Het was weer plezant.
Eindelijk met pensioen, het feestje voor Leentje kabbelde gezellig verder toen een van de gasten zich ontpopte als een begenadigd tafelgoochelaar. Hij had ons al verbaasd met enkele trucjes met geldstukken en speelkaarten en zo, trucjes die in het begin niet meteen wereldschokkend waren maar die geleidelijk aan de aandacht aanscherpten voor het betere werk dat volgde. Hij had de mouwen opgestroopt om te laten zien dat er niks in zat en toen plooide hij een uitgeknipte advertentie uit een reclamefolder, van de Aldi meen ik, tot een zo klein mogelijk formaat en toen hij het weer openplooide was het een biljet van tien euro… een volgende advertentie, van de Colruyt denk ik, onderging hetzelfde lot en dat werd twintig euro… hoe hij het deed zullen we nooit weten en of advertenties van de Carrefour of Delhaise vijftig of honderd euro opleverden ook niet.
Toen ik hem vroeg of hij zich thuis niet eens een namiddag doorheen een stapel reclamefolders wilde werken bleek hij ook geen vrije datum in zijn agenda te vinden… egoist !