. De moyenne zegt alles deze keer.
Na de zware trainingen gisteren en vandaag ga ik er morgen een rustige doen: Een rustige fietstocht, direct gevolgd door een duurloopje wordt het. Als dat ook nog lukt, heb ik een fantastische trainingsweek achter de rug.
Fantastische benen vandaag. Echt super. Ideaal want er stond een straffe training op het schema:
10:00 warming up (met op de mp3 Fever Ray) 20:00 tempo run @ 70-75% 5:00 recovery @ 65%-70% 12:00 tempo run @ 75%-80% 5:00 recovery @ 65%-70% en dan 8:00 vlammen @ 80-90% (met op de MP3 The Hickey Underworld - Sick of Boys. YEAH!) In die 8:00 niet minder dan 2km en 150m gelopen (16,1 km/u), en geen enkel spoor van verzuring. 10:00 uitlopen (inclusief nog een heuveltraining @ 75%)
Met dit soort benen loop ik in Brasschaat een supertijd, want buiten die 8 minuten vlammen heb ik me eigenlijk gans de tijd moeten inhouden. ik voelde de grond onder mijn voeten niet.
Eén negatief punt: die maag blijft tijdens het lopen continu oprispen. Heel vervelend. Wat gebeurde na 12 minuten lopen, was zelfs geen oprisping, maar gewoonweg een beetje overgeven. Soit, laten we het toevoegen aan de heroïek van de triathleet: 'kotsen tijdens een training'. want..."If triathlon would be easy, they would have called it football"
Vandaag een heel trage zwemtraining op het programma. Techniek is het enige wate telt.
Zonder pull buoy 750m inzwemmen 5 * (50m one arm drill + 50m zwemmen)
Met pull buoy 250m hip shoulder touch + 250m uitzwemmen
De maag- en darmklachten zuigen alle energie uit mijn lichaam. Ik ben een schotelvod, en nu ik drie kwartier in het water gelegen heb....een natte schotelvod.
Deze nacht had ik alweer prijs. Meer op de pot gezeten dan wat anders. Verdoeme toch, er is echt iets mis met mijn maag en darmen. Donderdag doe ik iets wat ik bijna nooit doe: naar de dokter gaan.
Deze ochtend kon ik praktisch gezien dus niet naar mijn zwemtraining gaan. Merde!!!
Snel 2 imodiums genomen om mogelijks mijn looptraining van deze namiddag te redden, wat lukte.
Het eerste half uur van deze lange duurloop voelde niet echt vlot aan. Het 'bonkte' te veel. Maar kijk, beetje per beetje kwam ik in roulatie, en voor ik het wist was er spontaan een tempo run van 30 minuten aan 70-75% in mijn training geslopen. Soms ging de hartslagmeter zelfs hoger. Mooi meegenomen deze tempo run. Maar toen ik dan wou overschakelen op een cooling down aan 65%, kon ik toch weer niet naast het feit dat er iets mis was met mijn lichaam. mijn hartslag zakte niet echt vlot. Oh ja, en als je een keer of vijf je ochtendeten weer proeft in je keel, is er ook iets mis zeker.. Burps.
We zijn gestart met de volgende fase van de training: de basis is gelegd, het uithoudingsvermogen is er, de stijl (zwemmen) is verbeterd, de weerstand is opgebouwd...nu moet de weerstand nog naar omhoog en moet de snelheid aangescherpt worden. Laten we deze laatste fase dan maar onmiddellijk inzetten met een intensieve training.
Heel erg rustig gestart, een echte warming up. Daarna het tempo opgebouwd, om dan een goede 10 minuten er een enorme lap op te geven op het groot mes. Daarna terugschakelen naar het klein blad, 5 minuten pedaleren, en dan weer opbouwen voor een krachtinspanning van 20 minuten. Deze inspanning eindigde met een exploot op de oude geraardsbergstesteenweg van in Melle tot helemaal bovenaan op de Betsberg in Oosterzele. Minimumsnelheid op deze lange 'beklimming' lag op 31.8 km/u. Sterk ..heel sterk. En ik leek de pedalen wel niet te voelen. Daarna nog eens doorgetrokken op een lang vals plat tussen landskouter en lemberge, en toen begon de verzuring toch in te treden. (zie ook maximum hartslag).
Zeer tevreden over deze training.
Maar ik heb nog iets sportiefs te melden. Vandaag heeft mijn zoon Robben samen met zijn ploegje U10 Tenstar Melle zijn eerste tornooi gewonnen. Knap gespeeld en oververdiend winnaar. Cool!
Mooie gelijkmatige loop. Van thuis uit via Heusden naar mijn ouders gelopen. Daar mochten we aanschuiven aan een paasmaal. Da's een goeie tip voor mensen die zichzelf blijven wijsmaken dat ze geen tijd hebben om te trainen. Loop gewoon naar een familiefeestje of een familie treffen ipv thuis rond te dralen en te wachten tot iedereen klaar is om te vertrekken. De rest van je gezin brengt je kleren mee, je neemt daar een doucheke, en ...hebt een glaasje schuimwijn verdiend.
Even op de weegschaal gaan staan na deze training: ai 69kg, da's 3 à 4 kg lichter dan vorige week. Da's het resultaat van mijn ziekte deze week. 69kg, da's het gewicht dat ik vorig jaar had 1 week voor mijn Iron Man. da's echt mijn gewicht als ik compleet drooggetraind sta. Nou ja, die 3 kg zullen er wel snel weer bijkomen.
