Tegenlicht is altijd mooi natuurlijk en het mag dan ook geen verwondering wekken dat ik deze morgen, onderweg naar Sulden ( Sulden Italie, niet Sölden Oostenrijk voor alle duidelijkheid ), bij een van de eerste bochten voorbij Gomagoi een fotostop heb ingelast. Ik reed, ik keek, ik zag de pracht en ik remde… De Suldenbach komt daar in vele trapjes van de berg gedonderd en rond tien uur in de ochtend fotografeer je er pal in de zon. Die kon ik dan ook maar beter buiten beeld houden.
Ik ben bezig met een serie rond water in al zijn verschijningsvormen – remember – en dit plaatje kon ik niet laten liggen. Ik wilde een grote scherptediepte om het bulderende water over de gehele lengte scherp te hebben en een met lange sluitertijd satijnzacht gemaakte waterstoom was niet de bedoeling, integendeel… om de kracht van het water te illustreren koos ik voor een heel korte sluitertijd zodat de beweging bevroren wordt. Dat de rest van de foto daardoor nogal donker uitvalt vind ik niet eens zo erg. Er is nog groen in de omgeving en daar doe ik het wel mee.
De gegevens: f 14 – 1/1250 – ISO 500