Aan hartslag 59% 83 km rijden aan bijna 31 km/u in het verkeer en niet bepaald na een rustperiode. Wat moet dat geven op een afgesloten parcours in een wedstrijdwaarvoor je gepiekt hebt?
Mooi tempo ontwikkeld, maar niet gevlamd. Ideale training. Exact wat ik gepland had. "I love it when a plan comes together!" Morgen eens goeiendag gaan zeggen aan de dikke baarzen (of zijn het karpers) in den Donk (Berlare).
Opnieuw zwemmen en lopen vandaag, maar helemaal anders dan gisteren:
12u35 Zwemmen 0:28:00
16 graden was het water in Vosselare put, een oude afgesneden arm van de leie. Het water voelde veel warmer aan. Dit is het ultieme gevoel van vrijheid: zwemmen in open water. ronduit heerlijk! Dat zo weinig mensen dit doen, niet te geloven. Je koopt gewoon een wetsuit, en je kan zowat vijf maanden per jaar buiten zwemmen. Het water te koud? Maar nee... 1) met zo'n wetsuit voel je daar niks van. 2) vandaag heeft mijn dochtertje gewoon in haar bikinitje gezwommen in 16°c water.
Het was geleden van begin oktober vorig jaar. Maar ik voelde me direct goed. Minder onwennigheid dan vorige jaren; En ik voel ook dat i kveel beter door het water glijd dan een jaar geleden. Open water trainingen, zo zal ik er vanaf nu de volgende maanden nog veel doen.
Dit is een echte recuperatieloop. Alles netjes onder de 65%. Nieuwe zuurstof door de benen laten stromen. Ideaal na de pittige looptraining van gisteren.
Vandaag enkel bezig geweest met de stijl. Links en rechts van mij werd er testeronsgewijs gezwommen dat de stukken er vanaf vlogen. Maar ik bleef onverstoorbaar aan de stijl werken. Laat ze maar doen!
750m zonder pull buoy, en heeeeeel ver insteken en hoooooge elleboog terugtrekken.. Geeuw! (wie blijft dit eigenlijk lezen?) dan met pull buoy: 250m hip shoulder - 250m shark attack 500m uitzwemmen (veeeeeeeer - hoooooooog)
Die stijl, daar heb ik het laatste half jaar zo hard aan gewerkt. Benieuwd of het nu ook qua tijden zal lonen.
Want.....morgen begint het eindelijk. De open water trainingen: zwemmen in Vosselare put, Blaarmeersen, Donkmeer. Heerlijk! Maar iedere triathleet weet dat het elk seizoen weer een beetje wennen is, die open water trainingen. Telkens weer voel je je bij die eerste training wat onzeker. Wat schuilt er in dat donkere water? Is het diep? Is het koud? Is het vies? Zijn er gevaarlijke watermonsters? Zouden de vissen mij nog herkennen van vorig jaar? Maar na een paar van die trainingen vraag je je af hoe je het uitgehouden hebt, zes maanden aan een stuk 3 keer in de week in dat zwembad met al die chloor, en met om de 25m zo'n muur waar je je dan weer moet draaien. Nee vanaf morgen ben ik weer een vis onder de vissen....('als een vis in het water' vond ik te voor de hand liggend.)
Een intensieve training, maar minder hard dan die van vorige week. Na opwarming, 10km goed tempo rijden. Dan zit je in een bepaald tempo waardoor je zeker niet meer gaat gaan treuzelen. Voor de rest zowat elke molshoop, elke korte knik, en elk stuk vals plat gebruikt om er een beetje straffer op te vlammen. (ik zat in de streek van Gavere, Munte, Moortsele, ....) Het gebeurt me niet snel, maar ik heb mezelf vandaag toch efkes moeten opkrikken om mijn fietskleren aan te doen. Ik zat niet echt boordevol goesting om te trainen. Maar eens op de fiets was het alweer volop genieten. Leve het trainingsschema!
Morgen staat er een rustdag ingepland. Mijn kinderen daarentegen. Morgennamiddag gaan Robben en Jolien in Gent naar een atletiek-kennismaking met Tia Hellebaut. En 's avonds speelt Robben met zijn Tenstar Melle voetbalploeg de terugmatch van de kwart finale van de Jeugdcup Het Nieuwsblad;
Een vlotte lange loop vandaag. Na de opwarming een tempo run van een uur gedaan in zone 70-78%. Lichte benen. Strak tempo. Nee, de vermoeidheid voel je pas bij de cooling down op het einde, als je jezelf verplicht om te vertragen. dan is het alsof er plots een kilootje bij gehangen wordt aan elk been.
