Na al die maanden repeteren was het dan zo ver… de première van de voorstelling, de eerste van vier shows. Gewoonlijk gaat er dan van alles verkeerd, maar dat was vandaag zeker niet het geval. Hoewel ik zowat de ganse show door het kijkvenstertje van mijn fototoestel gezien heb, kon ik er toch van genieten. We kregen een fris, vernieuwend, gedurfd, ik zou zelfs durven zeggen een tikkeltje experimenteel stektakel voorgeschoteld. Het resultaat van mijn fotografische arbeid evenwel, dat moet ik nog eens rustig bekijken, selecteren en bewerken. Ik vermoed dat ik wel de nodige missers zal vinden tussen mijn oogst, meer dan me lief is vrees ik. Makkelijk was het alleszins niet, de combinatie van weinig licht, steeds weer veranderend licht en snelle dansbewegingen vroeg om een korte sluitertijd en een niet al te groot diafragma, want je wil toch voldoende scherptediepte. Hou dan je ISO-waarde maar eens binnen aanvaardbare grenzen, het alternatief is immers een te lange sluitertijd… pfff… Ik heb vaker boven ISO 3200 gezeten dan er onder, dat belooft voor de nabewerking en de ruisreductie. Om er snel eentje uit te pikken voor deze blog - het was al laat - heb ik maar op veilig gespeeld. Met deze redelijk statische schimmen opname kon er weinig verkeerd gaan en ik vond ‘m nog best mooi ook.