23-05-2009, 13:14 geschreven door christophe  

23-05-2009, 13:09 geschreven door christophe  

Wedstrijd Zondag 17 mei Halve Triathlon Leuven 5u03m48s (doel: binnenkomen binnen de 5u)

De voorbereiding

Ongelooflijk wat er allemaal kan gebeuren in dat laatste uur voor de start :
Om 9u45 staan David en ik samen met vele andere deelnemers in een sappig buitje op het Ladeuzeplein in Leuven te wachten op de bussen die ons met onze fietsen en ons zwem- en fietsmateriaal naar de plas van Rotselaar zullen brengen. Er zijn te weinig bussen, ze komen te laat, en ze rijden ook nog eens verkeerd. Gevolg : een goede 10 minuten voor de start ben ik eindelijk met mijn fiets en materiaal in de wisselzone. Ik moet me nog kleden voor het zwemmen, nog al mijn fietsmateriaal klaar leggen, nog eens serieus de patatten gaan afgieten, en… er zijn problemen met mijn rugnummer, en…ik moet nog 500m wandelen/lopen naar de zwemstart. Wat een gedoe ! Gelukkig wordt de start uitgesteld tot ….uiteindelijk 11u10.
Voor de triathleten heel vervelend, voor de organisatie waarschijnlijk een logistieke nachtmerrie.

Hoe kan je later je wedstrijd goed evalueren : o.a. door je polar hartslagmeter aan te doen tijdens de wedstrijd. Doe ik dus, maar wat blijkt : mijn polar snelheidsmeter op mijn voorwiel moet een duwtje gekregen hebben op de bus. Ik weet dus op de fiets niet hoe hard ik rijd. En tijdens het lopen valt hij plots uit. Dus ook mijn gemiddelde hartslag of hartslagcurve kan ik niet bekijken voor het lopen. Ik switch tijdens het lopen mijn polar snel op de « only heart rate without training » modus, zodat ik alleszins live mijn hartslag kan blijven volgen, maar geen flauw idee heb hoe lang ik loop per ronde.

Geen paniek : er hangt zo’n zendertje aan je voet gedurende de hele wedstrijd, en telkens je over een bepaald soort mat loopt of fietst wordt je tijd geregistreerd, dus later bij de uitslag zal je perfect zien hoelang je gezwommen hebt, hoe lang de wissel zwemmen-fietsen duurde, hoelang je fietste/loopte in je eerste, 2e, 3e ronde….
Dacht ik, maar nee hoor, ondanks al die matten krijg je uiteindelijk alleen je totale zwem-, fiets- en looptijd, en natuurlijk je eindtijd. Merde alors ! Zelfs de wissels zijn niet apart opgenomen, dus die zitten ergens in je zwem, fiets of looptijd vewerkt.
Moeilijk dus om correct te analyseren wat er gebeurd is, maar ik doe mijn best.

Zwemmen 2500m + lopen tot aan mijn fiets ; 57 minuten

Positief :
Bij de start sta ik als matig zwemmer natuurlijk achteraan. Het duurt dan ook een minuutje na het startschot alvorens ik effectief in het water lig. Ik zal dus ongeveer 55 minuten gezwommen hebben. Perfetto…op de minuut wat ik voorspeld had. 22 minuten zwemmen per km, da’s niet schitterend natuurlijk, maar voor mij is dat een bevestiging van mijn vooruitgang : 2 jaar geleden in de halve triathlon in Brasschaat zwom ik nog 28 minuten per km. Ongelooflijke vooruitgang.

Negatief :
Jaren werk je aan je zwemmen (winter en zomer), je maakt ongelooflijke vorderingen (zie hierboven) ondanks het feit dat je er absoluut geen aanleg voor hebt. Je kiest niet voor de makkelijke weg (duatlon), maar probeert je zwaktes te overwinnen, en dan denk je : nu ga ik toch kunnen aanpikken aan de staart van het peloton. En eens ik daar zit, zwemmen ze me er godverdomme niet meer af. Vergeet het : we zijn nog geen 500m ver en het peloton ligt al onbereikbaar ver voor me uit. Hoe frustrerend en ontmoedigend ! Alweer bij de sukkelaars in het water. En alweer uit dat water komen en zien dat bijna alle fietsen al weg zijn. Ik heb verschrikkelijk hard gevloekt.

Negatief en positief :
Ik moet sneller kunnen. Aan wat heb ik in dat water toch allemaal liggen denken. Ik was niet gefocused op het zwemmen. Mijn gedachten dwaalden af. Dus, dit moet sneller kunnen. In Brasschaat moeten hier nog een paar minuutjes afgepietst worden.

Transion Zone 1 (T1) : de wisselzone

Wat mij betreft het absolute minpunt qua organisatie die dag. Mijn fiets staat gewoonweg in de modder, ik sta tot aan mijn enkels in de modder.  Verschrikkelijk. De slechtste wissel die ik ooit gedaan heb. Wat een gedoe !
De organisatie heeft mijn rugnummer niet aan mijn fiets gehangen maar in mijn zwemzak gestoken, maar dat duurt dus wel even voor je dat doorhebt. En dan ook nog eens krampen in de lies waardoor ik nauwelijks kousen en schoenen aankrijg. Triathlon is knettergek.