Dringend tijd dat ik me eens begin te bezinnen over de halve triathlon in Leuven op 17 mei. Voor mij is dat eerder een trainingswedstrijd, ik heb niet de bedoeling daar in het rood te gaan. Ik ga ook niet taperen voor die wedstrijd. (taperen = gedurende een week of twee de training afbouwen om dan te pieken op de wedstrijd zelf, al zal David straks wel reageren met een nog iets 'correctere' definitie van taperen ) Maar als je niet oplet begin je natuurlijk toch als een gek te vlammen in die wedstrijd. Eens goed over nadenken: ik zou heel graag eens testen op het zwemmen, echt proberen op wedstrijdtempo te zwemmen. Maar dan moet ik mezelf wel beloven om bij het fietsen en lopen niet te forceren. Nee, wie mij eens alles uit de kast wil zien halen, moet op 28 juni in Brasschaat zijn.
of ook wel Triple Friday. De 3 disciplines van triathlon op één dag.
13u Zwemmen 0:39:00; 1750m
Eerste 750m zwemmen zonder pull buoy ging alweer fantastisch. Goeie stijl, lekker cruisen door het water. Mooie tijd: 15:30
Daarna compleet de focus en de aandacht kwijt.
250m hip shoulder touch, 250m shark attack en 500m zwemmen. Was het goed? ik weet het echt niet. Ik was er even niet. Foei
16u05 Fietsen 2:12:12; 61,4 km; 27,8 km/u
de opdracht was simpel. een goeie 60km bollen in de Zwalmstreek. Niks forceren, gewoon rustig kilometers doen en niet forceren op de hellingen. Eerlijk gezegd: ik voelde de pedalen nauwelijks. Niet te geloven dat hier even veel klimmen als dalen moet ingezeten hebben. Maar mijn huis stond nog steeds op dezelfde plaats dus 't zal wel zo zijn zeker.
Dan onmiddellijk in de loopschoenen en
Lopen 0:38:05; gem HSL 153 (76%); max HSL 170 (88%)
Ook een duidelijke opdracht: tempo lopen de eerste 30 minuten. Direct een tempo ontwikkelen en dat zachtjes laten oplopen tot een strak maar haalbaar tempo. Hartslag mooi zachtjes laten stijgen. Lukte perfect. Hartslag steeg uiteindelijk tot 170. in die eerste 30 minuten heb ik 7,2 km afgelegd, da's dus 14,4 km/u. Dan efkes gewandeld om hartslag drastisch te laten dalen tot 120 (ging razend snel), en dan rustig naar huis te lopen.
Dit was de laatste intensievere training van de week. Dit is dan ook het maximum aan intensieve trainingen op een week. Maar we waren dan ook in een week van kortere intensievere trainingen. We weten immers waar we mee bezig zijn hé David. Nee hoor, we modderen niet zomaar wat aan.
Thuis een heerlijke douche en dan 3 borden pasta in mijn botten geslaan. Na die 3 trainingen vandaag woog ik nog 68,5 kg. de koolhydraten waren dus opgebruikt.
Eerst een dagje rust en dan een zeer intensieve training, da's kwestie van een uitgekiende trainingsplanning.
Man man, deze 2e rit met de triathlonfiets was kicken. Ik heb de eerste 5 minuten rustig opgewarmd, en de laatste 15 minuten gerecupereerd aan een lichter tempo, daartussen lag een uur stevig vlammen op den dijk tussen Merelbeke en Zingem en terug. Ondanks de warming up en de cooling down, toch nog een moyenne van 32,5 km/u. Outstanding!!!! En inderdaad in dat uur zag ik de kilometerteller continu floreren tussen de 34 km/u en de 39 km/u. Dat uur was een regelrechte wedstrijdsimulatie.
Door problemen met de (nieuwe) polar kan ik spijtig genoeg mijn gemiddelde hartslag niet checken, maar ik heb hem niet onder de 128 zien gaan (meewind) en niet boven de 156 (tegenwind).
