We zijn al meer dan een maand aan het druiven plukken, eten, persen en weggeven. Nu de voortschrijdende herfst en de recente stevige wind komaf hebben gemaakt met de bladeren, merken we pas goed hoe gul onze druivelaars ook dit jaar weer zijn geweest. Er hangt nog genoeg lekkers aan om ook dit jaar weer de nodige bokalen boerenjongens te maken.
Toen we inmiddels al weer meer dan 10 jaar geleden van onze Nederlandse vrienden Kees en Hannie twee druivenranken kregen hadden we er geen idee van dat ze ons zo overvloedig vrucht zouden schenken. Onze toenmalige woefkes Fons en Joep hebben ze enkele keren behoorlijk mismeesterd. We hebben ze wel vier keer moeten verplanten, en ten langen leste hebben we ze maar vóór het huis geplant, waar de honden niet konden komen. En toch hebben ze het overleefd en zijn ze levenskrachtiger dan ooit vermoed.  Ieder jaar beleven we een waar druiveninfarct. Zoals al gezegd zijn we voorbij het eet- en persgedeelte ondertussen – ze komen me neus en oren uit , genoeg is genoeg – maar naar de alcoholische metamorfose kijk ik alweer likkebaardend uit.
Voor de volledigheid volgt het recept. Op een zacht vuurtje losse men al roerend een goede halve kilo suiker op in twee deciliter water. Daaraan voegt men naar keuze een fles cognac, rum of jenever toe en een dikke kilo zorgvuldig van de steeltjes gehaalde en gewassen druiven. Het geheel aan de kook brengen, niet laten doorkoken en in bokalen overgieten. Luchtdicht afsluiten en de wilskracht opbrengen er enkele maanden af te blijven alvorens het snoepen kan beginnen.
Niet gebruiken vóór het autorijden… J