Wij weten ook wel dat de naam van deze bloemekes Drie Kleurige Viooltjes is maar sedert, heel lang geleden, het vrouwke de afkorting “kl.” ooit las als “kleine” is dat bij ons altijd zo gebleven, vandaar de ietwat vreemde titel boven dit stukje, drie kleine viooltjes.
Ik vermoed dat de momenten dat we in de vrije natuur bloemenpracht zullen kunnen fotograferen vanaf nu tot in de lente wel dun gezaaid zullen zijn. Ik vond het dan ook een leuke verrassing en een prima foto onderwerp toen ik in een wei deze schoonheden zag staan deze morgen. Ze bloeien blijkbaar tot een eind in het najaar, ik heb het opgezocht… leve de wikipedia.
Het hoeft niet altijd een macro-lens te zijn voor dit soort fotografie. Ik had de 24-105 op mijn toestel staan maar daar kun je ook behoorlijk dicht mee op je onderwerp kruipen. En dat is ook precies wat ik deed: kruipen… Een groot diafragma zorgde voor de beperkte scherptediepte met slechts één enkel bloemeke echt scherp en dat was ook helemaal de bedoeling.