nu ik mijn triathlonseizoen wat vorm probeer te geven, stuurde ik gisteren een mail naar de organisator van de Limburg 226, een Iron Man afstand wedstrijd, met de vraag wanneer zijn wedstrijd zou doorgaan in 2010. Vorig jaar was dat midden augustus. Deze ochtend zat zijn antwoord in mijn mailbox: "waarschijnlijk op 27 juni". Dat brengt die wedstrijd dus plots anderhalve maand dichterbij. Nog 8 maanden te gaan. Ik kreeg er plots een adrenalinestoot van. Ideaal, ik sprong na dat bericht op de fiets voor een rit van 45 km, en zat direct al heel wat scherper op mijn stalen ros..
Deze week dus 2 keer gelopen, 1 keer gezwommen en 1 keer gefietst. Voor de rest nog een 50 tal kilometers woon-werkverkeer. IK ben klaar voor het nieuwe trainingsseizoen. Morgen start ik met een rustdag, daarna gaan we er zes dagen tegenaan.
ik ben bezig met het plannen van mijn eerste trainingweek. Super tof, al dat puzzelen. In de eerste draftversie staat voorlopig volgend lekkers op het menu:
starten met een rustdag, de maandag voor de rest van de week: - zwemmen: 2 trainingen met veel work outs: twee training van elk 2350 meter , optinoneel eventueel nog een derde op zondag - fietsen: 3 relatief korte trainingen samen ongeveer goed voor een klein 4 uur op het zadel - lopen: 3 trainingen tussen de 35 en 55 minuten.
Mijn triathlonseizoen 2009 is er eentje om in te kaderen. Nadat ik vorig jaar Iron man was geworden in Frankfurt, heb ik me dit jaar gefocused op de halve afstand. Ik wist wat me te doen stond: de langste duurtrainingen laten vallen en meer trainen o pweerstand. Ik wou sterker worden, sneller ook. Het hoofddoel was de halve in Brasschaat, maar voor het eerst zou ik een echt seizoen afwerken.
Brasschaat was een mega-succes, misschien wel mijn sterkste triathlon tot nu toe. Ik had mezelf opgepept om te proberen onder de vijf uur uit te komen. Het leek me onmogelijk, maar integendeel ik finishte in zware omstandigheden (hitte) in 4u53m13s. Stikkapot maar ongelooflijk fier! Lees er mijn wedstrijdverslag maar eens op na dat ik postte op 29 juni. Blijkbaar blijf i keen kei in het pieken naar één wedstrijd. Nochtans heb ik ook genoten van de andere wedstrijden:de halve in Leuven kwam te vroeg in het seizoen, maar toonde wel aan dat ik op goede weg was. Na Brasschaat presteerde ik nog sterk op de kwart in Berlare, en was ik ook nog zeer goed bij het zwemmen en fietsen in Gérardmer. Maar toen op de laatste dag van het seizoen ging het licht uit... maar toch finishte ik nog op een mooie plaats.
Na het jaar van de uithouding in 2008, werd 2009 het jaar van de weerstand. Snoeiharde trainingen soms om tegen het gaatje te zwemmen, fietsen en lopen. De resultaten waren verrassend: eindelijk klamp ik aan achteraan het peloton bij het zwemmen: Berlare en Gérardmer waren op dat gebied zeer goed voor mijn doen. Maar de grootste sprong heb ik gemaakt bij het fietsen: daar gaan de prestaties pijlsnel naar omhoog. David, toch wel een zeer sterke fietser, krijgt het nog zwart voor zijn ogen als hij denkt aan de training met de beklimming van de Petit Ballon, aan de klim naar Anghiari in Italië of aan die training langs het Schipdonkkanaal richting Deinze. Fietsen, dat moet zowat mijn sterkste discipline aan het worden zijn. Het lopen blijft zeer goed gaan, maar i kheb het gevoel aan mijn plafond te zitten.
En nu? Volgende week begint de voorbereiding voor het seizoen 2010. Ik ga iets proberen. IK ga proberen om het uithoudingsvermogen te combineren met de weerstand. Het wordt dus een keihard trainingsjaar. Waarschijnlijk ga ik proberen pieken naar midden augustus-eind september: de Iron Man afstand in Limburg (Neerpelt) en de halve afstand in Gérardmer. De Iron Man afstand, omdat ik het een unieke ervaring vond die eerste keer in 2008, en omdat dat smaakt naar meer. Gérardmer omdat het liefde op het eerste gezicht was met die wedstrijd. Ambities uitspreken is altijd moeilijk, en in triathlon betekent een klop van de hamer meestal zwaar tijdverlies, maar ik wil in Neerpelt wel eens kijken of ik onder de magische 11 uur-grens kan geraken op een Iron Man. En in Gérardmer wil ik een serieuse slets van mijn tijd van 2009 afdoen. Voor de rest ga ik zeker nog op zoek naar een vlakke halve afstand in de voorbereiding op deze piek-wedstrijden. En ik zou graag meedoen aan Les 3 ballons, een cyclosportief evenement in de Vogezen.
En mijn grootste ambitie is om nog lang te kunnen genieten van het beoefenen van deze wonderschone sport. Hout vasthouden!
De trainingen beginnen ergens midden volgende week. Vanaf dan hou ik jullie weer dagelijks op de hoogte.
, optinoneel eventueel nog een derde op zondag