Ik schat 5 à 6 minuten op zijn minst.

Fietsen 82 km ; 2u25 ; 34 km/u

Positief
Een heel zwaar parcours ondanks redelijk vlak. De eerste 10 km naar Leuven, en dan telkens de laatste 10 km van de 3 plaatselijke ronden een zeer straffe wind op kop, en een zeer bochtig parcours op slecht wegdek. IK ga als een gek tekeer (meestal aan hartslagen 155-165, in het rood dus), rijd enorm sterk, alles op het groot blad. Op dit parcours in deze omstandigheden in een individuele tijdrit een moyenne van ongeveer 34 km/u, da’s fantastisch gereden, mijn beste fietsprestatie ooit. En in Brasschaat 2009 ga ik nog sneller rijden, schrijf dat maar op.
Ik ben ook sterker dan iedereen die in mijn vizier komt, en ben dus bezig aan een inhaalrace.
Vergelijking met Brasschaat 2007 : daar reed ik 31,9 km/u. Serieuze vooruitgang.

Negatief
Weinig of niets, behalve dat het nogal vervelend is als je je eigen snelheid niet kent door het uitvallen van je snelheidsmeter.

Transition Zone 2 (T2) : de wisselzone

Ik schat 4 minuten. Mijn loopschoenen zitten niet genoeg los, de veters zijn iets te strak waardoor ik er niet vlot inglij. « Komaan Christophe, wat een beginnersfout, het is verdomme je 5e triathlonjaar ! » En dan ook nog een vermaning omdat ik mijn helm te vroeg losgemaakt heb.

Lopen 20 km ; 1u31-1u32 ; 13 km/u

Positief
Traditioneel mijn beste nummer, maar wat gaat dat geven nu ik in het fietsen geen reserve ingebouwd heb voor het lopen. De start is perfect, ik zit onmiddellijk in een goed tempo en voel me fris. De benen zijn vederlicht, maar hartslag zit wel onmiddellijk rond 160, wat bij het lopen toch al ter hoogte overslagpols ligt. Kan ik dit 20 km volhouden ? geen idee.
En wat is dat voor een parcours : continu op en af, de ene bocht na de andere en met heel veel kasseien. Dit wordt zwaar.
De eerste 13 km verlopen perfect ik hou mijn tempo goed aan, en als ik opdraai voor de laatste rond van 6,6 km, roept de speaker net de tijd van een finisher af : 4u26m58s. Ik heb dus nog 33 minuten om binnen de 5 uur te finishen. Dat kan niet meer misgaan denk ik, gewoon tempo volhouden. Maar 2 km later is hij de daar de man met hamer. Ik probeer mijn tempo aan te houden ondanks de terugval, maar mijn hartslag daalt ipv stijgen. Kortom ‘t vat is af, ik kan niet meer in het rood gaan. Toch heb ik vertrouwen in een finish binnen de 5u. Maar pas in de laatste meter zie op het scorebord 5u03 staan. NEEEEEEEE !
IK heb mijn laatste ronde dus gelopen aan 11 km/u. Ik heb gegokt en verloren. De man met de hamer was er 4 km te vroeg.
Een beetje hogere wiskunde leert me dat ik de eerste 2 rondes afgewerkt heb aan een moyenne van 14 km/u. Tot daar verliep alles dus duidelijk zeer goed.
Vergelijking met Brasschaat 2007 : daar liep ik 12,8 km/u (maar wel met de vingers in de neusgaten en over de volledige 20 km).

Hilarisch
2 keer in het begin van de 3e ronde denk ik David in het vizier te hebben, ik loop er naar toe, en het blijkt een andere lange slungel te zijn.
David is uiteindelijk in een fantastische 4u53 10 minuten voor mij gefinished. Knappe prestatie.

Afzien en filosofie
Tijdens zo’n wedstrijd denk je soms : « wat voor een verschrikkelijke sport » is dit, maar 5 minuten later denk je al «  dit is het mooiste dat er is ». Om 5 minuten later opnieuw...

En nu ?
Verder knokken natuurlijk. Ik heb de laatste 2 jaar, tussen mijn 38e en mijn 40e nota bene, op alle 3 de disciplines vooruitgang gemaakt. Ik leg de lat dit jaar misschien wat hoog qua tijden, maar dat houdt ons scherp, toch ?

28 juni Brasschaat. Be there !

Ik kan daar voor twee opties kiezen: iets rustiger fietsen waardoor ik rapper kan lopen op het einde, of alles geven in het fietsen en hopen dat deze keer de klop pas na de finish komt. Het tweede lijkt me leuker. Laten we dat maar proberen.
En nu…opnieuw keihard trainen.

Thanks
Een heel grote merci voor An, Katrien, Peter, Sien en Nel, die fantastische supporters waren.

19-05-2009, 13:02 geschreven door christophe