We hebben altijd gedacht dat Phaido een waterhond was maar na vandaag moeten we onze mening herzien: Phaido is een berghond!!! Wij werden als ervaren bergwandelaars de hele dag belachelijk gemaakt door onze bergwandeldebutant.
Uiteindelijk hebben we de geplande tocht naar de Göflaner Schärte maar uitgesteld tot een latere datum, de locals hadden ons verwittigd dat het daarboven zeker niet stabiel zou zijn na de massas neerslag van de voorbije weken, rutschig en Absturzgefahr werd ons in het oor gefluisterd en naar dat soort goede raad luister je maar beter als laaglander. We zijn toch het Martelldal ingereden, helemaal tot het uiteinde en daar hebben we de klim naar de Zufallhütte ondernomen, een jaarlijkse vaste prik eigenlijk. Phaido heeft natuurlijk vierpootaandrijving en die confronteerde ons op een pijnlijke manier met onze beperkingen…
Boven gekomen, net onder de hut moest ik even gehoor geven aan de roep van een andere hobby en na een succesvolle vondst bleef ik nog wat rondhangen in de ruine van een of ander vervallen gebouw. De fotografen onder de lezers begrijpen dat wel. Phaido bleef ondertussen geduldig op een rots liggen wachten tot er weer andere actie kwam en toen ik hem door het gat waar ooit een raam had gezeten zag liggen met het bergkerkje op de achtergrond kon ik niet anders dan afdrukken.