Zeer tevreden alweer. Morgen waarschijnlijk een Iron Day of ook wel Triple Day. Wat dat is? Dat lezen jullie morgenavond dan wel weer he.
Een snelheidstraining. Dit soort trainingen zijn heel zwaar voor duursporters zoals ik, die het meoten hebben van weerstand en uithoudingsvermogen. En het feit dat je bijna 40 wordt, maken ze niet lichter, vrees ik.
Maar soit, ik heb vandaag dus (weliswaar na een opwarming van 10 minuten) 12 keer een 400m sprint gedaan. Die 12 sprints zijn onderverdeeld in 3 sets van 4 sprints. Tussen die sets zitten er 4 minuten om rustig te lopen en dus de hartslag te doen zakken. Maar zo'n set is berehard: die bestaat immers uit: 400m sprint - 30 seconden joggen - 400m sprint - 30 seconden joggen - 400m sprint - 30 seconden joggen - 400m sprint. Ik kan je verzekeren: soms zijn 30 seconden voorbij voor je het weet. Alle sprints worden uitgevoerd in de zone 84% - 92%, da's bij mij tussen de 164 en 172 hartslagen per minuut. boemboemboemboemboemboemboemboemboem....
Dit soort trainingen mag je nooit doen alvorens je conditioneel helemaal in orde bent, en een sterke basis hebt. Je hebt hiervoor een hartspier met een dikke hartwand nodig. En zo'n dikke wand krijg je door heel veel te trainen op weerstand en uithouding, wat ik dus de laatste 7 maanden gedaan heb. Dus: don't try this at home!
In de eerste set zat ik bij al mijn sprints zowat tegen hartslag 164 aan. Maar tegen de laatste sprints kwam ik redelijk snel tegen de 172 aan. Zeer zware training, maar goed gevoel aan overgehouden. Tussen de sets zakte de hartslag vlotjes naar 122. Ook bij de 7 minuten rustig naar huis lopen op het einde zakte de hartslag netjes. Goeie recuperatie dus.
En recupereren dat ga ik morgen ook doen. Rustdag morgen. Dik verdiend als ik de trainingen van de laatste 5 dagen bekijk.
Zwemmen is nog nooit zo leuk geweest. Ik heb die heel verre insteek nu echt te pakken. Je voelt het gewoon dat je dan zo veel gestroomlijnder door het water klieft. En het voelt ook natuurlijker aan om bij deze stijl ook nog eens een agressievere insteek toe te voegen. Het was een fantastisch gevoel vandaag. Ik vond het echt spijtig als de training gedaan was.
Zonder pull buoy: 1000m zwemmen
Met pull buoy: 250m hip shoulder touch + 250m shark attack 500m agressieve snelle sprint 250m herstellen van de stijl (er gaat sowieso wat stijl verloren tijdens zo'n lange sprint.
Oh ja, voor het eerst dit seizoen zijn de benen gladgeschoren. Dames, dit voelt zalig aan in het zwembad. Alsof het water je benen streelt..
Koppeltraining vandaag. Nee hoor, ik ga niet over mijn liefdesleven beginnen op deze blog. Koppeltraining is fietsen en direct daarna gaan lopen. Net zoals in de wedstrijd.
11u34 Fietsen 1:27:53; 41,7 km; 28,5 km/u
rustige fietstraining op glooiend parcours. Maar verbazingwekkend genoeg na de 2 zware laatste trainingsdagen had ik ook vandaag goede benen. Moeiteloze moyenne van 28,5 km/u. Thuiskomen en 3 minuten later reeds
De fiets-loop switch. Elke beginnende triathleet heeft er schrik van. En inderdaad de eerste keren doet dat verschrikkelijk veel pijn. Ik ben er na een paar jaar reeds aan gewend, en het geeft me integendeel een goed gevoel. Je moet het weliswaar slim aanpakken: de laatste km fietsen schakel je een tandje kleiner zodat je een makkelijke hoge trapfrequentie hebt, en je start het lopen direct met een redelijk assertief tempo. Als je te traag begint, doet het verschrikkelijk veel pijn om daarna het tempo te proberen opvoeren. IK liep weer op wolkjes vandaag. 14,3 km/u. Mooi zo. Ik had ook het gevoel dat ik dit gerust nog een tijdje kon uithouden. Oh ja, op zo'n dagen voel je je echt triathleet, en dan begin je te dagdromen over de wedstrijddagen....
