Ik heb vandaag weer eens gekozen voor een zwart - wit omzetting. Het is een van mijn dada’s op fotogebied, dat is inmiddels geweten mag ik aannemen. Ik heb daarenboven vrij rigoureus met de schuifjes gespeeld deze keer want de opname vroeg er om vond ik.
Toen ik deze middag op weg was naar de GC5WXR, een zeer aanbevelenswaardige superleuke cache trouwens, leek het er op dat het weer plots helemaal op tilt sloeg. Enerzijds scheen de zon nog altijd, maar anderzijds kwamen er van uit het noorden dreigende wolken die vrij onverwacht voor wat winterse neerslag zorgden. Er kwam enige motsneeuw naar beneden dwarrelen en meteen daarna kregen we, vrij intens, zelfs wat hagel te verwerken, kort, maar heftig.
In een weide langs de weg, tussen enkele verdwaalde bomen, stond een boerenknol de grillen van de weerman te ondergaan en ik vond het een moment dat ik niet mocht missen. De Eos heb ik gelukkig altijd binnen handbereik. Het licht, de schaduwen veroorzaakt door de relatief lage winterzon, de sporen van winterse neerslag op de rug van het paard en op de grond… ik vond dat ik het in de nabewerking allemaal nog net iets dikker in de verf moest zetten.