Als wij, gewone, gezonde mensen – en daar reken ik me ondanks alles nog steeds bij – een bekende of een vriend tegenkomen en we elkaar willen begroeten dan lopen we naar elkaar toe, geven elkaar een klopje op de rug of een hand, een aai of een kus… kortom we hebben zat mogelijkheden om even toenadering te zoeken. Dat dit bij anders validen niet altijd even gemakkelijk is bleek nog maar eens tijdens de wekelijkse wandeling met de bewoners van zorgtehuis Hoevezavel.
Tijdens een korte rustpauze hadden we twee vriendinnen onbewust zo geparkeerd dat er een derde persoon tussen hen in stond. Wij zouden dan gewoon even omlopen, kleine moeite, maar dit was duidelijk een probleemsituatie.
Ik maak tijdens dit soort korte tussenstops sowieso meestal wat fotos van het gezelschap en ik stond met de camera in aanslag. Dit moment kon ik dus makkelijk te pakken krijgen. Dat we daarna een beetje gemanoeuvreerd hebben met de rolstoelen om de situatie te ontmijnen wil ik er toch nog bij vertellen.