Drie zware dubbele trainingsdagen na elkaar achter de rug. Morgen moeten de benen gespaard worden. Dat wordt dus waarschijnlijk enkel een zwemtraining morgen. Mmmm..en ik heb goesting om mijn benen te scheren.
Er zijn zo van die dagen dat het allemaal mooi in elkaar valt. Gisteren was er zo één...vandaag ook.
9u05 Zwemmen 0:34:00; 1500m
Vandaag zwom ik nog eens in het GUSB zwembad waar er twee baantjes vrijgehouden worden voor sportzwemmers en triathleten. Deze ochtend lagen we met 3 in die sportbaan. De karate-man die er elke week zaterdagochtend ligt, en een triathleet met een zwemmuts van de Iron Man in Frankfurt. Man, dat bracht herinneringen in mijn hoofd.
Fantastische zwemtraining.
Eerst 750m zonder pull buoy, en de stijl zat goed. Gouden tip van David gisterenavond om bij de verre insteek ook de schouder wat vooruit te stoken. Daardoor word je nog langer en als je dan een klein beetje rolt met je lichaam, gebeurt het vanzelf dat je andere hand ondertussen de slag achteraan mooi afwerkt met een outsweep.
Dan 500m met pull buoy. Ik voegde aan het voorgaande nog iets toe, nl. er op letten dat mijn uitgestrekte arm wat bleef liggen (doet een beetje pijn aan de binn enkant van de elleboog). een beetje een glijbeweging. Je slagfrequentie gaat iets lager maar je zwemt veel mooier uit, en het gaat verdomd veel sneller. Ik tikte die 500m af in een schitterende 9:50. Wat een tijd voor mij!
Daarna nog 250m rustig uitgezwommen. 150m hip shoulder touch + 100m rustig uitzwemmen. Heel tevreden over deze training.
Normaal gezien stond er een langere trage training op het schema, maar die triathlonfiets stond zo te blinken, en ik kon niet weerstaan. Eindelijk dus mijn eerste rit op mijn Trek Equinoxe. En als je in die triathlonhouding ligt, en je wielen hoort zoeven, ja dan rijd je vanzelf een versnelling sneller. De moyenne zegt alles deze keer.
Na de zware trainingen gisteren en vandaag ga ik er morgen een rustige doen: Een rustige fietstocht, direct gevolgd door een duurloopje wordt het. Als dat ook nog lukt, heb ik een fantastische trainingsweek achter de rug.
Fantastische benen vandaag. Echt super. Ideaal want er stond een straffe training op het schema:
10:00 warming up (met op de mp3 Fever Ray) 20:00 tempo run @ 70-75% 5:00 recovery @ 65%-70% 12:00 tempo run @ 75%-80% 5:00 recovery @ 65%-70% en dan 8:00 vlammen @ 80-90% (met op de MP3 The Hickey Underworld - Sick of Boys. YEAH!) In die 8:00 niet minder dan 2km en 150m gelopen (16,1 km/u), en geen enkel spoor van verzuring. 10:00 uitlopen (inclusief nog een heuveltraining @ 75%)
Met dit soort benen loop ik in Brasschaat een supertijd, want buiten die 8 minuten vlammen heb ik me eigenlijk gans de tijd moeten inhouden. ik voelde de grond onder mijn voeten niet.
Eén negatief punt: die maag blijft tijdens het lopen continu oprispen. Heel vervelend. Wat gebeurde na 12 minuten lopen, was zelfs geen oprisping, maar gewoonweg een beetje overgeven. Soit, laten we het toevoegen aan de heroïek van de triathleet: 'kotsen tijdens een training'. want..."If triathlon would be easy, they would have called it football"
Vandaag een heel trage zwemtraining op het programma. Techniek is het enige wate telt.
Zonder pull buoy 750m inzwemmen 5 * (50m one arm drill + 50m zwemmen)
Met pull buoy 250m hip shoulder touch + 250m uitzwemmen
De maag- en darmklachten zuigen alle energie uit mijn lichaam. Ik ben een schotelvod, en nu ik drie kwartier in het water gelegen heb....een natte schotelvod.
