Er sluipt weer een vreselijk bomen verslindend monster doorheen de bossen. Deze morgen kon ik hem op de foto te pakken krijgen terwijl ie zijn roes stond uit te slapen. De slachtoffers van de strooptochten van de voorbije dagen zijn ook goed te herkennen in beeld en als de schurk morgenvroeg uitgeslapen is vrees ik dat er opnieuw veel onschuldigen zullen sneuvelen.
Ik begrijp dat onze dennenbossen vroeger zijn aangeplant als houtwinning en dat die ooit gerooid moeten worden, daar heb ik geen problemen mee. Dat ik het jammer vind is ook waar, het zal weer een tijdje duren voor het op die plekken in het bos opnieuw even mooi is. Waar ik voor vrees is dat er nu binnenkort weer van die grote vrachtwagens over de boswegeltjes zullen komen denderen om al dat hout op te pikken, alles stuk zullen rijden en dat we de volgende maanden onze dagelijkse tocht zullen moeten ondernemen over nauwelijks begaanbare wandelwegen. We hebben hetzelfde vorig jaar zien gebeuren aan de andere zijde van de Kasterleesteenweg namelijk.