Nadat ik gisteren uitvoerig de lof had gezongen over de fotomogelijkheden van de iPad heb ik me vandaag een tijdje aan een discipline gewaagd waarvoor je toch een iets meer performant toestel nodig hebt en vooral… een gespecialiseerde lens. Ik ben namelijk weer eens in de tuin gaan zoeken naar krioelende, kriebelende, zoemende al dan niet stekende beestjes. Met andere woorden ik heb de macrolens op de Eos gezet. Lang hoefde ik niet te zoeken naar onderwerpen, vlinders, vliegen, zweefvliegen, spinnen, noem maar op, ik had keus zat.
Een of ander merk van zweefvlieg had het veel te druk met het bezoeken van de bloeiende afrikaantjes om op de fotograaf te letten. Ik had dus alle tijd van de wereld om rustig aan te leggen. Omdat macrofotografie toch wel erg nauwkeurig luistert wat dieptescherpte betreft heb ik meteen een hele resem fotos gemaakt. Uit de hand is het moeilijk scherpstellen namelijk en een millimeter te kort of te ver maakt vaak een heel verschil. Gelukkig waren er enkele opnames bij die de kwaliteitscontrole met goed gevolg doorstonden… J