Deze nacht had ik alweer prijs. Meer op de pot gezeten dan wat anders. Verdoeme toch, er is echt iets mis met mijn maag en darmen. Donderdag doe ik iets wat ik bijna nooit doe: naar de dokter gaan.
Deze ochtend kon ik praktisch gezien dus niet naar mijn zwemtraining gaan. Merde!!!
Snel 2 imodiums genomen om mogelijks mijn looptraining van deze namiddag te redden, wat lukte.
Het eerste half uur van deze lange duurloop voelde niet echt vlot aan. Het 'bonkte' te veel. Maar kijk, beetje per beetje kwam ik in roulatie, en voor ik het wist was er spontaan een tempo run van 30 minuten aan 70-75% in mijn training geslopen. Soms ging de hartslagmeter zelfs hoger. Mooi meegenomen deze tempo run. Maar toen ik dan wou overschakelen op een cooling down aan 65%, kon ik toch weer niet naast het feit dat er iets mis was met mijn lichaam. mijn hartslag zakte niet echt vlot. Oh ja, en als je een keer of vijf je ochtendeten weer proeft in je keel, is er ook iets mis zeker.. Burps.
We zijn gestart met de volgende fase van de training: de basis is gelegd, het uithoudingsvermogen is er, de stijl (zwemmen) is verbeterd, de weerstand is opgebouwd...nu moet de weerstand nog naar omhoog en moet de snelheid aangescherpt worden. Laten we deze laatste fase dan maar onmiddellijk inzetten met een intensieve training.
Heel erg rustig gestart, een echte warming up. Daarna het tempo opgebouwd, om dan een goede 10 minuten er een enorme lap op te geven op het groot mes. Daarna terugschakelen naar het klein blad, 5 minuten pedaleren, en dan weer opbouwen voor een krachtinspanning van 20 minuten. Deze inspanning eindigde met een exploot op de oude geraardsbergstesteenweg van in Melle tot helemaal bovenaan op de Betsberg in Oosterzele. Minimumsnelheid op deze lange 'beklimming' lag op 31.8 km/u. Sterk ..heel sterk. En ik leek de pedalen wel niet te voelen. Daarna nog eens doorgetrokken op een lang vals plat tussen landskouter en lemberge, en toen begon de verzuring toch in te treden. (zie ook maximum hartslag).
Zeer tevreden over deze training.
Maar ik heb nog iets sportiefs te melden. Vandaag heeft mijn zoon Robben samen met zijn ploegje U10 Tenstar Melle zijn eerste tornooi gewonnen. Knap gespeeld en oververdiend winnaar. Cool!
Mooie gelijkmatige loop. Van thuis uit via Heusden naar mijn ouders gelopen. Daar mochten we aanschuiven aan een paasmaal. Da's een goeie tip voor mensen die zichzelf blijven wijsmaken dat ze geen tijd hebben om te trainen. Loop gewoon naar een familiefeestje of een familie treffen ipv thuis rond te dralen en te wachten tot iedereen klaar is om te vertrekken. De rest van je gezin brengt je kleren mee, je neemt daar een doucheke, en ...hebt een glaasje schuimwijn verdiend.
Even op de weegschaal gaan staan na deze training: ai 69kg, da's 3 à 4 kg lichter dan vorige week. Da's het resultaat van mijn ziekte deze week. 69kg, da's het gewicht dat ik vorig jaar had 1 week voor mijn Iron Man. da's echt mijn gewicht als ik compleet drooggetraind sta. Nou ja, die 3 kg zullen er wel snel weer bijkomen.
Hartslagmeter doet weer raar. Niet echt gevlamd, maar wel niet getreuzeld. Wat een weertje zeg. Voor de eerste keer dit jaar in korte mouwkes. Mooie training.
Vorige dagen verschrikkelijk liggen balen dat ik niet kon gaan fietsen in deze schitterende Boulonnais streek. Nu lijk ik wel hersteld, en waag ik het me er op.
Straf parcours. Veel stevig klimwerk, maar ook fantastische afdalingen dus. Ik voelde me goed, maar heb toch een beetje op reserve gereden na 3 dagen ziekte. Deze streek is fantastisch gewoon: wat een heerlijke vergezichten. Oh ja, maximum snelheid 70,4 km/u !!!!! Wat een afdaling. En zonder bij te steken hé.
) Maar als je niet oplet begin je natuurlijk toch als een gek te vlammen in die wedstrijd.
